تصمیم به تعطیلی به دلیل بارش برف یا سردی بیش از حد هوا و یا حتی برای صرفه‌جویی در انرژی قاعدتا باید یک استثنا باشد اما این روند در ایران تقریبا به یک رویه تبدیل شده است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
بسیاری از روزنامه‌نگاران، فعالان سیاسی و نیز کارشناسان این امر را نتیجه ناکارآمدی دولت می‌دانند.
جواد امام، سخنگوی جبهه اصلاحات در شبکه اکس نوشته است: «راه‌حل مدیریت بحران و اداره کشور تعطیلی مدارس، ادارات، بانک‌ها، صنایع و… نیست. بجای پاک کردن صورت مسئله به دولت محترم پیشنهاد می‌شود به تأسی از شعار رئیس جمهور، تسلیم نظر کارشناسان شوند و به متخصصان و کارشناسان صاحب‌نظر و با تجربه مراجعه کنند.»
بیشتر بخوانید: تعطیلی ۲۷ استان ایران به دلیل “ناترازی انرژی و برودت هوا”
سایت “اکو ایران” در مقاله‌ای به قلم “رضا غیابی” تعطیلی‌های مکرر را به ضرر دولت و مردم دانسته و نوشته است: «در حالی که این تعطیلی‌ها در ظاهر به نفع دولت و کارمندان است، در واقع، به ضرر همه طرف‌ها تمام می‌شود، دولت با کاهش بهره‌وری اقتصادی و رشد نارضایتی عمومی، اعتبار خود را از دست می‌دهد. کارمند با تضعیف بخش خصوصی، امنیت شغلی خود را در بلندمدت به خطر می‌اندازد و انگیزه کارآفرین با افزایش هزینه‌ها و کاهش سودآوری، برای توسعه کسب‌وکار از بین می‌رود.»
“دولت بی اثر”
رضا غیابی در بخش دیگری از یادداشت خود به این نکته اشاره کرده که تعطیلی‌های مکرر عملا تاثیر چندانی در روند کار کشور نگذاشته و این امر را نشان‌دهنده ناکارآمدی دولت دانسته است.
او نوشته است: «این واقعیت که تعطیلی دستگاه‌های دولتی هیچ تغییری در زندگی روزمره مردم ایجاد نمی‌کند، نشان‌دهنده ناکارآمدی عمیق این ساختار است. سوال اصلی این است که اگر دستگاه‌های دولتی حتی در حالت عادی هم تأثیری در بهبود شرایط ندارند، چرا بخش قابل‌توجهی از منابع کشور صرف نگهداری این ساختار می‌شود؟»
بیشتر بخوانید: ایران در بحران پاییزی انرژی؛ تعطیلی، خاموشی و آلودگی هوا
این کارشناس سپس راه‌حل‌هایی را به عنوان “راه‌حل بنیادین” پیشنهاد داده از جمله کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، مدیریت کارآمد منابع انرژی، حمایت از بخش خصوصی و کوچک‌سازی بدنه دولت.
او در نهایت نتیجه گرفته است: «تعطیلی‌های مکرر تهران، نه راه‌حلی برای مدیریت بحران، بلکه نمادی از بحران مدیریت هستند. این تعطیلی‌ها، که به ظاهر تصمیماتی موقت و ضروری‌اند، در واقع نمایانگر مشکلات عمیق‌تر و ساختاری‌ترند. دولت، کارمندان و کارآفرینان، همگی در یک چرخه معیوب قرار دارند که در آن هیچ‌کس برنده نیست.»
نارضایتی مردم
در شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های تلگرامی و واتس‌اپی می‌توان نارضایتی مردم از این تعطیلی‌های مکرر را دید. بسیاری از واژه “کشور تعطیل” استفاده کرده و گفته‌اند “بهتر است دولت کل کشور را تعطیل کند تا خیال همه راحت شود”.
برای دانش‌آموزان و دانشجویان نیز این تعطیلی‌های مکرر مشکلات زیادی در زمینه آموزش به وجود آورده است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
یک دانشجوی مقطع دکترا در یکی از گروه‌های تلگرامی نوشته است: «من روز سه‌شنبه کارگاه دارم و کلیپ‌هایی را که برای این کارگاه دارم نمی‌توانم بارگذاری کنم. دو تا لینک به من داده‌اند اما هیچکدام کار نمی‌کند. الان نمی‌دانم چطور می‌توانم این کارگاه را آنلاین برگزار کنم.»
یک معلم نیز نوشته است: «این که نمی‌شود نصف کلاس‌ها حضوری و نصف آنلاین باشد. بچه‌ها باید به یک روش عادت کنند. ما که نمی‌توانیم از امروز به فردا به طور ناگهانی اعلام کنیم فردا کلاس‌ها آنلاین است چون مملکت تعطیل است.»
آزاده مختاری، روزنامه‌نگار، تعطیلی‌های مکرر را یادآور دوران کرونا دانسته و با انتشار نقشه تعطیلی در روز هفتم اسفند در شبکه اکس نوشته است: «یاد روزهای کرونا افتادم که هرروز یک جدول از میزان زندگی‌هایی که با آن ویروس مرگبار تعطیل شده بود از سوی دولت اعلام می‌شد الان رسیدیم به کشوری که تعطیل شده است…»
