آیا نوشیدن آب گازدار می‌تواند به کاهش وزن کمک کند؟

در تازه‌های پزشکی هفته می‌خوانید: آیا نوشیدن آب گازدار می‌تواند به کاهش وزن کمک کند؟ شیر شتر؛ جایگزینی عالی برای لبنیات سنتی. آیا مقاربت منقطع برای جلوگیری از بارداری ایمن است؟یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که آب گازدار می‌تواند با افزایش جذب گلوکز در سلول‌ها به کاهش وزن کمک کند.

این مطالعه که توسط محققان بیمارستان “Tesseikai ” در ژاپن صورت گرفته، در نشریه

“BMJ Nutrition, Prevention & Health” منتشر شده است.

به گفته محققان، دی اکسید کربن موجود در آب گازدار منجر به افزایش تجزیه گلوکز و افزایش جذب گلوکز توسط گلبول‌های قرمز خون می شود. این روند ممکن است به کاهش وزن کمک کند.

با این حال، این مطالعه خاطرنشان می‌کند که اثرات آن به حدی کم است که بعید است که آب گازدار به خودی خود تأثیر قابل توجهی بر کاهش وزن داشته باشد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

پس از مصرف آب گازدار، دی اکسید کربن از طریق مویرگ های معده وارد جریان خون می‌شود. گلبول‌های قرمز از طریق یک آنزیم به نام کربنیک آنهیدراز، دی اکسید کربن را به بیکربنات (HCO₃⁻) تبدیل می‌کنند.

این واکنش باعث می‌شود محیط داخلی گلبول‌های قرمز قلیایی‌تر (کمتر اسیدی) شود.

افزایش قلیایی بودن گلبول‌های قرمز، باعث افزایش تجزیه گلوکز (فرآیندی به نام گلیکولیز) و افزایش جذب گلوکز از پلاسما می‌شود.

در نتیجه، سطح قند خون کاهش می‌یابد و ممکن است به کاهش وزن کمک کند.

اما آیا آب گازدار به تنهایی یک انتخاب سالم برای کاهش وزن است؟ محققان می‌گویند این امر بستگی به این دارد که چه چیزی را در کنار آن مصرف می‌کنید. زیرا در علم تغذیه ما هرگز نمی‌توانیم به تنهایی به یک غذا نگاه کنیم و درباره آن قضاوت “خوب یا بد” داشته باشیم.

با این حال به گفته محققان، نوشیدن آب گازدار راهی بسیار واقع بینانه برای کمک به کاهش وزن است، به خصوص اگر این نوشیدنی جایگزین نوشیدنی‌های شیرین شده با قند مانند نوشابه، آبمیوه و نوشیدنی‌های ورزشی شود.

شیر شتر؛ یک جایگزین سالم برای لبنیات سنتی

تحقیق جدید محققان “دانشگاه ادیث کوان” در استرالیا نشان می‌دهد که شیر شتر در مقایسه با شیر گاو، حاوی “پپتیدهای فعال زیستی طبیعی” بیشتری است. پپتیدهای فعال زیستی خاصیت ضد میکروبی دارند و کاهنده فشار خون هستند.

این مطالعه در مجله “Food Chemistry” منتشر شده است.

پپتیدهای فعال زیستی می‌توانند به طور انتخابی پاتوژن های خاصی را مهار کنند و با انجام این کار، یک محیط سالم برای دستگاه گوارش ایجاد کنند. آنها همچنین می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش دهند.

بر اساس این تحقیق، شیر شتر حاوی آلرژن اصلی شیر بنام “بتا-لاکتوگلوبولین (β-Lg)‌” نیست و بنابراین جایگزین مناسبت‌تری برای شیر گاو می‌تواند باشد. در واقع سطح لاکتوز در شیر شتر در مقایسه با شیر گاو کمتر است و می‌تواند برای افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز یا حساسیت به شیر گزینه بهتری باشد.

بیشتر بخوانید: نوشیدن روزی یک لیوان شیر خطر سرطان کولورکتال را کاهش می‌دهد

عدم تحمل لاکتوز یک بیماری شایع ناشی از “کمبود لاکتاز” است، آنزیمی که برای هضم قند موجود در لبنیات به نام لاکتوز مورد نیاز است. این عارضه می‌تواند باعث نفخ، اسهال و درد شکم پس از مصرف لبنیات شود.

شیر گاو معمولاً بین ۸۵ تا ۸۷ درصد آب، ۳.۸ تا ۵.۵ درصد چربی، ۲.۹ تا ۳.۵ درصد پروتئین و ۴.۶ درصد لاکتوز دارد.

