Previous Next

جیمی کارتر، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، در صد سالگی درگذشت

جیمی کارتر، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا درگذشت. او در یکی از بحرانی‌ترین شرایط جهان رئیس‌جمهور آمریکا بود. گروگان‌گیری کارکنان سفارت آمریکا در تهران و حمله شوروی به افغانستان در دوره ریاست جمهوری کارتر اتفاق افتاد.جیمی کارتر، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا روز یکشنبه ۹ دی (۲۹ دسامبر) ساعت ۱۵:۴۵ دقیقه به وقت محلی در خانه‌اش در پلینز واقع در ایالات جورجیا در سن صدسالگی درگذشت.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

چیپ کارتر، پسر جیمی کارتر در بیانیه‌ای گفته است: «پدرم نه‌تنها برای من بلکه برای همه کسانی که به صلح، حقوق بشر و عشق اعتقاد دارند یک قهرمان بود. ما، فرزندانش، او را از راه همین باورها با جهان به اشتراک گذاشتیم.»

پسر کارتر در ادامه افزود: «جهان به خاطر روشی که او مردم را گرد هم آورد، خانواده ماست و از همه شما سپاسگزاریم که با ادامه این عقاید مشترک، یاد او را گرامی می‌دارید.»

گروگان‌گیری آمریکایی‌ها در ایران

جیمی کارتر از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ رئیس‌جمهور آمریکا بود و در چهار سال ریاست جمهوری او بحران‌هایی مانند گروگان‌گیری در سفارت آمریکا در تهران و اشغال افغانستان به دست اتحاد جماهیر شوروی اتفاق افتاد.

کارتر برای رهایی گروگان‌های آمریکایی دستور انجام عملیاتی محدود در خاک ایران را صادر کرد اما این “ماموریت” شکست خورد و این ناکامی یکی از عوامل شکست او در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بوده است.

سفارت آمریکا پس از اشغال، “لانه جاسوسی” نام گرفت و این ماجرا ۴۴۴ روز طول کشید. جمهوری اسلامی گروگان‌های آمریکایی را روز مراسم تحلیف رونالد ریگان رقیب کارتر از حزب جمهوری‌خواه آزاد کرد. پس از این حادثه حمله به سفارتخانه‌ها و گروگان‌گیری شهروندان غربی به یکی از ارکان‌های اصلی سیاست‌های جمهوری اسلامی تبدیل شد.

ادامه فعالیت کارتر بعد از ترک کاخ سفید

کارتر پس از ترک کاخ سفید به همراه همسرش روزالین، “مرکز کارتر” را در آتلانتا برای ترویج دموکراسی، حقوق بشر و توسعه اقتصادی تأسیس کرد. او تا سنین بالا به فعالیت‌های بشردوستانه‌اش ادامه داد و در سال ۲۰۰۲ به دلیل “تلاش‌ برای حل مسالمت‌آمیز مناقشات بین‌المللی”، جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.

جیمی کارتر مسن‌ترین رئیس‌جمهور پیشین زنده بود و هیچ یک از روسای‌جمهور پیشین آمریکا به سن او نرسیدند. او ۷۷ سال با روزالین کارتر همسرش زندگی مشترک داشت. روزالین کارتر یک سال پیش درگذشت.

ادای احترام دونالد ترامپ به کارتر

واکنش به درگذشت جیمی کارتر در داخل آمریکا بسیار گسترده بود. جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا کارتر را به عنوان “شخصیتی بزرگ” و “شجاع” ستود. بایدن گفت که کارتر از جمله برای ریشه‌کنی بیماری‌ها، صلح، ترویج حقوق بشر، انتخابات آزاد و عادلانه مبارزه کرد. به گفته بایدن، کارتر “زندگی مردم در سراسر جهان را نجات داد، بهبود بخشید و تغییر داد.”

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا نیز از کارتر تقدیر کرد. ترامپ گفت کارتر در زمان دشوار خود “تمام تلاشش را برای بهبود زندگی همه آمریکایی‌ها به کار برد” و برای این تلاش‌ها، همه مردم از او سپاسگزارند.

کارتر آخرین روزهای عمرش را در خانه سپری کرد

کارتر در سال ۲۰۱۵ بیماری سرطان خود را به طور علنی اعلام کرد اما گفت که با موفقیت این بیماری درمان شده است. رئیس‌جمهور پیشین آمریکا اما در سال‌های اخیر، به دلیل چند مرتبه زمین‌خوردن‌ چندین بار به بیمارستان منتقل شده بود.

وضعیت سلامت کارتر اخیرا وخیم اعلام شده بود. او در فوریه ۲۰۲۳ پس از چندین بار بستری‌شدن در بیمارستان، معالجات پزشکی خود را نیز قطع کرده و به مراقبت‌های خانگی رفت تا آخرین روزهای عمرش را در خانه سپری کند.

پیام تسلیت اولاف شولتس

اولاف شولتس، صدراعظم آلمان در واکنش به درگذشت جیمی کارتر، در پیامی در صفحه شخصی‌اش در شبکه اجتماعی اکس (توییتر سابق) با مردم آمریکا ابراز همدردی کرد.

او نوشت: «ایالات متحده یک مبارز متعهد برای دموکراسی را از دست داده است. جهان یک میانجی بزرگ برای صلح در خاورمیانه و حقوق بشر از دست داد.»

تقدیر گوترش از جیمی کارتر

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، روز یکشنبه از کارتر برای مشارکت‌های قابل توجه او در صلح بین‌المللی از طریق توافقات “کمپ دیوید”، معاهده SALT II و معاهده‌های کانال پاناما تقدیر کرد.

به گفته گوترش، کارتر نقش کلیدی در میانجی‌گری در منازعات، نظارت بر انتخابات، ترویج دموکراسی، پیشگیری و ریشه‌کنی بیماری‌ها ایفا کرده است و این تلاش‌ها و دیگر اقداماتش باعث شد که او به پیشبرد اقدام‌های سازمان ملل متحد کمک کند.

بسیاری دیگر از رهبران جهان از جمله رئیس‌جمهور مصر و نخست‌وزیر بریتانیا از دستاوردهای کارتر در برقراری صلح در خاورمیانه، تلاش‌ها برای مقابله با بیماری‌ها، و تعهد به دموکراسی و حقوق بشر تجلیل کردند.

رهبران چندین کشور آمریکای مرکزی و جنوبی نیز به انتشار خبر درگذشت یاد جیمی کارتر واکنش نشان دادند.

رئیس‌جمهور کوبا گفت که کوبایی‌ها “با قدردانی” به رئیس‌جمهور پیشین آمریکا خواهند اندیشید. کارتر در دوران ریاست‌جمهوری‌اش در کاخ سفید گام‌هایی برای عادی‌سازی روابط دیپلماتیک بین ایالات متحده و کوبا برداشت و همچنین تلاش‌هایی برای کاهش تحریم‌های آمریکا علیه این کشور انجام داد.

رئیس‌جمهور پاناما نیز به نقش “مهم” کارتر در توافق برای واگذاری کنترل کانال پاناما به این کشور اشاره کرد.

رئیس‌جمهور برزیل کارتر را به عنوان “دوستدار دموکراسی و مدافع صلح” توصیف کرد و به نقش او در فشار آوردن به دیکتاتوری برزیل برای آزادی زندانیان سیاسی اشاره کرد.

رئیس‌جمهور ونزوئلا هم اعلام کرد که مشارکت‌های او در سیاست جهانی و تلاش‌هایش برای صلح بر جهان تأثیر گذاشت.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

در داخل آمریکا در نیویورک، برج امپایر استیت برای یادبود جیمی کارتر در شب یکشنبه با رنگ‌های قرمز، سفید و آبی روشن شد.

مراسم‌های عمومی یادبود در آتلانتا و پایتخت آمریکا، واشنگتن برنامه‌ریزی شده‌اند.

مراسم خاکسپاری دولتی کارتر روز پنجشنبه ۹ ژانویه ۲۰۲۵ در واشنگتن برگزار خواهد شد. جو بایدن ۹ ژانویه را به عنوان روز ملی عزای عمومی در سراسر ایالات متحده اعلام کرد. او همچنین دستور داد پرچم‌های ایالات متحده به مدت ۳۰ روز از روز یکشنبه ۲۹ دسامبر به حالت نیمه‌افراشته درآیند.

کارتر چهار فرزند، ۱۱ نوه و ۱۴ نتیجه به جا گذاشت.

محرومیت تاریخی زنان در آموزش‌های هنری در افغانستان

تهمینه تومیریس

ممنوعیت آموزش و فعالیت‌های فرهنگی و هنریِ زنان پیشینه‌ی درازی در تاریخ و فرهنگ مردسالار افغانستان دارد. این امر در حکومت‌های مختلف ابعاد گوناگونی به خود گرفته و همواره مانع از آموزش استاندارد زنان در عرصه‌ی هنر شده است. در نتیجه، نقش و تأثیر زنانِ هنرمند افغانستان در سطح داخلی و بین‌المللی اغلب نادیده مانده یا ارزش فعالیت‌هایشان ناچیز انگاشته شده است. غیبت زنانِ هنرمند افغانستان در گفتمان‌های هنریِ بین‌المللی مؤید این واقعیت‌ است. این در حالی است که در سال‌های اخیر، هنرمندان زنِ خاورمیانه توجه فزاینده‌ای را به خود جلب کرده‌اند، نمایشگاه‌ها و رویدادهای متعددی به بررسی دیدگاه‌های هنریِ متنوع خاورمیانه اختصاص داده شده و هنر زنان در کانون توجه نهادها و مؤسسات هنری بین‌المللی قرار گرفته است.

پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، مورخان هنر در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی به شکل فزاینده‌ای کوشیده‌اند که هنر افغانستان را به‌عنوان بخشی از مجموعه‌ی بزرگ‌تر هنر خاورمیانه معرفی کنند. هدف از این تلاش‌ها بازتعریف جایگاه فرهنگیِ افغانستان در بستر منطقه و برجسته‌سازیِ پیوندهای تاریخی و هنریِ مشترک میان این کشور و دیگر نقاط خاورمیانه بوده است. هدف این است که با تکیه بر ظرفیت‌های هنر، تصورات کلیشه‌ای و منفیِ برخاسته از سال‌ها جنگ و بحران در افغانستان تغییر کند، اما زنان هنرمند افغانستان هنوز در بسیاری از رویدادهای هنریِ بین‌المللی غایب‌اند.

آغاز قرن بیستم در افغانستان با ایده‌های آزادی و برابری‌خواهی همراه بود، ایده‌هایی که به‌رغم شکاف‌های طبقاتی و نابرابری‌های قومیتی، تحولات اجتماعی و سیاسیِ مهمی را در جامعه رقم زد. روشنفکران و دولت‌مردان در حکومت‌های پادشاهیِ وقت به مدرن‌سازی و غربی‌سازی گرایش داشتند و به دنبال رفع نابرابری‌های جنسیتی و افزایش آگاهی اجتماعی بودند و مسائل مربوط به حقوق زنان، آموزش و اصلاح قوانین خانواده را در کانون مباحث روشنفکرانه قرار دادند.

تأسیس کالج حبیبیه در سال ۱۹۰۴ تحت حکومت امیر حبیب‌الله، نقطه‌ی عطفی در تاریخ آموزش و پرورش افغانستان محسوب می‌شود. این نخستین مدرسه‌ی افغانستان بود که برنامه‌ی درسیِ مدرنی مطابق با نظام آموزشی بریتانیا داشت. علاوه بر این، تلاش‌هایی برای تأسیس وزارت آموزش و پرورش صورت گرفت تا بر تأسیس مدارس ابتدایی در کنار مدارس دینی نظارت داشته باشد. از نظر دولت‌مردان و روشنفکران افغان، آینده‌ی روشن جامعه و ناسیونالیسم افغانی به‌طور جدایی‌ناپذیری با سوادآموزی و احترام به حقوق فردی مرتبط بود. محمود طرزی یکی از اولین افرادی بود که خواهان پیاده‌سازیِ ایده‌های ناسیونالیستی در افغانستان مدرن از طریق ترویج حقوق زنان شد.

 

اولین دانش آموزان دختر افغانستان که در سال ۱۹۲۸ در زمان پادشاهی امان الله برای تحصیلات عالی به ترکیه اعزام شدند.


دولت‌های امیر حبیب‌الله (۱۹۰۱-۱۹۱۹) و پسرش شاه امان‌الله (۱۹۱۹-۱۹۲۹) بهبود شرایط زندگی و آموزش زنان را یکی از عناصر اصلیِ مدرن‌سازی می‌دانستند، گرچه بازده این تلاش‌ها معدود و ناچیز بود. شاه امان‌الله در سال ۱۹۲۱ قانون خانواده را بازنگری کرد تا به زنان افغانستان در حوزه‌ی خصوصی وضعیت حقوقیِ بهتری اعطا کند. هم‌زمان، او طرحی را برای قانون اساسی جدید (۱۹۲۳) ارائه کرد که برابریِ جنسیتی و آموزش برای همه‌ی مردم افغانستان را الزامی می‌کرد. در زمان اجرای برنامه‌ی نوسازیِ نظام‌های آموزشی که گروهی از مردان برای تحصیل به اروپا فرستاده شدند، پانزده زن هم برای ادامه‌ی تحصیل به ترکیه اعزام شدند.

 

 نمایی از مدرسه صنایع نفیسه افغانستان در کابل 


علاقه به فرهنگ بصری، به‌ویژه هنر نقاشی فیگوراتیو، در افغانستان تنها با شکل‌گیریِ هویت دولتی در قرن هجدهم گسترش یافت. این تحول ارتباط تنگاتنگی با پیدایش فرهنگ درباریِ مبتنی بر الگوهای ایرانی و هندی داشت. گروهی از هنرمندانی که در زمینه‌ی خوش‌نویسی و نقاشی آموزش دیده و سرآمد بودند، معمولاً به دربار دولت‌های افغانستان راه می‌یافتند و هنرشان را وقف مضامین سفارشی درباری می‌ساختند و پسرانی را نیز به شاگردی برمی‌گزیدند. این شیوه‌ی آموزش در سال ۱۹۲۱، به دست غلام‌محمد میمنگی، مؤسس مکتب صنایع نفیسه‌ی افغانستان، به‌طور اساسی تغییر کرد. او با دریافت ویزای دیپلماتیک کشور آلمان در یکی از آکادمی‌های هنری برلین آغاز به تحصیل کرد. پس از میمنگی، عبدالغفور برشنا نیز یکی از ۲۵۰ دانشجوی افغانستانی بود که بین سال‌های ۱۹۲۱ و ۱۹۴۱ در دانشگاه‌های فنی (Hochshule) آلمان آموزش دید. پس از بازگشت از برلین، میمنگی در اواسط دهه‌ی ۱۹۲۰ اولین مدرسه‌ی هنر را با عنوان «مکتب صنایع نفیسه» تأسیس کرد، جایی که برشنا در سال ۱۹۲۷ به‌عنوان معلم و پس از مرگ میمنگی در سال ۱۹۳۵ به‌عنوان مدیر در آن مشغول به فعالیت شد. این مرکز، که بر اساس روش آکادمی‌های هنر آلمان کار می‌کرد، تحت نظارت اساتید هنر آلمانی و افغانستانی، دوره‌هایی در زمینه‌ی نقاشی، مجسمه‌سازی، خیاطی، نجاری و سفال‌گری ارائه می‌کرد.

با این حال، در دهه‌ی ۱۹۲۰، محرومیت دختران و زنان از آموزش رسمی هنر در افغانستان یکی از واقعیت‌های تلخ اجتماعی بود. در این دوران در افغانستان روش‌های سنتیِ انتقال دانش رایج بود و هنجارهای اجتماعیِ محدودکننده مانع از دسترسیِ دختران به مدارس، حتی در سنین ابتدایی، می‌شد. در حالی که در ایران، زنان دربار و طبقه‌ی اشراف می‌توانستند از آموزش خصوصیِ نقاشی بهره برند، زنان افغانستانی از چنین امکانی محروم بودند.

پس از شاه امان‌الله در سال ۱۹۲۹ حبیب‌الله کلکانی با قیامی به‌اصطلاح دینی قدرت را در دست گرفت. حکومت او سیاست‌های محافظه‌کارانه‌ای را دنبال کرد و پیشرفت‌های حاصل در آموزش زنان را کاملاً از بین برد. کلکانی دستور تعطیلی مدارس دخترانه را صادر کرد و زنان را به بازگشت به اندرونی واداشت. دوران حکومت کلکانی که تنها نه ماه به طول انجامید، عقب‌گردی تاریخی برای آزادی و آموزش زنان افغانستان محسوب می‌شد.

 

هنرجویان مرد مشغول آموزش نقاشی در کلاس نقاشی مدرسه صنایع نفیسه کابل، احتمالا دهه ۱۳۵۰


نادر شاه، که در سال ۱۹۲۹ کلکانی را سرنگون کرد، چشم‌انداز دینیِ خود برای افغانستان در قالب یک «دولت مترقی» را چنان ترسیم کرد که پایبندی به آموزه‌های اسلامی در آن واجب بود. در نتیجه، حجاب در فضای عمومی برای زنان اجباری شد. قانون اساسی ۱۹۳۱ آموزش ابتدایی تا کلاس ششم را فقط برای پسران در نظر گرفت و دختران تا پیش از بلوغ صرفاً اجازه داشتند که در مدارس دینی خواندن و نوشتن بیاموزند. تنش‌های سیاسی و تغییرات مکرر در حکومت افغانستان به ایجاد محدودیت‌های آموزشی برای زنان انجامید. این محدودیت‌ها یکی از عوامل اصلی حضور کم‌رنگ زنان در حوزه‌ی آموزش هنر است. در دوران چهل‌ساله‌ی پادشاهی ظاهرشاه (۱۹۳۳ تا ۱۹۷۳) و حضور فعال همسرش حمیرا بیگم، اصلاحات متعددی در زمینه‌ی آموزش زنان و حقوق شهروندی انجام شد که امکان حضور فعال زنان در حوزه‌های مختلف اجتماعی را فراهم ساخت. البته حتی در این دوران هم اطلاعات مکتوب درباره‌ی دانشجویان زن در «مکتب صنایع نفیسه» نادر است. علاوه بر «مکتب صنایع نفیسه» برای هنرهای کاربردی، در کابل مدرسه‌ی «هنر ابتکاری» تحت حمایت «دارالمعلمین» تأسیس شده بود که از حمایت مالیِ یونسکو برخوردار بود و به صورت پراکنده و محدود امکان آموزش حرفه‌ای هنر را برای هنرجویان زن فراهم می‌کرد.

