Previous Next

ایران؛ نظام سانسور و پروانه فیلم‌سازی برچیده شود

۳۱۳ نفر از سینماگران ایرانی در سالگرد “روز ملی سینما” خواهان برچیده شدن نظام سانسور و حذف هر نوع پروانه فیلم‌سازی شده‌اند.

در این بیانیه کوتاه و یک جمله‌ای آمده است: «ما سینماگران در روز ملی سینما خواهان برچیده شدن نظام سانسور و حذف هر نوع پروانه فیلم‌سازی هستیم.«

سال ۱۳۷۹ همزمان با بزرگداشت صدمین سال ورود سینما به ایران در روز ۲۱ شهریور، این روز به عنوان “روز ملی سینما” شناخته شد.

در فهرست امضاکنندگان بیانیه نام جعفر پناهی، کیومرث پوراحمد، حسن پورشیرازی، علیرضا داوودنژاد، ابوالحسن داوودی، همایون اسعدیان، مهناز افشار، رضا بابک، کامبوزیا پرتوی، رضا درمیشیان، محمد رسول‌اف، علی‌رضا رئیسیان، ترانه علیدوستی، کیانوش عیاری، مهتاب کرامتی، علی مصفا، فاطمه معتمدآریا، تهمینه میلانی و حمید نعمت‌الله به چشم می‌خورد.

رضا درمیشیان نوشت:..روزی که همچون ذات بدون مرز سینما ، سینماگران در تبعید بتوانند در خاک وطن نفس بکشند و فیلم بسازند، روز ملی سینما یعنی روزی که در آن هیچ فیلمی توقیف نباشد و هر سلیقه، تفکر و نگاهی بتواند روی پرده سینما نقش ببندد. آن روزم آرزوست…

گزارش عفو بین‌الملل؛ آمریکا: وحشیگری ملاها


گزارش عفو بین‌الملل درباره اعتراضات آبان ، فساد و بی‌رحمی رژیم ایران را نشان داد

وزیر خارجه آمریکا، تاکید کرد، گزارش تازه سازمان عفو بین‌الملل در خصوص احکام اعدام بعد از محاکمه‌های نمایشی و شکنجه زندانیان و بدرفتاری با نزدیکان آنها در ایران، بیانگر «فساد نظام و وحشیگری آن» است.

مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، گزارش سرکوب اعتراضات سراسری آبان ۹۸، را نشانه «فساد و بی‌رحمی» جمهوری اسلامی دانست.

او افزود: «رژیم ایران مردم خود را خوار کرده و به خاطر مطالبه حقوق خود در آزادی بیان و حق تجمع مسالمت‌جویانه، این مردم را مجازات می‌کند.»

پمپئو گفت: «مردم خوب ایران همان چیزی را می‌خواهند که هرکدام از ما می‌خواهیم: صلح،‌ آزادی و خوشبختی».

عفو بین‌الملل: ‌برای حمایت از قربانیان بپاخیزید

سازمان عفو بین‌الملل با انتشار کلیپی در اینترنت دربارهٔ شکنجه در زندان های جمهوری اسلامی و اعلام یک هشتگ جدید، از همگان خواست برای حمایت از قربانیان اعتراضات خونین آبان۹۸ بپاخیزند. عنوان آن #بپا خیزید، است.

عفو بین‌الملل هم‌چنین در یک یادداشت توئیتری نوشت: تحقیق جدید در رابطه با رژیم ایران نشان می‌دهد؛ نیروی انتظامی و اطلاعات و مقام‌های زندانها با تبانی قضات و دادستانها علیه دستیگرشدگان قیام آبان۹۸ مرتکب نقض های شوک‌آور حقوق‌بشر شده‌اند.

کیفرخواست خانواده کودکان جان باخته
سرکوب خیزش ‌آبان ۹۸، جنایت علیه بشریت بود!

نهاد کودکان مقدمند: انتشار گزارش۱۲۰ صفحه‌ای سازمان عفو بین‌الملل و نیز جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در باره سرکوب‌های سیستماتیک در جمهوری اسلامی ایران بخوبی نشان می‌دهد که جهان صدای اعتراض به خون کشیده شده مردم ایران علیه جنایات بی‌شمار حکومت اسلامی را دیده و شنیده است. این گزارش مفصل فقط گوشه‌ای از حقایق دردناک و پرونده قطور جنایات حاکمیت جمهوری اسلامی علیه مردم ایران و علیه کل انسانیت در بیش از چهار دهه است.

در سرکوب خونین اعتراضات مردم ایران در آبان‌ماه ۱۳۹۸ در نزدیک به ۲۰۰ شهر و ۲۹ استان در ایران، ده‌‌ها کودک، نوجوان و دانش ‌آموز در خیابانها بیرحمانه به گلوله بسته شدند. اسامی ۲۳ دانش‌آموز پسر و یک دانش آموز دختر توسط خانواده‌‌های آنان علنی شده است که با نشانه گیری و شلیک مستقیم گلوله جنگی جان باختند. آندسته از دانش‌آموزانی که بشدت مجروح شده‌ بودند به جای آنکه به بیمارستانها و مراکز درمانی انتقال داده شوند به بازداشتگاه‌ها و زندانها منتقل گردیدند. ده‌ها مدرسه دخترانه و پسرانه را به بازداشتگاه تبدیل کردند. تعداد قابل توجهی از نوجوانان در یورش‌های شبانه دستگیر و تحت خشن‌ترین و بیرحمانه‌ترین بازجویی‌ها قرار گرفتند‌.

کماکان پس از گذشت نزدیک به یک سال از ‌آن تاریخ هنوز هیچ اطلاع رسمی و مشخصی از جان‌باختگان، مجروحین و دستگیرشدگان و مفقودین حتّی در اختیار خانواده‌‌‌های مضطرب و نگران آنها قرار نگرفته است. وضعیت روانی بسیاری از این خانواده‌های دستگیر شدگانی که بعداً با وثیقه‌های سنگین آزاد شدند بسیار وخیم است. از جمله شکنجه کردن دانش‌آموزان برای گرفتن اعتراف علیه خود و خانواده‌های‌شان متد شناخته شده‌ای که دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران علیه متهمین و خانواده‌های آنان بکار می‌بندد و نیز انکار و پنهان نگهداشتن دستیگری دانش‌آموزان و تهدید مداوم خانواده‌‌ها همچنان ادامه دارد.

خانواده‌های داغدیده‌ در ازاء پرداخت مبالغ سنگین به دادستانی توانستند پیکر عزیزان خود را از پزشکی قانونی تحویل بگیرند، تهدید شدند که باید مخفیانه عزیزان خود دفن کنند، حتی نتوانستند مراسم سوگواری برپا کنند و با رسانه‌ای گفتگو کنند. کماکان ابعاد این جنایات هولناک نامعلوم است، جمهوری اسلامی از پذیرفتن جنایات خود سر باز می‌زند و برای فریب افکار عمومی جهانی، با انکار حقایق سعی در مخفی کردن دامنه سرکوب و کشتار مردم در ایران دارد. و اکنون بخشی از مستندات این جنایات سازمان یافته توسط یک منبع معتبر بین‌المللی افشا و انتشار علنی یافته است. جمهوری اسلامی به دلیل جنایت مستمر علیه بشریت و نابودی انسانیت رسوای جهانیان شده است.

