او در گفتوگو با شبکه یک تلویزیون آلمان (ARD) به طور جدی تاکید کرد: «تحت رهبری من، هیچگونه همکاری با این حزب در آلمان وجود نخواهد داشت».
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
وی دلایل رد این همکاری را “واضح و روشن” دانست و افزود: «ما با حزبی که ضد خارجیها است، یهودیستیز است، راستگرایان افراطی و مجرمان را در میان خود دارد، با روسیه همدست است و خواستار خروج از ناتو و اتحادیه اروپاست، همکاری نخواهیم کرد».
انعکاس وضعیت سیاسی اتریش در آلمان
شروع مذاکرات ائتلافی جریان محافظهکار “حزب مردم اتریش” (ÖVP) با حزب راست افراطی “آزادی اتریش” (FPÖ) در آلمان انعکاسی نگرانکننده نسبت به آینده دولت ائتلافی در این کشور داشت.
حزب محافظهکار ÖVP نیز پیش از انتخابات چنین ائتلافی را با قاطعیت رد کرده بود. حال این سوال مطرح شده که آیا ممکن است اتحادیه احزاب محافظهکار آلمان نیز پس از انتخابات پارلمانی با حزب آلترناتیو برای آلمان وارد ائتلاف شود؟
مرتس عبور از چنین مرزی را برای حزب دمکراتمسیحی تحت رهبری خود غیرممکن دانست و تأکید کرد که اجازه نخواهد داد “دیوار آتش” یا دیوار مقاومت در برابر AfD فرو بریزد. زمانی که از او پرسیده شد که آیا اطمینان میدهد که به این وعده پایبند بماند، مرتس پاسخ داد: «من سرنوشت خود را به این پاسخ گره میزنم.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
او این تصور را “اشتباه” دانست که با راه دادن راست افراطی به دولت، میتوان این نیرو را “مهار یا به سوی عقلانیت هدایت کرد” و این را آینده اتریش نشان خواهد داد. مرتس گفت، با همکاری با این نیروها “آنها را مهار نمیکنیم، بلکه قویترشان میکنیم”.
بیشتر بخوانید: انتقادات شدید از طرح فریدریش مرتس در مورد سلب تابعیت آلمانی
مرتس در توضیح یک سناریو احتمالی گفت که عدم رد قطعی همکاری با AfD میتواند هشداری برای آینده آلمان باشد. او به سال ۱۹۳۳ و به قدرت رسیدن نازیها اشاره و پیشبینی کرد که در این صورت آنها “در سال ۲۰۲۹ (انتخابات پارلمانی بعدی) قویترین فراکسیون خواهند شد و در ۲۰۳۳ (انتخابات هشت سال دیگر) قدرت اصلی خواهند بود. مرتس تاکید کرد که روی کار آمدن چنین نیرویی “یکبار در سال ۳۳ برای آلمان کافی بود.”
بیشتر بخوانید: توافق اتحادیه احزاب محافظهکار آلمان؛ مرتس نامزد صدراعظمی
حزب راستگرای افراطی FPÖ اتریش در انتخابات پارلمانی سپتامبر برای اولینبار قویترین حزب در پارلمان شد. پس از شکست مذاکرات ائتلاف میان ÖVP، حزب سوسیالدموکراتیک (SPÖ) و حزب لیبرال (NEOS) برای اولینبار هربرت کیکل، از حزب راستگرای افراطی مأمور تشکیل دولت شد.