در این بیانیە کە یک نسخە آن بە دویچە ولە فارسی رسیده، آمده است: «با توجه به مشکلات همه‌جانبه و بحران‌های دامن‌گیر جامعه و کشور، صدور و تأیید چنین احکامی را منطبق با هیچ‌یک از موازین عقلی، عرفی و حقوقی نمی‌دانیم». امضاکنندگان تأکید کرده‌اند که این‌گونه احکام “جز ناامیدی و شکاف هرچه بیشتر میان جامعه و حکومت و تشدید نارضایتی‌ها هیچ دستاورد دیگری نخواهد داشت”.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
فعالان کردستان در این بیانیه با اشاره به “شرایط و فضای به شدت نگران و ملتهب امروزی حاکم بر جامعه”، خواستار توقف فوری روند اجرای حکم، بررسی مجدد پرونده قضایی و لغو حکم اعدام پخشان عزیزی شده‌اند. آنها همچنین درخواست کرده‌اند این روند برای سایر محکومان به اعدام نیز به کار گرفته شود.
پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی کُرد، در مرداد ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شد. او پس از چهار ماه بازداشت در سلول انفرادی، در مرداد ۱۴۰۳ از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام “بغی” و “عضویت در گروه‌های معارض” به اعدام و چهار سال حبس محکوم شد. این حکم اخیراً در دیوان عالی کشور تأیید شده است.
امیر رئیسیان، وکیل پخشان عزیزی، اعلام کرده که شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور “بدون توجه به ایرادات متعدد پرونده” حکم اعدام را تأیید کرده است. او تأکید کرده که به مدارک و مستنداتی که نشان می‌داد فعالیت عزیزی در شمال سوریه “مسالمت‌آمیز” و “حول محور امدادرسانی” بوده، توجهی نشده است.
عزیز عزیزی، پدر پخشان، در پیامی صوتی گفته است دخترش وابسته به هیچ حزب سیاسی نبوده و تنها برای خدمت به انسان‌های آسیب‌دیده به سوریه رفته بود. او افزود که مدارک پرونده تأیید می‌کند پخشان شش تا هفت سال در سوریه مددکار اجتماعی بوده است.
تأیید حکم اعدام پخشان عزیزی واکنش‌های گسترده‌ای را در پی داشته است. شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل صلح، این اقدام را “اصلی‌ترین شیوه جمهوری اسلامی برای بقا” از طریق ایجاد فضای رعب و وحشت دانسته است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
همچنین هزاران کاربر شبکه‌های اجتماعی نیز در یک کارزار اینترنتی خواستار لغو این حکم شده‌اند. در همین حال تجمعاتی در شهرهایی مانند پاریس و استانبول در اعتراض به این حکم برگزار شده است.
سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی از جمله عفو بین‌الملل این حکم را “ناعادلانه” خوانده و خواستار لغو فوری آن شده‌اند. آنها تأکید کرده‌اند که فعالیت‌های عزیزی صرفاً بشردوستانه و در راستای حقوق بشر بوده است.
