وزیران خارجه آمریکا انگلیس، فرانسه وآلمان پنج شنبه در بیانیه ای مشترک اظهار داشتند: سه کشور اروپایی و ایالات متحده [در نشست امروز] مراتب نگرانی خود را از اقدامات اخیر رژیم ایران مبنی بر غنی‌سازی اورانیوم تا سطح 20 درصد و تولید فلز اورانیوم ابراز می کنند. این فعالیت‌ها هیچ توجیه غیرنظامی معتبری ندارد. تولید فلز اورانیوم یک گام کلیدی در ساخت سلاح هسته‌ای است.

در این بیانیه آمده است: در این شرایط، سه کشور اروپایی و ایالات متحده از رژیم ایران می‌خواهند که از برداشتن گام‌های دیگر به‌ویژه در ارتباط با تعلیق پروتکل الحاقی و اعمال محدودیت بر فعالیت‌های راستی‌آزمایی آژانس اجتناب کند. محدود کردن دسترسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ماهیت خطرناکی دارد و از حکومت ایران می‌خواهیم که پیامدهای این اقدام خطرناک را در نظر بگیرد.

از سوی دیگر ظریف، در واکنش به این بیانیه هشدارآمیز در توئیتر نوشت: …به جای فلسفه‌بافی و قرار دادن بار مسئولیت بر دوش ایران، اتحادیه اروپا باید به تعهدات خود عمل کرده و خواستار آن شود که میراث تروریسم اقتصادی ترامپ علیه ایران پایان یابد…

در همین حال سخنگوی کاخ سفید امروز گفت: رژیم ایران فاصله زیادی با پایبندی به تعهداتش در برجام دارد. ما بر روی همکاری با شریکان و متحدانمان و هماهنگی با آن‌ها درباره طیف گسترده‌ای از موضوعات مربوط به ایران تمرکز داریم.

این در حالیست که وزیر خارجه آلمان پیش تر گفته بود: رژیم ایران به ‌وضوح نه به ‌دنبال تنش‌زدایی، بلکه به‌دنبال ایجاد تنش است و با آتش‌بازی می‌کند.

روزنامه واشنگتن پست امروز نوشت: رژیم ایران کاری کرده که بازگشت آمریکا به توافق اتمی را می‌تواند نامحتمل کند.

این روزنامه در سرمقاله خود که به روابط رئیس‌جمهور آمریکا با نخست‌وزیر اسراییل و مخالفت اسراییل با بازگشت آمریکا به توافق اتمی اختصاص دارد، نتیجه‌گیری کرده که رژیم ایران خودش کاری کرده که بازگشت آمریکا به توافق اتمی را می‌تواند نامحتمل کند.

واشنگتن پست در این باره می‌نویسد به‌دنبال خروج ترامپ از توافق اتمی رژیم ایران طی سه سال گذشته به آستانه تولید سلاح اتمی نزدیک شده است. ممکن است رژیم ایران خود این احتمال را برای بایدن غیرممکن کند که مجدداً به توافق اتمی بپیوندد.

قدرتی که بایدن از ترامپ به ارث برده است

رادیو بین المللی فرانسه در گزارشی با اشاره به اظهارات اخیر رئیس جمهور جدید آمریکا اعلام کرد: قول بازگشت به توافق هسته‌ای وین به معنای بازگشت به شرایط و اوضاع و احوال سال ۲۰۱۵، روزی که توافق وین به امضا رسید، نیست. بایدن در مقاله خود در سی ان ان گفته بود: من دربارۀ تهدیدهای رژیم ایران برضد منافع امنیتیِ آمریکا، دوستان و هم‌پیمانانِ ما و حتی مردم ایران توهمی ندارم. اما برای سخت گرفتن بر آنها راه هوشمندانه‌تری وجود دارد.

این منبع افزود: در سیاست خارجی بایدن نکتۀ مبهم و دوپهلویی دربارۀ رژیم ایران و توافق هسته‌ای وین نمی‌بینیم. ظاهر قضیه نشان می‌دهد که دولت بایدن نمی‌خواهد به زودی، به سادگی و بدون قید و شرط با جمهوری اسلامی وارد مذاکره شود.

به گفتۀ ریچارد گُلدبِرگ، پژوهشگرِ ارشدِ «بُنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» و مشاور پیشینِ دولت ترامپ در امور مربوط به ایران، بازگشت به توافقِ هسته‌ای وین به صورتی که در ۲۰۱۵ تنظیم و امضا شد، دیگر ممکن نیست. مذاکرات اکنون باید در چند زمینه‌ انجام گیرد. باید تهدیدهای دیگر ازجمله تهدید تروریستی، تهدید موشکی و مسئلۀ حقوق بشر را نیز بر تهدید هسته‌ای افزود. دربارۀ همۀ این مسائل باید به طور جامع به توافق رسید. زیرا اگر تحریم‌ها تنها برای یکی از آن‌ها سبک‌تر شود یعنی این که ما در نهایت به رژیم ایران همۀ آنچه را که نیاز دارد دودستی تقدیم می‌کنیم.

به گفتۀ این پژوهشگر، اگرچه در پایه‌های حزب دموکرات‌ هستند کسانی که بازگشت صاف و سادۀ آمریکا را به توافق هسته‌ای وین توصیه می‌کنند زیرا آن توافق را میراث اوُباما و وسیله‌ای برای مخالفت با سیاست‌های ترامپ می‌دانند، اما آنچه از زبان تیم بایدن می‌شنویم به ما اطمینان می‌دهد که دولت بایدن برای بازگشت به برجام عجله‌ای ندارد و به خود فرصت خواهد داد تا متنِ تازه‌ای را جایگزینِ توافق کهنه و رو به پایان کند که دست و پای آمریکا را بسته است.

گُلدبِرگ معتقد است زمان به نفع آمریکا عمل می‌کند، زیرا رژیم ایران تهدید نظامیِ آمریکا را بر بالای سر خود احساس می‌کند و می‌دانند که اگر در راه رسیدن به بمب هسته‌ای شتاب کنند، ارتش‌های اسرائیل و آمریکا مهلت نخواهند داد. در اوضاع و احوالی که رژیم ایران از نقدینگی محروم است و امیدی به کاهش تحریم‌ها ندارد، دولت بایدن از قدرتِ فشار عظیمی برخوردار است و این قدرت را از دولت ترامپ به ارث برده است.

یک وکیل دادگستری با بیان اینکه اخذ اجازه از شوهر معنایی جز محدودیت بیشتر برای زنان ندارد، گفت: با کمال تأسف به هیچ عنوان امیدی ندارم که زنان مجلس یازدهم بتوانند در این راستا گام بردارند.