در مقابل، شیر شتر از ۸۷ تا ۹۰ درصد آب تشکیل شده است. محتوای پروتئین آن از ۲.۱۵ تا ۴.۹۰ درصد، چربی از ۱.۲ تا ۴.۵ درصد و سطوح لاکتوز بین ۳.۵ تا ۴.۵ درصد متغیر است.

در حال حاضر شیر گاو حدود ۸۱ درصد از تولید شیر جهانی را به خود اختصاص داده است. تولید شیر شتر پس از گاومیش، بز و گوسفند در جایگاه چهارم قرار دارد.

شیر شتر همچنین در مقایسه با شیر گاو چربی اشباع کمتری دارد و ویتامین C، ویتامین‌های B، کلسیم، آهن و پتاسیم بیشتری را به بدن می‌رساند. علاوه بر این شیر شتر منبع خوبی از چربی‌های سالم مانند اسیدهای چرب با زنجیره بلند، اسید لینولئیک و اسیدهای چرب غیراشباع است و می‌تواند منجر به بهبود سلامت مغز و قلب شود.

نشان داده شده است که شیر شتر قند خون را کاهش می‌دهد و حساسیت به انسولین را در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۲ بهبود می‌بخشد. در ضمن شیر شتر حاوی ترکیباتی است که به نظر می‌رسد با ارگانیسم‌های مختلف بیماری‌زا مبارزه می‌کنند. دو جزء فعال اصلی شیر شتر “لاکتوفرین و ایمونوگلوبولین‌ها” هستند، پروتئین‌هایی که ممکن است منجر به بهبود سلامت سیستم ایمنی بدن شوند.

آیا مقاربت منقطع برای جلوگیری از بارداری ایمن است؟

امروزه روش‌های مختلفی برای پیشگیری از بارداری وجود دارد، اما برخی زوج‌ها همچنان از روش مقاربت منقطع (بیرون آوردن آلت تناسلی از واژن قبل از شروع انزال) استفاده می‌کنند. اما آیا این روش ایمن و مؤثر است؟

“مقاربت منقطع” یکی از قدیمی‌ترین روش‌های جلوگیری از بارداری است.

بر اساس نظرسنجی مرکز فدرال آموزش سلامت در آلمان (BZgA)، در سال ۲۰۰۳، تنها ۱ درصد از بزرگسالان از این روش استفاده می‌کردند. این میزان در سال ۲۰۰۷ کمتر از یک درصد و در سال ۲۰۱۱ تقریباً صفر بود.

متخصصان در حال حاضر این روش را به هیچ وجه برای جلوگیری از بارداری توصیه نمی‌کنند زیرا این روش منجر می‌شود که حدود ۲۰ درصد از زنان در طی یک سال باردار شوند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

بر اساس آمار “BZgA”، با استفاده از کاندوم، بین ۶ تا ۱۳ درصد از زنان در یک سال باردار می‌شوند، در حالی که نزدیکی منقطع میزان بارداری بسیار بالاتری دارد. اما چرا بارداری حتی با مقاربت منقطع رخ می‌دهد؟

یکی از دلایل این امر وجود اسپرم در مایع پیش‌انزالی است. مایع پیش‌انزالی (Pre-cum) ترشحی است که در زمان تحریک جنسی، قبل از انزال از آلت مرد خارج می‌شود. این مایع در حالت عادی حاوی اسپرم متحرک نیست، اما برخی مطالعات نشان داده‌اند که ممکن است مقداری اسپرم در آن وجود داشته باشد.

همچنین به گفته متخصصان، اسپرم‌های باقی‌مانده از انزال قبلی می‌توانند در مسیر خروجی بمانند و هنگام ترشح مایع پیش‌انزالی همراه با آن خارج شوند.

همچنین در بسیاری از موارد، مردان موفق نمی‌شوند آلت خود را به‌موقع و قبل از انزال خارج کنند که این امر منجر به بارداری می‌شود. این مسئله یکی از رایج‌ترین دلایل شکست این روش است.

مقاربت منقطع و بیماری‌های مقاربتی

برخلاف کاندوم، که هم از بارداری و هم از بیماری‌های مقاربتی مانند “HIV”، سوزاک و سفلیس جلوگیری می‌کند، مقاربت منقطع هیچ حفاظتی در برابر این بیماری‌ها ایجاد نمی‌کند.

اگر جلوگیری از بارداری برای شما اهمیت دارد، بهتر است با پزشک یا مشاور سلامت جنسی در مورد روش‌های مطمئن‌تر مشورت کنید.