بە گفتە او پلیس ایران در “مرحله نخست، رده‌های اولویت‌دار و ماموریتی به سلاح‌های شوکر برقی مجهز خواهند شد”.
رضایی در توصیف ردەهای اولویت‌دار افزود، “بخش‌های تخصصی که بیشترین مقابله، مواجهه و رویارویی را با متخلفان، مهاجمان و مجرمان را دارند” زودتر تجهیز خواهند شد.
تفاوت شوکر با اسلحه شوکر برقی
جانشین فرمانده کل پلیس ایران در مورد قوانین و ضوابط استفادە از این سلاح توضیحاتی نداد و همچنین نگفت کە “اسلحه شوکر برقی” مورد استفادە پلیس ایران از چه نوعی خواهد بود و آیا می‌تواند “کشنده” باشد یا نه.
شوکر دستگاه کوچکی است که با تماس مستقیم با بدن فرد او را موقتاً ناتوان می‌کند. اما اسلحه شوکر یا تیزر، الکترودهایی را تا فاصله ۱۰ متری شلیک می‌کند و فرد را برای چند دقیقه از کار می‌اندازد.
انتشار این گزارش در حالی است کە بر ا‌ساس تصاویر منتشر شدە، گزارش سازمان‌های حقوق‌بشری و روایت قربانیان سال‌هاست که پلیس ایران از شوکرهای برقی در تقابل با معترضان، زنان و حتی بە عنوان “ابزاری برای شکنجه” در زندان‌ها استفاده می‌کند.
در سالهای گذشتە، به ویژه در جریان اعتراضات آبان ٩٨ و خیزش سراسری زن، زندگی، آزادی گزارش و ویدیوهای زیادی از استفاده نیروی انتظامی و یگان ضد شورش از شوکرهای برقی منتشر شدە است.
نقض حقوق بشر و تحریم فرماندهان ارشد
پلیس ایران کە با نام رسمی “فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران” شناخته می‌شود، به دلیل نقض حقوق بشر و سرکوب خشونت‌آمیز اعتراضات تحت تحریم‌های بین‌المللی زیادی قرار دارد.
در سال ۲۰۲۰ میلادی اتحادیه اروپا هشت فرمانده سپاه پاسداران، بسیج و پلیس ایران از جمله حسین اشتری، فرمانده وقت نیروی انتظامی را به دلیل نقض حقوق بشر در جریان اعتراضات آبان ۹۸ تحریم کرد.
کانادا نیز در سال ٢٠٢٢ نیروی انتظامی ایران را به فهرست تحریم‌های خود اضافه کرد. این تحریم‌ها شامل ممنوعیت سفر و مسدود شدن دارایی‌های افراد و نهادهای تحریم شده می‌شود.
پس از شروع خیزش سراسری زن، زندگی، آزادی نیز اتحادیه اروپا و خصوصا ایالات متحده آمریکا بسیاری از فرماندهان پلیس ایران را در فهرست تحریم‌های خود قرار دادند.