فریده غیرت در گفت‌وگو با ایلنا در خصوص اذن شوهر برای خروج زنان ورزشکار و نخبه،‌ اظهار کرد: اخذ اجازه شوهر برای خروج زنان از کشور مسأله جدیدی نیست بلکه مسأله‌ای است که از سالیان پیش راجع به آن بحث کرده‌ و مخالفت خود را با این قانون ابراز کرده‌ایم.چندی پیش اصلاح قانون گذرنامه برای تسهیل امکان حضور بانوان فرهیخته در مجامع بین‌المللی مطرح شد، به گونه‌ای که زنان فرهیخته می‌توانند با اجازه دولت یا دادستان از کشور خارج شوند البته نمی‌دانم این اصلاحیه اجرایی شد یا خیر. در مجموع اذن برای خروج زنان فرهیخته از کشور معضلی است که ما با آن مواجهیم و متأسفانه قانون در این زمینه اصلاح نشده است.

غیرت بیان کرد: مواضع بین‌المللی با این موضوع مخالف است و روح قوانین و شرع ما نیز تا این اندازه ممنوعیت برای زن را نپذیرفته است اما متأسفانه همچنان این مانع وجود دارد. کسب اجازه از شوهر برای خروج خانمی که باید با هیأت علمی همراه شود یا یک زن ورزشکار از کشور، محدودیت‌های بی موردی است که از نظر بین‌المللی به ما لطمه می‌زند.

این وکیل پایه یک دادگستری با بیان اینکه اخذ اجازه از شوهر معنایی جز محدودیت بیشتر برای زنان ندارد، گفت: این قانون برای زنان آسیب‌هایی را به دنبال داشته است. نهایتاً باید گفت این قانون با دنیای امروز همخوانی ندارد و مانع بزرگی برای زنان فرهیخته است.

ممنوع‌ الخروجی ورزشکار زن ایرانی از سوی همسرش

معضل ممنوع‌الخروج‌کردن ورزشکاران زن در چند سال اخیر به‌گونه‌ای در ایران باب شده که رفته‌رفته دارد به یکی از اتفاق‌های تلخ و تکراری در ورزش کشور تبدیل می‌شود. زرگری نخستین زن ورزشکاری نیست که از سوی همسرش ممنوع‌الخروج می‌شود.

به گزارش روزنامه شرق، موضوع ممنوع‌الخروج‌شدن زنان ورزشکار ایرانی از سوی همسرشان دوباره خبرساز شده؛ این‌بار خبر مربوط به سمیرا زرگری است؛ سرمربی تیم ملی اسکی آلپاین بانوان که اجازه خروج از کشور را ندارد. این تیم بامداد دیروز در حالی برای شرکت در رقابت‌های جهانی، تهران را به مقصد ایتالیا ترک کرد که زرگری نتوانست به دلیل ممنوع‌الخروج‌بودن، شاگردانش را همراهی کند.

اینکه مشکل زرگری چه بوده که ممنوع‌الخروج شده، هنوز به‌طور دقیق اعلام نشده و فدراسیون اسکی هم توضیحی در این خصوص نداده است. پیگیری‌های «شرق» نشان داد که ماجرای ممنوع‌الخروجی سرمربی تیم ملی اسکی آلپاین بانوان نیز مثل موارد قبلی به اختلاف‌های خانوادگی برمی‌گردد. یک منبع آگاه از درون فدراسیون اسکی در‌این‌باره گفت: «مسئولان فدراسیون نهایت تلاش خود را انجام دادند تا بتوانند خانم زرگری را با تیم به ایتالیا اعزام کنند، ولی متأسفانه این امر محقق نشد. ما حتی با ایتالیا هماهنگ کرده بودیم که اگر تا لحظه آخر هم خانم زرگری توانستند اجازه خروج از کشور را بگیرند، بلافاصله برای ایشان ویزا بگیریم».

مسئولان فدراسیون اسکی در حالی امیدوار بودند تا روز‌های منتهی به اعزام، ممنوعیت زرگری را برطرف کنند که مربی دیگری را جایگزین او نکردند. با این اوصاف، قرار است مرجان کلهر، عضو باسابقه تیم ملی اسکی آلپاین، مسئولیت امور مربوط به سرمربی غایب و حضور در جلسات فنی پیش از رقابت‌ها را عهده‌دار شود.

معضل ممنوع‌الخروج‌کردن ورزشکاران زن در چند سال اخیر به‌گونه‌ای در ایران باب شده که رفته‌رفته دارد به یکی از اتفاق‌های تلخ و تکراری در ورزش کشور تبدیل می‌شود. زرگری نخستین زن ورزشکاری نیست که از سوی همسرش ممنوع‌الخروج می‌شود.

پیش از او این قرعه به نام نیلوفر اردلان، کاپیتان تیم ملی فوتسال زنان افتاده بود؛ جایی که او در آستانه حضور در رقابت‌های جام ملت‌های ۲۰۱۵ آسیا قرار داشت، اما همسرش که از مجریان برنامه‌های ورزشی است، مانع از اعزام او با این تیم شد. در آن مقطع شایعه شد همسر این بانوی فوتبالیست برای اینکه اجازه خروج از کشور را به او بدهد، به اردلان گفته باید مهریه‌اش را ببخشد که اردلان این درخواست می‌پذیرد؛ اما چندی بعد شایعه دیگری از این مجری ورزشی در رسانه‌ها مطرح شد مبنی بر اینکه اردلان باید نفقه و سایر حقوق خود را نیز ببخشد تا به او اجازه خروج از کشور را بدهد، اما این‌بار این موضوع با مخالفت او روبه‌رو شده است.

نمونه دیگر ممنوع‌الخروجی چهره‌های مطرح زن ورزش ایران، زهرا نعمتی است؛ کماندار معلولی که قهرمان دو دوره بازی‌های پارالمپیک است و هم‌زمان در تیم ملی افراد سالم نیز فعالیت می‌کند.

رهام شهابی‌پور، همسر زهرا نعمتی که مربی این کماندار بود، در‌این‌باره گفته بود: «بعد از بازی‌های پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو، زهرا نعمتی بنا بر دلایلی منزل را ترک کرد و با وجود اینکه چندین‌بار خواستار بازگشت او به منزل بودم، از زندگی با من امتناع کرد و حتی درخواست طلاق داد. پس از این اتفاق، او را ممنوع‌الخروج کرده‌ام تا نتواند در هیچ تورنمنت برون‌مرزی‌ای شرکت کند».

ممنوع‌الخروجی این دو چهره شناخته‌شده ورزش زنان ایران، در حالی در زمان خود با بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های داخلی و خارجی مواجه شد که فشار‌های فعالان حقوق زنان، فعالان مدنی و واکنش‌های منفی عموم مردم تا آنجا پیش رفت که مقامات ارشد کشور را وادار کرد پیگیر این موضوع شوند و به‌رغم قوانین موجود، استثنا‌هایی را برای این افراد در نظر بگیرند.

