به گفته او شرکت‌های تولیدکننده باطری در ایران، “به لحاظ فناوری و کیفیت تولید، برای شرایط خاص مانند خاموشی‌های طولانی‌مدت، آمادگی کافی ندارند”. آب و هوای گرم نیز راندمان باطری‌ها را کاهش می‌دهد و از سوی دیگر باطری‌های پیشرفته مورد نیاز نیز در ایران تولید نمی‌شود.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
ایران به دلیل مدیریت ناکارآمد و عدم سرمایه‌گذاری به موقع در منابع انرژی، از جمله در انرژی‌های پاک و در نیروگاه‌های مدرن، با کمبود شدید برق روبروست. دولت بر کمبودها در حوزه انرژی و آب نام “ناترازی” گذاشته است، در حالی که معضل از “ناترازی” به مراتب فراتر است و برخی از کارشناسان اصطلاح ناترازی را معادل نرمی برای وشکستگی می‌دانند..
حوزه انرژی در ایران با مشکلات مزمن
فرهاد شهرکی می‌گوید: «رشد بالای مصرف انرژی و عدم توسعه متناسب اکتشافات و مخازن، دو عامل اصلی ناترازی هستند.» او می‌افزاید که این “ناترازی” بیش از آنکه به تحریم‌ها مربوط باشد، ناشی از “عدم برنامه‌ریزی صحیح در حوزه انرژی” از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ است و جبران این کمبود در کوتاه‌مدت عملی نیست.
عدم سرمایه‌گذاری و مدیریت در حوزه انرژی در حالی است که میزان مصرف در دهه گذشته سالانه ۵ تا ۷ افزایش یافته است. عضو کمیسیون انرژی مجلس از کمبود ۲۰ هزار مگاوات برق در پیک مصرف در سال گذشته گفته و پیش‌بینی کرده است که در سال جدید باید روی کمبود ۲۴ تا ۲۵ هزار مگاوات حساب کرد.
این در حالی است که ایران از جمله کشورهایی است که در صورت سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانست نه تنها منابع مورد نیاز شهروندان خود را تامین کند، بلکه به یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان های پاک در خاورمیانه تبدیل شود. فرهاد شهرکی با اشاره به راندمان پایین نیروگاه‌ها و تجهیزات می‌گوید: «پتانسیل بالای ایران در انرژی‌های تجدیدپذیر بادی و خورشیدی می‌توانست بخشی از این مشکل را در دهه‌ی گذشته حل کند؛ اما عدم سرمایه‌گذاری مناسب در این حوزه، منجر به تشدید ناترازی شده و جبران آن در کوتاه‌مدت امکان‌پذیر نیست.»
او با اشاره به کم آبی در سال آینده می‌گوید: «عمق چاه‌ها در بسیاری از مناطق به ۲۰۰ متر رسیده که نشان‌دهنده بحران جدی و ورشکستگی منابع آبی زیرزمینی است. علاوه بر این، چاه‌های غیرمجاز به طور روزانه هزاران مترمکعب آب را برای تولید محصولاتی با ارزش اقتصادی پایین مصرف می‌کنند، به طوری که هزینه استخراج و پمپاژ آب بسیار بیشتر از ارزش محصول نهایی است.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
کمبود شدید آب که سال‌هاست به موضوعی تنش‌زا در ایران تبدیل شده. یک نمونه وضعیت آب زاینده‌رود و قطع آب یزدتوسط “افراد معترض” در أصفهان است که به باور کارشناسان تازه آغاز روندی خطرناک است.
کمبود منابع آب در ایران علاوه بر خشکسالی، به دلیل برداشت بی‌رویه از سفره‌های آب زیرزمینی، ساخت بی‌رویه صدها سد، ایجاد و تمرکز صنایع در مناطقی مانند یزد و اصفهان، بدون اینکه منابع آبی کافی در آنها وجود داشته باشد.
انتقال آب از منطقه‌ای به منطقه دیگر و گسترش بی‌رویه کشاورزی آنهم با شبکه انتقال و زیرساخت‌های فرسوده که موجب نشت و هدررفت آب در حجم بالا می‌شود و در بسیاری موارد برای محصولاتی که وارد کردن آنها به مراتب به صرفه‌تر از تولید آن در داخل به هزینه نابودی ذخایر آبی بوده است.
“حل مشکلات در کوتاه‌مدت غیرممکن است”
عضو کمیسیون انرژی مجلس خاطر نشان می‌کند:« در حوزه حکمرانی آب و انرژی، ترکیبی از تحریم‌ها، مدیریت ضعیف و کمبود صرفه‌جویی، وضعیت بسیار پیچیده و بغرنجی را ایجاد کرده است… و حجم مشکلات انباشته به گونه‌ای است که حل آنها در کوتاه‌مدت، امری غیرممکن به نظر می‌رسد.»
به عبارتی شهرهای مختلف ایران نه تنها در تابستان پیش‌رو با قطعی برق، آب، تلفن همراه و اینترنت روبرو می‌شوند که این وضع در سالهای آتی احتمالا وخیم‌تر خواهد شد.
جمهوری اسلامی به جای سرمایه‌گذاری روی منابع وسیع انرژی‌های پاک در ایران، به بهانه تامین برق برنامه هسته‌ای پرهزینه‌ای را دنبال کرده که اکنون به بحرانی خطرناک برای این کشور تبدیل شده است.
