این سیاستمدار حزب دموکرات مسیحی گفت: «اخلاق سیاسی ایجاب می‌کند که یک دولت موقتی خویشتن‌دار بوده و اقداماتی را که قطعا دولت جدید قصد انجام آنها را ندارد، تشدید نکند.»
به گفته شوستر، اینکه آنالنا بربوک، وزیر خارجه آلمان از حزب سبزها، عملا در آخرین لحظات پیش از کنار رفتنش بخواهد چنین اقدامات پردامنه و “به‌شدت دوقطبی‌کننده برای جامعه” را یکی پس از دیگری پیش ببرد، “واقعا شرم‌آور و کاملا لجوجانه» است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
به گفته سخنگوی وزارت خارجه آلمان، در ماه جاری در مجموع سه پرواز دیگر، در روزهای ۱۶، ۲۳ و ۲۹ آوریل، برای افغان‌ها از پاکستان به آلمان برنامه‌ریزی شده است.
از طریق این پروازها قرار است همکاران محلی پیشین نهادهای آلمانی در افغانستان و نیز افرادی با میزان بالای در معرض خطر بودن، همچون وکلای حقوق بشری یا فعالان حقوق زنان، به آلمان منتقل شوند.
یک سخنگوی وزارت خارجه آلمان ۱۰ مارس اعلام کرده بود که همچنان تعهداتی در برابر حدود دو هزار و ۸۰۰ شهروند افغانستان برای پذیرش در آلمان وجود دارد. به گفته او، از نظر دولت آلمان، این تعهدات پیش‌تر اعلام‌شده از نظر حقوقی پابرجا هستند.
در پایان ماه مارس گذشته یک هواپیما با ۱۷۴ زن و مرد افغان که مجوز پذیرش در آلمان را گرفته بودند، در هانوفر فرود آمد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
در قرارداد ائتلاف میان احزاب دمکرات مسیحی، سوسیال مسیحی و سوسیال دمکرات بر سر دولت آینده آلمان آمده است: «ما برنامه‌های داوطلبانه پذیرش در آلمان (برای مثال از افغانستان) را تا حد امکان متوقف خواهیم کرد و برنامه‌های جدیدی راه‌اندازی نخواهیم کرد.»
“بهتر است به استرداد‌ها رسیدگی شود”
وزیر امور داخلی ایالت زاکسن گفت، گرچه «ممکن است با این پذیرش‌های جدید، از نظر کمی تنها شمار اندکی وارد کشور شوند»، اما به گفته او، پس از بیش از ده سال سیاست تقریبا کنترل‌نشده مهاجرتی، این افراد وارد شهرهایی می‌شوند که از نظر تأمین مالی و اسکان آنان کاملا در تنگنا هستند.
شوستر با بیان اینکه “دیگر نمی‌توان حتی به یک ادغام موفق فکر کرد”، افزود، شمار زیاد اعضای خانواده‌ای که همراه با افراد مستحق حمایت وارد کشور می‌شوند، به‌روشنی نشان می‌دهد که این برنامه از کنترل خارج شده است.
آرمین شوستر که خود در مذاکرات ائتلاف سیاه و سرخ (اتحاد احزاب مسیحی و سوسیال دمکرات) نماینده حزب خود (دموکرات مسیحی) بوده، وزارت خارجه تحت هدایت بربوک را مورد انتقاد قرار داد که به گفته او «به جای تلاش برای بازگرداندن افرادی که به عنوان مجرمان مکرر و خطرناک یا اسلام‌گرایان افراطی هرگونه حق حضور در آلمان را از دست داده‌اند، ظاهرا از فرصت‌های دیپلماتیک اندک و پیچیده با طالبان صرفاً برای انتقال ده‌ها هزار نفر به آلمان استفاده کرده است.»