اکنون وقت آن رسیده است که کلیه دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی در مقابل این مستندات غیرقابل کتمان در پشتیبانی از مبارزات مردم ایران، برای همدردی با جامعه زخم دیده و معترض ایران، و همه دستگیر‌شدگان و خانواده‌های آسیب دیده‌ ‌‌آنان، دست به اقدامات عملی بزنند. اولین اقدام باید اخراج جمهوری اسلامی از تمامی نهادها و مراجع بین‌المللی باشد. سازمان‌های مدافع حقوق کودکان و زندانیان سیاسی باید در رأس همه، آزادی کلیه زندانیان سیاسی و همه فعالینی که به جرم دفاع از حق کودکان بیرحمانه در حبس هستند، بیدرنگ آزاد گردند.

از همه نهادهای بین‌المللی می‌خواهیم که در اقدامی عاجل و فوری اخراج جمهوری اسلامی ایران از کلیه نهادهای بین‌المللی به جرم جنایت علیه بشریت را هرچه زودتر عملی کنند. وضعیت اضطراری کودکان و نوجوانان زندانی و فعالین سیاسی مدافع حقوق کودکان، معلمان زندانی در ایران را فوری در دستور خود قرار دهند و جمهوری اسلامی را تحت فشار بگذارند تا بیدرنگ کلیه زندانیان سیاسی را آزاد کند.

اسامی دانش‌آموزان کشته شده در خیزش ‌ابانماه ۱۳۹۸

علی غزلاوی، ۱۲ ساله آرمین قادری ۱۳ ساله، امیررضا عبداللهی ۱۳ ساله، نیکیتا اسفندی ۱۴ ساله، محمد داستان‌خواه ۱۵ ساله، جواد بابایی ۱۵ ساله، رضا نیسی ۱۶ ساله، خالد غزلاوی ۱۶ ساله، مهدی ولی‌پور ۱۶ ساله، محسن محمد پور ۱۷ ساله، مجاهد جامعی، ۱۷ ساله، ساسان عیدی‌وند ۱۷ ساله، احمد جعاوله ۱۷ ساله، حسام بارانی راد، ١٧ سالە، محمد بریهی ۱۷ ساله، محمدرضا احمدی ۱۷ ساله، آرین رجبی ۱۷ ساله، پژمان قلی‌پور ملاطی ۱۷ ساله، حسن محمدپور ۱۷ ساله، امیرحسین دادوند ۱۷ ساله، محمدجواد عابدی ۱۷ ساله، احمد آلبوعلی ۱۷ ساله، پدرام جعفری ۱۸ ساله، رضا معظمی ۱۸ ساله و ابراهیم مرادی ۱۸ ساله، که همگی با شلیک گلوله جنگی به قتل رسیده‌اند و اسامی آنها توسط خانواده‌‌های ‌آنان علنی شده‌ است. (این لیست در حال تکمیل شدن است).

**********************************************

جاوید رحمان، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل: سرکوب و خشونت بعد از ناآرامی‌های آبان ٩٨ ابعادی حیرت‌آور دارد

شلیک به سر و گردن معترضان در ایران

سپاه و بسیج به قصد کشت به معترضان آبانماه شلیک کرده‌اند

گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران در تازه‌ترین گزارش خود از رفتار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی با معترضان در آبان ۱۳۹۸ به شدت انتقاد کرده است.

او می‌گوید ویدئوهای موجود نشان‌گر شلیک پلیس، سپاه و بسیج به سوی مردم هستند؛ شلیک‌هایی به سر و گردن که به قصد کشتن معترضان صورت گرفته‌اند.

جاوید رحمان افزوده که رژیم ایران هنوز و پس از ۱۰ ماه، تعداد واقعی کشتهشدگان را اعلام نکرده است.

در این گزارش آمده که بیشترین کشته‌ها مربوط به دو استان همجوار تهران است و خانواده‌های قربانیان تهدید شده‌اند که چیزی نگویند و ساکت بمانند.

گزارش جاوید رحمان ۲۱ ژوئیه به دبیرکل سازمان ملل تسلیم شده است.

واکنش کشور اروپايی به یک گزارش تکاندهنده

وزیر خارجه سوئد چهارشنبه شب در توئیتی از درخواست سازمان عفو بین الملل برای تحقیقات کامل پیرامون اتهامات مربوط به جمهوری اسلامی حمایت کرد و نوشت: گزارش امروز عفو بین‌الملل یک تصویر هولناک از نقض جدی حقوق‌بشر در ایران بعد از اعتراضات سال۲۰۱۹ ترسیم می‌کند. از فراخوان تحقیقات کامل پیرامون اتهامات حمایت می‌کنم.

عفو بین‌الملل: بازداشت‌شدگان آبان ٩٨ به طور گسترده تحت شکنجه قرار گرفته‌اند

این سازمان چهارشنبه ۱۲ شهریور طی گزارشی با عنوان «ویرانگران انسانیت» جزییات بازداشت و محکومیت‌های پس از اعتراضات سراسری آبان‌ماه را منتشر کرد که حاکیست زندانیان برای «ارعاب و تحقیر» و همچنین تن دادن به «اعترافات اجباری» شکنجه جسمی و جنسی شده‌اند.

اطلاعات دریافتی عفو بین‌الملل نشان می‌دهد بازجویان و مسئولان زندان‌ها بازداشت‌شدگان مرد را مورد «خشونت جنسی»، قرار داده‌اند.

سازمان عفو بین‌الملل در گزارش تازۀ خود، خشونت‌های رژیم جمهوری اسلامی را در واکنش به ناآرامی‌های آبان ٩٨ شرح می‌دهد. این گزارش تکان‌دهنده از استفادۀ مکرر از شلاق، شوک برقی، تظاهر به اعدام و تجاوز جنسی سخن می‌گوید و می‌نویسد که علاوه بر وزارت اطلاعات یا سپاه پاسداران، قضات و دادستان‌ها نیز در اعمال این خشونت‌ها سهیم بوده‌اند.

این گزارش بازتاب بسیار گسترده ای در رسانه های جهانی داشته و مطالب تکان دهنده ای در آن آمده که نشان ستمگری و سرکوبی در ایران است که در کمتر کشوری در جهان نظیر دارد.

