اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
آنها در عین حال به عدم انتقال نرگس محمدی به بیمارستان شدیدا اعتراض کرده‌اند.
در این نامه شرح داده شده است که نرگس محمدی اولین بار ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ به علت درد در ناحیه سینه به بیمارستان اعزام شده و پزشک برای او دستور انجام آنژیوگرافی نوشته است و او می‌بایست خرداد ماه ۱۴۰۳ برای انجام عمل آنژیو به بیمارستان اعزام می‌شده اما این کار با یک ماه و نیم تاخیر در ۱۸ تیرماه انجام شده است.
در این مراجعه اما پزشکان متوجه توده‌ای در پستان خانم محمدی می‌شوند و با انجام بیوبسی و “به دلیل نگرانی از نیاز فوری به عمل جراحی، عمل آنژیو را به تعویق انداختند”.
“دستور نهادهای بالادستی”
هم‌بندیان نرگس محمدر در ادامه نامه نوشته‌اند: «بنا به دستور پزشک، او باید شهریور ماه برای عمل آنژیو به بیمارستان اعزام می‌شد. در این مدت علاوه بر سه نامه از سوی پزشک متخصص بیمارستان، پزشک معتمد زندان نیز او را معاینه کرده و خواهان اعزام اورژانسی او به بیمارستان شد. رئیس بهداری اوین نیز ضرورت اعزام اورژانسی او به بیمارستان را به مسئولان زندان بارها متذکر شده، اما زندان از اعزام نرگس امتناع کرده و دلیل آن را دستور نهادهای بالادستی عنوان می‌کند.»
بیشتر بخوانید: “سه بار” جلوگیری از اعزام نرگس محمدی به بیمارستان
نامه هم‌بندی‌های نرگس محمدی حاکی از آن است که این فعال حقوق بشر در آبان ماه ۱۴۰۲ نیز بر اثر “درد ناگهانی شدید از ناحیه کمر، به بیمارستان اعزام شده است و طبق دستور پزشک باید حداقل ۱۰ جلسه فیزیوتراپی و کایروپراکتیک برای او انجام می‌شد” اما “زندان هیچ‌گاه در این زمینه او را برای درمان اعزام نکرد.”
“خواسته قانونی”
هم‌بندی‌های نرگس محمدی همچنین تصریح کرده‌اند که “تاکنون هر بار که زندان حاضر به اعزام نرگس محمدی به بیمارستان شده، پس از اعتراض‌های متعدد هم‌بندیان او بوده است” . به گفته آنها: «اما این بار با وجود اورژانسی بودن شرایط و اعتراض‌های متعدد هم‌بندیان و زنان زندانی همچنان زندان اقدام به اعزام او نکرده و هر بار که وعده‌هایی داده شده، در نهایت صبح روز اعزام، از انجام آن سر باز زده است.»
بیشتر بخوانید: نرگس محمدی در سالگرد دریافت جایزه نوبل صلح: از جنگ بیزارم
در پایان این نامه تاکید شده است: «ما تنها خواهان رسیدگی پزشکی و اعزام هم‌بندی خود برای درمان هستیم. خواسته قانونی که زندان وظیفه انجام آن را برعهده دارد. چرا ما هر بار برای اعزام نرگس و گاه حتی دیگر زندانیان باید به روش‌های متعدد به زندان اعتراض خود را اعلام کنیم؟»
پیش‌تر خانواده نرگس محمدی روز پنج‌شنبه ۱۲ در صفحه رسمی اینستاگرام او اعلام کرده بودند که “نهادهای امنیتی و قضایی در یک ماه گذشته سه بار از اعزام او به بیمارستان برای انجام آنژیوگرافی جلوگیری کرده‌اند.”
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
نامه هم‌بندی‌های نرگس محمدی از سوی این افراد در بند زنان زندان اوین به امضا رسیده است: ویدا ربانی، مطهره گونه‌ای، آنیشا اسدالهی، سپیده قلیان، گلرخ ایرایی، مریم یحیوی، سمانه اصغری، نسیم سیمیاری، سعیده شفیعی، پخشان عزیزی، نسرین خضری جوادی، سکینه پروانه، ریحانه انصاری‌نژاد، شکیلا منفرد، زهره سرو، حورا نیکبخت، راحله راحمی‌پور، مهوش شهریاری، محبوبه رضایی، معصومه نساجی، ناهید خداجو، سعیده قربانعلی.
محمدی در طول ۱۴ سال اخیر ۱۰ سال را در زندان گذرانده است و از سرشناس‌ترین چهره‌های فعال در زمینه حقوق بشر به شمار می‌آید و هم‌اکنون به دلیل همین مبارزاتش در زندان است. او پس از شکل‌گیری خیزش سراسری “زن، زندگی، آزادی” از جملە پیگیرترین مدافعان جنبش اعتراضی بوده است.
جایزه نوبل صلح سال ۲۰۲۳ به دلیل “مبارزه علیه سرکوب زنان و تلاش برای تقویت و تحکیم حقوق بشر و آزادی برای همگان” به نرگس محمدی اعطا شد.