نیلوفر اردلان مدتی بعد با پیگیری‌های فدراسیون فوتبال وقت و اجازه دادستان، توانست در اردوی تیم ملی فوتسال در مکزیک حضور پیدا کند. این در حالی بود که همسرش تجدیدنظری در‌خصوص ممنوع‌الخروجی او نکرده بود.

پس از آن بود که شهین مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده رئیس‌جمهوری از ضرورت اصلاح قانون «اجازه همسر برای خروج» سخن به میان آورد و گفت: «تا زمانی که این قانون اصلاح نشود، به دنبال استثنا‌ها خواهیم بود تا حداقل زنان علمی و ورزشکاران بتوانند به کنفرانس‌ها و میادین بین‌المللی بروند».

درباره زهرا نعمتی نیز همین حرکت صورت گرفت؛ پیگیری‌های محمود خسروی‌وفا، رئیس کمیته ملی پارالمپیک که از افراد بانفوذ سیاسی هم به‌شمار می‌رود، موجب شد تا او بتواند مجوز خروج از کشور بگیرد.

طیبه سیاووشی، نماینده مجلس، در‌این‌باره گفت: «خانم‌هایی هستند که فرهنگی یا استاد دانشگاه هستند و سرمایه مملکت به حساب می‌آیند. این‌ها وجهه بین‌المللی به‌شمار می‌روند و اینکه با یک مشکل خانوادگی ممنوع‌الخروج شوند، به آبروی کشور صدمه می‌زند. به نظر می‌رسد در چنین مواردی دولت می‌تواند ورود کند و با مجوز‌های لازم، موضوع را حل‌وفصل کند. به هر حال روی افرادی مثل زهرا نعمتی هزینه و سرمایه‌گذاری شده و در صورت ممنوعیت‌شان برای خروج از کشور، آبروی ما در عرصه بین‌المللی صدمه می‌خورد. این یک موضوع شخصی نیست، بلکه مسئله ملی است».

ایران از جمله کشور‌هایی است که اجازه خروج زن تا قبل از ازدواج توسط پدر یا جد پدری و بعد از ازدواج به دست همسرش سپرده شده است؛ در نظام فقهی، حق اذن خروج زن از حقوق مسلم مرد یا همسرش است که همه فق‌ها د ر آن اشتراک نظر د ارند. بند ۳ ماده ۱۸ قانون گذرنامه به صراحت صدور گذرنامه برای زنان شوهردار را به موافقت کتبی شوهر موکول می‌کند.

زلزله‌ای به شدت ۵٫۶ درجۀ ریشتر، چهارشنبه شب منطقۀ یاسوج و سی‌سخت در استان کهگیلویه و بویراحمد را لرزاند و با زخمی کردن حداقل۴٧ تن، خسارات فراوانی بویژه به ساختمان‌های مسکونی وارد نمود. بر اساس آخرین گزارش‌ها، نزدیک به ۲۰ درصد منازل بکلی تخریب شده و بگفتۀ استاندار به سایر ساختمان‌ها نیز بین ۱۰ تا نزدیک به ۱۰۰ درصد خسارات وارد شده است.

فیلم زیر: یک هموطن زلزله‌زده در شهر سی سخت امروز پنجشنبه ۳۰بهمن: این هم از زلزله ۲۹بهمن ۹۹ از دیشب تا حالا ما اینجا توی باران ایستادیم. ای ننگتان باد ای دولتمردان بیشرف. ننگتان باد صدا و سیمای میلی که می‌گویید ۵۰ خانه بیشتر ترک بر نداشته! این از وضعیت ما از دیشب یکی نیامده سراغ ما را بگیره… . توی این خونه دو تا معلول هست خونه کلاً تخریب شده یکی نیامده سراغ ما را بگیره. خدا خوشش میاد وضعیت ما اینطوری باشه! توی این بارون. اصلاً جرأت نمی‌کنیم برویم توی خونه هامون. ننگ تان باد ای دولت مردان بیشرف. ننگت باد صدا و سیمای میلی…

روحانی امروز با عجز و ناله از آمریکا خواست که به برجام برگردد و گفت: این تبلیغاتی که می‎شود که ایران اقداماتی انجام داده تا آمریکا را تحت فشار قرار دهد، نادرست است. ما که نمی خواهیم به آمریکا بگوییم در برابر فشار ما غیرقانونی عمل کند آنچه ما می‌خواهیم قانون است.

او خطاب به دولت جدید آمریکا گفت: تسلیم در برابر قانون عیب نیست و از اجرای قانون خجالت نکشیم. ما نمی‌دانستیم دیوانه‌ای در آمریکا سر کار می‌آید و جنگ بی‌نظیری را در تاریخ علیه ملت ایران آغاز می‌کند…

این در حالیست که سخنگوی منطقه‌ای وزارت خارجه آمریکا با بیان اینکه در صورت بازگشت تهران به تعهدات برجامی خود، واشنگتن نیز آماده پیشبرد پرونده هسته ای خواهد بود تاکید کرد: اکنون توپ در زمین ایران است.

جیرالدین گریفیتس، در گفت وگو با شبکه لبنانی الجدید تاکید کرد: اگر رژیم ایران به تعهدات برجامی خود به طور کامل بازگردد آمریکا حاضر است که پرونده هسته‌ای را پیش ببرد، متاسفانه ما اکنون از این مساله دور هستیم و توپ در زمین ایران است.

گریفیتس خاطرنشان کرد: اکنون ارتباط مستقیمی با تهران نداریم. ما با هم پیمانان خود در جامعه بین المللی برای ایجاد راه حل رایزنی می کنیم.

روحانی دیروز در تماس تلفنی رئیس جمهوری کنفدراسیون سوئیس، گفته بود که «اکنون توپ در زمین آمریکا است و هر موقع تحریم‌های غیرقانونی را به طور عملی کنار بگذارد، همه چیز در مسیر درست قرار خواهد گرفت.»

در همین حال سخنگوی رسمی وزارت‌ خارجهٔ آمریکا در پاسخ به سؤال خبرنگاران در رابطه با برجام گفته است: می‌دانیم که رژیم ایران در جهت اشتباهی حرکت می‌کند. رژیم ایران باید این گام‌ها را به عقب برگرداند و از برداشتن گام‌های دیگر خودداری کند.

وی در ادامه گفت: این توافق (برجام) برای ما یک کف است. سقف نیست. ما می‌خواهیم فراتر از توافق ۲۰۱۵ برویم و آن را طولانی‌تر و قوی‌تر کنیم و روی آن، ترتیبات دیگری سوار کنیم که به‌نگرانی‌های دیگر در رابطه ‌ما با رژیم ایران بپردازد، نگرانی‌هایی که متحدان و شرکای ما در آن مشارکت دارند از جمله برنامه موشکی. البته که مسیر دیپلماسی باقی است. امیدواریم که بتوانیم آن را همراه با متحدان و شرکایمان طی کنیم.

