درگذشت یکی از معماران اینترنت در ۸۱ سالگی
لری رابرتس یکی از معماران و خالقان اولیه اینترنت درگذشت. وی به علت نقشی که در طراحی شبکه آرپانت – که به پدربزرگ اینترنت مشهور است- ایفا کرد، شهرت دارد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از انگجت، وی در تاریخ ۲۶ دسامبر و در سن ۸۱ سالگی درگذشت. اگر چه وی به اندازه افرادی همچون تیم برنرز لی و وینت سرف شهرت نداشت، اما تصمیمات کلیدی وی در نحوه عملکرد و رفتار اینترنت در سال های بعد نقش آفرین بود.
وی در دهه ۱۹۶۰ میلادی مفهوم شبکه های رایانه ای را مطرح کرد و در زمانی که رابرت تیلور رئیس اداره فنون پردازش اطلاعات آرپا وابسته به ارتش آمریکا به دنبال فردی برای اتصال رایانه های تحقیقاتی آرپا به یکدیگر می گشت، وی به عنوان معمار و طراح اصلی این شبکه انتخاب شد.
البته وی در بررسی ها و تلاش های اولیه خود در این زمینه موفق نبود و سرانجام تصمیم گرفته شد برای کسب موفقیت در این زمینه از رایانه های کوچک تر استفاده شود که شبکه ای کردن آنها آسان تر باشد. وی سرانجام بعد از تلاش های فراوان شبکه آرپانت را تاسیس کرد و جابجایی بسته های حاوی داده را در شبکه های رایانه ای ممکن کرد.
وی در سال ۱۹۷۳ آرپا را ترک کرد و وینت سرف و باب کان تلاش های وی را ادامه دادند. وی به تجاری سازی ایده تبادل بسته های داده از طریق شبکه های رایانه ای کمک شایانی کرد و بدین منظور شرکت خود تله نت را تاسیس کرد و توانست با تلاش زیاد کیفیت شبکه های رایانه ای را ارتقا دهد.
شرکت های بعدی تاسیس شده توسط او به نام های Caspian Networks و Anagran توانستند فناوری هایی مانند پخش ویدئو از طریق شبکه های رایانه ای را ابداع کنند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»