 

 گروهی از هنرجویان مرد در شعبه کیتیوگرافی در مدرسه صنایع نفیسه کابل، دهه ۱۳۵۰


در چاپ نخست کتاب عنایت‌الله شهرانی با عنوان هنر در افغانستان، که تنها اثر موجود درباره‌ی هنرمندان معاصر دهه‌ی ۱۹۷۰ و دانشجویان و معلمان مؤسسات هنری کابل است، نام هیچ هنرمند زن افغانستانی به‌جز خانم سیمون شکور ولی، هنرمند فرانسوی، ذکر نشده است. حتی در میان عکس‌های مستند از کلاس‌های شعبه‌های مختلف آموزشی در این مدرسه، مثل شعبه‌ی نقاشی (تصویر ۳) و شعبه‌ی کیتیوگرافی (تصویر ۴) و شعباتی مثل معماری، مهندسی و نجاری هم تصویر هیچ هنرجوی زنی به چشم نمی‌خورد. در دهه‌ی ۱۹۶۰، پس از «مکتب صنایع نفیسه»، که تا آن زمان مهم‌ترین مرکز آموزش هنر بود، «مکتب هنر غلام‌محمد میمنگی» تأسیس شد. در این آموزشگاه عمدتاً سبک رئالیسم کلاسیک تدریس می‌شد و دیپلمات‌های روس برای حمایت از هنرمندانِ جوان بسیاری از آثار هنری دانشجویانِ این مرکز را می‌خریدند.

 

فتانه بکتاش عارفی هنرمند معاصر در مدرسه هنر غلام محمد میمنگی در دهه ۱۹۶۰


به‌علت سنت‌های محدودکننده‌ی اجتماعی، آموزش‌های هنری برای زنان تا دهه‌ی ۱۹۶۰ دور از دسترس بود. با وجود این، زنان در عرصه‌ی هنرهای دستی مثل قالی‌بافی و گل‌دوزی از آموزش‌ حرفه‌ای و حمایت دربار بهره می‌بردند. در آن زمان، جنبش‌های فمنیستیِ هنر در غرب به دنبال آن بودند که افق‌های هنر را گسترش دهند و طیف گسترده‌تری از شکل‌های هنری را به‌عنوان بخشی از میراث فرهنگی و هنری به گفتمان هنری غرب وارد کنند. این شامل آثاری می‌شد که به‌طور سنتی به‌علت کاربردی‌بودن یا وابستگی به صنایع دستی از سوی نهادهای هنری جدی گرفته نمی‌شدند. با وجود این، چنین آثاری حامل روایت‌های مهم فرهنگی، هویتی و تاریخی بودند. از میان این آثار می‌توان به منسوجات، گل‌دوزی‌ها و دیگر هنرهایی اشاره کرد که اغلب توسط زنان تولید و در چارچوب‌های مرسوم هنری به حاشیه رانده می‌شدند. البته مهارت زنانِ قالی‌باف و گل‌دوز افغانستان از چشم هنرمندان معاصر غربی دور نمانده بود. برای مثال، در سال ۱۹۷۱، الجیرو بوئتی، هنرمند مفهومی ایتالیایی، همراه با غلام دستگیر «هتل یک» را در کابل  افتتاح کرد. این هتل به مرکزی برای قالی‌بافان و بافندگانی تبدیل شد که برای بوئتی کار می‌کردند. حدود پانصد زن از «مدرسه‌ی سلطنتی گل‌دوزی» مجموعه‌ی بزرگ Mappa، یکی از مهم‌ترین آثار بوئتی، را در این مرکز تولید کردند. کار گل‌دوزها این بود که نقشه‌های جهان را روی پارچه‌های بزرگ بدوزند و هر کشوری را به رنگ پرچم ملیِ خود نشان دهند. بسیاری از این زنان و هنرمندان پس از حمله‌ی ارتش سرخ شوروی در سال ۱۹۷۹ به پاکستان مهاجرت کردند. گروه دیگری نیز در دهه‌ی ۱۹۹۰ با شروع جنگ‌های داخلی به پاکستان تبعید شدند و در اردوگاه مهاجران به پروژه‌های هنری بوئتی ادامه دادند. متأسفانه دستمزد این زنان که توسط همسرانشان دریافت می‌شد، عمدتاً در اختیار خودشان قرار نمی‌گرفت و حتی بوئتی اجازه نداشت که با همه‌ی آنها دیدار و گفت‌وگو کند. امروز حدود ۱۹۹ گل‌دوزی از این هنرمندان در موزه‌ی هنر مدرن فرانکفورت نگهداری می‌شود.

 

زنان افغانستانی در کمپ مهاجرین در پاکستان در حال گلدوزی برای مجموعه هنری الجیرو بوئیتی، هنرمند معاصر ایتالیایی، دهه ۱۹۹۰


در سال ۱۹۷۶، یک دهه پس از تأسیس دانشکدهی هنرهای زیبا در کابل، اولین گروه از زنان افغانستانی در این دانشکده ثبت‌نام کردند. شواهد موجود نشان می‌دهد که زنانِ هنرمند پیش از تأسیس رسمیِ دانشکده‌ی هنرهای زیبا در دهه‌ی ۱۹۶۰ نیز مشغول به فعالیت و آموزش هنری بودند. برای مثال، امان‌الله حیدرزاد، هنرمند مجسمه‌ساز در سال ۱۹۶۶ دوره‌های آموزشیِ مجسمه‌سازی و طراحی را در دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی ارائه می‌داد. یا در عکس مستندی از سال ۱۹۷۱ خانم سپوژمی روفی-زریاب به‌عنوان یکی از نخستین دانشجویانِ هنرهای زیبا در کنار دیگر هنرمندان و اساتید دیده می‌شود. محبوب ولی زرلشت، دختر رئیس‌جمهور وقت افغانستان، محمد داوود خان، نیز یکی از نخستین چهار زن دانشجوی هنر بود.

 

اثر نقشه از مجموعه نقشه الجیرو بوئیتی، آثار این مجموعه عمدتا در دهه ۷۰ و ۹۰ در افغانستان و در کمپ های مهاجرین پاکستان توسط زنان قالین باف و گلدوز افغانستانی انجام شد.


خانم بکتاش عارفی در کتاب هنر نقاشی و سیر تاریخی آن در افغانستان گزارش می‌دهد که پیش از سال ۱۹۷۶، شش زن در دوره‌های مختلف مدارس هنری کابل شرکت کرده بودند اما چون شرایط اجتماعی آماده‌ی پرورش زنان هنرمند نبود، این هنرمندان هرگز به صورت جدی هنر را دنبال نکردند و آموزش هنر عمدتاً نوعی سرگرمی بود. گرچه در دهه‌ی ۱۹۸۰ و با روی کار آمدن حکومت‌های کمونیستی زنان در شهرهای بزرگ به حق تحصیل و آموزش دست یافته بودند، اما همچنان حضورشان در عرصه‌ی هنرهای بصری کم‌رنگ بود. برای مثال، در آغاز دهه‌ی ۱۹۹۰ حدود ۷۰ درصد از معلمان کشور، ۵۰ درصد از کارمندان دولت و ۴۰ درصد از پزشکانِ افغانستان را زنان تشکیل می‌دادند اما وضعیت در دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه کابل هرگز به نفع زنان پیش نمی‌رفت. در میان دانشجویانی که برای آموزش هنر به جمهوری‌های سابق شوروی اعزام می‌شدند، نام زنان به چشم نمی‌خورد، و در داخل نیز زنان جایگاه قابل توجهی در عرصه‌ی هنرهای بصری به دست نیاورده بودند.

 

تصویر از نخستین دانشجویان در دانشکده هنرهای زیبا در کابل ۱۹۷۱


دهه‌ی ۱۹۹۰ یکی از دوره‌های تاریک در تاریخ معاصر افغانستان بود که با آغاز مجدد جنگ‌های داخلی و سپس روی کار آمدن رژیم طالبان همراه شد. در این دوران، تمامی فعالیت‌های فرهنگی و آموزشی به‌شدت محدود بود و بسیاری از آن‌ها به‌طور کامل ممنوع شد. این سرکوب فرهنگی نه تنها به خاموشیِ صداهای هنری و فرهنگی انجامید، بلکه بسیاری از هنرمندان، به‌ویژه زنان، را مجبور به ترک وطن کرد. فقدان بستر مناسب اجتماعی و فرهنگی برای ارائه و گسترش هنر، جامعه‌ی هنری افغانستان را کاملاً فلج کرد. با سقوط طالبان و روی کار آمدن نظام‌های جمهوری از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱، امید تازه‌ای در عرصه‌ی فرهنگ و هنر پدید آمد. در این دوره، زنان نقش چشمگیری در بازسازی فرهنگیِ کشور ایفا کردند. گرچه در مجموع تنها حدود ۲۹ درصد از دانشجویان ۱۶۷ نهاد آموزش عالی را زنان تشکیل می‌دادند، اما حضور آنان در حوزه‌هایی مانند عکاسی، نقاشی و مجسمه‌سازی افزایش یافت. بسیاری از این زنان هنرمند، آثار چشمگیری خلق کردند و توانستند در جامعه‌ی هنری جایگاهی برای خود پیدا کنند، هرچند اکنون اکثر آنان به‌علت تبعید و مهاجرت‌ اجباری در خارج از افغانستان زندگی می‌کنند. یکی از معدود نقاط روشن در این دوران، مرکز هنرهای معاصر افغانستان بود که در سال ۲۰۰۴ تأسیس شد. این مرکز توانست فضای آموزشی و هنریِ ویژه‌ای را برای زنان فراهم کند و به بستری برای شکوفایی استعدادهای هنری آنان تبدیل شد. مؤسسه‌ی فرهنگی فیروزکوه هم، که با حمایت پادشاهی بریتانیا فعالیت می‌کرد، به آموزش هنرهای حرفه‌ای و حمایت از تولیدات هنری زنان اختصاص داشت. این نهادها گرچه محدود بودند، اما در تقویت جایگاه زنان در عرصه‌ی فرهنگ و هنر نقش مهمی ایفا کردند.