سخنگوی وزارت‌ خارجه آمریکا افزود: نه فقط ما، نه فقط برای متحدان و شرکای منطقه‌ ای ما، بلکه تمامی جهان بر تضمین های آژانس اتمی تکیه می‌کنند. رژیم ایران باید به‌همکاری کامل و به‌موقع با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بپردازد. البته پیشنهاد ما هنوز روی میز است. اگر رژیم ایران تبعیت کامل از توافق را از سر گیرد، ما هم‌ چنین خواهیم کرد.

آمریکا: رژیم ایران باید به عقب برگردد

یک مقام وزارت خارجه آمریکا پیش تر اقدامات رژیم ایران در نقض برجام را گام‌های خطرناک توصیف کرده و گفته بود: تهران باید آنها را به عقب برگرداند.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا به پایگاه «واشنگتن‌فری‌بیکن» گفت: رژیم ایران باید گام‌های خطرناکی را که برداشته به عقب برگرداند و از برداشتن گام‌های تحریک‌آمیز بیشتر خودداری کند.

وی افزود: رژیم ایران باید قبل از آنکه دولت جدید آمریکا بپذیرد به برجام برگردد به طور کامل عبور از محدودیت‌های مندرج در این توافق از جمله محدودیت ذخایر اورانیوم غنی‌شده را به عقب برگرداند.

در همین حال سه کشور بزرگ اروپايی هشدار دادند که نقض تعهدات رژیم ایران فرصت تحقق اهداف برجام را می‌سوزاند.

فرانسه، بریتانیا و آلمان در بیانیه ای مشترک رژیم ایران را متهم کردند که با نقض تهدات خود در توافق هسته ای سال ۲۰۱۵ روند دیپلماسی را به مخاطره انداخته است.

بیانیه مشترک پاریس، لندن و برلین در حالی صادر می شود که جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا روز یکشنبه گذشته اجرای تعهدات هسته ای رژیم ایران را شرط بازگشت کشورش به برجام دانسته بود. سه کشور اروپایی امضاء کننده برجام در بیانیه خود آورده اند که رژیم ایران فرصت پدید آمده برای دیپلماسی هسته ای را زیر سوال برده است.

اعتراف و تهدید گربه‌ای که در کنج دیوار گیر افتاده
سه شنبه، 21 بهمن ماه 1399 = 09-02 2021

وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی تلویحا اعتراف کرده که نظام در صورت لزوم اقدام به تجهیز خود به سلاح هسته‌ای خواهد کرد. این در حالیست که تا کنون مسئولان ارشد جمهوری اسلامی از اعتراف صریح و آشکار به احتمال تجهیز خود به جنگ‌افزارهای هسته‌ای امتناع می‌ورزیدند.

به گزارش رادیو آلمان، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی ادر مصاحبه خود با صداوسیما تصریح کرد که نظام اگر ناگزیر شود، اقدام به ساخت جنگ‌افزارهای هسته‌ای خواهد کرد.

وی گفت: رهبری صراحتا در فتوای خود فرمودند که تولید سلاح هسته‌ای خلاف شرع است و جمهوری اسلامی سراغ آن نمی‌رود و آن را حرام می‌داند. اما اگر گربه‌ای را گوشه‌ای گیر بیندازند ممکن است رفتاری کند که گربه‌ای که آزاد است آن رفتار را نمی‌کند.

آخوند علوی افزود: اگر جمهوری اسلامی را به آن سمت‌ها هل دهند، تقصیر کسانی است که ما را به آن سمت هل داده‌اند.

به عبارت دیگر، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی می‌گوید که در صورت آنکه دیگران نظام را به سمت تبدیل شدن به قدرت هسته‌ای سوق دهند، “فتوای رهبری” در این زمینه بلاموضوع خواهد شد.

اوضاع می ‌تواند وخیم ‌تر از دوره ترامپ شود
آدينه، 10 بهمن ماه 1399 = 29-01 2021

نشریه فارین افرز در مورد برجام نوشت: آمریکا باید رو به جلو حرکت کند، نه عقب. بازگشت دولت بایدن به توافق گذشته خطرات قابل توجهی برای امنیت منطقه‌ ای و حتی جهانی به همراه دارد. به‌ویژه با توجه به نزدیک شدن به پایان محدودیت های اتمی رژیم ایران بسیار خطرناک است.

این منبع نوشت: آمریکا باید برای مقابله با فعالیت‌های مرگبار غیراتمی رژیم تهران و حمایت گسترده آن از گروه‌های تروریستی منطقه‌ و سرکوب خونین داخلی، قدرت نفوذ خود را به حداکثر برساند. موضع‌گیری قاطعانه در برابر این فعالیت‌ها سیاست درستی است.

در همین حال روزنامه نیویورک تایمز به نقل از یک مقام ارشد در وزارت ‌خارجه آمریکا نوشت: کشورهای مسلمان در سراسر خاورمیانه با توافق اتمی سال۲۰۱۵ با رژیم ایران مخالفند چرا که در عمل در این توافق بهیچ‌وجه به دیگر تهدیدات رژیم ایران از جمله برنامه موشکی و حمایتش از شبه‌نظامیان مزدور پرداخته نشده است.

نخستین پرسشی که رابرت مالی طرح می‌کند!

احمد زیدآبادی، تحلیلگر امور سیاسی در یادداشت کوتاهی نوشت: به نظرم، نخستین پرسشی که رابرت مالی، نمایندۀ ویژۀ آمریکا در امور ایران، در برابر مقام‌های دولت روحانی خواهد گذاشت، این است: به فرض لغو تحریم نفتی و بانکی ایران در سایۀ احیای برجام، چه ضمانتی می‌دهید که بخشی از درآمد حاصل از آن، صرف تقویت حزب‌الله لبنان، جهاد اسلامی فلسطین و حماس، حشدالشعبی عراق، گروه‌های نیابتی در سوریه و انصارالله یمن نشود!

وی افزود: سرنوشت رابطۀ آیندۀ ایران و آمریکا وابستگی تام به نوع پاسخی دارد که به این پرسش داده می‌شود! باقی قضایا از جمله روحیه و علایق شخصی رابرت مالی چندان تأثیری بر این معادله ندارد.

سوم اسفند؛ روزی بحرانی؟

وی در یادداشت دیگری نوشت: آنتونی بلینکن وزیر خارجۀ آمریکا خواهان پایبندی کامل ایران به توافقنامۀ برجام، پیش از تصمیم کشورش برای بازگشت به این توافق شده است. این در حالی است که طبق قانونِ “اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها” مسئولان جمهوری اسلامی در کنار سرعت بخشیدن به غلظت غنی‌سازی اورانیوم، موظفند در تاریخ سوم اسفند اجرای پروتکل الحاقی را نیز به تعلیق در آورند.

