ماجرای فرار عجیب بوکسور ایرانی در اتریش
به گزارش ایسنا، ظهر روز جمعه ۱۹ بهمن ماه ۱۳۹۷ خبری مبنی بر ناپدید شدن ملیپوش بوکس از کاروان تیم ملی در فرودگاه شهر ویَن کشور اتریش منتشر شد. پس از این اتفاق با مصاحبههایی که مبین کَهرازه با چندی از رسانههای خارجی انجام داد، خبر اقدام او برای پناهنده شدن تأیید شد.
داستان از این قرار بوده که پس از رسیدن تیم ملی بوکس به فرودگاه شهر وین اتریش، قرار بود ملیپوشان شب را در مکانی در این شهر استراحت کنند تا چند ساعت بعد با پروازی دیگر عازم بوداپست شوند. اردلان سرپرست تیم پاسپورتها را در اختیار بوکسورها میگذارد تا از گیت کنترل گذرنامه عبور کنند و پس از مهر خوردن، پاسپورتها را جمع آوری کند. پس از عبور از گیت و زمانی که ملیپوشان در حال جمع شدن بودند، مبین کَهرازه میگوید که قصد دارد از سرویس بهداشتی استفاده کند اما بعد از حدود نیم ساعت، خبری از او نمیشود و بوکسورها تصمیم میگیرند که فرودگاه و محوطه اطراف را بگردند اما جستجوی آنها به نتیجه نرسیده است و ظاهراً پاسپورت او را در سرویس بهداشتی پیدا میکنند اما دیگر آن بوکسور را پیدا نمیکنند. حتی اکبر احدی مربی تیم ملی چند ساعت در وین میماند تا شاید او را پیدا کنند اما پس از جستجوی ناموفق، احدی با پروازی دیگر به تیم ملی در بوداپست ملحق میشود.
مسلم مقصودی هم تیمی کَهرازه در گفت و گو با ایسنا، درباره ناپدید شدن این ملیپوش بوکس در فرودگاه شهر ویَن نیز گفت: ما اصلاً متوجه نشدیم چه زمانی ناپدید شد.
او در پاسخ به این سوال که آیا مبین کَهرازه در فرودگاه ویَن به همراه تیم ملی منتظر اعزام به مجارستان بود؟ توضیح داد: پس از اینکه هواپیمای تیم ملی در فرودگاه وین اتریش نشست، میخواستیم مدت کوتاهی را در شهر استراحت کنیم تا به “بوداپست اعزام شویم که او در فرودگاه برای استفاده از سرویس بهداشتی رفت و دیگر او را ندیدیم.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»