حراج آبهای دریای عمان و خلیج فارس و بیکاری صیادان ایرانی
اصلی‌ترین سیاست «سازمان شیلات ایران» در سالهای گذشته ایجاد محدودیت روی صیدِ بی‌رویه بوده است در حالیکه تنها در استان خوزستان تعداد شناورهای صیادی بیگانه تا ۵ هزار رسیده است.
سازمان شیلات کشور در ابتدا صید ترال یا ترالینگ (کف روبی) را تکذیب می کند اما «محمدعلی حسن‌زاده» معاون امور بندری و اقتصادی در سازمان بنادر و دریانوردی می گوید:کشتی‌های چینی قرارداد رسمی اجازه بلندمدت برای ماهیگیری در عمق ۲۰۰۰ متری آبهای ایران در دریای عمان را دارند و محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه نیز می گوید: در دریای عمان به صیادان چینی اجازه صید داده شده است تا از موجودات زنده کف آب استفاد کنند، در مقابل صیادان ایرانی که در دریای عمان و خلیج فارس کار می‌کنند فریاد برآورده‌اند:
نان ما را آجر و حق ما را به اجنبی واگذار کرده اند،
سختگیری برای ماست نه شناورهای صیادی بیگانه!
شیلات ایران به بهانه محدودیت صید بی رویه، موانع زیادی برای ماهیگیران بومی ایجاد میکند و مأموران ذیربط سازمان نیز به بهانه شرایط جوی و آب و هوا مانع صید صیادان از ماهیگیری میشوند.
اما شناورهای صیادی بیگانه حتی تا نزدیکی سواحل ایران، به کار صید و”کف روبی” مشغولند.
مشکلات و سختی های فراوانی را که صیادان جنوب برای داشتن درآمدی بسیار ناچیز (آب باریکه)، متحمل می شوند در اثر سیاستهای مخرب و امتیازات پنهانی رژیم ایران وبه تاراج گذاشتن آب، خاک و حتی کف دریاهای ایران بوجود آمده است، گفتنی است ماهیگیران ایرانی درجنوب کشور بارها به اینگونه سیاستهای مخرب که موجب بیکاری و فقر روزافزون برای این قشر از مردم شده است اعتراض کرده اند اما سازمان شیلات هیچگونه توجه و یا رسیدگی نسبت به خواسته آنها و گفته هایشان نداشته است.
خسارتهای سنگین و جبران‌ناپذیر که به محیط زیست ایران وارد آمده نیز یکی دیگر از نتایج اجاره آبهای خلیج فارس به دیگر کشورهاست، و براین مجموعه بیفزائیم برخوردهای خشن و خارج ازموازین چینی‌ها به پشتوانه مقامات دولتی ایران با صیادان بومی را که توسط شناورهای کوچک در حال صید هستند، حضور صیادان چینی با تجهیزات پیشرفته در ۵۰ مایلی ساحل و برخود تند آنها که گاه با شلیک اسحله همراه است و در موارد متعددی نیز بوسیله فشار زیاد آب با شلنگ‌های آتش نشانی به سمت آنان و مجبور کردنشان به ترک محل، از جمله موانعی است برای تردد صیادان بومی.
صیادان ایرانی در حالی با مشکل عدم مجوز صید روبرو هستند که روزانه فعالیت آزادانه تعداد بسیاری از صیادان چینی با شناورهای مجهز به تکنولوژی منسوخ روز دنیا را در آبهای خلیج فارس شاهدند، تور صنعتی یک نمونه از آنست که صیادان با انداختن آن در سطح دریا به جمع آوری جانوران و آبزیان موجود در دریا می پردازند، یعنی نابودی کامل زیست بومی منطقه.
شیوه های غیر قانونی صید، محدودیت برای صیادان ایرانی و آزادی عمل برای ماهیگیران چینی، کاهش درآمد صیادان محلی و بیکاری ناشی از فروش آبهای جنوب و ضربات جبران ناپذیر به محیط زیست حداقل آسیب های وارده به مناطق جنوبی کشور است.
با توجه به آنچه گفته شد و با استناد به ماده ۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر: رعایت حقوق انسانی توسط قانون و مواد۱۷: حق مالکیت شخصی، ۲۸: حق دنیای زیبا و آزاد برای همه، ۲۹: حق مسئولیت نسبت به جامعه، و اصل ۲۸ قانون اساسی: دولت موظف است با رعایت نیاز جامعه به مشاغل گوناگون، برای همه افراد امکان اشتغال به کار و شرایط مساوی را برای احراز مشاغل ایجاد نماید،و بند ۹ از اصل۳۰: رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، در تمام زمینههای مادی و معنوی.وبند ۱۳: تأمین خودکفایی در علوم و فنون صنعت و کشاورزی و امور نظامی و مانند اینها..
ما اقدام دولتمردان جمهوری اسلامی ایران در دادن امتیاز پنهانی به صیادان و کشتی‌های ماهیگیری چینی در آبهای جنوبی ایران را محکوم نموده و خواستار توقف فوری و بازپسگیری آبهای جنوب کشور هستیم.
۱۰۶۷
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از محیط زیست
نکته: سازمان شیلات (مرتبط با سپاه پاسداران) آبهای جنوب کشور را به شرکت‌های تجاری کشورهای دیگر برای ماهیگیری واگذار کرده است.