مقام‌های دولتی ایران تأکید کرده اند که تعلیق اجرای پروتکل الحاقی به معنای اخراج بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از کشور نیست، اما ورود آنان به ایران را بسیار محدود می‌کند. اگر قرار باشد سوم اسفند به روزی بحرانی تبدیل نشود، ایران و آمریکا باید پیش از آن تاریخ، از طریق مذاکرات مستقیم یا غیرمستقیم به توافقی برای پیشگیری از تعلیق اجرای پروتکل الحاقی دست یابند.

با آنکه شایعاتی در بارۀ تماس‌های دو طرف در برخی رسانه‌های بین‌المللی منتشر شده است، اما هنوز هیچ نشانۀ رسمی از برقراری چنین تماس‌هایی به چشم نمی‌خورد. سیاست رسمی جمهوری اسلامی، عدم مذاکرۀ مجدد با آمریکا بر سر برجام است، اما شاید میانجیگری‌هایی بخصوص از طریق روسیه در جریان باشد. پس از سفر محمد جواد ظریف به مسکو، روس‌ها از آمادگی خود برای کمک به صدور اورانیوم غنی شدۀ ایران به خارج خبر دادند که نشان از اعلام آمادگی برای میانجیگری در این باره است، اما روند کار میانجی‌ها معمولاً به قدری کُند است که می‌تواند ضرب‌الاجل‌ها را پشت سر بگذارد. در واقع اصرار آمریکا و ایران به اینکه طرف مقابل باید گام نخست را در جهت پایبندی به برجام بردارد، صرفاً موضوعی حیثیتی نیست؛ بلکه معنای نمادین مهمی دارد. از نگاه دولت بایدن، لغو “قانون اقدام راهبری برای لغو تحریم‌ها” از سوی ایران پیش از هرگونه تصمیم آمریکا، بدان معناست که جمهوری اسلامی از آمادگی لازم برای برای برداشتن گام‌هایی فراتر مفاد برجام و توافق بر سر آنچه بلینکن “مشکلات عمیق‌تر” نام نهاده، برخوردار شده است. در واقع، دولت بایدن با چنین تعبیری از بازگشت به برجام، خود را به اقناع متحدان منطقه‌ای خود برای تعامل دیپلماتیک با ایران قادر می‌بیند؛ در غیر این صورت با خشم فزایندۀ آنها روبرو خواهد شد.

این اما درست همان پیامی است که ایران می‌خواهد از ارسال آن خودداری کند. از نگاه مسئولان جمهوری اسلامی، برجام به معنای عادی‌سازی مبادلات تجاری ایران با نظام بین‌الملل در ازای پذیرش محدودیت‌های موقت در برنامۀ هسته‌ای است و چیزی فراتر از آن در دستور کار آنان قرار ندارد. قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها نیز ظاهراً به همین منظور تصویب شده است و معنای صریح آن این است که آمریکا و متحدانش یا باید به سرعت تحریم‌ها را لغو کنند و یا اینکه شاهد تسریع در عملیات غنی‌سازی اورانیوم و تعلیق اجرای پروتکل الحاقی باشند.

از نگاه مقام‌های اسرائیلی این حرکت نوعی “باج‌خواهی” اتمی است و آمریکا نباید به هیچ عنوان تسلیم آن شود. به نظر می‌رسد برخی مقام‌های آمریکایی نیز در این نظر با شرکای اسرائیلی خود همسو باشند. با این حساب، ماجرای برنامۀ هسته‌ای ایران در کوتاه مدت با چشم‌اندازی از بن‌بست روبروست. این بن‌بست اگر تا سوم اسفند به هر دلیلی شکسته نشود، اوضاع از دورۀ ریاست جمهوری ترامپ نیز به مراتب وخیم‌تر خواهد شد. نشانه‌های این وخامت را می‌توان در اظهارنظرهای فرماندهان ارتش اسرائیل بخصوص رئیس ستاد ارتش آن کشور به وضوح مشاهده کرد.

رییس جمهور آمریکا در اولین گفت‌وگوی تلفنی با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، در باره رژیم ایران، پیمان‌های صلح ابراهیم و مناسبات دو جانبه آمریکا و اسرائیل سخن گفته است.

به گزارش رادیو فردا، جو بایدن در توییتی نوشت: با نخست وزیر اسرائیل نتانیاهو صحبت کردم و تعهد ثابت قدم ایالات متحده به امنیت اسرائیل، متحد ما، را مورد تایید مجدد قرار دادم . تیم‌های ما برای تقویت همکاری‌های استراتژیک ایالات متحده و اسرائیل در همه مسائل امنیتی منطقه از جمله ایران دائم در تماس هستند.

دفتر نخست وزیری اسرائیل هم در بیانیه‌ای در این باره گفته است که «مکالمه دوستانه و گرم»، یک ساعت طول کشیده و دو رهبر با تاکید بر دوستی دیرینه، بر ادامه کار با یکدیگر برای استحکام روابط دو کشور، اشتراک داشته‌اند.

دفتر آقای نتانیاهو عکسی خندان از وی را در حین گفت‌وگوی تلفنی با جو بایدن منتشر کرده است.

دولت جو بایدن هنوز هیچ سیاستی بر خلاف مواضع دولت پیشین آمریکا در قبال اسرائیل برنداشته و تاکید کرده که برخی تصمیمات دولت ترامپ مانند به رسمیت شناختن اورشلیم به عنوان پایتخت اسرائیل و ادامه استقرار سفارت آمریکا در اورشلیم را ادامه خواهد داد.

در مورد رژیم ایران نیز دولت آمریکا در حالی که از باز بودن مسیر دیپلماسی سخن گفته اما هنوز عملکردی در زمینه احتمال بازگشت به برجام نداشته است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، بنفشه جمالی، فعال حقوق زنان، توسط دادگاه انقلاب تهران به یک سال حبس، عدم استفاده از وسایل الکترونیکی هوشمند محکوم شد.

همچنین این فعال زنان محکوم است که در جلسات مرکز مشاوره ماوا واقع در شهر قم به منظور «یادگیری روش‌های کنترل هیجان و آرامش» شرکت کند.

این مرکز وابسته به موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی است که «مشاوران حوزوی» در آن به ارائه مشاوره‌های روان‌شناسی در زمینه‌های مختلف می‌پردازند. این مرکز همچنین به تولید محصولات روان‌شناسی با «رویکرد اسلامی» مشغول است.

بنفشه جمالی پیشتر نیز در سال ۱۳۹۶ در جریان تجمع اعتراضی روز جهانی زن (۸ مارس) در تهران، همراه با تعداد دیگری از شرکت کنندگان در مراسم بازداشت و مدتی بعد آزاد شده بود.