به گزارش رادیو فرانسه، سازمان عفو بین‌الملل بر رواج شکنجه جسمی و روحی در ایران تأکید دارد و می‌نویسد که شکنجه علاوه بر اعتراف گرفتن، به قصد تنبیه، ارعاب و تحقیر اعمال می‌شود. مشت و لگد و چوب زدن با چشمان بسته، کاربرد شلاق یا لوله لاستیکی یا باتون، گرسنه و تشنه نگاه داشتن زندانی، انزوای طولانی، ناخن کشیدن، شوک الکتریکی بر آلت جنسی، خفگی با آب (واتربوردینگ)، پاشیدن گاز فلفل… سازمان عفوبین‌الملل علاوه بر این فهرست تکان‌دهنده، اظهارات برخی از شکنجه‌شدگان را نیز عیناً نقل کرده است. در این گزارش آمده است که وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران، هر دو در این اعمال سهیم‌اند.

به گفتۀ معاون عفو بین‌الملل در امور آفریقای شمالی و خاورمیانه، قضات و دادستان‌های جمهوری اسلامی به جای این که پرونده‌های مفقود شدن، شکنجه و سایر جنایات را بررسی کنند، با موج سرکوب و آزار همراه شدند و صدها نفر را به بهانۀ “امنیت ملی” محکوم کردند. این موج سرکوب و ارعاب با اعترافات اجباری تلویزیونی تکمیل شد.

عفو بین الملل درباره تجاوز جنسی به زندانیان در ایران نوشته است: ممکن است برای شکنجه و تخریب روحی و روانی زندانیان، یا دلایل دیگر، صورت پذیرفته باشد. با توجه به اینکه تجاوز جنسی، آثار بسیار مخربی بر روحیه افراد مورد تجاوز قرار گرفته دارد و همچنین باعث شرمساری این افراد می‌شود، از این رو، تعداد کمی از زنده ماندگان این موارد، حاضر شده‌اند که با رسانه‌ها مصاحبه کنند.

سازمان عفو بین‌الملل از کشورهای عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل و از کمیساریای حقوق بشر این سازمان می‌خواهد که در برابر عدم پاسخگویی مقامات رژیم ایران واکنش نشان دهند و از جمله از آغاز تحقیقات توسط سازمان ملل حمایت کنند.

عفو بین‌الملل همچنین از همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد می‌خواهد که آزادی فوری و بی قید و شرط بازداشت‌شدگان بیگناه را از جمهوری اسلامی مطالبه کنند.

فیفا هم به کارزار “نوید را اعدام نکنید” پیوست


فدراسیون جهان فوتبال «فیفا» با انتشار توئیتی خواستار لغو صدور حکم اعدام نوید افکاری کشتی‌گیر و از بازداشت‌شدگان اعتراضات امردادماه ۱۳۹۷ در کازرون شد.

در ادامه حمایت ستارگان و سازمان‌های ورزشی از کارزار «نوید افکاری را اعدام نکنید»، فدراسیون جهانی فوتبال، فیفا، نیز به این جمع پیوست.

فیفا در یک پیام توییتری نوشت که «تحولات چند روز اخیر را در مورد نوید افکاری قهرمان کشتی ایران دنبال کرده و در نگرانی کمیته بین‌المللی المپیک و بسیاری دیگر شریک است».

این سازمان در پیام خود همچنین خواهان عدم اجرای حکم اعدام برای نوید افکاری شده است.

نوید افکاری نایب قهرمان نوجوانان ایران که در پی اعتراضات مرداد ۹۷ بازداشت شد به دو بار اعدام، شش سال و نیم حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است.

وحید و حبیب، برادران او، نیز هر یک به ۵۴ و ۲۷ سال زندان با شلاق محکوم شده‌اند. تاکنون گروه بزرگی از قهرمانان ورزشی به‌ویژه در رشته‌های کشتی آزاد و فرنگی المپیک و جهان، اعتراض خود را به صدور حکم اعدام برای این کشتی‌گیر ایرانی ابراز کرده‌اند.

نامه سرگشاده به مجامع بین‌المللی

شورای هماهنگی کارزار جهانی دادخواهی و دفاع از زندانیان سیاسی-عقیدتی ایران

ترجمه فارسی نامه ای سرگشاده که به مجامع بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری ارسال شده است:

نوید افکاری، در آستانۀ اعدام قرارگرفته است

“سکوت شما، حمایت از اعدام یک بی گناه است”

دستگاه قضائی جمهوری اسلامی ایران، نوید افکاری، جوان ۲۷ ساله و قهرمان کشتی کشور را به دو بار اعدام محکوم کرده است.

نوید افکاری و دو برادرش به دلیلِ شرکت در تظاهراتی مسالمت آمیز علیۀ سیاست گذاری های ناعادلانه اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی و بی کفایتی این رژیم در تحقق خواست های عدالت جویانه و آزادی خواهانۀ شهروندان ایرانی، دستگیر و در زندان به سر می برند.

جمهوری اسلامی برای تداوم و گسترش فضای ترور و وحشت و دور کردن افکار عمومی از بحران های اقتصادی و اجتماعی ای که ایجاد کرده است، با اعمال شکنجه های جسمانی و روانی جانکاه، نوید افکاری و برادران وی را مجبور به اعتراف های ساختگی و غیرواقعی کرده است. اعتراف گیری تحتِ شکنجه های وحشیانه و نمایش های تلویزیونی، اعتراف زندانی به جرائمی که مرتکب نشده است، شیوه ای کثیف و غیر انسانی، که رژیم اسلامی ایران در ۴۱ سال گذشته در اعتراف گیری به کار می گیرد. دستگاه قضائی جمهوری اسلامی با چنین روش های کثیفی، نوید افکاری را وادار به اعتراف ارتکاب به قتل کرده است و سپس همراه با صحنه سازی ها و تبلیغ های دروغین او را در دادگاهی فرمایشی و حکومتی به دو بار اعدام محکوم کرده است. این شیوه
سرکوب، شکنجه و اعتراف گیری و صدور احکام اعدام در جمهوری اسلامی از راهکارهای سیاسی و امنیتی جمهوری اسلامی برای حفظ بقای حکومتی است که سیاهه ای از نقص آشکار حقوق شهروندی و حقوق بشری را در کارنامه و پرونده اش دارد.

نوید افکاری، برادران وی و خانواده اش اعلام کرده اند که اعتراف های اعلام شده غیرواقعی است و تحت فشار و برای رهائی از شکنجه های جسمانی و روانی وحشیانه شکنجه گران حکومتی، سخنان دیکته شده دستگاه قضائی جمهوری اسلامی را تکرار کرده اند.

از رژیم جمهوری اسلامی که به هیچ کدام از کنوانسیون های بین المللی مانند حقوق بشر و حقوق زندانیان و ممنوعیت شکنجه در مورد زندانیان عمل نمی کند، بخواهید نوید افکاری و برادران اش را در دادگاهی عادلانه و با حضور وکلائی مستقل محاکمه کنند. اگرسکوت کنید، جمهوری اسلامی نوید افکاری را اعدام خواهد کرد.

