در ایران هیچ نهاد یا قانونی نیست که کودکان کار را به صورت جدی و کامل تحت حمایت خود قرار داده و از ادامه کار آن‌ها جلوگیری کند. به علاوه آنکه برای عموم جامعه مفهوم کودک کار در کودکانی خلاصه می‌شود که خیابان‌ها عرصه کار و فعالیتشان هستند. حال آنکه بخش بزرگی از کودکان به صورت مخفیانه و زیرزمینی یا به صورت واضح در مراکز کاری مختلف به کار گمارده می‌شوند. بسیاری از این کودکان کارگران غیررسمی هستند که در هیچ آماری هم نامی از آن‌ها آورده نمی‌شود آن‌ها معمولا با دستمزد‌های کم و ساعات کاری زیاد کنار می‌آیند یا اگر در کنار خانواده خود مشغول به کار باشند هیچ دستمزدی برایشان در نظر گرفته نمی‌شود.

این کودکان از دنیای کودکی خود خیلی زود خداحافظی کرده و برای امرار معاش وارد دنیای بزرگسالان می‌شوند دنیایی که با هیچ یک از ویژگی‌ها و نیاز‌های روحی و جسمی و آموزشی آن‌ها تناسب ندارد. ابوالفضل هم یکی از همین کودکان بود که در کوره‌های آجرپزی جان باخت.

داستان زندگی و مرگ ابوالفضل در کوره آجرپزی

چند روز پیش بود که ابوالفضل پا به کوره آجرپزی گذاشت تا در کنار پدرش انبار زنی کند. هیچکس فکر نمی‌کرد پایان زندگی کوتاه او در قیف ترسناک کوره رقم بخورد. پدر ابوالفضل به صورت پیمانکاری در کوره آجرپزی کار می‌کند و ابوالفضل نیز برای ارتقا درآمد خانواده با پدرش همکاری می‌کرده است. برای این کودک، درس خواندن در کلاس دوم دبستان تمام می‌شود و او تبدیل به یکی از بازو‌های نان‌آوری برای خانواده پرجمعیتش می‌شود. او فرزند ششم از میان هفت فرزند پدر است. پدری که تا کنون ۳ بار ازدواج کرده و ابوالفضل هم حاصل دومین ازدواج او بود. این کودک سال‌ها بود که در کنار نامادری زندگی می‌کرد و گاهی هم به گفته کارگران کوره به دلیل اختلافاتی که با پدر داشت شب‌ها را در کوره صبح می‌کرد.

خانواده ابوالفضل مانند بسیاری دیگر از کارگران کوره‌های آجرپزی نیشابور از شهر‌های دیگر استان به دنبال یافتن کار مهاجرت کرده‌اند. پدرش اهل گناباد است و خانه‌شان در کنار همین کوره‌هایی قرار دارد که عقربه عمر ابوالفضل را وقتی به عدد ۱۲ رسید متوقف کردند. بدن نحیف و بی‌جان این کودک چند روز پیش در حالی مشاهده می‌شود که روی نوار نقاله کوره‌پز خانه افتاده است.

عکس زیر: تصویر مقایسه‌ای که از روز گذشته در فضای مجازی دست به دست می‌شود و اشاره ای است به تبعیض در رسیدگی به یک بیماری عادی کرونا در قیاس با فردی چون علی لاریجانی .این تصویر با تیتر «بیمارستان مسیح دانشوری ما و بیمارستان مسیح دانشوری اونا» منتشر شده است.

روزنامه مستقل در تهران در مطلبی نوشت: از همان ابتدای ورود بیماری، پنهان‌کاری و انکار، چندی بعد هم اصرار بر عدم تعطیلی مراکز تجمع و نبستن کانون کرونا- از سوی کسانی که مشخص شد در پشت پرده، تصمیم‌گیران اصلی کشورند – اوضاعی را که می‌توانست در همان کانون، به کنترل درآید، تبدیل به غائله‌ای نمود که دورترین نقاط را هم درگیر کرده و مردم بسیاری را از دم تیغ می‌گذراند. مردم بلاتکلیفند میان دست‌های شرمنده‌ٔ خالی و مدیران سیر بی‌دغدغه! احساس می‌کنند به عمد رها شده‌اند تا کشته شوند.

سالگرد مجازات شیخ فضل‌الله نوری فتوا دهنده قتل عام و شکنجه آزادیخواهان و دشمن جنبش مشروطه

جنبش مشروطه در سال ۱۲۸۵ آنگاه که مظفرالدین شاه در پی اعتراضات عمومی، ناچار از امضای فرمان مشروطه شد، به پیروزی رسید. پیروزی این جنبش، محصول مبارزه آزادیخواهان و مردم ایران برای کسب آزادی و مشروط ساختن سلطنت پادشاهی به خواست ملت ایران بود.

شیخ فضل‌الله نوری از مخالفان مشروطیت بود. او علم مخالفت خود را به مشروعیت آراسته بود. مشروعه‌خواهی شیخ‌ فضل‌الله، سرآغاز نظریه پس‌مانده و ضدمردمی ولایت فقیه خمینی شد.

فضل الله نوری که دشمن مشروطه خواهان بود، علیه مبارزان جنبش مشروطیت با محمدعلی شاه قاجار همدست شد تا با فتاوی خود، کردار این شاه قاجار را مشروع جلوه دهد.

