منصور امان
دهن کجی یک و نیم میلیارد دُلاری به مردُم محروم ایران
اگرچه دهان گشوده بُحران اقتصادی هر روز بخشهای گُسترده تری از جامعه را فرو می بلعد، اما در اولویتهای حاکمان کشور برای هزینه کردن ثروت و دارایی همگانی تغییری مُشاهده نمی شود. در تازه ترین دهن کجی به مردُم محروم ایران، آقای خامنه ای دستور واریز یک و نیم میلیارد دُلار دیگر به صندوق هوس بازیهای جنگی حُکومت را صادر کرده است.
آنگونه که می نماید، باند نظامی و امنیتی ولی فقیه با وجود دستکاری عمیق در بودجه، هنوز از سهمی که می برد، رضایت ندارد. بودجه سال ۹۸ حُکومت تنها پس از چند بار دست بدست شدن بین “دولت خدمتگزار” و دربار “آقا” و بازنویسی در هر دو مرجع، سرانجام مُجوز راه یافتن به مجلس را یافت.
حال به گفته یک عُضو کُمیسیون تقسیم گوشت قُربانی در مجلس مُلاها که نام “کُمیسیون تلفیق بودجه” را بر خود نهاده، به فرمان “رهبر نظام”، ماشین جنگ و سرکوب حُکومت به اندازه بیش از ۶ هزار میلیارد تومان سنگین تر و حجیم شده است.
مبلغ گزاف یاد شده، افزوده بر رقم رسمی و نمایشی در بودجه برای مخارج نظامی و امنیتی است که نزدیک به ۱۵ میلیارد دُلار را در بر می گیرد. بودجه واقعی این بخشهای استراتژیک در بقای حُکومت، به بیش از ۲۰ میلیارد دُلار تخمین زده می شود. همزمان باید در نظر داشت که کُمکهای مادی و لُجستیکی به باندهای مُسلح عراقی، یمنی، لُبنانی، افغانستانی و فلسطینی و نیز هزینه های تروریسم دولتی که از آمریکای جنوبی تا اُروپا و آفریقا را پوشش می دهد، به دلایل فهم پذیر در سند رسمی بودجه ذکر نمی شود.
اشتهای آقای خامنه ای و همدستان برای افزایش بودجه نظامی و امنیتی نه عارضه ای تازه و نه شگفت آور است. خرج بی مهابا در صنعت جنگ، سرکوب و تروریسم، برای رژیم جمهوری اسلامی همواره یک سرمایه گذاری سودآور بوده است که “نظام” بقای سُست خود با وجود شکست در تمام پهنه های زندگی و سامان اجتماعی را بیش از هم مدیون آن است.
این اما هنوز همه منافع پُمپاژ ثروت و داراییهای ملی به این بخش نیست؛ سُراغ بخشی از آن را می توان در حسابهای بانکی رهبران و پایوران “نظام” در ینگه دُنیا و یا اشرافیت هرزه و مُبتذل طراز جمهوری اسلامی گرفت و بخشی دیگر کفه ترازوی قُدرت به نفع جناح غالب را سنگین می کند.
ریختن یک و نیم میلیارد دُلار دیگر به این بُشکه بدون ته، دُرُست در هنگامی که فریاد اعتراض علیه شرایط وخیم کنونی از هر گوشه شنیده می شود، نه توجیه پذیر است و نه می توان آن را با بهانه های همیشگی همچون “امنیت” و “قُدرت منطقه ای” ماله کشی کرد. جامعه برای تاخت و تاز حُکومت در کشورهای جنگ زده و پُر آشوب مشروعیتی قائل نیست و این را در هر حرکت اعتراضی کوچک و بُزُرگ، با هر خواسته صنفی یا سیاسی به زبان می آورد.
شاید زیر همین فشار باشد که پاسدار رحیم صفوی از زمین سخت و آزار دهنده واقعیت موجود به بالای دیوار خرابه مُعجزه جهیده و توضیح داده که میلیارد دُلارهای ریخته شده به تنور میلیتاریسم موشکی و هسته ای و تجاوزگری منطقه ای خرج ظهور امام زمان می شود.
آنچه که همین امروز بدون دوپینگ مالی در حال ظهور است، قیام غارت شدگان، تحقیر شده ها و جان به لب رسیده هاست. آخرالزمان آقای صفوی و دوستان به شتاب نزدیک می شود، نشانه هایش را آنها هر روز می توانند بینند.
***************************
چگونه نیروهای نظامی-مذهبی بودجه را به گروگان می گیرند؟
فیلم زیر: صحبتهای تکان دهنده که برای اولین بار از زبان یک مسئول امنیتی جمهوری اسلامی درباره مافیای بودجه می شنوید!
