اتهام جاسوسی؛ ده سال حبس برای کارمند ظریف
خبرگزاری هرانا – محسنی‌اژه‌ای سخنگوی قوه‌قضاییه گفت که یک کارمند وزارت امور خارجه به اتهام “جاسوسی” به ۱۰ سال حبس محکوم شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مهر، محسنی‌اژه‌ای معاون اول قوه قضائیه گفت: “یک کارمند وزارت امور خارجه به ده سال حبس و ضبط دویست هزار دلار محکوم شده است”.
محسنی‌اژه‌ای هویت این کارمند وزارت امور خارجه را” کمال امیر بیک، فرزند محمد” اعلام کرد.
لازم به اشاره است که پیشتر نیز عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران، از صدور حکم شش سال حبس برای یک “جاسوس هسته‌ای” خبر داده بود.
دولت‌آبادی گفت در این پرونده فرد مذکور به شش سال حبس تعزیری و ضبط و استرداد وجوه دریافتی محکوم شده بود.
همچنین هرانا پیش از این در گزارشی از محکومیت یک زوج متهم به جاسوسی به حبس و اعدام خبر داده بود. لیلا تاجیک زندانی محبوس در بند زنان زندان اوین به اتهام “جاسوسی برای کشور متخاصم” به ۱۵ سال حبس در تبعید محکوم و همسر سابق وی نیز از بابت همین پرونده به اعدام محکوم شده است. هویت فرد محکوم به اعدام به نام “سید جمال حاجی زوار” ۴۷ ساله و کارمند سابق هوا و فضای سپاه توسط این خبرگزاری احراز شده است.
هر چند مقابله با امر جاسوسی بعنوان نقض حقوق بشر در نظر گرفته نمی شود ولی با توجه به سابقه دولت ایران در استفاده ابزاری از این عنوان برای برخورد با مخالفان سیاسی خود طرح چنین ادعاهایی بخصوص با روشن نبودن جزییات و روند دادرسی همواره با دیده تردید نگریسته می‌شود.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
