اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
اگرچه این پروژه در نگاه اول چندان چشمگیر به نظر نمی‌رسد، اما بخشی از برنامه مشترک زیردریایی میان آلمان و نروژ است که از آن به عنوان یک مدل پیشگامانه در همکاری‌های نظامی یاد می‌شود. این دو کشور زیردریایی‌های جدید را به‌طور مشترک توسعه داده‌اند، ساخت آن‌ها را باهم پیش می‌برند و در آینده نیز به‌صورت مشترک از آن‌ها استفاده کرده و نگهداری خواهند کرد.
به گفته بوریس پیستوریوس، وزیر دفاع آلمان، این همکاری می‌تواند الگویی برای ناتو باشد.
هزینه‌های گزاف اقدامات یک‌جانبه در ناتو
کشورهای عضو ناتو تا به امروز به طور عمده در سیاست‌های دفاعی و تسلیحاتی خود به‌صورت مستقل عمل کرده‌اند. دلیل این امر، امنیت ملی، فناوری‌های کلیدی، اشتغال در صنایع دفاعی داخلی و قوانین رقابتی و ملی هر کشور است.
بیشتر بخوانید: دبیرکل ناتو از آلمان خواست بودجه نظامی خود را افزایش دهد
این روش اما پیامدهایی دارد. فریدریش مرتس، نامزد حزب اتحاد دموکرات مسیحی آلمان (CDU) برای مقام صدر اعظمی، اخیراً در سخنرانی خود در بنیاد کوربر این مسئله را مورد انتقاد قرار داد. به گفته او، کشورهای اروپایی عضو ناتو در حال حاضر ۱۷۸ نوع سامانه تسلیحاتی مختلف دارند، در حالی که ایالات متحده تنها ۳۰ نوع سامانه تسلیحاتی در اختیار دارد.
او همچنین اشاره کرد که اروپا ۱۷ مدل مختلف تانک جنگی و ۲۹ نوع ناوچه و ناوشکن دارد، که این تنوع بالا باعث افزایش هزینه‌ها و کاهش کارایی می‌شود.
“این وضعیت پایدار نیست”
نمونه‌ای از این مشکل، ناوچه‌های کلاس “نانسن” است که تنها توسط نروژ استفاده می‌شود. به گفته بیورن آریل گرام، وزیر دفاع نروژ، این کشتی‌ها کیفیت بالایی دارند، اما تعداد آن‌ها محدود است و هزینه‌های ساخت و نگهداری آن‌ها بسیار بالاست. به همین دلیل، نروژ به دنبال یافتن شرکای جدید برای توسعه و بهره‌برداری مشترک از این ناوچه‌هاست.
بیشتر بخوانید: تیسن‌کروپ آلمان بزرگترین پهپاد زیردریایی جهان را می‌سازد
آلمان علاقه خود را به این پروژه ابراز کرده و امیدوار است که به عنوان شریک انتخاب شود. این دو کشور در حال حاضر در زمینه زیردریایی‌ها و توسعه موشک‌های مافوق صوت نیز با یکدیگر همکاری دارند.
از نظر وزیر دفاع آلمان، همکاری‌های تسلیحاتی مزایای متعددی دارد: جلوگیری از دوباره‌کاری‌ها و استفاده بهینه از تخصص‌ها، کاهش هزینه‌ها از طریق توسعه مشترک فناوری‌ها و سفارش در مقیاس بزرگ‌تر، استانداردسازی تجهیزات که به کشورها اجازه می‌دهد از منابع یکدیگر، از جمله نیروهای انسانی، مهمات و قطعات یدکی، استفاده کنند.
بیشتر بخوانید: افتتاح بزرگترین پروژه انتقال زیردریایی برق بین نروژ و آلمان
اهمیت قابلیت همکاری در جنگ اوکراین نیز به خوبی دیده شد، جایی که ارسال تسلیحات متنوع از کشورهای مختلف، مشکلاتی در هماهنگی و نگهداری ایجاد کرد.
چالش‌های همکاری نظامی در اروپا
با وجود تمام مزایای همکاری‌های تسلیحاتی، این روند هنوز هم به‌راحتی پیش نمی‌رود. دلیل آن، منافع ملی، مسائل مالی، امنیت و اعتماد میان کشورها است.
نمونه‌ای از پیچیدگی این نوع همکاری‌ها، پروژه مشترک تانک جنگی میان آلمان و فرانسه است. در مراحل اولیه، توافق بر سر جزئیات پروژه پس از گذشت زمان زیادی محقق شد، زیرا دو کشور باید منافع اقتصادی و سیاسی خود را به دقت تنظیم می‌کردند. در نهایت، این پروژه به لطف روابط نزدیک میان وزیران دفاع دو کشور پیش رفت.
بوریس پیستوریوس، وزیر دفاع آلمان معتقد است که همکاری‌های بیشتر در حوزه تسلیحات، حتی با وجود محدودیت‌های مالی، ضروری است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
برلین چندین پروژه مشترک را آغاز کرده که نشان‌دهنده مسیر احتمالی آینده همکاری‌های دفاعی اروپا است. با این حال، هنوز مشخص نیست که اتحادیه اروپا تا چه حد از راه‌حل‌های کاملاً یکپارچه فاصله دارد – و این نه‌تنها از نظر مالی، بلکه از نظر سیاسی نیز یک چالش بزرگ است.