 

گروهی از هنرجویان نقاشی در مرکز آموزش هنرهای معاصر در کابل، ۲۰۱۰


به‌رغم این پیشرفت‌ها، زنان هنرمند همچنان با موانع زیادی مواجه بودند. در محیط دانشگاهی، تبعیض‌های جنسیتی به‌شدت مشهود بود. برای مثال، در دانشکدهی هنرهای زیبای کابل، تعداد استادان مرد بسیار بیشتر از زنان بود و این عدم تعادل تا سال ۲۰۲۱ ادامه داشت. تصمیم‌گیری‌های اساسی نیز عمدتاً در اختیار مردان بود، و همین امر چالش‌های بیشتری را برای دانشجویان زن به همراه داشت. روایات زنان هنرمندی همچون فتانه بکتاش عارفی، که در دهه‌ی ۱۹۸۰ دانشجوی هنر بود، و جهان‌آرا رفیع، که در دوران جمهوریت به تحصیل در رشته‌ی هنر پرداخت، گواه روشنی بر وجود تبعیض‌های جنسیتی در این محیط‌ها است. این زنان به‌رغم موانع متعدد، به مقاومت و تلاش برای خلق آثار هنری ادامه دادند و به نمادی از پایداری در مقابل نابرابری تبدیل شدند.

در مجموع، تاریخ معاصر افغانستان حاکی از چرخه‌ی پیچیده‌ای از محدودیت‌ها و فرصت‌ها برای زنان هنرمند است. به‌رغم تمام دشواری‌ها، زنان افغانستانی توانسته‌اند صدای خود را از طریق هنر بلند کنند و داستان‌هایی از امید، مقاومت و تحول را روایت کنند. هنر زنانِ افغانستان نه تنها بازتاب‌دهنده‌ی مشکلات اجتماعی و فرهنگی بوده، بلکه نیروی محرکی برای تغییر و پیشرفت جامعه به شمار می‌رفته است.

 

احمد الشرع: ایران در سیاست منطقه‌ای خود تجدیدنظر کند

احمد الشرع، رهبر حکومت جدید سوریه در مصاحبه با العربیه می‌گوید تهیه پیش‌نویس قانون اساسی سه سال طول می‌کشد و یک سال بعد انتخابات برگزار می‌شود. او گفت از رهبری جمهوری اسلامی خواست در سیاست‌های منطقه‌ای خود تجدیدنظر کند.حاکم جدید سوریه اعلام کرده است که انتخابات در این کشور چهار سال آینده برگزار خواهد شد و یک قانون اساسی جدید تدوین می‌شود. برنامه ارائه‌شده برای بازسازی کشور، همچنین انحلال تمام دستگاه‌های اطلاعاتی و گروه شبه‌نظامی “هیئت تحریر الشام” را پیش‌بینی کرده است. او درباره رویکرد جمهوری اسلامی ایران نیز نظر داد.

احمد الشرع، رهبر حکومت جدید سوریه، یک جدول زمانی برای بازسازی کشور ترسیم کرده است. او در گفت‌وگویی با شبکه تلویزیونی العربیه اعلام کرد که انتظار دارد مردم در حدود یک سال آینده شاهد تغییرات گسترده‌ای در کشور باشند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

به گفته این فرمانده “اداره عملیات نظامی سوریه”، تهیه پیش‌نویس قانون اساسی جدید حدود سه سال طول خواهد کشید و پس از آن یک سال دیگر برای برگزاری انتخابات لازم است. او تأکید کرد که برای برگزاری “انتخابات معنادار” ابتدا باید توافق گسترده‌ای در میان مردم سوریه حاصل شود.

این نخستین بار است که الشرع پس از سرنگونی بشار اسد، حاکم بلندمدت سوریه، درباره یک جدول زمانی احتمالی برای انتخابات اظهار نظر می‌کند. با این حال، کارشناسان امور سوریه نسبت به این‌که الشرع بتواند واقعاً انتخابات آزاد و عادلانه‌ای برگزار کند، ابراز تردید کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: هشدار اتحادیه عرب به جمهوری اسلامی: در سوریه فتنه برپا نکنید

پیش از این، گروه “هیئت تحریر الشام” به صورت مستبدانه در استان ادلب در شمال غرب سوریه حکومت می‌کرد. نهادهای حقوق بشری در حکومت “هیئت تحریر الشام” در ادلب مواردی مانند شکنجه و قتل مخالفان سیاسی را ثبت کرده‌اند.

الشرع پس از به دست گرفتن قدرت در سوریه، بر لزوم حفاظت از اقلیت‌ها تأکید کرده است. اما ارزش واقعی این اظهارات همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

به گزارش العربیه، رهبر جدید سوریه در گفت‌وگو با العربیه با بیان اینکه “ملت سوریه به تنهایی خود را نجات داد” گفت که در طول این سال‌ها “سازمان ملل متحد نتوانست حتی یک زندانی را آزاد کند و یک پناهجو را بازگرداند”.

او با اشاره به اینکه “سوریه برای کسی مشکل‌ساز نخواهد بود” افزود: «ما سوریه را از هرگونه اختلاف سیاسی در امان خواهیم گذاشت و هدف ما توسعه و [بهبود وضعیت] اقتصاد در این کشور است.»

“ایران در سیاست منطقه‌ای خود تجدیدنظر کند”

به گزارش العربیه فارسی، احمد الشرع فرمانده اداره عملیات نظامی سوریه درباره موضع تهران، ابراز امیدواری کرد که حکومت ایران محاسبه‌ها و سیاست‌های خود در مورد مداخله‌های منطقه‌ای‌اش را مورد بازبینی قرار دهد. او افزود، بسیاری از کشورها “خواستار نقش مثبت ایران در منطقه هستند”.

به گفته الشرع، «اداره عملیات نظامی به وظیفه خود در قبال مراکز دیپلماتیک ایران به رغم مشکلاتی که ایجاد شد، عمل کرد و ما انتظار اظهاراتی مثبت از سوی تهران را داریم.»

بیشتر بخوانید: وزیر خارجه سوریه: جمهوری اسلامی به دنبال هرج‌ومرج نباشد

او افزود: «ما وارد تهران یا جنوب لبنان نشدیم، بلکه به شهرها و روستاهای‌مان بازگشتیم. منتظر اظهارات مثبت از سوی تهران بودیم و ایران باید با مردم سوریه همسو می‌شد.»

الشرع در خصوص شکایت علیه حکومت ایران برای الزام این کشور به پرداخت غرامت به سوریه به دلیل ویرانی کشورش در اثر مداخله نظامی تهران گفت: «کمیته‌های حقوقی درخواست‌های غرامت از کشورها یا گروه‌هایی که در ویرانی سوریه نقش داشتند را بررسی خواهند کرد.»

روابط با روسیه

احمد الشرع در اولین اظهارنظر صریح رسمی درباره روسیه و پایگاه های آن در سوریه، تاکید کرد که «دولت فعلی نمی‌خواهد روسیه به گونه‌ای خارج شود که شایسته روابط طولانی‌ مدت‌اش با سوریه نباشد.»

بیشتر بخوانید: پوتین: روسیه ۴ هزار نیروی ایران را از سوریه بیرون برده است

او افزود: «دولت جدید اولویتش منافع مردم سوریه است و تلاش می‌کند از تنش و درگیری با کشورهای دیگر دوری کند.»

حل بحران با کُردها

الشرع در گفت‌وگو با العربیه افزود که دولت کنونی در حال مذاکره با نیروهای دموکراتیک سوریه “قسد” برای حل بحران شمال شرق سوریه و ضمیمه کردن این گروه به نیروهای مسلح دولتی سوریه است.

فرمانده “اداره عملیات نظامی” سوریه تاکید کرد که کردها بخش جدایی‌ناپذیر مولفه‌های سوریه هستند و این کشور تجزیه نخواهد شد.

بیشتر بخوانید: هماهنگ‌کننده امور سوریه: امکان کاهش تحریم‌های اروپا وجود دارد

الشرع با بیان اینکه کردها بخش جدایی ناپذیری از سوریه هستند گفت: «وزارت دفاع سوریه به نیروهای کرد در صفوف خود جای خواهد داد.»

او افزود: «اجازه نخواهیم داد سوریه پایگاهی برای انجام حملات حزب کارگران کردستان پ.ک.ک باشد.»

نقش عربستان سعودی در آینده سوریه

احمد الشرع در ادامه مصاحبه با العربیه در ارتباط با مواضع اخیر ریاض تاکید کرد که این مواضع بسیار مثبت بود و پادشاهی عربی سعودی به دنبال ثبات در سوریه است. او همچنین خاطرنشان کرد که پادشاهی عربی سعودی از فرصت‌های سرمایه گذاری عمده در سوریه برخوردار است و نقش آن در آینده سوریه بسیار اهمیت دارد.

