یک خواننده ممنوع الفعالیت و ممنوع الخروج شد
خبرگزاری هرانا – همایون آل جعفر، خواننده اهل شهرستان پارس آباد اردبیل به دلیل حضور در یک برنامه تلویزیونی در کشور آذربایجان بیشتر از یک ماه است که ممنوع الخروج و ممنوع الفعالیت شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعلان حقوق بشر در ایران، همایون آل جعفر (آراز)، هنرمند پارس آبادی به دلیل شرکت در یک مسابقه تلویزیونی در کشور جمهوری آذربایجان ممنوعالخروج شده و از انجام هرگونه فعالیت هنری رسمی و غیررسمی در استان اردبیل منع شده است.
این هنرمند اهل پارسآباد طی یادداشتی در صفحه شخصی خود گفته است که اداره اماکن و اداره اطلاعات و امنیت عمومی نیروی انتظامی شهرستان پارس آباد او را به دلیل حضور در یک مسابقه تلویزیونی در کشور جمهوری آذربایجان ممنوعالخروج و از هرگونه فعالیت رسمی و غیررسمی در شهر پارسآباد و استان اردبیل منع کردهاند.
گفتنی است که رئیس اداره اطلاعات شهر پارسآباد به همهی تالارهای مجالس و عروسیها در پارسآباد دستور داده است که به همایون آل جعفر اجازه اجرا در این تالارها را ندهند و خود او را نیز تهدید کرده است که در صورت تخطی از این دستور مجازات خواهد شد.
آل جعفر نیز با تایید این خبر در صفحه شخصی خود نوشته است که بیش از یک ماه است که از هرگونه فعالت وی در تالارهای استان اردبیل جلوگیری و در همین مدت به هنگام خروج از مرز ایران جهت حضور در یک برنامه تلویزیونی در کشور آذربایجان از خروج وی ممانعت شده است.
این خواننده پارس آبادی طی هفتههای اخیر با انتشار ویدئوهایی در صفحه شخصی خود نسبت به ممنوع الفعالیت شدنش اعتراض کرده است.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»