اگلاند درادامه سخنان خود تأکید کرد: «اگر واقعاً معتقدیم که زندگی انسان‌ها در هر نقطه از جهان ارزشی برابر دارد، بحران سودان باید توجه فوری جهانیان را جلب کند.»
آمارهای تکان‌دهنده
از زمان آغاز جنگ داخلی در سودان در آوریل ۲۰۲۳، بیش از ۱۱ میلیون نفر آواره شده‌اند که بسیاری از آن‌ها به کشورهای همسایه نظیر چاد، مصر و سودان جنوبی گریخته‌اند. علاوه بر این، ۲۴ میلیون نفر در سودان به کمک‌های فوری بشردوستانه نیاز دارند و در برخی مناطق قحطی اعلام شده است. اگلاند این وضعیت را “شمارش معکوس به سوی قحطی، ناامیدی و فروپاشی یک تمدن” توصیف کرد.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
بحران سودان از درگیری بین عبدالفتاح البرهان، فرمانده ارتش سودان و محمد حمدان دقلو، رهبر نیروهای شبه‌نظامی موسوم به “نیروهای پشتیبانی سریع”، آغاز شد. این درگیری‌ها تاکنون ده‌ها هزار کشته بر جای گذاشته و به تخریب زیرساخت‌ها و خانه‌ها منجر شده است. اگلاند که شخصاً از مناطق آسیب‌دیده بازدید کرده، می‌گوید: «محله به محله و خانه به خانه در آتش جنگ نابود شده‌اند.»
در منطقه دارفور، گزارش‌های متعددی از اخراج‌های قومی و جنایات گسترده علیه بشریت منتشر شده است. نیروهای متخاصم به نقض گسترده حقوق بشر از جمله قتل‌عام غیرنظامیان و تخریب کامل جوامع کوچک قومی متهم شده‌اند.
تهدیدی فراتر از مرزهای سودان
اگلاند هشدار داد که اگر بحران سودان مهار نشود، پیامدهای آن می‌تواند به فراتر از مرزهای این کشور گسترش یابد. او گفت: «اروپا هنوز متوجه نشده که یک بحران مهاجرتی مشابه سال ۲۰۱۵ در حال شکل‌گیری است. میلیون‌ها نفر ممکن است برای نجات جان خود به سمت اروپا حرکت کنند.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
دبیرکل شورای پناهندگان نروژ از جامعه جهانی خواست تا کمک‌های بشردوستانه به سودان را افزایش دهند و برای پایان دادن به درگیری‌ها فشار بیشتری وارد کنند. او تأکید کرد: «این بحران به یک اقدام هماهنگ جهانی نیاز دارد. اگر جامعه جهانی هم‌اکنون اقدامی انجام ندهد، با یک فاجعه انسانی بی‌سابقه مواجه خواهیم شد.»
ناظران بر این باورند که بدون مداخله جدی، وضعیت سودان به‌سرعت بدتر خواهد شد. اقتصاد این کشور تقریباً به‌طور کامل فروپاشیده و دسترسی به غذا، دارو و آب آشامیدنی برای میلیون‌ها نفر غیرممکن شده است.
اگلاند نیز در این باره گفت: «بحران سودان نه‌تنها تهدیدی برای مردم این کشور، بلکه برای ثبات منطقه‌ای و حتی جهانی است. ما نمی‌توانیم از مسئولیت خود در قبال این فاجعه چشم‌پوشی کنیم.»