الشرع همچنین با اشاره به اینکه او متولد ریاض است، افزود تا ۷ سالگی در ریاض زندگی کرده و مشتاق سفر مجدد به این شهر است.

وی خاطرنشان کرد: «عربستان سعودی به دنبال ثبات در سوریه است و فرصت‌های سرمایه گذاری بزرگی در سوریه دارد و نقش مهمی در آینده سوریه خواهد داشت.» او افزود: «من به هر کاری که عربستان سعودی تاکنون برای سوریه انجام داده افتخار می‌کنم.»

ادغام “هیئت تحریر الشام” در وزارت دفاع

الشرع در مصاحبه تلویزیونی خود اعلام کرد که گروه “هیئت تحریر الشام” در چارچوب یک گفت‌وگوی ملی منحل خواهد شد. چند روز پیش‌تر، دولت انتقالی سوریه اعلام کرده بود که تمامی گروه‌های شورشی مسلح منحل شده و تحت نظارت وزارت دفاع سازماندهی خواهند شد. رهبران این گروه‌ها پس از نشستی با الشرع به این توافق رسیده‌اند.

حاکمان جدید سوریه همچنین اعلام کرده‌اند که دستگاه‌های اطلاعاتی دولت سرنگون‌شده بشار اسد منحل شده و ساختارهای امنیتی بازسازی خواهند شد. به گفته “انس خطاب”، رئیس جدید دستگاه اطلاعاتی سوریه، این اقدام به منظور “خدمت به مردم، قربانیان و تاریخ طولانی آن‌ها” صورت می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: تحولات سوریه؛ انحلال گروه‌های مسلح و تأکید بر نقش “کلیدی” ترکیه

خطاب همچنین سرکوب و استبداد رژیم سابق را محکوم کرد و گفت: «دستگاه‌های امنیتی رژیم سابق متعدد و متنوع بودند، اما همه آن‌ها هدف مشترکی داشتند: تحمیل قدرت بر مردم و سرکوب آن‌ها برای پنج دهه.»

زندان‌های بدنام دستگاه‌های اطلاعاتی

در طول دهه‌های حکومت اسد، تعداد بی‌شماری از افراد در زندان‌های دستگاه‌های اطلاعاتی ناپدید شدند. به گزارش دیده‌بان حقوق بشر سوریه، تنها در جریان جنگ داخلی سوریه در ۱۴ سال گذشته، بیش از ۱۰۰هزار نفر در زندان‌های سوریه جان باخته‌اند که بسیاری از آن‌ها تحت شکنجه قرار گرفته بودند.

امید به رفع تحریم‌های آمریکا

الشرع همچنین ابراز امیدواری کرد که دولت آینده آمریکا تحت رهبری دونالد ترامپ، تحریم‌ها علیه سوریه را لغو کند. دیپلمات‌های بلندپایه آمریکایی پس از دیدار از دمشق و گفتگو با رهبران جدید، الشرع را فردی عمل‌گرا توصیف کردند. آن‌ها همچنین اعلام کردند که دولت واشنگتن تصمیم گرفته است جایزه تعیین‌شده برای سر الشراع را لغو کند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

گروه “هیئت تحریر الشام” پیش‌تر با سازمان اسلام‌گرای القاعده ارتباط داشت و همچنان توسط سازمان ملل، ایالات متحده و اتحادیه اروپا به عنوان یک گروه تروریستی شناخته می‌شود.

الشرع که تا چندی پیش با نام رزمی “ابو محمد الجولانی” شناخته می‌شد، پیش‌تر رهبری جبهه النصره، شاخه‌ای از القاعده را بر عهده داشت. این گروه مدتی با سازمان تروریستی داعش (IS) نیز ارتباط داشت. او بعدها از داعش و القاعده جدا شد و در سال ۲۰۱۷ گروه “هیئت تحریر الشام” را تأسیس کرد که به “سازمان آزادسازی سوریه” نیز شناخته می‌شود. با این حال، این اقدامات نیز به عنوان تلاشی برای تقویت قدرت و نفوذ “هیئت تحریر الشام” تلقی شده‌اند.

درآمد مهاجران در آلمان؛ هندی‌ها در صدر، رتبه بالای ایرانی‌ها

طبق گزارش یک رسانه، مهاجران هندی در آلمان به طور قابل‌توجهی درآمد بیشتری نسبت به میانگین جمعیت شاغل دارند. کمترین دستمزد میانگین متعلق به شاغلان رومانیایی و سوری است. ایرانی‌ها جایگاه بالایی را به خود اختصاص داده‌اند.بر اساس گزارش روزنامه “ولت ام زونتاگ” به نقل از یک تحلیل انستیتوی اقتصاد آلمان (IW)، هیچ ملیتی درآمدی بالاتر از هندی‌ها در آلمان ندارد. طبق این گزارش، در حالی که دستمزد میانگین افراد شاغل تمام‌وقت در آلمان در پایان سال ۲۰۲۳ حدود ۳۹۴۵ یورو در ماه بوده است، حقوق کارکنان هندی به طور میانگین به ۵۳۵۹ یورو رسیده است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

همان‌طور که در تحلیل‌های پیشین این انستیتو نیز مشخص شده بود، مهاجران هندی به طور میانگین از قابلیت‌های بالاتری برخوردار هستند. بسیاری از این مهاجران در رشته‌های موسوم به “MINT” (ریاضیات، فناوری اطلاعات، علوم طبیعی و مهندسی) تحصیل کرده‌اند و اغلب در صنایعی مانند فناوری اطلاعات یا به عنوان مهندس فعالیت می‌کنند.

رتبه بالای مهاجران ایرانی‌

طبق داده‌ها، یک سوم از هندی‌های ۲۵ تا ۴۴ ساله در مشاغل دانشگاهی MINT فعالیت دارند. همچنین درصد افراد مشغول به این نوع مشاغل در میان چینی‌ها (۲۵درصد)، برزیلی‌ها (۲۱.۸درصد)، روس‌ها (۱۸.۶درصد)، ایرانی‌ها (۱۷.۸درصد) و فرانسوی‌ها (۱۶.۲درصد) نیز بالاتر از میانگین است.

بیشتر بخوانید: نهاد‌های اقتصادی آلمان نسبت به مهاجرت صنایع هشدار دادند

برای بررسی داده‌های مربوط به سطح حقوق، پژوهشگران انستیتوی اقتصاد آلمان از اطلاعات دستمزدی که توسط کارفرمایان به سازمان تأمین اجتماعی اعلام می‌شود، استفاده کرده‌اند. به گزارش “ولت ام زونتاگ”، مشخص شده است که مهاجرانی با درآمد بالا به طور میانگین استثنا هستند.

در مجموع، دستمزد میانگین تمامی کارکنان تمام‌وقت ۳۷۹۶ یورو است. در این میان، آلمانی‌ها با ۳۹۴۵ یورو تقریباً ۹۰۰ یورو بیشتر از افراد با تابعیت خارجی که میانگین دستمزد‌شان ۳۰۳۴ یورو است، درآمد دارند.

بیشتر بخوانید: کمبود شدید نیروی کار در بخش بهداشت و درمان آلمان

میانگین حقوق هندی‌ها حدود ۴۱درصد بیشتر از دستمزد میانگین و حتی ۷۷درصد بالاتر از تمامی افراد تمام‌وقت خارجی در آلمان است.

پس از هندی‌ها، کارکنانی از ایالات متحده (۵۰۹۵یورو)، اتریش (۵۰۸۳یورو)، بریتانیا و ایرلند (۵۰۱۰یورو) در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

همچنین، افرادی از چین (۴۷۲۸یورو)، سوئیس (۴۵۸۹یورو) و برزیل (۴۵۶۵یورو) که در آلمان مشغول به کار هستند، به طور میانگین دستمزدی بالاتر از میانگین کل شاغلان دریافت می‌کنند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

از سوی دیگر، پایین‌ترین دستمزدهای میانگین مربوط به کارکنان تمام‌وقت از بلغارستان (۲۵۲۰یورو)، رومانی (۲۶۱۱یورو) و سوریه (۲۶۵۷یورو) است.

اکسل پلونکه، اقتصاددان انستیتوی اقتصاد آلمان (IW) در توضیح این سطح از دستمزدها می‌گوید: «این سطح از دستمزد ناشی از درصد بالای تا ۵۰درصدی این گروه‌ها است که در مشاغل کمکی مشغول به کار هستند.»

علی‌اف: روسیه باید مسئولیت سرنگونی هواپیما را بپذیرد

الهام علی‌اف، رئیس‌جمهوری آذربایجان، روسیه را مسئول سقوط یک هواپیمای مسافربری با ۳۸ کشته دانست. او اظهار داشت که عذرخواهی مسکو کافی نیست و خواستار چیزی فراتر از حتی پذیرش مسئولیت این رویداد شد.پس از سقوط یک هواپیمای مسافربری آذربایجان با ۶۷ نفر سرنشین، الهام علی‌اف، رئیس‌جمهوری آذربایجان به صراحت از روسیه خواست کرد که مسئولیت کامل این حادثه را بپذیرد. او اعلام کرد که روسیه به وضوح باعث سقوط هواپیمای مدل Embraer 190 در قزاقستان شده است، هرچند نتیجه نهایی پس از بررسی جعبه‌ سیاه مشخص خواهد شد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

علی‌اف در مصاحبه با تلویزیون دولتی آذربایجان (AzTV) توضیح داد که شواهد موجود نشان می‌دهند هواپیما در منطقه گروزنی کنترل خود را از دست داده است. او اظهار داشت: «این اولین آسیبی بود که به هواپیما وارد شد، زیرا در زمین از تجهیزات رادیو الکترونیکی استفاده شده بود.» او افزود که پس از آن، شلیک مستقیم از زمین، هواپیما را هدف قرار داده است.

