اعتصاب؛ کابوس حکومت رنگ واقعیت می گیرد

منصور امان

پیوستن بازار به رانندگان؛ کابوس حُکومت رنگ واقعیت می گیرد

آنچه که حاکمان ایران به سختی از آن هراس دارند، روی داده است. اعتصاب و مُقاومت مُتحد یک لایه صنفی از جامعه، بخشی دیگر را نیز به همینگونه یکپارچه و هماهنگ به میدان آورده است. بیش از دو هفته پس از اعتصاب مُتحدانه رانندگان و کامیونداران، آثار اجتماعی آن در شکل اعتصاب بازاریان در ده ها شهر کشور در حال پدیدار شدن است.

اعتصاب بازار، رژیم حاکم را به وِیژه از آن رو به وحشت انداخته که شانه به شانه یک صف آرایی سراسری دیگر علیه وضع موجود صورت گرفته است. پیوستن بازاریان به مُبارزه رانندگان کامیون به روشنی نشان می دهد که جُنبشها و حرکتهای اعتراضی یک گام دیگر به جلو برداشته اند و پس از شکل گیری آگاهی صنفی در بطن آنها که خود را در اعتصابات و اعتراضهای پُر شُمار اما پراکنده به نمایش می گذاشت، اینک به تدریج به درک قُدرت جمعی و آگاهی به نیروی تغییر دهنده آن دست می یابند.

در جریان اعتصاب کنونی زحمتکشان جاده، صداهایی که خواهان همبستگی اقشار دیگر با آنها شده اند، این بار رسا تر از گذشته به گوش می رسد. این امر فقط نشانه ای از آمادگی مُبارزاتی بخشهای گوناگون جامعه نیست، بلکه همچنین گذار تدریجی از مُبارزه اقتصادی بخشها و واحدهای منفرد به مُبارزه عُمومی و روبرو شدن با حاکمیت فرادست به مثابه قُدرت “پایین” را مُهر کرده است. همچنان که این مُبارزه مُتحدانه و سراسری در شکل به صراحت سیاسی است، در مضمون نیز پله ای برای فراتر رفتن از خواستهای صنفی به شمار می آید.

رژیم ولایت فقیه با توجُه به تحول ذهنی جامعه مُعترض و برای جلوگیری از سرایت اعتصاب رانندگان به دیگر اقشار اجتماعی و شکل گیری همبستگی مُبارزاتی، این بار با شدت بیشتری به رویارویی با آنها شتافته است. دستگیری صدها تن از رانندگان و تهدید به اعدام اعتصابیون در نوک کارزار سرکوب حُکومت قرار دارد که با اعمال فشار علیه شرکتهای باربری، استخدام گُسترده اعتصاب شکن و تبلیغات دروغین و مُخرب علیه اعتصاب تکمیل می شود.

در همین حال عزم رانندگان و کامیون داران به آغاز و تداوُم اعتصاب با وجود سرکوب پُلیسی – قضایی، خود عامل دیگری در تحرُک بازار، پیوستن آن به این حرکت و طرح مُطالبات خویش بوده است. چه، یک حرکت مُبارزاتی سراسری با آثار لمس پذیر اقتصادی و اداری، قوی ترین بُرهان برای برهم خوردن توازُن موجود به زیان حُکومت و شکل گیری یک توازُن جدید است که وزنه اقشار مُعترض و درگیر مُبارزه عقربه آن را به جُنبش درآورده و مسیر را برای ورود و ایفای نقش دیگر صنف ها و لایه هایی که گرد میدان ایستاده اند، هموار می کند.

تنها چند روز پس از تاکید رهبر جمهوری اسلامی مبنی بر اینکه رژیم اش در بُن بست بسر نمی برد، اعتصاب سراسری بازاریان با وُضوح بیشتری رسیدن “نظام” به انتهای آن را به نمایش گذاشت. مردُم با پوست و گوشت و استخوان شاهد شکست رژیم استبدادی – مذهبی در اداره کشور هستند. آنها به طور روزمره تجربه می کنند که چگونه آقای خامنه ای و دولت بازیچه ی او علیه انتظارات و نیازهای آنها حُکومت می کنند. اعتراضات و اعتصابات بیان سیاسی برنتابیدن این شرایط است و نیز این واقعیت که نیروی تغییر به حرکت در آمده تا صورت حساب رژیم جمهوری اسلامی را در برابرش بگذارد و این صفحه چرکین و خط خورده را ورق بزند.