زمینه ‌سازی مسخره رژیم در مورد حکم اعدام نوید

خبرگزاری هرانا – روز شنبه، هرانا از انتقال نوید افکاری، زندانی سیاسی محکوم به اعدام و دو برادر او به بندهای بسته یا امنیتی زندان عادل آباد شیراز خبر داد. در گزارش مورد اشاره هرانا پیش بینی کرده بود که در واکنش به موج گسترده حمایت های مردمی از این زندانیان، صدا و سیما قصد پخش فیلمی علیه آنان را دارد. انتقال این زندانیان مسلما باعث قطع ارتباط آنها و سلب امکان واکنش آنان به ادعاهای مطروحه در این فیلم می شود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شب شنبه ۱۵ شهریور ۱۳۹۹ بخش خبری ۲۰:۳۰ در گزارشی با پخش قسمتی از اعترافات اجباری نوید افکاری سعی در اقناع افکار عمومی برای توجیه صدور حکم اعدام داشت.

پخش این فیلم در حالی است که روز شنبه ۱۵ شهریورماه هرانا در گزارشی از انتقال نوید افکاری، کشتی گیر ۲۷ ساله و زندانی سیاسی محکوم به اعدام در شب پنج‌شنبه ۱۳ شهریور به بند امنیتی “عبرت” زندان عادل آباد شیراز خبر داد. همچنین وحید و حبیب افکاری دو برادر وی نیز روز شنبه ۱۵ شهریور به بند ارشاد این زندان که دارای کمترین ارتباط با دنیای بیرون است منتقل شده‌اند.

در جریان انتقال نوید، وحید و حبیب افکاری نیروهای گارد ویژه وارد بند شده و علاوه بر برادران افکاری شماری از زندانیان سیاسی نگران، که قصد جلوگیری از انتقال آنان را داشتند را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

یک منبع نزدیک به خانواده یکی از زندانیان محبوس در زندان عادل‌آباد شیراز در خصوص انتقال این افراد به بندهای عبرت و ارشاد به هرانا گفت: «روز شنبه، تماس‌های زندان که قطع شد وحید داخل بند ۱۱ داد می‌زند و از ترس اینکه قرار است بی‌صدا نوید را جهت اعدام به سلول ببرند داد و بیداد می‌کند و ماموران او را همراه با ضرب و شتم توسط ماموران زندان به فضای بیرون بند منتقل می‌کنند، در این بین که می‌خواهند او را به بند ارشاد منتقل کنند نوید را می‌بیند که ماموران همراه با ضرب و شتم می‌خواهند او را به بند عبرت منتقل کنند، حبیب هم که پیش از این هنگام خروج از بند سیاسی توسط ماموران گارد زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود، در راهروی رفتن به ملاقات متوجه این جریان می‌شود و هر سه نفر با ماموران در یک راهرو به هم برخورد می‌کنند. حبیب که می‌بیند ماموران نوید و وحید را با مشت و لگد و باتوم ضرب و شتم می‌کنند و گاز اشک آور به صورت آنها می‌زنند، به هدف کمک به نوید به سمت ماموران هجوم می‌برد؛ نهایتا ماموران بیشتری از گارد زندان وارد شده و حبیب را نیز مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند و نهایتا حبیب و وحید را به بند ارشاد و نوید را به بند عبرت منتقل می‌کنند.

در گزارش پیشین، هرانا با توجه به نشانه های موجود از احتمال پخش گزارشی در خصوص نوید افکاری در بخش خبری ۲۰:۳۰ در شب شنبه ۱۵ شهریورماه خبر داد.

همانگونه که هرانا پیشتر در گزارش خود بیان داشت، هدف از انتقال نوید افکاری به بندی امنیتی، قطع ارتباط او با دنیای بیرون و جلوگیری از واکنش یا پاسخگویی او به فیلم پخش شده بود.

نهایتا بخش خبری ۲۰:۳۰ شب شنبه ۱۵ شهریور در گزارشی با پخش قسمتی از اعترافات اجباری نوید افکاری سعی در اقناع افکار عمومی و سوء استفاده از احساسات مخاطبان، در توجیه صدور حکم اعدام برای نوید افکاری داشت. این در حالی است که گزارش تهیه شده در تلویزیون دولتی ایران با مستندات پرونده و دادنامه صادره علیه برادران افکاری تناقضات جدی دارد.

چرا دنیا به حمایت از “نوید افکاری” برخاست؟

دینا وایت، رئیس یواف‌سی بزرگترین سازمان برگزار کننده مسابقات رزمی ترکیبی و میزبان بهترین رزمی کاران این رشته در جهان به لغو حکم اعدام نوید افکاری فراخوان داد و گفت: اول این‌که او یک انسان است دوم این‌که او یکی از ماست و می‌تواند یکی از رزمندگان من باشد.

نوید افکاری و برادرانش در جریان اعتراضات مرداد ماه کازرون دستگیر شدند. این اعتراضات از سه‌شنبه ۹ مرداد ۹۷ آغاز شد. یکی از اولین مناطقی که تظاهرات در آن شکل گرفت، منطقه شاهپور جدید اصفهان بود.

دستگیری این سه برادر در ابتدا به دلیل مشارکت در تظاهرات علیه نظام انجام شد و احکامی نیز در همین رابطه برای آن‌ها صادر گشت. اما در دادگاه مجدد آن‌ها متهم به محاربه و قتل شدند.

این سه برادر پس از دستگیری به سرعت زیر شکنجه‌های شدید قرار گرفتند تا مجبور به اقرار شوند. شاهین ناصری یک فوق لیسانس بازرگانی طی یک فایل صوتی به بی بی سی می‌گوید که شخصا شاهد شکنجه شدن نوید افکاری بوده است.

او می گوید؛ «یک روز در آگاهی در راهرو صدای داد و بیداد و التماس شنیدم. سروان همراهم از من خواست که در راهرو بایستم تا او برگردد. رفت در یک اتاق را باز کرد. من هم از روی کنجکاوی رفتم ببینم چه خبر است.

دیدم دو نفر لباس شخصی در یک اتاقی با فحاشی و باتوم و لوله نوید را با بی‌رحمی تمام کتک می‌زنند. بهش می‌گفتند هر چی ما می‌گیم درسته. چیزایی که می‌گیم می‌نویسی یا نه؟ نوید هم التماس می‌کرد نزنید، من کاری نکردم. دست‌هاش هم می‌آورد روی سرش. یکی از مامورهایی که بعدا فهمیدم اسمش عباسی است همچین کوبید روی دستش که نوید ضجه بلندی زد و از حال رفت.

مادر برادران افکاری بهیه نامجو در سخنانش که در یک ویدئو در اینستاگرام قرار داده است می‌گوید که پسرش وحید در اثر شکنجه‌ها سه بار دست به خودکشی زده است. او را شکنجه می‌کردند تا علیه برادرش نوید اعتراف کند.

وحید افکاری درباره شکنجه‌هایش گفته است؛ «روی صورتم پلاستیک می‌کشیدند و مرا تا مرز خفگی و مرگ پیش می‌بردند. دست‌ها و شکم و پاهایم را به وسیله باتوم و اجسام سخت به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند و مکررا با الفاظ توهین‌آمیز و رکیک اهانت می‌کردند. مرا محکم می‌بستند و در بینی‌ام الکل می‌ریختند».

