اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
قطار از شهر کویته به مقصد پیشاور در حرکت بود که هدف حمله قرار گرفت. “ارتش آزادی‌بخش بلوچستان” (BLA)، بزرگ‌ترین گروه مسلح در این منطقه، مسئولیت این حمله را بر عهده گرفت. سخنگوی این گروه پیش از این اعلام کرده بود که در صورت آزادی زندانیان بلوچ، حاضر به آزاد کردن گروگان‌ها هستند.
تغییر تاکتیک‌های ارتش آزادی‌بخش بلوچستان
الیزابت ترلکِلد، مدیر برنامه آسیای جنوبی در مرکز استیمسون واشنگتن در مصاحبه با دویچه وله انگلیسی، این حمله را “بسیار نگران‌کننده” توصیف کرد و گفت: «این حمله نشان‌دهنده چالش‌های جدی امنیتی و اطلاعاتی در بلوچستان است.»
قمر چیمه، مدیر موسسه امنیتی سانوبِر در اسلام‌آباد نیز گفت: «این نخستین بار است که ارتش آزادی‌بخش بلوچستان تاکتیک خود را تغییر داده و با ربودن قطار، توانایی خود را در وارد کردن ضربه به دولت پاکستان نشان داده است.»
ریشه‌های شورش در بلوچستان
بلوچستان بزرگ‌ترین استان پاکستان است که حدود ۹ میلیون نفر جمعیت دارد. بلوچ‌ها که یک اقلیت قومی سنی‌مذهب هستند از تبعیض و محرومیت اقتصادی رنج می‌برند.
بلوچ‌ها معتقدند که با وجود منابع طبیعی غنی مانند طلا، نقره، الماس و مس، سهمی از ثروت‌های استان خود ندارند. تلاش‌های چند دهه‌ای برای کسب خودمختاری یا استقلال، با سرکوب شدید اسلام‌آباد روبه‌رو شده است.
بلوچ‌ها همچنین به سرمایه‌گذاری گسترده چین در منطقه از طریق طرح کریدور اقتصادی چین و پاکستان (CPEC) معترض هستند. به گفته آن‌ها، ورود سرمایه و نیروی کار چینی باعث محرومیت بیشتر بلوچ‌ها از منابع و فرصت‌های اقتصادی شده است.
افزایش تنش‌ها در منطقه
گروه‌های بلوچ در سالهای اخیر چندین حمله به پروژه‌های CPEC و کارگران چینی انجام داده‌اند. به گفته تحلیلگران، همکاری فزاینده میان گروه‌های بلوچ و طالبان پاکستانی (TTP) به افزایش خشونت‌ها کمک کرده است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
یک شورش مشابه نیز در منطقه بلوچستان ایران جریان دارد. دولت‌های ایران و پاکستان یکدیگر را به حمایت از گروه‌های شورشی در مناطق مرزی متهم می‌کنند. در ژانویه ۲۰۲۴، ایران و پاکستان با انجام حملات هوایی به مواضع شورشیان در خاک یکدیگر، تنش‌ها را افزایش دادند، اما این بحران با مذاکرات دیپلماتیک به سرعت فروکش کرد.
براساس ارزیابی مقامات امنیتی پاکستان، ارتش آزادی‌بخش بلوچستان حدود سه هزار جنگجو دارد. چیمه تأکید کرد که شناسایی خطوط تأمین سلاح و تجهیزات و همچنین نفوذ در شبکه حامیان این گروه، برای مقابله با آن‌ها ضروری است.
ترلکِلد نیز گفت: «عملیات امنیتی به تنهایی قادر به برقراری ثبات نخواهد بود و ممکن است نتیجه عکس بدهد، مگر اینکه با اقدامات معنادار برای مشارکت بلوچ‌ها در اداره استان و رفع تبعیض‌های تاریخی همراه باشد.»
