بیستم ژوئن “روز جهانی پناهنده” است. در چهارمِ دسامبر سالِ ۲۰۰۰ میلادی و در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تصمیم برآن شد که از سال ۲۰۰۱، روز بیستمِ ژوئنِ هرسال را بهعنوانِ روزِ جهانیِ پناهندگان برگزار کنند. کميساريای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد تلاش میکند به جهانيان يادآوری کند ميليونها انسان پناهنده که مجبور به ترک خانه خود شدهاند، با چه مشکلاتی روبرو هستند.
پناهجو کیست؟ و تحت چه شرایطی ، مردم مجبور به ترک کشور خود خواهند شد؟
زندگی یک پناهجو در سرزمین غربت دستخوش چه چالشها و آسیبهایی خواهد بود؟
یکی از راه حل های پایدار برای پناهندگان بازگشت با عزت به وطن خود است. این در زمانی است که شرایط برای بازگشت امن و داوطلبانه به گونه ای عزت وار برایشان مهیا باشد. ایا چنین شرایطی برای پناهندگان ایرانی وجود دارد؟
با همکاری : کمیته اموزش و پژوهش و گروه صدا و تصویر
میهمانان برنامه : محمد گلستانجو فعال حقوق بشر حسام ناصحی ارجمند فعال سیاسی
با اجرای : مریم مرادی
تدوین : محمد گلستانجو
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»