او در یک فایل صوتی گفته است. مجبور شده علیه خودش اعتراف کند. (فیلم زیر)

در خبرها آمده که رئیس جمهور آمریکا نیز مخالفت خود را با صدور حکم اعدام برای نوید افکاری اعلام و از مقامات رژیم ایران خواسته بود که این حکم اعدام را لغو کنند.

دبیرکل سازمان ملل متحد هم قاطعانه این حکم اعدام را محکوم کرد. سناتور آمریکايی مارکو روبیو نیز به حکم اعدام نوید افکاری واکنش نشان داد و آن را ناعادلانه خواند.

علاوه بر سیاستمداران، جمعی از ستارگان و قهرمانان کشتی المپیک و جهان از نوید افکاری حمایت کردند؛ ورزشکارانی مثل براندون اسلی، فرانک اشتابلر،سالی رابرتز، باجرانگ، سانگیتا فوگات، دیوی کربی، پیتر تائوبه، فانکی ، آیرون شیخ.

در ایران نیز طی سه روز پیاپی هشتک اعدام نکنید و نوید افکاری را نجات بدهید مورد توجه کاربران اینترنت قرار گرفت و کاربران ایرانی خواهان لغو اعدام او شدند.

مشرق نیوز وابسته به نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی در واکنش به کارزار بین‌المللی علیه حکم اعدام معترضان ایرانی نوشته: بعد از اعلام خبر محکومیت “نوید افکاری” بار دیگر دستگاه فشار رسانه‌ ای ضد انقلاب به کار افتاده تا از فرد محکوم به اعدام، یک “مظلوم بی‌گناه” تصویر کند و با ایجاد فشار تبلیغاتی، جلوی اجرای حکم را بگیرد.

خیزش اعدام شدنی نیست

منصور امان: حاکمان بی اعتبار ج.ا در هراس از خیزشهایی که به کمین شان نشسته، به چوبه های دار پناه برده اند. آنها با گردانندن پرونده سه تن از بازداشت شدگان اعتراضات آبان بین دوایر تشریفاتی قضایی که با هدف تبلیغات و خبر سازی صورت می گیرد، در حال زمینه چینی و تدارُک اعدام این مُعترضان هستند.

در همین راستا سُخنگوی دستگاه قضایی از “تایید حُکم اعدام” امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی و محمد رجبی در “دیوان عالی کشور” خبر داده است. آقای غلامحسین اسماعیلی در همین حال برای آرایش قضایی سرکوب و آب و تاب دادن به دسیسه چینی برای قتل مُعترضان پای چند دایره و پروسه اداری دیگر را نیز به میان کشیده و “دادرسیهای فوق العاده یا اعمال ماده ۴۷۷ یا هر موجب قانونی دیگر” را نیز بر فراز پرونده آویخته است.

جنایت انجام شده ای که “نظام” در پُشت سر دارد، اعدام دیاکو رسول زاده، از اهالی روستای “دریاز” – مهاباد و صابر شیخ عبدالله، دانشجوی ترم آخر کارشناسی ارشد بیمه است. این دو شهروند کُرد روز سه شنبه ۲۴ تیر پس از گذراندن نزدیک به هفت سال زندان، اعدام شدند. در سناریوی ریشخندآمیزی که دستگاه امنیتی ج.ا علیه این دو نوشته بود، آنها به “بُمب گذاری در رژه نیروهای نظامی” مُتهم شده بودند. به سه مُعترض آبان نیز به همین شیوه پرونده سازی، اتهامات گوناگونی نسبت داده شده است که با هر بار برپایی نمایش تبلیغاتی سُخنگوی قُوه قضایی، نوع یا روایت تازه ای از آن ارایه می شود.

اما این تنها رُسوایی دستگاه قضایی نیست؛ هیچیک از محکومان یاد شده به وکیل دسترسی نداشته اند، دادگاه آنها به طور مخفی برگزار شده و در نهایت با اتهاماتی مُحاکمه شده اند که اساس آن اعترافات اجباری است و در جریان مُحاکمه از سوی “مُتهمان” پس گرفته شده.

با این همه، شیوه و چگونگی روند قانونی مُحاکمه در اینجا یک موضوع فرعی است؛ دُرُشت نویسی اعدام و خون ریزی مساله ای مربوط به جُرم یا اتهام نیست، بلکه هدفی سیاسی را تعقیب می کند که بی واسطه به بقای حاکمیت می رسد. کسی بیشتر و روشن تر از خود حاکمیت هراس از توفانی که در برابر دیدگانش در اُفق مشغول شکل گرفتن است را بیان نمی کند. سُخنان رهبران و پایوران حُکومت و مُحتوای رسانه های رسمی مملو از اشاره های سربسته یا صریحی است که نسبت به “طُغیان خشم مردُم”، “شورش گُرسنگان”، “راه افتادن سیل” و جُز آن هُشدار می دهد.

حاکمان ج.ا و گُماشتگان آنها که می کوشند با احکام تبهکارانه و فرستادن جلادان به رژه، جامعه را از تکان باز دارند و میخکوب کنند، می توانند بازتاب اجتماعی اقدامات خود را مُرور کنند تا دریابند کُجا ایستاده اند. همه می دانند و می توانند حس کنند که حاکمیت از سر ترس و بُزدلانه در پشت دیوار وحشت خویش، شمشیر کشیده است. آنچه که در فضای اجتماعی کشور پیچیده نه بوی خونین اقتدار ج.ا، بلکه بوی وحشت و پوسیدگی آن است.

از این نظر، حاکمان رژیم ولایت فقیه دُرُست عکس آنچه که انتظار می کشند را از جامعه مُعترض دریافت می کنند. آنها قصد قُدرت نمایی و زهر چشم گیری کرده اند، اما جامعه از مانور شان پیام ضعف و واهمه می گیرد. خیزش آبان جامعه ایران را به لحاظ ذهنی به نُقطه ای فراتر از سطح ترور و سرکوب برده و رشته هایی که “نظام” برای اعدام خیزش می بافد را در همان گام نخُست پنبه می کند.

اعمال جنایتکارانه رژیم ولایت فقیه اما بدون تاثیر هم نیست؛ آنها مُحرکی برای مردُم دی و آبان است و شتاب ساعت سخت داوری شان!

