فیلم زیر: اعتصاب سراسری کامیونداران در بیش از ۲۵۰ شهر در روز ۱۱ مهرماه ۱۳۹۷
چند تشکل کارگری و فعالان حقوق صنفی کارگری و شماری از بازنشستگان و معلمان با انتشار بیانیه‌ای حمایت خود را از اعتصاب کامیونداران اعلام کردند و خواستار برآورده شدن فوری خواسته‌های آنان شدند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه، گروه اتحاد بازنشستگان، جمعی از فعالان صنفی معلمان ایران و کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، در بیانیه‌ای مشترک، حمایت خود را از اعتصاب سراسری کامیونداران و رانندگان کامیون اعلام کردند و خواهان برآورده‌شدن فوری خواسته‌های آنان شدند.
آنها خواستار پایان بخشیدن به سرکوب رانندگان کامیون شدند و از مقامات مسئول خواسته‌اند که دست از تهدید اعتصاب کنندگان بردارند.
در بخشی از این بیانیه آمده است: «به‌رغم اینکه دولت در اعتصاب‌های پیشین که از یک‌سال گذشته آغاز شده‌است، وعده داده‌بود که خواسته‌های آنان را محقق می‌کند، اما در عمل فقط کرایه بار به میزان ناچیز افزایش یافت. که با توجه به سقوط شدید ارزش پول ملی و گران شدن شدید مایحتاج زندگی، همچنین گران شدن چند برابری لاستیک و لوازم یدکی، معیشت آنان بهبود نیافته و خواسته‌های اصلی آنان، تامین نشده‌است.
در قسمت دیگری از این بیانیه به حق اعتصاب، اعتراض و گردهمایی کارگران اشاره شده و آمده “مقابله پلیسی-امنیتی-قضایی با اعتصاب کامیونداران و رانندگان کامیون را محکوم کرده و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط بازداشت‌شدگان و منع تعقیب و تهدید دستگاه قضایی در قبال آنان می باشیم.”
از سوی دیگر فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل(آی.تی.اف) نگرانی خود را درباره برخورد دولت ایران با کامیونداران اعتصابی که در هفته‌ی دوم اعتصاب خود هستند، اعلام نموده‌است.
در اطلاعیه ” فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل” ITF، که از سوی سندیکای کارگران شرکت واحد، ۱۱ مهرماه ترجمه و منتشر شده، آمده است:
“آی.تی.اف( فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل)، عمیقا درباره اخبار منتشره مبنی بر دستگیری تعدادی زیادی از رانندگان در ایران نگران شده است. حدود یکصد و پنجاه راننده به علت مشارکت در اعتصاب در شهرهای مختلف دستگیر شده اند که سخنگوی دستگاه قضایی آنها را تهدید به مجازات های سنگین کرده است.
اعتصاب سراسری کامیونداران و رانندگان کامیون طی فراخوان‌هایی در شبکه‌های اجتماعی از ۳۱ شهریورماه آغاز شد و در روزهای بعد شدت گرفت و علی‌رغم تهدید مقامات قضاییِ برخی استان‌ها مبنی بر صدور حکم اعدام و اتهام افساد فی‌الارض، این اعتصابات کماکان در شهرهای مختلف ادامه یافته‌است.
