خالی بودن مساجد؛ زمان شاه نمازخوان بیشتر بود
عباس عبدی در سرمقاله امروز روزنامه اعتماد با عنوان «جرم و گناه » نوشت: اخیرا از آقای قرائتی مطلبی به این مضمون نقل شده که: «در مورد اقامه نماز کوتاهی شده و هزینهای که برای موسیقی و امثال اینها مصرف میشود، قابل مقایسه برای نماز نیست. اگر برای نماز همان اندازه که برای موسیقی هزینه میشد، هزینه میکردیم الان وضعیت اینگونه نبود.»
نگرانی ایشان در مورد عدم اقبال به نماز مورد احترام است ولی مگر پیش از انقلاب حکومت برای این کار پول خرج میکرد؟ مگر رادیو و تلویزیون و مطبوعات و قانون و حتی مقررات استخدامی به نفع نمازخوانها بود؟ پس چرا آن زمان نمازخوانها (نسبت آنان به کل جمعیت) و مسجدروها بسیار بیشتر بود؟ اخیرا مطالعهای درباره مسجدروهای یک منطقه تهران انجام شده بود که رقم بسیار پایینی از جمعیت منطقه را شامل میشدند.
بنابراین چه بسا مصرف کردن همین هزینههای مادی و اداری و مقررات برای نماز خواندن مردم است که نه تنها نتیجه نمیدهد که برعکس نتیجه میدهد. شاید لازم باشد تمام بودجههای مربوط را بازنگری کرد. درباره سایر واجبات و محرمات نیز باید چشمها را شست و جور دیگری دید و از تجربیات گذشته استفاده کرد. شاید به نتایج بهتری برسیم.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»