اطلاعیه ۱۳۳۱ کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در خصوص حق حاکمیت ملی

حاصل سیاستهای غلط ایران: همسایه گریزی، نا امنی در مرزهای کشور و کشته شدن نیروهای خودی و غیرخودی سازمان ملل متحد با تصویب اهداف ۱۷ گانه سند ۲۰۳۰ یونسکو و بسیاری از جمعیت ها و دولتها در پی آنند که با رفع دشمنی ها، رعایت منشورجهانی حقوق بشر، اجرای موازین بین المللی، عدم مداخله در …

ادامه‌ی مطلب

اطلاعیه ۱۳۳۳ نمایندگی کشورهای شرق آسیا در خصوص حق امنیت زندگی در بلوچستان

چشمان دولتمردان جمهوری اسلامی ایران را بگشائیم بر مرگ ده ها فرزند از خطّه زرخیز بلوچستان یک ماه گذشته ۳۰ زن و کودک بلوچ در هوتگ و کانال های آب و رودخانه های این استان جان باختند و همچنان هیچ مسئولی خود را موظف به پاسخگوئی نمی داند چرا که مدیران و متولیان امر باز …

ادامه‌ی مطلب

تصویر؛ اوباش خامنه ای در حال حذف دختران


عکس زیر: علیرضا جهانبخش ملی‌پوش فوتبال به حذف عکس دختران از روی جلد کتاب ریاضی سوم دبستان واکنش نشان داد و آنرا حاصل مغزهای کوچک زنگ‌زده دانست.

پس از انتشار خبر حذف دختران از روی جلد کتاب ریاضی سوم دبستان، نسیم بهاری، تصویرگر جلد این کتاب در صفحه اینستاگرام خود با اشاره به اینکه «این طرح را چند سال پیش برای کتاب ریاضی سوم دبستان کشیده بودم»، گفت که طرح اصلی هم کلی ممیزی (سانسور) خورد و اجازه ندادند یکی از دخترها بالای درخت باشد!

به گزارش برترین ها، او اشاره کرد که در طرح اولیه جلد کتاب ریاضی سوم دبستان نیز مقام‌های وزارت آموزش و پرورش حتی جایی گفته بودند که انگار یکی از دخترهای روی جلد در حال رفتن به سمت یکی از پسرهاست تا بغلش کند، پس «طرح را اصلاح کنید»!

اردوگاه موریا، جهنم ساخت اتحادیه اروپا است


منبع: شبکه یک تلویزیون دولتی آلمان
ترجمه و تنظیم:‌ حنیف حیدرنژاد

موریا؛ جهنمی که اتحادیه‌ اروپای برنده جایزه صلح نوبل ساخت

رسانه های همگانی در آلمان در ارتباط با آتش‌سوزی در اردوگاه پناهجویان در مُوریا، واقع در جزیره لسبوس در یونان واکنش گسترده‌ای نشان داده‌اند. تفسیر زیر که در وبسایت اینترنتی تلویزیون کانال یک آلمان منتشر شده است، وجدانِ انسانی و زنده بخشی از جامعه آلمان را منعکس کرده و در ضمن نشان می‌دهد روزنامه‌نگاران در آلمان در بیان نظرات خود تا کجا آزاد بوده و دست باز دارند.

*****

مُوریا ماه‌هاست که می‌سوزد. اینبار اما، به معنی دقیق کلمه. شرم اتحادیه اروپا در شعله‌های آن زبانه می‌کشد. روشنایی زبانه‌های آتشِ موریا موجب شد تا رقت‌انگیزی اتحادیه اروپا که برنده جایزه صلح نوبل است، زننده‌تر به چشم بیاید.

موریا جهنم ساخت بروکسل است. اگر کسی می‌خواهد ادعای با پرنسیب بودن را بفهمد، باید این اردوگاه سوخته را که بوی زننده‌اش همه جا را فرا گرفته ببیند. آنجا برای ۲۸۰۰ نفر ساخته شده بود، ولی ۱۳۰۰۰ انسان را در آن اسکان داده بودند. آن ایده‌آلیست‌های اروپایی که به خاطر هر بدبختی در این دنیا عصبانی شده و صدایشان بلند می‌شود و با صدور بیانیه، وزرای خارجه اتحادیه اروپا را مخاطب قرار می‌دهند، به عنوان تماشاگران وضعیت موریا، ریاکارانی بیش نیستند.

موریا همیشه در وضعیت قرنطینه بود

آدم‌هایی که در آنجا ساکن هستند رابطه‌شان با دنیا قطع شده و جایی در جزیره لسبوس به فراموشی سپرده شده‌اند. در ساحل این جزیره، توریست‌ها احتمالا بیشتر درگیر کُرونا هستند و اینکه چطور بعد از تعطیلات در این جزیره وقتی به کشورشان برمی‌گردند، می‌بایست احتمالا برای مدتی به قرنطینه بروند. موریا اما، همیشه یک قرنطینه بوده. یک قرنطینه‌ی گروهی!

اعلامیه حقوق بشر اروپایی برای مرزهای خارج از اروپا و برای آنسوی آسمان‌ها نوشته نشده است. این اعلامیه برای اردوگاهی نیز اعتبار دارد که در آن نوجوانان از فرط استیصال تلاش کرده‌اند تا از طریق قرص یا از طریق چاقو، جان خود را بگیرند. این اعلامیه برای اردوگاهی با ۱۳۰۰۰ ساکن، با فقط یک سوپرمارکت نیز اعتبار دارد. برای آنجایی اعتبار دارد که صابونی در آن یافت نمی‌شود و آب دوش برای حمام فقط دو ساعت و نیم در شبانه‌روز در آنجا باز است. برای آنجایی نیز اعتبار دارد که دامنه‌ی چشم‌انداز آدم‌ها برای یک زندگی بهتر برای آینده، به اندازه کیسه پلاستیک آبی رنگیست که بر سر خود می‌کِشند. جایی که زندگی در آنجا به راز بقا و هنرِ زنده ماندن تبدیل شده است.

توجه آلمان به سهمیه پناهجویان است

اروپای برنده جایزه صلح نوبل بهتر است که به موضوع کرامت انسانی دقیق‌تر نگاه کند. کرامت انسانی خدشه‌ناپذیر است! واقعا؟! توجه به آن و حفاظت از آن وظیفه‌ی نهادهای گرداننده‌ی حکومت است. اما در چنین وضعیتی، توجه آلمان نه به کرامت انسانی بلکه به سهمیه‌ی پناهجویان است و اینکه چگونه از مرزهای خارجی اروپا در برابر پناهجویان حفاظت کند. همه اینها از ترس این است که نکند کار به آنجا بکشد که آلمان ناچار شود، مثل سال ۲۰۱۵ بگوید: ما می‌توانیم! [جمله آنگلا مرکل در زمان باز کردن مرزهای این کشور به روی پناهجویان] و در‌های کشور را به روی پناهجویان باز کند.

۱۳۰۰۰ انسان! همین چند روز پیش بود که در مقابل ساختمان پارلمان در برلین ۱۳۰۰۰ صندلی خالی به یاد ۱۳۰۰۰ ساکن موریا چیده شد. ۱۷۰ شهرداری و بخشداری در آلمان مدت‌هاست برای پذیرش پناهجویان اعلام آمادگی کرده و می‌گویند: ما می‌توانیم! انسان‌ها را از این جهنم بیرون کشیده و پیش ما بیاورید! ما می‌خواهیم اینطور به کرامت انسانی احترام بگذاریم و با این کار در کنارش، کرامت اروپا را نیز نجات دهیم.

اتحادیه اروپا فقط موریا را تحمل می‌کرد و می‌خواست که اینطور شود!