بیشتر بخوانید: باکو: هواپیمای مسافربری بر اثر شلیک روسیه سقوط کرده است

رئیس‌جمهوری آذربایجان تأکید کرد، به نظر نمی‌رسد نیروهای دفاع هوایی روسیه به عمد این هواپیما را هدف قرار داده باشند، اما برخی محافل روسی تلاش کرده‌اند علت سقوط را پنهان کنند. او علاوه بر پذیرش مسئولیت کامل از سوی روسیه، به‌رغم عذرخواهی روز گذشته ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، خواستار مجازات عاملان و پرداخت غرامت شد.

انتقاد از “روایت‌‌های احمقانه” روسیه

علی‌اف با انتقاد از واکنش اولیه روسیه گفت: «متأسفانه در سه روز اول فقط روایت‌های احمقانه‌ای از روسیه شنیدیم.» او افزود: «یکی از مسائلی که ما را ناامید و متعجب کرد این بود که مقامات روسیه روایت انفجار یک بالن گاز را منتشر کردند. این آشکارا نشان می‌دهد که طرف روسی قصد پنهان کردن موضوع را داشت، که این باعث افتخار هیچ‌کس نیست.»

قدردانی از خدمه و نجات‌یافتگان

علی‌اف در فرودگاه باکو از قربانیان این فاجعه، از جمله سه خدمه پرواز قدردانی و وداع کرد. او شهامت و اقدام بسیار حرفه‌ای خلبانان را ستود که توانستند هواپیما را برای فرود اضطراری به قزاقستان هدایت کنند. در این حادثه که در نزدیکی شهر آکتائو در کنار دریای خزر رخ داد، ۳۸ نفر جان باختند و ۲۹ نفر نجات یافتند.

عذرخواهی پوتین

ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، دیروز شنبه ۲۸ دسامبر (۸ دی‌ماه) از علی‌اف عذرخواهی کرد، اما مسئولیت شلیک روسیه به‌عنوان علت حادثه را نپذیرفت. کرملین پس از مکالمه تلفنی دو طرف اعلام کرد: «پوتین بابت وقوع این حادثه تراژیک در حریم هوایی روسیه عذرخواهی کرده است.»

بیشتر بخوانید: سقوط هواپیمای جمهوری آذربایجان؛ پوتین عذرخواهی کرد

پوتین همچنین اظهار داشت که در زمان سقوط هواپیما، سیستم دفاع هوایی روسیه در چچن فعال بوده است. او گفت که گروزنی مورد حمله پهپادهای اوکراینی قرار گرفته بود و سامانه‌های پدافند هوایی این حملات را دفع کردند.

بررسی‌های مستقل

در حالی که آذربایجان و روسیه روایت‌های متفاوتی ارائه کرده‌اند، نتیجه‌گیری نهایی منوط به بررسی جعبه‌های سیاه هواپیما است. سازمان‌های بین‌المللی و کارشناسان انتظار دارند این اطلاعات بتواند تصویر روشنی از علت سقوط ارائه دهد.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

در این میان، برخی از ناظران سیاسی معتقدند که این حادثه ممکن است تأثیرات ژئوپلیتیکی بیشتری داشته باشد و روابط میان آذربایجان و روسیه را تحت تأثیر قرار دهد.

اسرائیل مدیر یک بیمارستان غزه را به همراه ۲۴۰نفر بازداشت کرد

ارتش اسرائیل درعملیات سه روزه خود در بیمارستان کمال عدوان در شمال نوار غزه، مدیر بیمارستان و ۲۴۰ فلسطینی دیگر را با اتهام عضویت در حماس بازداشت کرد. حماس فعالیت خود در این بیمارستان را به طور قاطع رد کرده است.اسرائیل آخرین بیمارستان در نواحی شمال نوار غزه را به طور کامل تخلیه کرده است. حماس استفاده نظامی از این بیمارستان را انکار می‌کند و سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخریب سیستم بهداشت را محکوم کرده است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

نیروهای مسلح اسرائیل عملیات سه‌روزه خود در بیمارستان کمال عدوان در شمال نوار غزه را به پایان رساندند. ارتش اسرائیل اعلام کرد که ۲۴۰ فرد مظنون به عضویت در حماس را بازداشت کرده‌ است. از جمله این افراد، حسام ابوصافیه، مدیر بیمارستان کمال عدوان در شهر بیت لاهیا است. ارتش اسرائیل او را به عنوان یک “کادر تروریستی” حماس متهم کرده، اما هنوز شواهدی ارائه نکرده است.

در پی این بازداشت‌ها، سازمان تروریستی حماس “حضور فعالیت‌های نظامی یا مبارزان مقاومت در بیمارستان” را به‌طور قاطع رد کرده است.

هشدار سازمان جهانی بهداشت

سازمان جهانی بهداشت از این عملیات ابراز نگرانی شدید کرده است. بر اساس یک بیانیه این سازمان، با این “حمله”، “آخرین مرکز بزرگ بهداشتی در شمال نوار غزه از کار افتاده است”، بیانیه افزوده است که این اقدام بخشی از “نابودی سیستماتیک سیستم بهداشتی” نوار غزه است. همچنین “محاصره شمال نوار غزه که بیش از ۸۰ روز طول کشیده” زندگی ۷۵ هزار نفری که در این منطقه باقی مانده‌اند را به خطر انداخته است.

بیشتر بخوانید: مانع بر سر آتش‌بس؛اختلاف اسرائیل و حماس بر سر لیست گروگان‌ها

وزارت بهداشت تحت کنترل حماس در غزه اعلام کرده است که “تمام کارکنان پزشکی و افراد آواره” تخلیه شده‌اند و بسیاری از افراد کادر پزشکی زخمی شده‌اند. بیمارستان تا صبح جمعه ۲۷ دسامبر (۷ دی‌ماه) حدود ۳۵۰ نفر را در خود جای داده بود که شامل ۷۵ بیمار و زخمی، و ۱۸۰ کارمند پزشکی بوده است.

سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد که عصر جمعه، آخرین بیماران، پرستاران و کارکنان به بیمارستان اندونزی در غزه منتقل شدند. این بیمارستان اما فاقد تجهیزات و منابع لازم برای مراقبت مناسب از بیماران است و جان آنها در خطر است.

گزارش پزشک بازداشت‌شده از جراحات و گرسنگی

حسام ابوصافیه، مدیر بیمارستان، در روزهای پیش از این عملیات بارها وضعیت بحرانی بیمارستان را اعلام کرده بود. او روز دوشنبه گذشته ۲۳ دسامبر (سوم دی‌ماه) اسرائیل را متهم کرد که قصد حمله به بیمارستان “برای کشتن و تخلیه اجباری افراد داخل آن” را دارد.

بیشتر بخوانید: مجموعه مطالب درباره جنگ در خاورمیانه

ابوصافیه پنج‌شنبه ۲۶ دسامبر گزارش داد که در حمله اسرائیل پنج تن از کارکنان بیمارستان، از جمله یک پزشک کودکان، یک تکنسین آزمایشگاه، دو راننده آمبولانس و یک تکنسین ساختمان کشته شده‌اند. خودش نیز چند هفته پیش هدف یک حمله قرار گرفته بود، اما همچنان در محل باقی ماند تا به مردم کمک کند.

ارتش اسرائیل ادعا می‌کند که بیمارستان محلی برای فعالیت‌های حماس بوده و برخی از افراد بازداشت‌شده به‌عنوان بیمار خود را جا زده بودند. این ادعاها به‌طور مستقل قابل تأیید نیستند.

اتهامات علیه اسرائیل

ارتش اسرائیل تأکید کرده که در عملیات‌های خود، به غیرنظامیان، بیماران و کارکنان بیمارستان آسیبی وارد نکرده و اقداماتش مطابق با قوانین بین‌المللی بوده است. با این حال، یک پرستار که اخیراً آزاد شده است، در مصاحبه‌ای با شبکه العربی الجزیره ادعا کرده که سربازان اسرائیلی بازداشت‌شدگان را با چوب کتک زده‌اند. این ادعاها به‌طور مستقل قابل تأیید نیستند.

افراد آزادشده، افشاگران و فعالان حقوق بشر بارها از ضرب‌و‌شتم، شکنجه و قطع عضو در اردوگاه‌های نظامی اسرائیل خبر داده‌اند. دولت اسرائیل همچنین دسترسی خبرنگاران بین‌المللی به نوار غزه را محدود کرده است. بررسی‌های سایت نشریه خبری و تحلیلی اشپیگل آلمان نشان می‌دهد که بدرفتاری و شکنجه زندانیان به‌صورت سیستماتیک انجام می‌شود.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

ارتش اسرائیل بارها بیمارستان‌های غزه را به‌عنوان پایگاه‌های تروریستی معرفی کرده است. مدیر بیمارستان شفا، که پیش‌تر بزرگ‌ترین بیمارستان غزه محسوب می‌شد، در نوامبر ۲۰۲۳ با اتهاماتی مشابه آنچه اکنون علیه حسام ابوصافیه مطرح شده است، بازداشت شد. اما او هفت ماه بعد بدون هیچ‌گونه اتهامی آزاد شد. به گزارش نیویورک تایمز، این مدیر در یک کنفرانس مطبوعاتی از “شکنجه‌های شدید” دوران بازداشت خود سخن گفته است.

