کودک-مجرم زندان رشت هم در صف اعدام است
حمید احمدی مالده، که به اتهام قتل در طی یک نزاع خیابانی در سن ۱۷ سالگی بازداشت و به اعدام محکوم شده، پس از ۱۱ سال همچنان در زندان مرکزی رشت (لاکان) زیر حکم اعدام به سر میبرد.
بنا به اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، حمید احمدی مالده، متولد ۳ دی ماه ۱۳۶۹ است. وی در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۳۸۶ به عنوان میانجی در یک نزاع خیابانی در میدان استخر پاشوران در رشت شرکت کرد که یک نفر در آن به قتل رسید. این کودک-مجرم در زمان وقوع این قتل که به گفته نزدیکان وی در آن دخالت مستقیم نداشته، تنها ۱۷ سال و یک ماه سن داشته است.
یکی از نزدیکان وی در این خصوص به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «شهر ما خیلی کوچک است و تقریبا همه همدیگر را میشناسند. سال ۸۶ حمید سر ظهر از این طرف شهر داشت با موتور میرفت آن طرف شهر منزل برادر بزرگترش که دوستش به نام (ع. ش) جلوی او را میگیرد و میگوید مرا تا یک مسیری برسان. حمید هم (ع. ش) را سوار موتور میکند که سر راهش او را هم برساند تا استخر پاشوران. در آنجا که مقصد (ع. ش) بود وی با چند نفر درگیر میشود و حمید به عنوان اینکه آنها را از هم جدا کند که دعوا نکنند، وارد دعوا میشود. آنها چاقو کشی میکنند و یکی از طرفهای دعوا به نام (س. ب) به قتل میرسد”.
وی در ادامه گفت: «مقتول کلا دو ضربه چاقو خورده بود… حمید اصلا چاقو نداشت. ولی بعدا حمید به ما گفت که در کلانتری به ما گفتند اگر دو نفر قتل را گردن بگیرید، هیچ کدام اعدام نمیشوید.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»