راستی در چنین شرایطی، اتحاد احزاب دمکرات مسیحی و سوسیال مسیحی در دولت ائتلافی [آلمان] چه می‌گویند؟ «تکروی آلمان در پذیرش پناهجویان کمکی نخواهد کرد چرا که این احساس را زنده می‌کند که گویی قرار است آلمان به تنهایی همه پناهجویان را بپذیرد»؟! اگر کار به آنجا کشیده که اینکه دیگران چه می‌گویند مهم‌تر از کمک در شرایط اضطراریست، این خود یک احساس دیگر را هم زنده می‌کند، اینکه: اتحادیه اروپا نه تنها اردوگاه موریا را فقط تحمل می‌کرد و بر وضعیت آن چشم پوشیده بود بلکه از قرار معلوم اصلا خواستِ اتحادیه اروپا همین بود که چنین وضعیتی بر این اردوگاه حاکم شده و کار را به اینجا بکشاند. وضعیت موریا می‌بایست هشداری باشد برای همه آنهایی که خیال آمدن به اروپا را در ذهن می‌پرورانند و به پناهجویانی که قصد آمدن به اروپا را دارند بگوید: هی، وضعیت موریا را ببنید! اگر می‌خواهید راهی اروپا شوید، چنین وضعیتی در انتظارتان خواهد بود!

آنگلا مرکل رئیس دوره ای شورای اتحادیه اروپاست. اگر او نمی‌خواهد به عنوان مسئول افول اتحادیه‌ای که قرار بود بر ارزش‌ها استوار باشد شناخته شود، باید به همراه وزیر کشورش همین حالا نشان دهد که: بر سرِ کرامت انسانی، و نه برداشت دیگران، معامله نمی‌کند بلکه این ارزش‌های اتحادیه اروپا و پایبندی به آنهاست که مهم است.

هشدار؛ حیات وحش در معرض خطر انقراض!


گروه حفاظت از محیط زیست “دبلیو دبلیو اف” در گزارشی عمده می‌گوید که جمعیت حیات وحش جهان در مدتی کمتر از ۵۰ سال بیش از دو سوم کاهش پیدا کرده است.

به گزارش بی بی سی، این گزارش می‌گوید که نشانه‌ای از کاهش سرعت این “افت فاجعه بار” دیده نمی‌شود و اخطار می‌دهد که انسان با سرعتی بی سابقه در حال تخریب طبیعت است.

تانیا استیل مدیر عامل “دبلیو دبلیو اف” می‌گوید حیات وحش با سوزاندن جنگل ها، صید بی رویه آبزیان و نابودی نواحی طبیعی “درحال سقوط آزاد است. ”

“ما درحال تخریب جهان خود هستیم، و سلامت، امنیت و بقای خود در زمین را به خطر انداخته ایم. حالا طبیعت در حال ارسال درخواست کمکی عاجزانه است و وقت برای این کار تنگ است. ”

معنی این اعداد چیست؟

این گزارش وضعیت هزاران گونه مختلف حیات وحش که محققان حفاظت از محیط زیست در زیستگاه‌های اطراف جهان زیر نظر دارند را بررسی کرد.

آن‌ها به طور میانگین افت ۶۸ درصدی بیش از ۲۰ هزار جمعیت پستانداران، پرندگان، دوزیست ها، خزندگان و ماهی‌ها از سال ۱۹۷۰ را ثبت کردند.

دکتر اندرو تری مدیر حفاظت از محیط زیست در انجمن جانورشناسی لندن (زی اس ال) که این داده‌ها را فراهم می‌کند گفت این افت گواه روشن خساراتی است که فعالیت انسانی به جهان طبیعی وارد می‌کند.

او افزود: “اگر این روال ادامه پیدا کند، سقوط جمعیت‌ها بدون شک ادامه خواهد یافت، حیات وحش را به سوی انقراض می‌برد و سلامت اکوسیستم‌هایی که به آن‌ها تکیه داریم را به خطر می‌اندازد. ”

این گزارش می‌گوید همه گیری کووید-۱۹ یادآور جدی رابطه تناتنگ انسان و طبیعت است.

عواملی که تصور می‌شود منجر به ظهور همه گیری‌ها می‌شود – از جمله نابودی زیستگاه‌های طبیعی و تجارت حیات وحش – از دیگر عوامل افت حیات وحش است.

شواهد به دست آمده از مدل‌سازی‌های جدید نشان می‌دهد که امکان متوقف کردن و حتی معکوس کردن روند نابودی زیستگاه‌ها و جنگل زدایی وجود دارد، به شرطی که بشر گام‌های عاجلی در زمینه حفاظت از محیط زیست و تغییر شیوه تولید و مصرف مواد غذایی بردارد.

سر دیوید اتنبورو طبیعت‌گرا و مجری تلویزیونی در بریتانیا گفت که آنتروپوسین، یا همان عصر زمین شناسی جدیدی که مشخصه آن پدیدار شدن آثار فعالیت انسانی بر زمین و اکوسیستم هاست، می‌تواند لحظه‌ای باشد که انسان به توازنی با جهان طبیعی دست می‌یابد و به نگهبان سیاره بدل می‌شود.

او گفت: “این کار نیازمند تغییرات سیستماتیک در چگونگی تولید غذا، تولید انرژی، مدیریت اقیانوس‌ها و استفاده از مواد است. ”

محاسبه میزان نابودی

اندازه گیری کلیه انواع گونه‌های حیات در زمین پیچیده است، و راه‌های مختلفی برای سنجش آن وجود دارد.

این محاسبات در کنار هم شواهدی از نابودی تنوع زیستی با سرعتی بی سابقه در تاریخ انسان به دست می‌دهد.

این گزارش تازه از شاخصی استفاده می‌کند که نشان می‌دهد آیا جمعیت حیات وحش درحال افزایش است یا کاهش. این روش شمار گونه‌های نابود شده یا انقراض‌ها را نشان نمی‌دهد.

بزرگترین افت در نواحی استوایی در جریان بوده است. افت ۹۴ درصدی در آمریکای لاتین و کارائیب بزرگترین مورد در کل جهان است، که عمدتا از تهدید خزندگان، دوزیست‌ها و پرندگان ناشی می‌شود.

لوئییس مک‌ری از “زی اس ال” گفت: “این گزارش به تصویر جهانی نگاه می‌کند؛ و به نیاز برای اقدام عاجل به منظور معکوس کردن این روند‌ها اشاره می‌کند. ”

سایر مقیاس‌ها درباره نابودی طبیعت چه می‌گوید؟

داده‌های مربوط به انقراض توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از محیط زیست (آی یو سی ان) جمع آوری می‌شود که وضعیت بیش از ۱۰۰ هزار گونه گیاه و حیوان را برآورد کرده است و می‌گوید بیش از ۳۲ هزار گونه در معرض خطر انقراض هستند.