زندانی برای زنان که آخر دنیاست

بنفشه جمالی که در روز جهانی زن همراه شمار دیگری از فعالین حقوق زنان در مقابل وزارت بازداشت شد، در یادداشتی وضعیت محل بازداشت خود، زندان قرچک را شرح داده است که در پی می‌آید:

«زنان زندانی به زندان قرچک ورامین می‌گفتند آخر دنیا. ته ته خط. می‌گفتند وقتی بیایی این ور دیوار دیگر صدایت به جایی نمی‌رسد. زنان بلاتکلیف که بسیاری‌شان حکم نداشتند. زنانی که به دلیل مبالغ ناچیز در زندان بودند. دختران جوانی که به دلیل حمل مواد مخدر بازداشت‌شده بودند. زنانی که جرمشان قتل بود؛ غالباً قتل همسرانشان. راست می‌گفتند زندان قرچک ته خط بود.

ساعت دوازده شب به زندان رسیدیم و بعد از بازرسی‌های بدنی و تحویل تمامی وسایل شخصیمان از جمله مبالغ پولی که داشتیم و با تحویل گرفتن بسته‌ای مخصوص زندانیان شامل شانه و لیوان یک بار مصرف و … به داخل زندان منتقل شدیم. علی‌رغم اینکه درون برگه‌هایمان نوشته شده بود بخش قرنطینه، سه چهار نفری به بندهای عمومی و جداگانه‌ای منتقل شدیم و بعد از گرفتن پتویی توسط مسئول بند، کف اتاق خوابیدیم. بعداً از طریق دیگر زندانیان فهمیدیم دلیل قرنطینه کردن زندانیان جدیدالورود هم تشخیص اعتیاد آن‌ها است و هم زدن واکسن‌هایی چون هپاتیت به دلیل بیماری‌هایی است که در بندهای عمومی وجود دارد.

روز اول:

حدود ساعت هشت صبح از طریق بلندگوهای زندان اعلام شد که زندانیان برای شمارش به هواخوری بروند. هواخوری حیاط بزرگی بود که بین بندهای پنج و شش مشترک بود. ما و بچه‌های بند پنج که به بند «بلاتکلیف‌ها» معروف بود امکان دیدن هم را در هواخوری زندان داشتیم؛ اما بچه‌هایی که به بند چهار که «اندرزگاه» نام داشت فرستاده شده بودند عملاً از ما ۹ نفر جدا افتاده بودند. جیره صبحانه زندان، شب قبل پخش می‌شد. دو عدد نان و تکه‌ای ارده یا مربا. آب جوش هم ساعت پنج صبح درون فلاسک های زندانیان ریخته می‌شد و طبعاً ما نه فلاسک آبی داشتیم و نه جیره صبحانه‌ای. هرچند زندانیان دیگر با سخاوت، درون لیوان‌های یک‌بار مصرف ما آب جوش ریختند و تکه‌ای نان از سهمیه صبحانه‌شان به ما دادند.

آب زندان قرچک ورامین شور بود و غیرقابل نوشیدن. در ابتدای ورودمان به زندان گفته بودند با پول‌هایی که در همان بدو ورود از ما گرفته‌اند، برایمان کارت‌های بانکی صادر می‌شود که می‌توانیم با آن‌ها از فروشگاه زندان خرید کنیم. کارت‌هایی که تا یک شب قبل از آزادی به دستمان نرسید و عملاً ما در تمام دورانی که در زندان قرچک بودیم هیچ پولی برای خرید آب آشامیدنی نداشتیم. همه ‌چیز در زندان قرچک پولی بود. از تلفن‌هایی که به خانواده‌ها می‌توانستی بزنی گرفته تا آب آشامیدنی و لباس و وسایل بهداشتی و اگر لطف و سخاوت زندانیان نبود ما در دورانی که در زندان بودیم عملاً از خوردن آب آشامیدنی محروم می‌ماندیم. روز اول را با تشنگی گذراندیم و در طول روز اجازه داده نشد به خانواده‌هایمان زنگ بزنیم. آخر شب اعتراض گروهی‌مان نتیجه داد و توانستیم با خانواده‌ها تماس بگیریم و آن‌ها را از وضعیت خود مطلع کنیم. ما تشنه بودیم و آب زندان قرچک هم غیرقابل نوشیدن.

روز دوم:

از دیگر زندانیان شنیده بودیم طبقه بالای زندان کارگاه‌هایی برای اشتغال وجود دارد. با هماهنگی مسئولان بند به کارگاه‌های اشتغال رفتیم. از کارگاه خیاطی و گلدوزی گرفته تا کارگاه‌های کارتن‌سازی در بخش اشتغال وجود داشتند. ما را به سمت کارگاهی بردند که مربوط به گروه کارخانجات حامی بود. بنر بزرگی بر دیوار نصب شده بود با این مضمون: «مهم مشکلی نیست که پیش آمده مهم نحوه مواجهه ما با آن مشکل است!»

کاری که باید انجام می‌دادیم مربوط به سرپیچ‌های چراغ موتورسیکلت بود. باید سیمی که سر آن بدون روکش بود را با نوک انگشتان دست آن‌قدر دور فنر می‌پیچیدیم تا محکم شود و بعد مابقی سیم روکش‌دار را از درون فنر رد می‌کردیم. ما سیزده نفر حدود دویست سرپیچ را سرهم کردیم و در همان چند ساعت نوک انگشتان دستانمان تماماً پوست پوست شد. بعداً که با دیگر زندانیان صحبت کردیم فهمیدیم دستمزدی که برای هشت ساعت کار دریافت می‌کنند، ماهی ۲۰ هزار تومان است! فقط ۲۰ هزار تومان. زنی گریه می‌کرد که بعد از دو ماه تنها ۱۷ هزار تومان به کارتش واریز کرده‌اند؛ فقط ۱۷ هزار تومان!

ابدی‌های محترمانه:

بندی که من به همراه سه نفر دیگر که اسممان را گذاشته بودند بازداشتیان وزارت کار به آن‌جا منتقل شده بودیم، بند مالی نام داشت. هرچند زندانیان جرائم دیگر هم در بین زندانیان دیده می‌شدند اما غالب زندانیان افرادی بودند که به دلیل مسائل مالی در زندان بودند. از دختری که کارفرمایش به نام او دسته چک گرفته بود و آن‌طور که می‌گفت تنها به خاطر پنج میلیون در زندان بود تا مدیر آژانس گردشگری که به دلیل پیش‌فروش تورهای مسافرتی و نوسانات قیمت ارز با یک میلیارد بدهی در زندان بود. زندانیان مالی به خودشان ابدی‌های محترمانه می‌گفتند. می‌گفتند تا وقتی‌که نتوانیم پول شاکیانمان را بدهیم یا رضایت از آن‌ها بگیریم، باید در زندان بمانیم. زنان زندانی در روز دو بار با هم سریال فرار از زندان را که از شبکه نمایش پخش می‌شد نگاه می‌کردند صبح‌ها حدود ساعت یازده و عصرها حدود ساعت شش و چه بغضی داشت تماشای آن چشمان پرحسرت که در حسرت زندگی در هوای آزاد می‌سوختند.

