در این نامه با اشاره به انتشار خبر قطع همکاری علمی شریفی زارچی با دانشگاه شریف در سال ۱۴۰۲ آمده است: «دلیل این تصمیم چیزی جز ادامه همان روند ناصواب مسبوق یعنی خالص‌سازی دانشگاه‌ها نبوده است.»
این انجمن با تاکید بر این که قطع همکاری با این استاد تنها نمونه‌ای از تصمیمات چند سال اخیر مراجع ذی‌ربط حکومت در راستای “اخراج‌های بی‌دلیل اساتید دانشگاه‌های مختلف کشور” بوده، افزود: «این روند تاکنون نتیجه‌ای جز ناامیدی و سرخوردگی میان دانشگاهیان به همراه نداشته است.»
در نامه این انجمن با اشاره به این که “علم به انحصار اقلیتی خاص درآمده و دانشگاه از آن مرجعیتی که برای کمک به برون‌رفت کشور از وضع فعلی نیاز دارد، فاصله زیادی گرفته”، آمده است: «حاصل حذف اساتید خبره، تهی شدن کشور از متخصصان است.»
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
فشارهای امنیتی علیه دانشگاهیان
در گزارشی که روزنامه اعتماد مهرماه ۱۴۰۲ منتشر کرده بود، افشا شد که “ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری پیشین ایران مصوبه برخورد با استادان منتقد حکومت را یک سال پیش از آغاز جنبش زن، زندگی، آزادی ابلاغ کرده است.”
این طرح که از آن به عنوان “خالص‌سازی” دانشگاه‌ها یاد می‌شود، از دولت دهم (دوره دوم روی کار آمدن محمود احمدی‌نژاد) آغاز شد و در سایه آن بسیاری از وظایف اصلی دانشگاه‌ها از آنها سلب و به نهادهای دیگر از جمله شورای عالی انقلاب فرهنگی سپرده شد.
بازنشستگی اجباری اساتید و قطع همکاری با اساتید حق‌التدریسی منتقد و محدود کردن فعالیت‌های دانشجویی در عرصه‌های مختلف از جمله جلوه‌های این طرح موسوم به “خالص‌سازی” است.
از دیگر اقدامات این طرح، بورسیه کردن بیش از سه هزار دانشجویی است که به عقیده بسیاری فاقد صلاحیت علمی هستند و همچنین ستاره‌دار کردن و محرومیت از تحصیل دانشجویانی است که در جنبش سبز فعال بودند یا اینکه فعالیت‌های مدنی و اجتماعی داشتند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
اما روند فشار بر دانشگاه‌ها، اخراج، بازنشسته کردن و قطع همکاری با اساتید پس از خیزشی که با کشته‌شدن “ژینا مهسا امینی” به سرعت تمام کشور از جمله دانشگاه‌ها را فرا گرفت، سرعت پیدا کرد.
بیشتر بخوانید: دانشگاه آزاد و خالص‌سازی اساتید پس از جنبش “زن زندگی آزادی”
رضا ملک‌زاده، وزیر بهداشت پیشین و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران اوایل فروردین ۱۴۰۳ گفته بود که دولت رئیسی در دو سال گذشته حدود ۴۰ نفر از بهترین اعضای هیات علمی این دانشگاه را “اخراج یا به زور بازنشست کرده است”.
بیشتر بخوانید: ادعای رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران: استاد “اخراجی” نداشتیم
گزارش‌ها حاکی از آنند که در طول دو سال گذشته، حدود ۶۰ استاد از دانشگاه‌های سراسر کشور برکنار، تعلیق و یا مجبور به استعفا شده‌اند که بیشترین تعداد مربوط به دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران است.
ناظران نگرانند که اخراج‌های فله‌ای استادان دانشگاه‌ها، راه را برای افراد نزدیک به حکومت برای به دست گرفتن کنترل دانشگاه‌های ایران هموار کند.