رئیس‌جمهور جدید گرجستان: رئيس‌جمهور قبلی باید استعفا می‌کرد

میخائیل کاولاشویلی، رئیس‌جمهور جدید گرجستان مشروعیت سالومه زورابیشویلی، رئیس‌جمهور پیشین را زیر سوال برد. زورابیشویلی نیز روند منجر به انتخاب کاولاشویلی، منتقد سرسخت غرب را نپذیرفت و خواستار برگزاری انتخابات جدید شد.میخائیل کاولاشویلی، رئیس‌جمهور جدید گرجستان در مراسمی رسمی در پارلمان این کشور سوگند یاد کرد و وعده داد که در خدمت منافع گرجستان عمل خواهد کرد. اما سالومه زورابیشویلی، رئیس‌جمهور پیشین در جمع طرفداران خود اعلام کرد که نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴ دسامبر را نپذیرفته و با حمایت گسترده طرفداران خود، خواستار برگزاری انتخابات جدید شد.

صبح یکشنبه ۹ دی (۲۹ دسامبر) هزاران نفر در مقابل اقامتگاه ریاست‌جمهوری جمع شدند تا از سالومه زورابیشویلی حمایت کنند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

طرفداری از روسیه و مخالفت با پیوستن به اتحادیه اروپا

سالومه زورابیشویلی به عنوان رئیس‌جمهور نقشی عمدتاً نمادین داشت و اختیاراتش محدود بود. با این حال در هفته‌های اخیر او به چهره اصلی اعتراضات گسترده ضد دولتی تبدیل شده است که به ویژه از سوی نیروهای طرفدار اروپا هدایت می‌شود.

این اعتراضات واکنشی به تصمیمات دولت گرجستان علیه اروپا و همچنین نتایج بحث‌برانگیز انتخابات پارلمانی اکتبر و تعلیق مذاکرات پیوستن به اتحادیه اروپا است.

بیشتر بخوانید: ممنوعیت ویزای آمریکا برای گرجی‌های متهم به تضعیف دموکراسی

از زمان تغییر جهت حزب حاکم “رویای گرجی” به سمت روسیه، زورابیشویلی به عنوان نماد آخرین امید برای گرجی‌های طرفدار غرب مطرح است.

او پیشتر به مردم پیام داده بود که رئیس‌جمهور باقی می‌ماند و قبل از کناره‌گیری تاکید کرده بود که “پارلمان مشروعیت ندارد.”

پس از حمله روسیه به اوکراین، حزب “رویای گرجی” به طور فزاینده‌ای روابط خود را با مسکو گسترش داده است.

پس از انتخابات پارلمانی مناقشه‌برانگیز و تصمیم دولت برای تعلیق روند پیوستن به اتحادیه اروپا، درگیری‌ها شدت بیشتری گرفت. زورابیشویلی و دیگر مخالفان این سیاست، دولت گرجستان را به تقلب در انتخابات متهم کرده‌اند و خواستار برگزاری انتخابات جدید شدند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

گزارش ناظران انتخاباتی از سازمان امنیت و همکاری اروپا نیز به مشکلاتی در زمینه عدم استقلال نهادها و فشار بر رأی‌دهندگان اشاره کرده است.

نزدیکی “رویای گرجی” به پوتین

حزب “رویای گرجی” که پیشتر به عنوان حامی غرب شناخته می‌شد، اکنون به شدت به روسیه نزدیک شده است و انتخاب میخائیل کاولاشویلی به عنوان رئیس‌جمهور جدید، که پیشینه نظرات ضد غربی دارد، به عنوان چالشی برای روابط گرجستان با کشورهای غربی به شمار می‌رود.

کاولاشویلی، فوتبالیست حرفه‌ای سابق گرجستان با دیدگاهی به شدت ضدغربی در سخنرانی‌های خود بارها ادعا کرده است: «آژانس‌های اطلاعاتی غربی می‌خواهند گرجستان را به جنگ با روسیه بکشانند».

میلیاردری که تئوری توطئه را تبلیغ می‌کند

پاره‌ای کشورهای غربی خواستار تحقیق مستقل در مورد احتمال تقلب در انتخابات شده‌اند و سرکوب خشونت‌آمیز اعتراضات را محکوم کرده‌اند. وزارت خارجه آمریکا روز جمعه هفتم دی تحریم‌هایی را علیه بیدزینا ایوانیشویلی، بنیان‌گذار “رویای گرجی” اعمال کرد. ناظران این انتخاب را به عنوان “پیروزی” روسیه و “ضربه” به آرمان‌ عضویت در اتحادیه اروپا ارزیابی می‌کنند.

بیدزینا ایوانیشویلی میلیاردری است که ثروت خود را در دهه ۹۰ میلادی در روسیه به دست آورده و مدعی است که “دشمنان داخلی و خارجی” در حال توطئه برای ویرانی گرجستان‌اند.

در حال حاضر زورابیشویلی همچنان به مبارزه ادامه می‌دهد و بر لزوم احترام به قانون اساسی و برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه تأکید دارد. با این حال، آینده سیاسی او و میزان تأثیرگذاری‌اش در تحولات آینده گرجستان مبهم است.

بیش از ۹۵۰ کنشگر مدنی خواهان آزادی فوری محمد نوری‌زاد شدند

صدها تن از فعالان مدنی و حقوق بشری در داخل و خارج از ایران در بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری محمد نوری‌زاد از زندان شدند. آنها می‌گویند، ادامه زندان “خطرات جانی” دربردارد و نوری‌زاد باید سریعا تحت رسیدگی پزشکی قرار گیرد.بیش از ۹۵۰ تن از فعالان مدنی و حقوق بشری ایران در بیانیه‌ای که روز جمعه هفتم دی منتشر کردند، خواهان آزادی فوری محمد نوری‌زاد به منظور دریافت درمان‌های پزشکی شدند.

آنها نوشته‌اند که “جرم” این مدافع حقوق بشر آزادی‌خواهی است. محمد نوری‌زاد در حال سپری کردن دهمین سال اسارت خود در زندان اوین در شرایطی است که به دلیل “اعتراض به مافیای مواد مخدر در زندان، با دست و پای در زنجیر” به سلول انفرادی منتقل شده است. او در هوای سرد نگهداری می‌شود و دست به اعتصاب غذا و دارو زده است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

امضا‌کنندگان بیانیه هشدار داده‌اند که “هر لحظه خطرات جانی” در کمین محمد نوری‌زاد است. نوری‌زاد در یک فایل صوتی گفته است که در پی اعتراض به تیمی از مسوولان قوه‌ قضاییه که برای بازدید به زندان اوین رفته بودند، با دست و پای بسته به سلول انفرادی منتقل شده و سه روز است که اعتصاب غذای خشک کرده است.

امضاکنندگان در این بیانیه خواستار آزادی این فعال حقوق بشری و پایان دادن به برخوردهای غیرقانونی با او و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی شده و رفتارهای غیرقانونی با زندانیان سیاسی را محکوم کرده‌اند. آنها گفته‌اند که عواقب هرگونه خطری که جان محمد نوری‌زاد را تهدید کند، متوجه مسئولین زندان است.

آنها همچنین خواستار آزادی فوری نرگس محمدی، نسرین ستوده، هاشم خواستار، ابوالفضل قدیانی عبدالفتاح سلطانی، شعله پاکروان، کورش زعیم، شهناز اکملی عباس واحدیان شاهرودی و قاسم شعله سعدی شده‌اند.

فاطمه ملکی، همسر محمد نوری‌زاد نیز نسبت به وضع وخیم سلامتی او به شدت ابراز نگرانی کرده است. نوری‌زاد ۷۳ سال سن دارد و به بیماری‌های قلبی و دیابت مبتلا است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

“پیشانی او زخم خورده بود و توان راه رفتن نداشت”

فاطمه ملکی با انتشار ویدیویی در اینستاگرام گفته است که پنجم دی‌ماه به زندان رفته و وقتی وضع همسرش را دیده شوکه شده‌ است: «پیشانی او زخم خورده بود و توان راه ‌رفتن نداشت.»

بیشتر بخوانید: نگرانی نهادهای بین‌المللی از منع درمان زندانیان در ایران

با وجود این که محمد نوری‌زاد به دارو و امکانات پزشکی نیاز دارد، اما گفته است مادام که حق کارگران داده نشود به اعتصاب خود ادامه خواهد داد. فاطمه ملکی می‌گوید، انتقال نوری‌زاد به انفرادی آن هم با دست و پای بسته کاری غیرقانونی است.

بیشتر بخوانید: هشدار فعالان مدنی: نوری‌زاد در معرض تکرار فاجعه مرگ در زندان قرار دارد

این کارگردان، هنرمند و کنشگر سیاسی برای اولین بار در جریان اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸ موسوم به “جنبش سبز” بازداشت شد.

او سپس در مرداد سال ۹۸ همراه با ۱۳ تن دیگر از فعالان سیاسی، از جمله فاطمه سپهری، عباس واحدیان، هاشم خواستار، جواد لعل احمدی “” بیانیه‌ای را امضا کرد که در آن از علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی خواسته شده بود استعفا دهد.

