کودک و کودکی در جمهوری اسلامی ایران واژگانی غریب و نا مفهوم اند.
حقوق کودک با وجود پذیرش مفاد کنوانسیون آن از سوی ایران، هنوز هم در دادگاه های ایران و در غیاب قوانین کودک محور از رسمیت برخوردار نیست چنانچه حتی لایحه حمایت از حقوق کودک با تمام نقاط قوت و ضعفی که بوضوح در آن مشاهده می شود، پس از تلاش و پی گیری های فعالان حقوق کودک و بعد از ده سال عدم توجه دولت و مجلس، چند ماهی است که در مراحل اولیه تصویب قرار گرفته است.
برغم آنکه هر روز شاهد آمار رو به رشد آسیب های ناشی از گسترش فقر، فساد، بیکاری، اعتیاد، ازدواج کودکان، کودکان بیوه، اعتیاد کودکان، تجاوز و تعرض، کودک آزاری در اشکال مختلف جسمی و روانی، محرومت از تحصیل، کار کودکان، خشونت علیه کودکان و خشونت روز افزون در بین آنان هستیم اما همچنان:
محرومیت همه جانبه از حقوق ابتدایی بشر، آتشی است که اول از همه پیکر نحیف کودکان را در کام خود فرو برده است تا آنجا که ایران با بیشترین آمار اعدام کودکان، در جایگاه نخست لیست اینگونه کشور ها قرار دارد، رضا جعفری سدهی مدیرکل دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور می گوید:
حدود ۱۹۰۰ دختر در معرض آسیب در کشور شناسایی و مورد حمایت بهزیستی قرار گرفته اند و محمد‌جواد فتحی عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس اعلام می کند که « بیش از ۲۳۰۰ کودک» در زندان‌های ایران زندگی می‌کنند.
جایگاه کودک و کودکی در قوانین جمهوری اسلامی ایران = هیچ
انواع آسیب های کودک و نوجوان در جامعه ی بحران زده ایران که کمترین توجهی نسبت به حقوق انسان ها ندارد، هر لحظه در حال گسترش است، پدیده هایی همچون خودکشی کودکان، نوزادانی که معتاد متولد می شوند، شکنجه و قتل کودکان در خانواده ها و مرگ کودکان در اثر سهل انگاری در بیمارستان ها، تنها نمونه هائی از این دست به شمار می روند، آمارجرایم اطفال و نوجوانان هرساله نسبت به سال قبل بیانگر رشد۵۰ درصدی میشود و خبر اقدام به قتل جوانی۱۹ ساله به دست نوجوانی ۱۵ ساله و دستگیری وی، سرتیتر رسانه ها ی کشور می گردد و اینچنین است که :
نو نهالان و غنچه های خانواده ها ناشکفته پرپر می شوند.
ما بار دیگر بنابر تعهد دولتمردان نسبت به اجرای مواد کنوانسیون حقوق کودک، یاد آور میشویم که : طبق ماده ۳۹ کنوانسیون یاد شده، برای سلامتی روحی، جسمی و اجتماعی کودکی که قربانی نوعی از بدرفتاری، شکنجه، استثمار یا هر عمل غیر انسانی دیگر شده است، حکومت های عضو پیمان همه اقدامات مناسب را انجام می دهند. بازسازی جسمی و روانی باید در محیط و شرایط مناسب، سلامتی و منزلت کودکان را تامین کند و ماده ۶ نیز متضمن به رسمیت شناختن حق ذاتی هر کودک برای زندگی و ایجاد حد اکثر امکانات برای بقا و پیشرفت اوست، ماده ۱۶سند ۲۰۳۰ نیز ترویج جوامع صلح طلب و فراگیر برای توسعه پایدار، دسترسی به عدالت برای همه و ایجاد نهادهای موثر، پاسخگو و فراگیر در تمام سطوح را ضروری می داند.
ما موکدا خواهان تدوین قوانین بازدارنده، تغییر قوانین موجود به نفع کودکان و اجرای کامل حقوق بشر و برسمیت شناختن سند ۲۰۳۰ یونسکو در راستای بقا، رشد و سلامت همه جانبه ی کودکان بوده و توجه به تمام مفاد کنوانسیون مربوطه را برای نجات کودکان آسیب دیده و پیشگیری از دامنه آسیب آنها و جلوگیری از افزایش آمار آنان خواهانیم، بدیهی است تقویت سمن ها (سازمان های مردم نهاد) و انجمن های مردمی فعال حقوق کودک و نوجوان و درک اهمیت وجودی آن ها و نگرش انسان مدارانه و جدی به کودکان و کودکی، در راه تحقق سریع حقوق کودک و نوجوان در ایران، لازم و ضروری است.
۱۰۴۹
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق کودک و نوجوان