در سال ۲۰۱۹ یک هیات میان دولتی از دانشمندان نتیجه گیری کرد که یک میلیون گونه (۵۰۰ هزار حیوان و گیاه و ۵۰۰ هزار نوع حشره) در معرض انقراض هستند که گاه ظرف چند دهه آینده اتفاق خواهد افتاد.

سازمان ملل قرار است سه شنبه آینده تازه‌ترین ارزیابی خود از وضعیت جهان طبیعی را منتشر کند.

در کره شمالی مبتلایان به ویروس کرونا را می‌کُشند


کره شمالی برای جلوگیری از شیوع کرونا مبتلایان را می‌کشد

به گزارش خبرگزاری فرانسه؛ فرماندهی نیروهای آمریکایی مستقر در کره جنوبی، پیونگ یانگ را متهم کرد برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در کشور، هر مبتلایی را که پیدا می‌کند، فوراً می‌کشد.

کره شمالی جزء معدود کشورهایی در دنیا است که هیچ موردی از ابتلا به کووید ۱۹ را گزارش نکرده است. این درحالی است که کره شمالی با چین- که اولین بار کرونا در آن دیده شد- مرز مشترک طولانی دارد.

فرماندهی نیروهای نظامی آمریکا در کره جنوبی مدعی شد یک واحد ویژه از ارتش کره شمالی در مرز این کشور با چین مستقر شده و هرکس را که مشکوک به کرونا باشد، می‌کشد.

این درحالی است که کره شمالی در ماه ژانویه مرز خود را با چین بست و همین اقدام باعث افزایش قاچاق کالا و رفت و آمد در مرز شده است.

وقوع انفجار و آتش ‌سوزی مجدد در بندر بیروت


شبکه خبری اسکای نیوز امروز(پنجشنبه) با انتشار تصاویری از وقوع آتش سوزی بزرگ در بیروت خبر داد.

به گزارش ایرنا، منابع لبنانی علت آتش سوزی در بندر بیروت را نامعلوم اعلام کرده‌اند. همچنین یک منبع آگاه نظامی لبنان محل آتش سوزی را یک انبار نفت در بندر بیروت اعلام کردند.

سه‌شنبه ۱۴ مردادماه گذشته در پی وقوع آتش‌ سوزی گسترده‌ در یکی از انبارهای مواد آتش‌زا واقع در بندر بیروت، انفجار مهیبی در انبارهای مجاور آن که حاوی دو هزار و ۷۰۰ تن نیترات آمونیوم بود، رخ داد و به دنبال آن ۱۹۰ نفر کشته و بالغ بر شش هزار و ۵۰۰ نفر زخمی شدند.

ماده انفجاری محبوب حزب الله از “اُم القُری” می آید

منصور امان: طنابی که تظاهرکنندگان در بیروت به گردن مُقوایی حسن نصرالله، سرکرده باند نیابتی حزب الله، افکندند، در حال تنگ تر شدن است. آنها با این اقدام نمادین به رابطه این گروه جنگ سالار با انفجاری که بیروت را به ویرانه بدل ساخت، اشاره داشتند. اکنون شواهد تازه ای که سازمانهای اطلاعاتی غرب به دست آورده اند، زیر سووظن آنها خط تایید کشیده.

روزنامه آلمانی “دی ولت” در گُزارشی که بی درنگ بازتاب بین المللی یافت، از خرید دستکم چهار محموله نیترات آمونیم توسط حزب الله خبر داد. این منبع به وزن و میزان سه محموله اشاره کرده که در مجموع نزدیک به ۷۰۰ تُن را تشکیل می دهد. گزارش یاد شده نقش مُستقیم رژیم ج.ا در مُعامله و انتقال این مواد را آشکار کرده و در این رابطه از واحد تروریسم برون مرزی ج.ا موسوم به “سپاه قُدس” به عُنوان عامل نام برده است. جالب اینجاست که تحرُک تروریستی و پنهانی ج.ا و حزب الله برای سازمانهای اطلاعاتی غرب یک کتاب گشوده بوده و در گزارش دی ولت می توان نام و مُشخصات افراد دخیل، رابطهای حزب الله و سپاه قُدس، مبلغ پرداخت شده، تاریخ و مسیر ارسال، شرکتهای حمل ونقل کننده و جُز آن را مُشاهده کرد.

به گفته همین منابع، خرید و انبار مواد مزبور در همان دوره زمانی صورت گرفته که کشتی مشکوک اوکراینی با نزدیک به ۳ هزار تُن نیترات آمونیم در بندر بیروت لنگر انداخته بوده است. این همزمانی با توجه به اینکه حزب الله فعالانه در آن تاریخ فعالانه مشغول به دست آوردن و ذخیره این مواد بوده، تصادُفی به نظر نمی رسد.

در این میان علت ذخیره سازی این ماده شیمیایی از سوی باند نیابتی نیز بر کسی پوشیده نمانده. نیترات آمونیم ماده انفجاری محبوب این گروه بُنیادگرای شیعی است که در بسیاری از حملات تروریستی خود آن را به کار برده است. اشتیاق حزب الله به انبار کردن نیترات آمونیم از نیاز آن به در اختیار داشتن ابزارهای قوی برای عملیات که با این حال به سادگی قابل تهیه هم باشد، سرچشمه می گیرد. به جز انبار بیروت، تاکنون سه انبار دیگر حزب الله با دهها تن نیترات آمونیم در انگلیس، قبرس و آلمان کشف شده است.

اطلاعات تازه، پرتو جدیدی بر پرونده انفجار بیروت می افکند. حزب الله اگر تا پیش از این در کنار دولت مترسک لُبنان فقط یکی از مُتهمان به حساب می آمد، اینک در ردیف مُتهم اصلی قرار گرفته است. همزمان نقش مُخرب کارفرمایان حزب الله در این رویداد به گونه وِیژه برجسته شده است. این واقعیت به مردُم لُبنان و به آنها که به خیابان آمده اند تا دستگاه فاسد حاکم را با رژیمی دموکراتیک، مُستقل و فارغ از تقسیمات طایفه ای و فرقه ای جایگُزین کنند توضیح می دهد که بدون قطع دست مُداخله گر حاکمان ج.ا و سُتون پنجُم آن در جامعه و سیاست لُبنان، این امر مُمکن نیست.

از سوی دیگر، افشای تجهیز تسلیحاتی حزب الله دُرُست در همان هنگامی که کشورهای اُروپایی در شورای امنیت سازمان ملل در عمل مانع تمدید تحریم تسلیحاتی رژیم مُلاها شدند، دلیل به روزی برای مُضر و تنش زا بودن این رویکرد ارایه کرده است. اُروپا به بهانه ثبات منطقه و کاهش درگیریها، دست تروریسم دولتی را باز و آن را پروار می کند. بهای این سیاست ارزان را مردُم منطقه بُحرانی خاورمیانه به گونه گزاف می پردازند. برای ثبت و واکُنش بدان نیازی به مُطالعه اسناد سازمانهای اطلاعاتی نیست، فقط کافیست به ایران، عراق، یمن، لُبنان و غزه نگریسته شود.