ماجرا بر سر شکایت پنج زن است که در در فاصله سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۰ در کشور کنگو که در آن زمان مستعمره بلژیک بود از مادرانی سیاه‌پوست و پدران سفید به دنیا آمدند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
در دوران کودکی اما این دختران با خشونت از مادرانشان جدا شده و به یک اقامتگاه کلیسای کاتولیک سپرده شدند. این دختران در این موسسه مورد آزار و سوءرفتار قرار گرفتند. این وقایع در فاصله سالهای ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۱ اتفاق افتاده است.
دادگاه بدوی شکایت این پنج زن در سال ۲۰۲۱ تشکیل شد و این موضوع را مشمول مرور زمان دانست و به همین دلیل درخواست شاکیان برای پرداخت ۵۰ هزار یورو غرامت را رد کرد . اما دادگاه تجدیدنظر بروکسل پس از سه سال حکم اولیه را نقض کرد.
بیشتر بخوانید: تانزانیا از آلمان به دلیل “جنایات” پیشین غرامت نمی‌گیرد
بنا بر حکم دادگاه تجدیدنظر، آنچه در مورد این زنان انجام شده مصداق “آدم‌ربایی” و “جنایت علیه بشریت” است و مشمول مرور زمان نمی‌شود. به گفته وکلای این زنان: «قدرت استعماری بلژیک طرحی را برای جستجو و ربودن سیستماتیک کودکان متولد شده از یک مادر سیاه پوست و یک پدر سفیدپوست اجرا کرده است.»
این دادگاه همچنین گفته دولت بلژیک موظف به جبران “خسارات معنوی ناشی از جدا شدن از مادر و وطن” برای این افراد است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
این اولین دادگاه در بلژیک است که درباره سرنوشت کودکان دورگه در مستعمره‌های پیشین بلژیک؛ کنگو، روآندا و بروندی برگزار می‌شود. تعداد این کودکان بنا بر تخمین انجمنی از افراد آسیب‌دیده، ۱۵ هزار نفر برآورد می‌شود.
چارلز میشل، نخست وزیر وقت بلژیک در سال ۲۰۱۹ به خاطر “بی‌عدالتی و رنجی” که این کودکان متحمل شده‌اند، رسما عذرخواهی کرد.