تقریبا همه سرنشینان هواپیمای سانحه‌دیده کره ‌جنوبی کشته شدند

آخرین گزارش‌های مرتبط با سقوط هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ خطوط هوایی ججو با ۱۸۱ سرنشین در کره جنوبی حاکی از آنند که تقریبا همه سرنشینان این هواپیما کشته شده‌اند. تا کنون کشته شدن دست‌کم ۱۲۰ نفر رسما تایید شده است.در پی وقوع حادثه سقوط یک هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ خطوط هوایی ججو با ۱۸۱ سرنشین در کره جنوبی، برخی از منابع خبری از احتمال کشته شدن تقریبا تمامی سرنشینان، شامل ۱۷۵ مسافر و ۶ خدمه خبر داده‌اند.

تا کنون کشته شدن دست‌کم ۱۲۰ نفر در این سانحه که در روز یکشنبه ۲۹ دسامبر (۹ دی) و در حدود ساعت ۹ صبح به وقت محلی روی داد، رسما تایید شده است. مقام‌های کره جنوبی اعلام کرده‌اند که تعدادی از مسافران در حین سانحه به بیرون از هواپیما پرتاب شده‌اند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

در جریان این حادثه، هواپیمای بوئینگ ۸۰۰-۷۳۷ خطوط هوایی ججو که از بانکوک تایلند برخاسته بود، در زمان فرود در فرودگاه “موآن” واقع در ۲۸۸ کیلومتری جنوب سئول، پایتخت کره جنوبی از باند فرود خارج شد و در اثر برخورد با دیوار آتش گرفت. برخی از مقام‌های این کشور اعلام کرده‌اند که که برخورد هواپیما با پرندگان ممکن است علت نقص در قسمت چرخ‌های هواپیما بوده باشد.

یونهاپ، خبرگزاری رسمی کره جنوبی در همین زمینه گزارش داده است که ۱۷۳ تن از مسافران این هواپیما، شهروند کره جنوبی و دو تن نیز تایلندی بوده‌اند.

بیشتر بخوانید: سقوط هواپیما در قزاقستان؛ شماری از مسافران زنده ماندند

در همین راستا یک مقام فرودگاه در محل حادثه به خبرگزاری رویترز اعلام کرد که سازمان‌های مسئول در رسیدگی به حوادث اضطراری در حال تلاش برای نجات سرنشینان قسمت انتهایی هواپیما هستند.

در تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، هواپیمایی درحال لیز خوردن و خارج شدن از باند و برخورد به حصارهای بتنی دیده می‌شود که در ادامه، شعله‌ور شده و دود غلیظ سیاهی از آن به آسمان می‌رود.

سازمان آتش‌نشانی کره جنوبی در همین زمینه با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که تاکنون دو نفر از سرنشینان این هواپیما نجات پیدا کرده‌اند و برای ادامه کار امداد و نجات، بیش از ۳۰ دستگاه آتش‌نشانی درمحل سانحه مستقر شده‌اند.

این حادثه نخستین سانحه مرگبار در تاریخ شرکت هوایی جِجو محسوب می‌شود. این شرکت یکی از بزرگ‌ترین خطوط هوایی ارزان این کشور محسوب می‌شود و در سال ۲۰۰۵ میلادی تاسیس شده است.

شرکت هواپیمایی ججو ایر با صدور اطلاعیه‌ای ضمن ابراز همدردی با آسیب‌دیدگان این سانحه اعلام کرد که صرف‌نظر از علت وقوع حادثه، از مسافران و خانواده‌های آن‌ها به دلیل بروز این سانحه عذرخواهی می‌کند. شرکت بوئینگ، سازنده هواپیما نیز با صدور بیانیه‌ای ضمن ابراز همدردی با قربانیان این سانحه اعلام کرد که به منظور بررسی دقیق علت حادثه با شرکت ججو ایر در تماس است.

بیشتر بخوانید: ادامه مشکلات فنی بوئینگ؛ جدا شدن یک قطعه هواپیما حین پرواز

این سانحه در شرایطی رخ می‌دهد که کره جنوبی در حال حاضر در بحران سیاسی پس از استیضاح و برکناری رئیس‌جمهور و همچنین رئیس‌جمهور موقت این کشور به سر می‌برد.

وزیر دارایی کره جنوبی، چوی سانگ موک که در حال حاضر سرپرستی موقت دولت سئول را برعهده دارد، ساعتی پس از وقوع این سانحه به فرودگاه شهر موآن رفت. او اعلام کرد که دولت با تمامی امکانات خود در حال رسیدگی به این سانحه است.

بر اساس اعلام سازمان‌های امدادی در فرودگاه محل حادثه به نظر می‌رسد خلبانان در تلاش بودند نوعی فرود اضطراری انجام دهند، اما هواپیما از باند فراتر رفته است.

خبرگزاری یونهاپ با استناد به اظهارات مقام‌های کره جنوبی گزارش داده که برخورد هواپیما با یک یا چند پرنده ممکن است به بروز نقص فنی در ارابه فرود هواپیما منجر شده باشد.

چندین شاهد عینی مستقر در محل گزارش داده‌ بودند که در خلال این سانحه و حین فرود هواپیما، شعله‌هایی را در یکی از توربین‌ها مشاهده کرده و همچنین صداهای بلندی نیز شنیده‌اند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

سانحه سقوط هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ خطوط هوایی ججو با ۱۸۱ سرنشین از مرگ‌بارترین سوانح هوایی در تاریخ کره جنوبی نیز محسوب می‌شود. پیش از این در حادثه سقوط هواپیمای شرکت هوایی کره در شهر گوام در سال ۱۹۹۷ میلادی تمامی ۲۲۸ سرنشین جان خود را از دست داده بودند.

خبرگاه؛ رئیس اطلاعات انتظامی بندر لنگه در حمله‌‌ای کشته شد

مجتبی شهیدی تختی، رئیس اطلاعات انتظامی بندرلنگه حوالی در حمله‌ای انتحاری در هشتم دی‌‌ماه در مقابل مقر فرماندهی انتظامی این شهرستان کشته شد. گروه شبه‌نظامی “انصار الفرقان” مسئولیت این حمله را بر عهده گرفته است.خبرگاه دویچه وله فارسی مجموعه‌ای خبری از موضوعات و تحولات روز ایران، منطقه، آلمان و جهان در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، ورزشی و غیره است.

در “خبرگاه” می‌توانید رویدادهای متنوع را به شکلی کوتاه و فشرده دنبال کنید.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

اعلام جرم دادستان تهران علیه یاشار سلطانی به اتهام نشر “مطالب خلاف واقع”
دادستان تهران علیه یاشار سلطانی، روزنامه‌نگار و مدیر مسئول پایگاه خبری اسکان‌نیوز به دلیل “انتشار مطالب خلاف واقع” اعلام جرم کرد.

یاشار سلطانی، روزنامه‌نگاری که به دلیل افشاگری در پرونده‌های مختلف شناخته می‌شود، این بار با پرونده‌ جدیدی از سوی دادستانی روبرو شده است. او پیش‌تر به دلیل افشای پرونده املاک نجومی شهرداری تهران و گزارش‌هایی درباره سوءاستفاده از اموال عمومی در مراسم عروسی دختر محمدباقر قالیباف در سال ۱۳۹۵ بازداشت شده بود.

سطانی که در خرداد امسال برای اجرای حکم زندان بازداشت شده بود، در مهرماه از زندان تهران بزرگ آزاد شد.

دادستان تهران همچنین اعلام کرده است که محمدعلی وکیلی، مدیرمسئول روزنامه ابتکار به دلیل آنچه “نشر اکاذیب” خوانده شده، تحت پیگرد قضایی قرار دارد.

هنوز جزئیات بیشتری درباره اتهامات این دو نفر منتشر نشده است.

کشته شدن رئیس اطلاعات انتظامی بندر لنگه در حمله انتحاری
مجتبی شهیدی تختی، رئیس اطلاعات انتظامی بندرلنگه، شب گذشته ۸ دی طی یک حمله انتحاری در مقابل مقر فرماندهی انتظامی این شهرستان کشته شد.

به گفته مقامات محلی، این حادثه حدود ساعت ۱۹ به وقت ایران رخ داده و عامل انتحاری با نزدیک شدن به نیروهای انتظامی، جلیقه انفجاری خود را فعال کرده است.

در همین زمینه احسان کامرانی، معاون امنیتی استاندار هرمزگان، ضمن تایید این حادثه و “تروریستی” خواندن آن گفت که در این حمله، رئیس اطلاعات انتظامی به همراه مهاجم کشته شد و جواد چتر سحر، معاون این مقام امنیتی، نیز از ناحیه سر و صورت زخمی شد.

بر اساس گزارش‌های منتشر شده، مجتبی شهیدی تختی ۴۰ سال داشت و پس از انتقال به بیمارستان به دلیل شدت جراحات جان باخت.

گروه شبه‌نظامی “انصار الفرقان” که از حقوق بلوچ‌های سنی مذهب دفاع می‌کند، مسئولیت این حمله را بر عهده گرفته و اعلام کرده که نام عامل انتحاری زبیر اهوازی بوده است.

در بیانیه پلیس هرمزگان نیز آمده است که این حمله با استفاده از یک ریموت انفجاری و در مسیر تردد این دو مقام انتظامی صورت گرفته است.

هنوز جزئیات بیشتری درباره این حمله منتشر نشده و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد؛ بندر لنگه، محل وقوع این حادثه، در غرب استان هرمزگان واقع شده است.