ترامپ امروز چهارشنبه پنجم فوریه (۱۷ بهمن) با انتشار پستی در شبکه اجتماعی “تروث سوشال” گزارش‌هایی که از قصد آمریکا برای “پودر کردن ایران” با همکاری اسرائیل خبر می‌دهند را “به‌شدت اغراق‌آمیز” خواند و تصریح کرد: «من می‌خواهم ایران کشوری بزرگ و موفق باشد، اما کشوری که نباید سلاح هسته‌ای داشته باشد.»
فرمان روز گذشته ترامپ ناظر بر بسیج همه اهرم‌ها برای احیای “فشار حداکثری” بر ایران است؛ فرمانی که از سوی او در سال ۲۰۱۸ صادر شد، اما در دولت جو بایدن پی گرفته نشد.
این فرمان به دنبال مسدود کردن هرگونه مسیر دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای و مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه از طریق انسداد راه‌های تجارت با ایران و رساندن صادرات نفت این کشور به صفر است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
ترامپ “توافق صلح هسته‌ای” با جمهوری اسلامی را بسیار بیشتر ترجیح می‌دهد
ترامپ روز گذشته در عین حال با واکنشی شدیداللحن به پرسشی در خصوص تلاش‌جمهوری اسلامی برای ترورش گفت: «اگر ایران بخواهد مرا ترور کند و قصد کشتن مرا داشته باشد، آنها را نابود می‌کنیم. من دستوراتی داده‌ام که اگر این کار را انجام دهند، هیچ چیزی از آنها باقی نمی‌ماند.»
به نظر می‌رسد که تحلیل و تفسیرهای مرتبط با این گفته ترامپ، زمینه را برای گسترش گزارش‌هایی در خصوص برنامه‌ریزی آمریکا در همکاری با اسرائیل “برای پودر کردن ایران” آماده کرده باشد. این در حالی است که ترامپ، هنگام اعلام خبر امضای فرمان “فشار حداکثری”، بارها تکرار کرد که ترجیح می‌دهد با رسیدن به توافق هسته‌ای با ایران، لازم به استفاده از این فرمان نباشد.
رئیس جمهوری ایالات متحده امروز نیز در پست خود در “تروث سوشال”، بار دیگر تاکید کرد که یک “توافق صلح هسته‌ای” با جمهوری اسلامی را بسیار بیشتر ترجیح می‌دهد؛ توافقی که به گفته او، “رشد و شکوفایی مسالمت‌آمیز ایران” را امکان‌پذیر خواهد کرد.
ترامپ در ادامه گفت: «ما باید فوراً کار روی این توافق را آغاز کنیم و زمانی که تمام و امضا شد، جشنی بزرگ در خاورمیانه بگیریم.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
اما تصمیم‌گیرنده اصلی در خصوص برنامه اتمی ایران و مذاکره تهران و واشنگتن و در نهایت “امضا”ی توافق، علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، است.
هنوز اما واکنش خامنه‌ای به پیشنهاد ترامپ روشن نیست. رهبر جمهوری اسلامی که پیش‌تر بارها مخالفت خود را با مذاکره با آمریکا بیان کرده بود، اخیرا درها را کمی باز گذاشت و با اشاره تلویحی به مذاکره با آمریکا، تنها بر احتیاط تاکید کرد و گفت: «باید مراقب باشیم که با چه کسی مواجهیم و با چه کسی معامله می‌کنیم و حرف می‌زنیم.»
اما خامنه‌ای که شش سال پیش گفته بود «اگر چنانچه یک وقتی هم –بر فرض محال– قرار بود دولت جمهوری اسلامی با رژیم آمریکا مذاکره هم بکند، با این دولت کنونی آمریکا [ترامپ] هرگز مذاکره نمی‌کند»، با توجه به اوضاع وخیم اقتصادی ایران، تحولات اخیر در خاورمیانه و تضعیف شدید نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی در لبنان و عراق و سقوط بشار اسد در سوریه، اینک ضعیف‌تر از هر زمان دیگری است.
این ضعف که حکومت ایران در پروپاگاندای خود در تلاش برای سرپوش نهادن به آن است، می‌تواند سرنوشت تصمیم‌گیری اخیر را هم روشن کند.
