یک پژوهشگر مناسبات مسکو و ناتو می‌گوید برای حل بحران اوکراین باید با روسیه گفت‌وگو کرد اما نه مستقیم و رسمی. او معتقد است تسلیحات غربی با وجود پیشرفته‌تر بودن باعث تغییر تعیین کننده وضعیت اوکراین نمی‌شوند.تحویل تجهیزات سنگین نظامی غرب به ارتش اوکراین رو به افزایش است و آمریکا از حدود یک ماه پیش سیستم راکت‌انداز چندگانه “هیمارس” با برد حدود ۸۰ کیلومتر را در اختیار کی‌یف قرار داده است.
برخی معتقدند این تجهیزات می‌توانند موازنه قدرت در جبهه‌های نبرد را به سود اوکراین تغییر دهد. ولفگانگ ریشتر، نظامی عالی‌رتبه ارتش آلمان چنین اعتقادی ندارد.
این پژوهشگر مناسبات روسیه و ناتو در بنیاد علوم و سیاست آلمان در گفت‌وگویی با شبکه ntv که یکشنبه ۱۷ ژوئیه منتشر شد می‌گوید، روسیه از مدت‌ها پیش از راکت‌اندازهایی با این برد استفاده کرده و بسیاری از زاغه‌های مهمات و تاسیسات تولید سلاح اوکراین را منهدم کرده است.
او می‌گوید روسیه در ابتدای حمله به اوکراین که ۲۴ فوریه آغاز شد به خاطر اشتباه تاکتیکی و فراهم نبودن پشتیبانی لازم در تصرف کی‌یف ناکام ماند اما این اشتباه را تصحیح کرد و در مناطق شرقی بر عملیاتی متمرکز شد که نیروهای روسی بهتر از عهده آن برمی‌آیند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
ولفگانگ ریشتر درباره گمانه‌زنی‌ها درباره فرسایشی شدن جنگ اوکراین احتمال داد در چنین حالتی نیروهای اوکراینی زودتر فرسوده و خسته شوند و در عین حال تاکید کرد هنوز نمی‌توان با اطمینان آینده را پیش‌بینی کرد.
پژوهشگر روابط مسکو و ناتو اعتقاد دارد اگر مجبور باشیم بپذیریم نیروهای اوکراینی رو به خستگی و فرسودگی می‌روند باید هر چه سریع‌تر به سمت گفت‌وگوهای احتمالی میان دو طرف برای دست یافتن به یک آتش‌بس جهت‌گیری کرد.
خوش‌بینی به تاثیر تسلیحات غربی
اولکسی رزنیکوف، وزیر دفاع اوکراین شامگاه پنج‌شنبه ۱۵ ژوئیه در یک پیام توئیتری از دریافت نخستین سیستم راکت‌انداز چندگانه بریتانیایی مدل M-270 خبر داد و با انتشار تصویری از آن نوشت: «به دشمن رحم نمی‌شود.»
رزنیکوف چند روز پیش‌تر در گفت‌وگو با روزنامه وال استریت ژورنال گفته بود از سامانه راکت‌انداز دوربرد آمریکایی هیمارس در شهر ایزیوم در شمال شرق اوکراین استفاده شده و استقرار آنهاوضعیت جبهه‌های نبرد را تغییر داده است.
نظامی ارشد آلمانی با اشاره به زرادخانه عظیم روسیه تاکید می‌کند که این کشور می‌تواند بیش از تسلیحاتی که غرب در اختیار اوکراین می‌گذارد جنگ‌افزار وارد میدان کند که ممکن است به همان اندازه پیشرفته نباشند اما در جبهه نبرد زمانی می‌رسد که تعداد سلاح‌ها تعیین کننده خواهند بود.
کمتر از دو هفته پیش، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه در اجلاس کشورهای گروه ۲۰ در اندونزی پس از خاتمه سخنرانی‌اش زودتر از موعد به سفر خود خاتمه داد و از گوش دادن به سخن همتایانش خودداری کرد.
مذاکرات پنهان و غیر علنی
ولفگانگ ریشتر در پاسخ به این پرسش که رفتار لاوروف حکایت از آمادگی برای شروع گفت‌وگو نداشت، این مسئله را تائید کرد و در عین حال یادآور شد که پیش از آغاز رسمی اجلاس نمایندگان کشورهای غربی هم تمایلی به گفت‌وگو با او از خود نشان ندادند.
بسیاری از کارشناسان معتقدند اگر اوکراین در شرایط کنونی برای گفت‌وگو و مذاکره با مسکو از خود آمادگی نشان دهد این مسئله در رسانه‌های حکومتی روسیه به عنوان یک پیروزی وانمود خواهد شد.
ریشتر می‌گوید علنی کردن این مسئله و کشاندنش به رسانه‌ها هیچ سودی ندارد و فقط به یک نبرد تبلیغاتی جدید دامن می‌زند که به خاتمه جنگ هم منجر نخواهد شد.
او میافزاید، مذاکرات اساسی در سطح بالا و جلوی افکار عمومی آغاز نمی‌شوند بلکه به شکل محرمانه و از کانال‌های غیررسمی دنبال می‌شوند.
پژوهشگر بنیاد علوم و سیاست معتقد است مذاکرات احتمالی می‌تواند در سطح مدیران ارشد و دیپلمات‌ها آغاز شود، چنان که تا کنون نیز در مواردی مانند تبادل زندانیان و انتقال غلات میان مسکو و کی‌یف انجام شده است.
او می‌گوید گفت‌وگوها می‌توانند توسط کسانی مانند نظامیان یا دیپلمات‌ها سابق یا کارشناسان نیز آغاز شوند که در حال حاضر مقام رسمی ندارند اما هم‌اکنون نیز با یکدیگر صحبت می‌کنند یا اجازه این کار را دارند.
بازگشت به پیشنهادهای زلنسکی؟
حدود یک ماه پس از شروع تجاوز نظامی روسیه به اوکراین، مذاکراتی میان نمایندگان دو کشور در استانبول برگزار شد. ظاهرا طرف اوکراینی در این مذاکرات یک بسته پیشنهادی ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین برای خاتمه دادن به جنگ را به نمایندگان روسیه ارائه کرد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
ولفگانگ ریشتر می‌گوید این پیشنهادها سه محور اصلی داشتند که شامل صرف‌نظر اوکراین از عضویت در ناتو، عقب انداختن بحث درباره شبه جزیره کریمه تا ۱۵ سال و شناسایی یک موقعیت ویژه برای منطقه دونباس که تحت تسلط جدایی‌طلبان مورد حمایت مسکو است می‌شدند و قرار بود سران دو کشور به طور مستقیم در مورد آنها وارد گفت‌وگو شوند.
او می‌گوید در این میان کی‌یف پیشنهادهای آن زمان زلنسکی را با خواسته‌های حداکثری خود مانند بازپس‌گیری تمام مناطق اشغال شده از جمله منطقه دوبناس و شبه جزیره کریمه جایگزین کرده است.
ریشتر معتقد است اوکراین و روسیه باید به پیشنهادهای ماه مارس زلنسکی بازگردند که هنوز روی میز هستند، همچنان معقول به نظر می‌رسند و می‌توانند سرآغازی برای گفت‌وگوهای دو طرف باشند.
