دیانا الطحاوی، معاون مدیر عفو بین‌الملل در امور خاورمیانه و شمال آفریقا، گفت: «جامعه بین‌المللی باید فوراً مقامات ایرانی را تحت فشار بگذارد تا اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی، امدادگر بشردوستی که به‌طور خودسرانه بازداشت شده است، متوقف کنند. او سال گذشته پس از یک محاکمه به‌شدت ناعادلانه در دادگاه انقلاب به اعداممحکوم شده است.»
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
خانم الطحاوی افزوده است: «پخشان عزیزی تنها به دلیل فعالیت‌های بشردوستانه و حقوق بشری مسالمت‌آمیز خود بازداشت شده است، از جمله ارائه کمک‌های بشردوستانه به زنان و کودکانی که پس از حملات گروه مسلح داعش از خانه‌های خود آواره شده و در شمال شرق سوریه پناه گرفته بودند.»
عفو بین‌الملل خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط خانم عزیزی شده است.
بیشتر بخوانید: خبرگاه؛ اعاده دادرسی پخشان عزیزی رد شد
بیانیه سازمان حقوق بشر ایران
سازمان حقوق بشر ایران با استناد به خبر رد اعاده بازبینی پرونده پخشان عزیزی از سوی دیوان عالی کشور ایران می‌نویسد که صدور و تایید حکم اعدام پخشان عزیزی “بخشی از سیاست هراس‌افکنی جمهوری اسلامی” پس از اعتراضات سراسری “زن، زندگی، آزادی” است.
این نهاد حقوق بشری با اشاره به افزایش کم‌سابقه اعدام‌ها، به‌خصوص اعدام زنان در سال گذشته میلادی، از جامعه جهانی خواست تا برای توقف اعدام‌ها و همچنین لغو فوری حکم پخشان عزیزی، واکنش نشان دهد.
بیشتر بخوانید: ۱۲۰ فعال کردستان خواستار توقف حکم اعدام پخشان عزیزی شدند
محمود امیری‌مقدم، مدیر این سازمان در این رابطه گفت: «تایید مجدد حکم اعدام پخشان عزیزی که هیچ وجاهت قانونی ندارد، نشان می‌دهد که حکومت راهی به جز اعدام و سرکوب بیشتر پیش روی خود نمی‌بیند. خطر اجرای حکم اعدام پخشان جدی‌ست و فقط با بالا بردن هزینه سیاسی از طریق اعتراض‌های مردمی و فشار بین‌المللی می‌توان جلوی اعدام‌ها را گرفت.»
حکم اعدام به‌عنوان ابزار جمهوری اسلامی برای سرکوب سیاسی
عفو بین‌الملل در بیانیه خود می‌نویسد: «دیوان عالی کشور با رد درخواست بازبینی قضایی پخشان عزیزی بار دیگر نشان داد که مقامات ایرانی مصمم هستند از مجازات اعدام به‌عنوان ابزاری برای سرکوب سیاسی و ایجاد رعب و وحشت در میان مردم استفاده کنند.»
امیر رئیسیان، یکی از وکلای مدافع خانم عزیزی، در مصاحبه‌ای رسانه‌ای اعلام کرد که در تاریخ ۵ فوریه (۱۷ بهمن‌ماه) از این تصمیم مطلع شده و هشدار داد که اجرای حکم اعدام او ممکن است هر لحظه انجام شود.
وی همچنین تأکید کرد که اشتباهات فاحش صورت‌گرفته در حکم دادگاه بدوی، در رأی دیوان عالی نیز تکرار شده است.
بیشتر بخوانید: قطعنامه پارلمان اتحادیه اروپا؛ ایران به اعدام‌ها پایان دهد
عفو بین‌الملل می‌افزاید: «مجازات اعدام در هر شرایطی غیرانسانی است. اما اجرای آن پس از یک محاکمه به‌شدت ناعادلانه در دادگاه انقلاب که در آن اظهارات پخشان عزیزی درباره شکنجه و بدرفتاری، از جمله خشونت مبتنی بر جنسیت، مورد تحقیق قرار نگرفت، نشان‌دهنده استفاده خودسرانه از این مجازات است و بار دیگر بی‌توجهی آشکار مقامات ایرانی به حق حیات را به نمایش می‌گذارد.»
پیش‌زمینه پرونده پخشان عزیزی
شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران در تابستان سال گذشته، پخشان عزیزی را به اتهام “بغی” (شورش مسلحانه علیه حکومت) به اعدام محکوم کرد. این درحالی است که این اتهام صرفاً به فعالیت‌های مسالمت‌آمیز بشردوستانه و حقوق بشری او مربوط می‌شد.
برای مثال، بین سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۱، او در ارائه کمک‌های بشردوستانه به زنان و کودکانی که پس از حملات داعش از خانه‌های خود آواره شده و در اردوگاه‌های شمال شرق سوریه و منطقه کردستان عراق پناه گرفته بودند، مشارکت داشت.
بیشتر بخوانید: اعتصاب در شهرهای کردنشین؛ حکم اعدام پخشان عزیزی “متوقف شد”
در اواسط دی‌ماه ۱۴۰۳، دیوان عالی کشور حکم اعدام او را تأیید کرد. پس از آن، درخواست بازبینی قضایی او توسط شعبه ۹ دیوان عالی جمهوری اسلامی رد شد.
پخشان عزیزی ۱۳ مرداد ۱۴۰۲، توسط مأموران وزارت اطلاعات در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین، که تحت کنترل این وزارتخانه است، منتقل شد. او به مدت پنج ماه در سلول انفرادی طولانی‌مدت بدون دسترسی به وکیل و خانواده نگه داشته شد.
به گفته منابع مطلع، پخشان عزیزی در این مدت تحت شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته است. مأموران بازجویی بارها به او گفته‌اند که “حق زندگی ندارد” و تهدید کرده‌اند که او را اعدام خواهند کرد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
همچنین او را در معرض خشونت‌های جنسیتی قرار داده‌اند تا او را مجبور به “اعترافات اجباری” درباره ارتباط با گروه‌های مخالف کُرد کنند، اتهامی که او بارها رد کرده است.
در اواسط آذرماه ۱۴۰۲، خانم عزیزی به بند زنان زندان اوین منتقل شد و همچنان در آنجا به سر می‌برد.
