آیا انقلاب ۵۷ جنبش اجتماعی و برای کرامت انسانی بود!!!؟
انقلاب ها حاصل دگرگونی اجتماعی در پی جنبش های اعتراضی مردم است که معمولا با پرچم دادخواهی و اعتراض به وضع موجود که عاری از حقوق انسانی و نابرابری اجتماعی است خود را نشان داده و میدهند؛ درانجایی که قلمها شکسته میشوند و سرکوب و خفقان و زندان جای آزادی بیان و اندیشه را پر میکند؛که بازتاب انقلاب سال ۵۷ در ایران را میتوان در همین عرصه بیان کرد مردمی که حق زندگی را با جنبش اعتراضی عظیم خود درعرصه جهانی به نمایش گذاشتند که متاسفانه در فقدان نهادهای مسقل مردمی حق طلبانه وجنگ بین نیروهای مختلف سیاسی برای کسب قدرت سیاسی چندان میدان مبارزه را به بیراهگی کشاند که حق مردم و ناعدالتی دولت جمهوری اسلامی ایران به فراموشی رفته و گروههایی به اصلاح اسلامی و انقلابی سد راه گسترش آزادی فکر و بیان با توسل به خشنونت خود را قدرت بلا منازعه بیابند که در پیکره دین پیچانده شده برمردم مسلط شوند تا جان و مال و امنیت مردم را در سایه فقه و شرع معنی کنند و نگون بختی مردم و کشور را فراهم آوردند تا به امروز آن .
خاصیت جنبشهای اعتراضی مردمی را میتوان در شکاف عمیق به وجود آمده و فاصله طبقاتی بین اقشار اجتماعی آن جامعه جستجو کرد فاصله بالا نشین ها و مردمی که در پی کار و نان و حیات دست و پا میزنند و واقعیت‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در اقشار شهری و حاشیه شهری را نشان میدهند .
۱۹ میلیون حاشیه نشین در ایران زندگی می کنند( به گزارش خبرنگار مهر) عباس آخوندی میگوید؛ جمعیت شهری ایران حدود ۵۹ میلیون نفر است و میزان حاشیه نشینی و بد مسکنی در بافت های فرسوده و سایر بافتها حدود ۱۹ میلیون نفر در سطح کشور است.
روح الله خمینی : آب و برق مجانی ،اتوبوس را مجانی میکنیم در حالیکه به گزارش خبرگزاری ایسنا “سرانه یک دانش‌آموز از سرانه یک زندانی کمتر است؛
به راستی آزادی بیان در سلولهای زندان و شکنجه و اعتراف از زندانیان توجیه کدام دستاورد انقلاب است ؟؟
تصور کارگران ایرانی از بیان حق خواهی یعنی ضرب و شتم و زندانی شدن تا کارفرمای مافیایی در چپاول رسوا نشود.
وزارت خارجه آمریکا: حدود ۸۰۰ فعال حقوق بشر در ایران زندانی هستند. و زندانیانی که گمنام هستند.
در ایران امروز نهادهایی با صفت انقلابی نه تنها در جهت رفاه اجتماعی مردم گامی بر نداشتند بلکه با حضور و پرورش نهادهای خودسر در جهت سرکوب اعتراضات و حق خواهی مردم پیشی گرفته تا افتخاروجایزه سرکوبی مردم را از دست رهبربستانند .
حاصل ۴۰ سال حکومت استبداد فقیه بر ایران (زندان؛ دستگیری؛ هجوم به منازل؛ اعدام؛ تبعیض جنسیتی؛ اشاعه ازدواج کودکان؛ سرکوب معلمین و کارگران .گرانی ؛بیکاری و فقر و گسترش فساد مالی) .
ما فعالین حقوق بشر در نمایندگی کشورهای شرق آسیا ؛ضمن محکوم کردن هر نوع خشنونت خواهان آزادی زندانیان حقوق بشری وسیاسی و عقیدتی و برچیدن فقر و ظلم طبقاتی بین مردم و حاکم شدن عدالت و برابری بین اقشار جامعه ایران طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر بخصوص ماده ۲ (عدم تبعیض)، ماده ۳ (حق حیات برای همه)، ماده ۵ (شکنجه ممنوع)، ماده ۹ (عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی)، ماده ۱۱ (حق و اصل برائت)، ماده ۱۸ (حق آزادی عقیده)، ماده ۱۹ (حق آزادی بیان)، ماده ۲۰ (حق آزادی تجمع و تظاهرات)، ماده ۲۲(حق امنیت اجتماعی)،ماده ۲۵ (حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه ) و همچنین اهداف ۱۷ گانه سند ۲۰۳۰ هستیم
۱۰۹۷
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی کشورهای شرق آسیا