زندان قرچک در وسط بیابان ساخته‌شده است. بیابان‌هایی که محل آتش زدن زباله‌هاست و در طول روز و زمانی که زندانیان در هواخوری هستند رقص زباله‌های سوخته شده که در آسمان پرواز می‌کردند و بر سر و صورت زندانیان می‌نشستند را می‌شد دید.

روز آخر:

صبح حدود ساعت هشت و نیم در هنگام شمارش، اسامی‌مان را برای اعزام خواندند. با دستبند و با چادری که سرمان کردند به دادسرای اوین منتقل شدیم. خانواده‌ها جلوی در زندان ایستاده بودند. تنها توانستیم برایشان دستی تکان دهیم. آنجا بعد از بازپرسی، بازپرس پرونده قول داد که اگر سیستم‌های زندان وصل شوند تا چند ساعت دیگر آزاد می‌شویم؛ آزادی که تا ساعت نه شب طول کشید. ما را از دادسرای زندان اوین دوباره به زندان قرچک منتقل کردند. شنیدیم که خانواده‌هایمان را برای گذاشتن کفالت خواسته‌اند. تا ساعت هفت شب خبری از خواندن اسامی‌مان نبود چون می‌گفتند فکس زندان قطع است و ابلاغیه آزادی‌مان هنوز نرسیده است. حدود ساعت هفت بود که اسامی‌مان را برای آزادی خواندند. یکی از زندانیان که دختری حدود بیست شش هفت ساله بود، پشت سطل آشغال ضرب گرفت و برایمان خواند و بقیه برای آزادی‌مان دست زدند و خواندند؛ و ما چه شرمنده بودیم از آن‌همه محبت و آن‌همه مهربانی که نثار ما میهمان‌های سه روزه‌شان کردند. زنانی که حبس‌های طولانی مدت داشتند برای آزادی ما می‌خواندند و دست می‌زدند. زنانی که تا آخر عمر فراموششان نخواهم کرد.

گوشه‌ای از هواخوری زندان درخت خشکی بود که در طول روز تعداد زیادی گنجشک روی آن می‌نشستند و آواز می‌خواندند. برای ما زندانیان جدیدالورود دیدن آن‌همه گنجشک منظره قشنگی بود. روز اول وقتی گفتیم چه قدر دیدن این‌همه گنجشک بر روی این درخت زیباست، زن زندانی که کنارمان ایستاده بود گفت برای روزهای اول دیدنشان خوش‌آیند است اما به تدریج از تک‌تکشان متنفر می‌شوی چون آن‌ها آزاد هستند و می‌توانند هر جا که دوست دارند بروند اما تو نمی‌توانی.

رئیس‌جمهور سابق آمریکا بعد از بیش از یک ماه سکوت، دیدگاه‌هایش را درباره مجموعه‌ای از مسائل از جمله نامزد شدن احتمالی اش در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2024 این کشور و ممنوعیت فعالیتش در شبکه‌های اجتماعی، بیان کرد.

دونالد ترامپ چهارشنبه شب در مصاحبه تلفنی با شبکه تلویزیونی نیوزمکس گفت می‌خواهد پس از آنکه کاخ سفید را ترک کرده است، «تا حدودی ساکت» باشد.

وی به گرِگ کِلی، مجری این شبکه گفت: من واقعاً می‌خواستم تا حدودی ساکت باشم. به صراحت بگویم، (اوضاع) خیلی آرام نبوده است، اما من می‌خواستم تا حدودی ساکت باشم.

به نظر می رسد ترامپ از ممنوعیت فعالیتش در توئیتر متاسف نیست. وی از این شبکه اجتماعی به دلیل سانسور عمدی «هر چه [او] می گفت» انتقاد کرد و افزود «میلیون ها نفر» به دلیل اینکه توئیتر «بسیار بی مزه» شده است، در حال خارج شدن از آن هستند.

وی گفت: توئیتر خیلی خسته کننده شده است. ما نمی خواهیم به توئیتر برگردیم.

ترامپ از بایدن به علت اظهارات اخیرش درباره واکسن کووید-19 انتقاد کرد. به نظر می رسد منظور ترامپ ادعای اشتباه بایدن باشد مبنی بر اینکه وقتی وی رئیس جمهور شد، واکسنی وجود نداشت.

ترامپ گفت بایدن «یا حقیقت را نمی‌گوید یا از لحاظ روانی، تعطیل است.» وی افزود، دولتش در حقیقت، واکسن ها را تامین می کرد و معتقد است خود بایدن اولین دوز واکسنش را «خیلی قبل از» تحلیفش دریافت کرده است. بایدن 78 ساله در 21 ژانویه ، یک روز پس از آن که رئیس جمهور شد، (در برابر ویروس کرونا) واکسینه شد.

ترامپ در حالی که به صراحت نگفت بار دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری خواهد شد یا نه، گفت با وجود تلاش ها برای استیضاحش، وی و تیمش از حمایت «فوق العاده ای» برخوردار هستند.

هفته گذشته، سنای آمریکا ترامپ را از اتهام «تحریک به شورش» تبرئه کرد. وی اولین رئیس جمهور آمریکاست که دو بار استیضاح شده است. نمایندگان پارلمان که تلاش کردند وی را استیضاح کنند، هر دو بار نتوانستند (آراء) اکثریت دو سوم لازم را به دست آورند.

خبرگزاری هرانا – دو زندانی دیگر که پیشتر از بابت اتهام “قتل” به اعدام محکوم شده بودند سحرگاه روز چهارشنبه ۲۹ بهمن‌ماه، در زندان رجایی شهر کرج اعدام شده‌اند. این زندانیان از زندان تهران بزرگ جهت اجرای حکم به زندان رجایی شهر منتقل شده بودند. با احتساب این دو زندانی شمار زندانیان اعدام شده در روز چهارشنبه، در این زندان تاکنون به ۹ تن رسیده است. هرانا پیشتر از اعدام دستکم ۷ زندانی در این زندان خبر داده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، با گذشت زمان اعدام دو زندانی دیگر در زندان رجایی شهر کرج در سحرگاه روز چهارشنبه ۲۹ بهمن ماه ۹۹، محرز شد.

این دو زندانی به همراه یک تن دیگر از زندان تهران بزرگ جهت اجرای حکم اعدام به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بودند.

