در این دیدار که محمد باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح نیز حضور داشت علی خامنهای با تاکید بر اهمیت ارتباط میان جمهوری اسلامی و عربستان، گفت که این روابط میتواند برای هر دو کشور مفید باشد و دو کشور میتوانند مکمل یکدیگر باشند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
خامنهای با اشاره به “دشمنانی که گسترش روابط دو کشور را هدف قرار میدهند”، افزود: «باید بر انگیزههای خصمانه فائق آمد و ما در این خصوص آماده هستیم.»
رهبر جمهوری اسلامی در ادامه گفت که جمهوری اسلامی آماده است در برخی عرصهها به عربستان سعودی کمک کند و تاکید کرد: «همکاری برادران در منطقه بسیار بهتر از تکیه به دیگران است.»
وزیر دفاع عربستان از این دیدار ابراز خوشنودی کرد و گفت: «من با دستور کار گسترش روابط با ایران و همکاری در تمام زمینهها به تهران آمدهام و امیدواریم گفتگوهای سازندهای انجام شود تا روابط میان عربستان و جمهوری اسلامی ایران قویتر از گذشته شود.»
اولین سفر وزیر دفاع عربستان به ایران در دو سال اخیر
خالد بن سلمان پیش از دیدار با خامنهای با محمد باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و علی اکبر احمدیان، دبیر شورای عالی امنیت ملی، دیدار کرده بود. او همچنین با مسعود پزشکیان، رئیسجمهور اسلامی نیزگفتوگو کرد.
سفر بلندپایهترین مقام عربستان سعودی طی دو سال گذشته به ایران در حالی صورت میگیرد که ایالات متحده و ایران مذاکرات خود را برای دستیابی به یک توافق احتمالی هستهای آغاز کردهاند.
از سوی دیگر، یمن که عربستان به مدت یک دهه درگیر جنگ داخلی آن بود، هدف حملات هوایی شدید آمریکا قرار گرفته است.
ایران از حوثیهای یمن حمایت میکند، در حالی که عربستان به مخالفان این گروه کمکهای مالی و نظامی میدهد.
پیشرفت در روابط دیپلماتیک ایران و عربستان
روابط ایران و عربستان از دی ۱۳۹۴ بهدنبال حمله به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری این کشور در مشهد قطع شد، اما پس از میانجیگری چین در اسفند ۱۴۰۱، دو کشور تفاهمنامهای برای ازسرگیری روابط امضا کردند.
بیشتر بخوانید: بهبود روابط ایران و عربستان؛ فرصتها و چالشهای منطقهای
از آن زمان تاکنون، چندین مقام بلندپایه از جمله وزیر خارجه عربستان و رئیسجمهور پیشین ایران، ابراهیم رئیسی، به کشورهای یکدیگر سفر کردهاند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
این دیدارها و مذاکرات نشاندهنده پیشرفتهای جدید در روابط ایران و عربستان سعودی است و در شرایط پیچیده سیاسی و منطقهای کنونی، ممکن است نقشی کلیدی در ثبات و امنیت منطقه ایفا کند.