اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
ریچارد گرنل که پیش‌تر به عنوان سفیر آمریکا در آلمان فعالیت می‌کرد، این مأموریت ویژه را برای هشدار به مادورو در خصوص پیامدهای عدم پذیرش بازگشت مهاجران ونزوئلایی انجام داد. وی در پستی در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «ما در راه بازگشت به خانه هستیم. این ۶ شهروند آمریکایی با دونالد ترامپ صحبت کردند و از او بی‌نهایت قدردانی کردند.»
سرنوشت نامشخص آمریکایی‌های زندانی در ونزوئلا
یکی از مسائل کلیدی مطرح‌شده در این مذاکرات، سرنوشت شهروندان آمریکایی بازداشت شده در ونزوئلا بود. منابع رسمی تعداد دقیق این افراد را مشخص نکرده‌اند، اما برخی گزارش‌ها از حداقل ۹ زندانی آمریکایی در ونزوئلا خبر می‌دهند. دولت مادورو معمولاً این افراد را “تروریست” یا “مزدور” معرفی می‌کند و آن‌ها را به همکاری با سازمان سیا برای براندازی حکومت متهم کرده است.
بیشتر بخوانید: بازداشت بیش از ۱۲۰ شهروند خارجی در ونزوئلا در پی اعتراضات
مائوریکیو کلاور-کارونه، نماینده ویژه آمریکا در امور آمریکای لاتین، در این خصوص اظهار داشت: «ما به دولت مادورو هشدار داده‌ایم که در صورت بی‌توجهی به خواسته‌های فرستاده ویژه، عواقب سنگینی در انتظار آن‌ها خواهد بود.»
شرط ترامپ برای مادورو: بازگرداندن مهاجران ونزوئلایی
پیش از این سفر، دولت ترامپ هشدار داده بود که در صورت امتناع مادورو از پذیرش مهاجران اخراج شده، ونزوئلا با پیامدهای سختی مواجه خواهد شد.
کلاور-کارونه اعلام کرد که:«رئیس‌جمهور ترامپ از نیکلاس مادورو انتظار دارد که تمامی مجرمان و اعضای باندهای تبهکاری ونزوئلایی را که به آمریکا فرستاده شده‌اند، بدون قید و شرط بازگرداند.»
ترامپ که در دوره دوم ریاست‌جمهوری خود مبارزه با مهاجرت غیرقانونی را به یکی از اولویت‌های اصلی سیاست داخلی خود تبدیل کرده، تأکید کرده که سازمان‌های پلیس، گشت مرزی و ارتش آمریکا در اجرای برنامه اخراج مهاجران همکاری خواهند کرد. رئیس‌جمهور آمریکا همچنین مهاجران آمریکای لاتین را متهم کرده که جامعه آمریکا را “مسموم” کرده‌اند و دولت ونزوئلا را به فرستادن مجرمان خود به آمریکا متهم کرده است.
مخالفان مادورو چه می‌گویند؟
با وجود حمایت اپوزیسیون ونزوئلا از تلاش‌های ترامپ برای اخراج مجرمان، آن‌ها نسبت به لغو وضعیت حفاظت موقت (TPS) که به ۶۰۰ هزار مهاجر ونزوئلایی در آمریکا اجازه اقامت داده، ابراز نگرانی کرده‌اند.
ادموندو گونزالس، رهبر اپوزیسیون که در مراسم تحلیف ۲۰ ژانویه ترامپ حضور داشت و از سوی آمریکا و برخی کشورهای غربی به عنوان “رئیس‌جمهور مشروع ونزوئلا” شناخته می‌شود، اعلام کرد که لغو برنامه TPS می‌تواند به مهاجران قانونی و پرتلاش ونزوئلایی آسیب برساند.
نفت؛ موضوعی که نمی‌توان نادیده گرفت
یکی دیگر از موارد تنش میان واشنگتن و کاراکاس، مسئله نفت است. ونزوئلا دومین تأمین‌کننده نفت آمریکا پس از چین محسوب می‌شود و شرکت‌های نفتی آمریکایی در آب‌های ونزوئلا فعالیت دارند.
مایک ویرث، مدیرعامل شرکت نفتی شورون، در گفت‌وگو با فایننشال تایمز اعلام کرد که قرارداد ویژه‌ای که به این شرکت اجازه استخراج نفت در ونزوئلا را می‌دهد، در حال انقضا است و شورون قصد دارد برای تمدید آن با دولت آمریکا مذاکره کند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
ترامپ تهدید کرده که در صورت عدم همکاری مادورو، خرید نفت از ونزوئلا را متوقف خواهد کرد. با این حال، کلاور-کارونه تأکید کرده که این مذاکرات هیچ ارتباطی با پرونده مهاجران ندارد و واشنگتن به نفت ونزوئلا نیازی ندارد.
فضای محدود برای تشدید فشارها بر مادورو
روابط آمریکا و ونزوئلا از دهه‌ها پیش پرتنش بوده و شامل تحریم‌ها، قطع روابط دیپلماتیک و اتهامات متقابل بوده است. ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری خود سیاست “فشار حداکثری” را علیه مادورو دنبال کرد و او را “دیکتاتور” نامید.
دولت بایدن نیز این فشارها را تشدید کرد و در آوریل ۲۰۲۴ با اعمال مجدد تحریم‌های گسترده نفتی علیه ونزوئلا، به دلیل برگزاری انتخابات غیرآزاد، فشارهای اقتصادی بیشتری بر مادورو وارد کرد.
به نظر می‌رسد که با تحریم‌های سنگین و جایزه تعیین‌شده برای دستگیری مقامات ونزوئلا، فضای چندانی برای تشدید فشارهای بیشتر بر مادورو باقی نمانده است. اکنون، سیاست مهاجرتی و نفتی ترامپ می‌تواند آخرین اهرم فشار بر کاراکاس باشد. اما آیا این اقدامات می‌توانند مادورو را به همکاری با واشنگتن وادار کنند یا موجب افزایش تنش‌ها خواهند شد؟
