در دوران بشار اسد، هرگونه اعتراضات خیابانی در سوریه با خطر جانی همراه بود. اعتراضات علیه رژیم دیکتاتوری بشار اسد در سال ۲۰۱۱ میلادی، با تظاهرات مسالمت‌آمیز آغاز شد.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
اما این اعتراضات سرانجام سرکوب‌های خشونت‌آمیز، شکنجه از سوی حکومت و نیز ۱۴ سال جنگ داخلی را در این کشور به دنبال داشت.
اکنون پس از سقوط رژیم اسد، بار دیگر امکان برگزاری تظاهرات در پایتخت سوریه فراهم شده است.
“ما دموکراسی می‌خواهیم، نه یک نظام دینی ”
بر اساس گزارش‌ها، بر روی پلاکاردهای معترضان شعارهایی همچون “هیچ جامعه آزادی، بدون زنان آزاد وجود ندارد”، قابل مشاهده بوده است. شرکت‌کنندگان در این تظاهرات همچنین خواستار “آزادی و حقوق برابر” برای تمامی اقلیت‌ها در سوریه شدند.
بیشتر بخوانید: برادر بشار اسد به هدفی برای انتقام‌جویی تبدیل شده است
گزارش‌ها حاکی از آن است که معترضان با صدای بلند شعارهای “ما دموکراسی می‌خواهیم، نه یک نظام دینی” و نیز “ملت سوریه یکپارچه است” را فریاد می‌زدند.
طبق ارزیابی شماری از کارشناسان، نگرانی معترضان در این زمینه بی‌اساس نیست. پس از سقوط اسد، سوریه اکنون توسط یک دولت انتقالی به رهبری گروه اسلام‌گرای هیئت تحریر شام، اداره می‌شود.
بیشتر بخوانید: بزرگترین پالایشگاه سوریه با قطع دریافت نفت ایران تعطیل شد
با این وجود که این گروه تلاش می‌کند خود را “میانه‌رو” نشان دهد، اما زنان همچنان از اعمال محدودیت‌های احتمالی برایشان، نگران هستند.
“ماهیت بیولوژیکی”
اظهارات اخیر عبیده ارنائوط، سخنگوی این گروه اسلام‌گرا پیرامون نقش زنان به این نگرانی‌ها دامن زده و انتقادهای گسترده‌ای را برانگیخته است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
ارنائوط گفته است که زنان به دلیل “ماهیت بیولوژیکی” خود برای تصدی سمت‌هایی همچون وزارت دفاع یا نقش‌های قضایی “مناسب” نیستند.
علاوه بر زنان، اقلیت‌هایی همچون مسیحیان، علویان و دیگر گروه‌ها در سوریه نیز پس از سقوط حکومت اسد از سرکوب‌های احتمالی بیم دارند.
