تهدید، بازداشت، شلاق و زندان راه قدردانی از شغل شریف معلمان!!!؟
حدود ۴۰ سال است کسی به درد دل آنها گوش نمیدهد و ثبات آنچنانی و امنیت شغلی ندارند، همانا آموزش دهندگان و معلمان فرهنگی هستند که دائم درگیر قانون های بی منطق مسئولان و قانونگذاران می باشند.
امروزه در سراسر جهان به جهت اهمیت شغلی معلمان برای آینده ای پویا و جامعه ای شاد اجازه نمیدهند که این معلمان در فشار اقتصادی و یا سیاسی باشند چرا که در هر جامعه ای معلم آرامش و امنیت شغلی نداشته باشد حاصل آن میشود حال و روز امروز کشورجمهوری اسلامی ایران (آمار بالای اعدام ها ، فساد و فحشا، دزدیها، تجاوزها، آمار بالای طلاق و…).
اما طی چند سال اخیر اخبار اعتراضات معلمان از هر گوشه ایران به گوش میرسد و تا کنون هیچ اقدام مثبتی از سمت دولت برای رسیدگی به خواسته های این صنف زحمت کش جامعه صورت نگرفته است و تنها پاسخ به این اعتراضات اخراج از کار یا زندان بوده است و کار به جایی رسیده که معلمان برای احقاق حقوق خود و آزادی زندانیان معلم دست به تحصن در مدارس زده اند.
هیچگاه فراموش نکنیم که : معلمان یکی از مهم ترین نقش های اجتماعی را بعد از والدین در جامعه بر عهده دارند. معلم هایی که در شکل گرفتن اندیشه های کودکان بسیار موثر هستند و می توانند با آموزش های درست, دخترانی آزاده و مادرانی روشن اندیش تربیت کنند.
اما وقتی شرایط کار ومعیشت معلمان نامساعد است و به حقوق اولیه آنان رسیدگی نمی شود, چگونه می توان انتظار داشت که بنیان اندیشه ی درست در کودکان شکل بگیرد و در این شرایط که معلمین، حق‌التدریس پایینی از وزارت آموزش و پرورش دریافت می کنند و نحوه ی دریافتی‌های آنان نیز بسیار نامناسب است بطوری که ممکن است چند ماه حقوق دریافت نکرده باشند, بدیهی ست که معلمان هم از حقوق ذاتی خود استفاده ودست به تجمعات اعتراضی بزنند .
برخورد دولت جمهوری اسلامی ایران با معلمان شش تن از بازداشت شدگان تجمع ۲۰ اردیبهشت معلمان مقابل سازمان برنامه و بودجه در تهران که با قرار کفالت از زندان اوین آزاد شده بودند، توسط شعبه ۱۰۶۰ دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی کارکنان دولت تهران 
به اتهام “اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمعات غیرقانونی” و “تمرد نسبت به مامورین حین انجام وظیفه” هر یک به تحمل ۹ ماه حبس تعزیری و پرداخت جریمه نقدی بدل از ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدند.
هویت این افراد عالیه اقدام‌دوست، عضو اتحادیه بازنشستگان،رسول بداقی، بازرس سابق کانون صنفی معلمان تهران، “اسماعیل گرامی”، “جواد ذوالنوری”، “حسین غلامی” و”محمد عابدی” است.
جای معلم کلاس درس است نه زندان : آموزش و پرورش نوین ایران قدمتی تقریبا یکصد ساله دارد اما اکنون با بغرنج‌ترین مشکلات و چالش‌ها روبه‌روست، به گونه‌ای که بسیاری از محققان و اندیشمندان جامعه، ریشه اغلب مشکلات، نابسامانی، نارسایی و بحران‌های اجتماعی را در سیستم و فرایند آموزشی جستجو و معرفی می‌کنند. معلمان برای تربیت وآموزش درست فرزندان ایران به شرایط مساعد نیازمندند. و بدیهی ست که تهدید، بازداشت، شلاق و زندان راه رفع این مشکلات نیست.
ما فعالان دفاع از حقوق زنان ضمن اعتراض به اینگونه رفتارها با معلمان در دولت جمهوری اسلامی ایران، صراحتا مخالف زندان کردن و شلاق زدن و نقض کرامت انسانی به خصوص معلمان هستیم و با استناد به ماده ۲۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر که دریافت دستمزد عادلانه و منصفانه و نیز برخورداری از تامین اجتماعی را حق هر انسانی میداند و نیز ماده ۲۶ همین اعلامیه که حق برخورداری از آموزش و پرورشی که در جهت رشد همه جانبه انسان و تقویت رعایت حقوق بشر و در راه صلح و دوستی است, و همچنین هدف ۳ از سند ۲۰۳۰ یونسکو تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین و هدف ۴ از سند ۲۰۳۰ یونسکو تضمین کیفیت آموزش فراگیر و عادلانه و ایجاد فرصت های یادگیری مادام العمر برای همه را به رسمیت می شناسیم, و خواستار رسیدگی به اعتراضات معلمان و توجه به خواسته‌های بر حق آنان و آزادی معلمان در بند هستیم.
۱۰۵۵
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق زنان
