غزاله شارمهد: جهادگران بزدل حکومت اشغالگر پدرم را کشتند

غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد دو دولت آمریکا و آلمان را به دلیل سکوت در برابر به گروگان گرفتن پدرش در طول چهار ساله گذشته محکوم کرد و خواستار بازگرداندن فوری جسد پدرش در صورت تائيد اعدام او شد.غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد که به گفته جمهوری اسلامی “صبح روز دوشنبه ۷ آبان حکم اعدام او اجرا شده”، با انتشار پیامی در شبکه اکس خطاب به پدرش نوشت: «در حالی که در سکوت منتظر هستم، پیوند ما از هر واژه‌ای فراتر می‌رود.»

در ادامه متن او آمده است: «وزارت امور خارجه آلمان و وزارت امور خارجه آمریکا به‌زودی با من صحبت خواهند کرد و من خواهم فهمید که آیا مدرکی دارند که نشان دهد جهادگران بزدل رژیم اشغالگر اسلامی از ترس وجودت، تو را به قتل رسانده‌اند؟»

غزاله شارمهد با طرح پرسش‌هایی انتقادی از دولت‌های آلمان و آمریکا ادامه داد: «در طول چهار سال گذشته این دو کشور (آمریکا و آلمان) برای یک شهروند آمریکایی-آلمانی که در دبی ربوده و به‌زور به ایران منتقل شد، چه کرده‌اند و به‌جز فراموش کردن او در هر مذاکره گروگان‌گیری، چه دستاورد دیگری دارند؟»

در متن پیام دختر جمشید شارمهد همچنین آمده: «این دو دولت چه مدرکی دارند که نشان دهد تو به قتل رسیده‌ای؟ آیا تو را دیده‌اند؟ آیا جسد تو را دریافت کرده‌اند؟ آیا در کنار ایستاده و نظاره کردند که آخرین نفس‌هایت گرفته می‌شود؟ یا دوباره حرف جهادگران دروغگو را باور کرده‌اند؟ ما به مدرک نیاز داریم!»

غزاله شارمهد تاکید کرد: «در صورت تائيد این خبر هولناک جسدت باید فورا بازگردانده شود تا طبق آیین‌های زرتشتی ایرانی به خاک سپرده شود تا بیشتر در دستان قاتلان حکومت اسلامی باقی نمانی.»

او نوشت: «در صورتی که پدرم برای انتقام از حملات اسرائیل به قتل رسیده باشد، اکنون حکومت جمهوری اسلامی باید پیامدهای جدی و بی‌چون‌وچرایی باشد.»

غزاله شارمهد خطاب به کامالا هریس، معاون رئیس جمهوری آمریکا، آنتونی بلینکن، وزیر خارجه ایالات متحده و همچنین اولاف شولتس صدراعظم آلمان گفت: «آیا واقعاً قصد دارید همچنان خانواده ما را نادیده بگیرید و حتی پیکر پدرم را در صورت تائید اعدامش، بی‌دفاع در دست تروریست‌ها بگذارید؟ ما هیچ بیانیه یا تسلیتی نمی‌خواهیم مگر این که همراه با بازگشت فوری پدرم (زنده یا مرده) و مجازات شدید قاتلان رژیم اسلامی باشد.

بیانیه کمپین حقوق بشر در ایران

کمپین حقوق بشر در ایران نیز با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن اقدام جمهوری اسلامی در اعدام جمشید شارمهد تاکید کرد: «جمهوری اسلامی با اعدام جمشید شارمهد بار دیگر نادیده گرفتن حقوق بشر و تمایل خود برای خاموش کردن مخالفان نشان داد.»

بیشتر بخوانید: مرتس از دولت ‌‌آلمان خواست برای ‌آزادی شارمهد تلاش جدی بکند

هادی قائمی، مدیر اجرایی این کمپین گفت: «هدف از این اعدام وحشیانه ارسال پیام وحشت به ایرانیان خارج از کشور و جامعه جهانی است. دولت ایران به ربودن اتباع خارجی و دوتابعیتی ادامه می‌دهد و سعی می‌کند از آنها به عنوان ابزار چانه‌زنی استفاده کند تا از کشورهای دیگر از جمله فرانسه، آمریکا، آلمان، سوئد و کانادا باج بگیرد.»

پیشتر اولاف شولتس، صدراعظم و آنالنا بربوک وزیر امور خارجه آلمان اعدام جمشید شارمهد را به شدت محکوم کرده بودند.

شولتس اعدام جمشید شارمهد را یک “رسوایی” خوانده و تصریح کرد که او امکان دفاع از خود در محاکمه‌ای [عادلانه] را نداشته است.

آنالنا بربوک نیز در بیانیه خود تصریح کرد: «قتل جمشید شارمهد بار دیگر نشان می‌دهد که در تهران چه رژیم بی‌رحمی حاکم است؛ رژیمی که علیه جوانان خود، علیه مردم خود و علیه اتباع خارجی با مرگ برخورد می‌کند. این امر نشان می‌دهد که حتی تحت حاکمیت دولت جدید نیز هیچ‌کس در امان نیست.»

بربوک در این بیانیه همدری عمیق خود با خانواده این شهروند ایرانی‌آلمانی را ابراز کرد و گفت: «امروز برای خانواده او بدترین اتفاق ممکن رخ داده است … خانواده‌ای که همواره در تماس نزدیک با ما بوده‌اند و هستند، و این فقدان وحشتناک را تجربه می‌کنند.»

شاهزاده رضا پهلوی نیز در توییتی اعدام جمشید شارمهد را محکوم کرد و از دولت‌های آمریکا و آلمان به دلیل حمایت ناکافی از شارمهد انتقاد کرد.

جمشید شارمهد که در رسانه‌ها و نهادهای رسمی جمهوری اسلامی عنوان رئیس گروه تندر (رسانه منتسب به انجمن پادشاهی ایران در آمریکا) معرفی شده به اتهام “افساد فی‌الارض از طریق طراحی و هدایت اقدامات تروریستی” به اعدام محکوم شد.

او در مردادماه سال ۱۳۹۹ زمانی که در دبی بسر می‌برد، توسط نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی ربوده و به ایران منتقل شد.

یکی از اتهاماتی که به او نسبت داده شده، انفجار در حسینیه “سیدالشهدای شیراز” بود که ۱۴ کشته و ۲۱۵ مجروح بر جای گذاشت.

شارمهد در جلسات دادگاه این اتهام را رد کرد و گفت که “طراح و دستوردهنده اجرای عملیات‌انفجاری نبوده است”.

امید می‌رفت که جمشید شارمهد یکی از چندین زندانیانی باشد که میان کشورهای غربی و جمهوری اسلامی مبادله شدند، اما چنین نبود. این امر باعث سرخوردگی خانواده آقای شارمهد از دولت آلمان و کشورهای غربی شد.