بحران تأمین مالی در اجلاس اقلیمی سازمان ملل

اجلاس اقلیمی سازمان ملل در بحبوحه اختلافات درباره نحوه تأمین مالی اقدامات اقلیمی برگزار می‌شود، در حالی که جهان منتظر است اجلاس “گروه ٢٠” در ریودوژانیرو پیام روشنی برای مقابله با بحران اقلیمی ارسال کند.در نیمه دوم اجلاس اقلیمی سازمان ملل (COP29) در باکو، نمایندگان قریب به ٢٠٠ کشور جهان برای مقابله با پیامدهای فاجعه‌بار گرمایش زمین تلاش می‌کنند. یکی از موضوعات کلیدی این گفتگوها، تأمین مالی کشورهای فقیرتر برای مقابله با بحران اقلیمی است.

سیمون استییل، رئیس سازمان تغییرات اقلیمی سازمان ملل، تأکید کرد: «بدون کاهش سریع انتشار گازهای گلخانه‌ای، هیچ اقتصادی از آسیب‌های اقتصادی ناشی از تغییرات اقلیمی در امان نخواهد بود.»

روند مذاکرات برای تعیین هدف مالی جدید به کندی پیش می‌رود. متن پیش‌نویس توافق‌نامه که هفته گذشته شامل ٣٣ صفحه و گزینه‌های مختلف بود، به ٢۵ صفحه کاهش یافته است. با‌ این‌ حال، مسائل اصلی مانند میزان مالی هدف و کشور‌های پرداخت‌کننده هنوز حل‌نشده باقی مانده است.

بیشتر بخوانید: “پول” مسئله اصلی در کنفرانس اقلیمی کاپ ۲۹

انتظار از رهبران “گروه ٢٠” در ریودوژانیرو

رئیس سازمان تغییرات اقلیمی سازمان ملل از رهبران اقتصادهای بزرگ جهان خواست تا در اجلاس “گروه ٢٠” که هفته آینده در ریودوژانیرو برگزار می‌شود، پیام روشنی برای حمایت از تأمین مالی اقلیمی ارسال کنند. وی در نامه‌ای به رهبران “گروه ٢٠” نوشت: «این اجلاس باید سیگنال‌های جهانی واضحی ارسال کند که حمایت از کشورها با وام‌ها، کمک‌های مالی و کاهش بدهی، اولویت جهانی است.»

گروه‌های تجاری نیز با هشدار درباره کمبود پیشرفت در مذاکرات COP29 از رهبران خواسته‌اند تا سیاست‌هایی برای تسریع گذار از سوخت‌های فسیلی به انرژی پاک ایجاد کنند. آن‌ها تأکید کردند که تنها در این صورت می‌توان سرمایه‌گذاری‌های ضروری بخش خصوصی را جذب کرد.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

اختلافات سیاسی و خطر شکست مذاکرات

اختلافات سیاسی نیز بر فضای اجلاس باکو سایه افکنده است. خروج هیئت آرژانتین به دستور رهبر جدید این کشور که منکر تغییرات اقلیمی انسان‌ساخت است و همچنین غیبت برخی از رهبران، نگرانی‌ها درباره اثربخشی مذاکرات را افزایش داده است.

آرژانتین یکی از نمایندگان پرشمار در اجلاس بود و خروج آن، همراه با پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ایالات متحده که به دنبال تسهیل قوانین مربوط به سوخت‌های فسیلی است، چشم‌انداز دستیابی به توافق را مبهم‌تر کرده است.

تأثیر عدم توافق در مورد کشورهای در حال توسعه

روث نانکابیروا، وزیر انرژی اوگاندا، بر اهمیت تأمین مالی پروژه‌های انرژی پاک تأکید کرد و گفت: «بدون منابع مالی، ما نمی‌توانیم به طور واقعی به سمت گذار انرژی حرکت کنیم.»

کشورهای در حال توسعه نیازمند یک تریلیون دلار سالانه تا پایان دهه جاری برای مقابله با تغییرات اقلیمی هستند، اما هنوز هیچ توافقی درباره چگونگی تأمین این بودجه حاصل نشده است.

امید به همکاری جهانی

به‌رغم چالش‌های سیاسی و مالی، همچنان امید به ایجاد تغییرات اساسی وجود دارد. سیمون استییل، رئیس سازمان تغییرات اقلیمی سازمان ملل با اشاره به نقش کلیدی “گروه ٢٠” گفت: “بحران اقلیمی باید اولویت اول در دستور کار اجلاس ریودوژانیرو باشد.” با توجه به فشارهای جهانی و نیاز به اقدام فوری، اجلاس “گروه ٢٠” فرصتی است تا اقتصادهای بزرگ جهان پیام حمایت از تغییرات اقلیمی را تقویت کنند.

در حالی که زمان برای مقابله با بحران اقلیمی در حال سپری شدن است، امید به تصمیمات جسورانه رهبران جهانی همچنان باقی است.