هرانا روز گذشته از اعدام دستکم ۷ زندانی دیگر در زندان رجایی شهر کرج خبر داده بود.

از جمله زندانیان اعدام شده “زهرا اسماعیلی” است که روز سه شنبه ۲۸ بهمن ۹۹، جهت اجرای حکم از زندان قرچک ورامین به زندان رجایی شهر منتقل شده بود. خانم اسماعیلی، ۴۲ ساله و مادر دو فرزند بوده. او پیشتر از بابت اتهام قتل همسر خود بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.

روز چهارشنبه ۲۹ بهمن ماه ۹۹، همزمان با زهرا اسماعیلی دستکم ۱۰ زندانی از زندان رجایی شهر کرج به پای چوبه دار منتقل شدند که از این میان ۶ تن اعدام شدند و ۴ زندانی با کسب رضایت و یا اخذ مهلت از اولیای دم به بندهای خود بازگشتند. اتهام تمامی این زندانیان قتل عنوان شده است.

هویت زندانیان اعدام شده دیگر و زندانیانی که با کسب رضایت و یا اخذ مهلت از اولیای دم به بند بازگشته کماکان توسط هرانا در حال بررسی است.

هرانا روز سه شنبه ۲۸ بهمن ۹۹، از انتقال این زندانیان جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی خبر داده بود.

سازمان حقوق بشر در ایران نیز، روز سه شنبه ۲۸ بهمن ماه، هویت دو تن از زندانیان منتقل شده به سلول انفرادی جهت اجرای حکم اعدام را “موسی صداقت و محمد چزانی” احراز کرده بود. این شهروندان پیشتر از بابت اتهام “قتل” به اعدام محکوم شده بودند.

اعدام این زندانیان تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانه‌های داخل ایران و یا منابع رسمی اعلان نشده است.

بنابر گزارش نهادهای بین‌المللی، ایران به تناسب سرانه جمعیت و میزان اعدام، رتبه نخست اعدام شهروندان خود در دنیا را دارد.

بر اساس گزارش مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در دوره یکساله (اول ژانویه ۲۰۲۰ تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۰) دستکم ۲۳۶ شهروند اعدام شدند و ۹۵ تن دیگر به اعدام محکوم شدند. از جمله اعدام شدگان باید به اعدام ۲ کودک-مجرم اشاره کرد و همینطور به محل اجرای ۱ حکم اعدام که در ملا عام بوده است.
بنا بر همین گزارش بیش از ۷۲ درصد اعدام های صورت گرفته در ایران توسط دولت یا نهاد قضایی اطلاع رسانی نمی‌شوند که نهادهای حقوق بشری اصطلاحا آن را اعدام “مخفیانه” می‌خوانند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از خبر آنلاین، علی اصغر قهرمانی وکیل محمدباقر قالیباف درباره نتیجه شکایت موکلش از یاشار سلطانی به دلیل نشر اکاذیب گفت: “جلسه رسیدگی دادگاه در آذرماه امسال تشکیل و دو طرف دفاعیات خود را ارائه دادند”.

وی ادامه داد: “با توجه به دو فقره شکوائیه تقدیمی اینجانب، مندرجات پرونده، کیفرخواست صادره از دادسرای فرهنگ و رسانه تهران، پرینت مطالب منتشر شده توسط یاشار سلطانی در فضای مجازی و دفاعیات غیر موثر او و سایر قرائن و امارات موجود در پرونده، دادگاه بدوی وقوع بزه و انتساب آن به متهم را محرز و مسلم تشخیص داده است”.

اواخر مردادماه سال جاری خبرگزاری های داخلی عنوان کردند که مجلس از مصطفی میرسلیم نماینده تهران و سه تن دیگر به نام‌های یاشار سلطانی، صدرا محقق و وحید اشتری، به دلیل اظهاراتشان درباره «رشوه ۶۵ میلیارد تومانی» شهرداری تهران به نمایندگان مجلس دهم برای رد طرح تحقیق و تفحص از شهرداری شکایت کرده است.

این شهروند در ۸ بهمن‌ماه سال ۹۸، در پرونده ای دیگر که آن نیز با شکایت محمدباقر قالیباف گشوده شده بود، از بابت اتهام “تشویش اذهان عمومی” توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۵ سال حبس تعزیری و محرومیت از فعالیت در فضای مجازی محکوم شد.

یاشار سلطانی، پیش از این سابقه بازداشت و محکومیت دارد..

روزنامه الشرق‌الأوسط در گزارشی درباره فعالیت‌های تروریستی سپاه پاسداران در آفریقا به اشاره به گزارش نیویورک تایمز نوشت: جزئیات جدیدی در مورد خنثی کردن حمله بزرگی در «آدیس آبابا» توسط دستگاه اطلاعاتی اتیوپی پس از کشف مخفیگاه سلاح و مواد منفجره و با دستگیری هسته‌ ای متشکل از ۱۵نفر که سفارت آمریکا را می‌خواستند هدف قرار دهند را فاش کرده است.

این گزارش با اشاره به طراحی عملیات توسط رژیم ایران خاطرنشان کرد که دستگاههای اطلاعاتی جمهوری اسلامی از پائیز گذشته، اقدام به فعال نمودن هسته‌های خفته تروریستی در آدیس‌آبابا برای جمع‌آوری اطلاعات در این کشور نموده‌اند.

گزارش درباره مزدوران دستگیر شده می‌نویسد: تنها شاخصی که نشان می‌دهد چه کسی پشت این توطئه قرار دارد دستگیری نفر شانزدهم در سوئد با نام احمد اسماعیل بود که بنا به‌گفته مقامات اتیوپی، وی به اتهام سرکردگی این باند و با همکاری دستگاههای اطلاعاتی آفریقایی آسیایی و اروپایی دستگیر شد.

آدمیرال هایدی بیرگ، مدیر اطلاعات پنتاگون در آفریقا می‌گوید که رژیم ایران در پشت این ۱۵ نفری بوده که مقامات اتیوپی توانستند دستگیر کنند و احمد اسماعیل، مغز متفکر در پشت این توطئه شکست‌خورده بوده است که در سوئد دستگیر شد.

نیویورک تایمز پیش تر با درج این خبر نوشت: رژیم ایران در یک بازی خطرناک موش و گربه به اهدافی در آفریقا چشم دوخته است. همراه با ۱۵نفر دستگیر شده انباری از تسلیحات و مواد منفجره نیز کشف و ضبط شده است.

این روزنامه به نقل از منابع آمریکایی و اسرائیلی نوشت طراحی حمله تروریستی به امارات در آدیس‌آبابا ممکن است بخشی از یک توطئه بزرگ رژیم ایران برای هدف قرار دادن سفارتخانه‌های اسرائیل، آمریکا و امارات در آفریقا باشد.