شیخ فضل‌الله نوری در تاریخ ۲۲ آبان سال ۱۲۸۷، در باغشاه تهران، مشروطیت را مغایر شرع اعلام کرد.

او در نامه‌ای به محمدعلی شاه مخالفت خود با مشروطیت را اعلام کرد و تاکید کرد که «مجلس شورای عمومی (ملی) منافی با قواعد اسلام است و ممکن‌الجمع نیست؛ چنان‌چه به رأی‌العین مشاهده کردیم و ما مسلمانان که در تحت اقتدار سلطنت اسلامیه هستیم ابدا راضی نمی‌شویم که وهنی به اسلام و دین ما برسد.»

شیخ فضل‌الله در ادامه نامه‌اش به پادشاه مستبد قاجار، محمدعلی شاه، یادآور شد که نتیجه برپایی مجلس شورای ملی «جز هدم دین و هرج‌ومرج و هدر دماء محترمه و هتک نوامیس اسلامیه» نخواهد بود.

محمدعلی شاه قاجار، پنج روز پس از دریافت نامه شیخ‌ فضل‌الله نوری، فرمان مشروطه را که مبارزان جنبش مشروطه بر پدرش تحمیل کرده بودند و او در تعادل قوای آن روزگار ناگزیر از امضایش شده بود، ملغی اعلام کرد.

پس از فتح تهران به دست مشروطه‌خواهان، شیخ فضل‌الله نوری در دادگاهی که مبارزان جنبش مشروطه برای او ترتیب داده بودند، به‌ اعدام محکوم شد. بنابراین، فاتحان تهران، او را در روز ۹ مرداد سال ۱۲۸۸ به‌ جرم صدور فتاوی کشتار و شکنجه علیه آزادی‌خواهان ایران، در میدان توپخانه ‌تهران و در انظار عموم به‌ دار مجازات آویختند.

رییس دادگاهی که او را به اعدام محکوم کرد خود معمم بود (‌شیخ ابراهیم زنجانی) که به تنهایی نیز حکم نداد بلکه تمام ۱۰ عضو هیات قضات دادگاه عالی انقلابی بر حکم اعدام شیخ مهر تایید زدند و جرم وی را چنین مشخص کردند: ‌صدور حکم ارتداد برای مشروطه خواهان و قتل روحانیون مشروطه خواه و بر این اساس او را به اعدام محکوم کردند.

جمع‌آوری یک مجسمه شهری به دلیل اعتراضی بودن
حکومت خامنه‌ای از مجسمه “ما” هم می ترسد

کسی مطلع نشد جز راننده جرثقیل و شخصی که تشخیص داد، ضمیر اول شخصی یعنی اعتراض «ما» بعد از یک سال هم‌نشینی با پیاده‌روی پارک لاله، شبانه به انبار خدمات شهری شهرداری منتقل شد. حجم بتنی «ما» ساخته «افشین صیقلی» مجسمه‌ساز از دل هفتمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران در سال ۱۳۹۷ بیرون آمد. قرار نبود کار «ما» به انبار شهرداری برسد حتی قرار نبود «ما» در ضلع غربی پارک لاله، مقدم بازدیدکنندگان در بازارچه خوداشتغالی پارک لاله را خوشامد بگوید.

به نوشته روزنامه اعتماد، از همان روز‌های اول، داوران معتقد بودند که «ما» را باید گذاشت در ورودی موزه هنر‌های معاصر تهران، داوران معتقد بودند «ما» باید بزرگ باشد و حجیم، آنقدر که «موزه را ببلعد». نمایشگاه که تمام شد، چند روزی «ما» مقابل موزه هنر‌های معاصر ایران را غرق کرد، اما این حضور دیری نپایید، موزه هنر‌های معاصر تهران مجوز نداشت و تصمیم گرفت کمی بالاتر، ما بنشیند سردر ورودی «گذر هنر و فرهنگ».

حالا سازنده «ما» می‌گوید که «ما» بعد از گذشت دو سال در اردیبهشت سال ۱۳۹۹ از پیاده‌رو‌های خیابان کارگر شمالی محو شده است، جابه‌جایی غیراصولی از «ما» یک «میم» و «الف» به جا گذاشته است که بند هستند به چند میلگرد. روایت این گزارش، روایت مجسمه‌سازی است که چندان هم از تغییر مکان اثرش گله‌ای ندارد. او می‌گوید که «ما» هر جا که باشد، فضای خود را تحت تاثیر خواهد داد حتی در انتهای خیابان کارگر شمالی در آستانه یک پرتگاه.

پاسخ شهرداری ناحیه دو در بلوار کشاورز یک جمله بود: «بار اعترضی داره» رویکرد شهرداری به مجمسه‌های شهری، رویکرد سفارشی است. استقبال از مجمسمه هنرمند مستقل یعنی پذیرفتن کثرت صداها، صدا‌هایی که لزوما در خطوط گورخر‌های میان آرژانتین و تخم‌مرغ‌های رنگی میدان آزادی جا نمی‌شوند.

بر طبق گزارش رسیدە، رضا پوراسماعیل از فاصلە نزدیک و با سە گلولە از ناحیە شکم مورد هدف قرار گرفتە است.

با استناد بە آمار بە ثبت رسیدە در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هەنگاو، طی ماه ژوئیە ٢٠٢٠، دست‌کم ٢٠ کولبر و کاسبکار در مرزهای کُردستان کشتە و زخمی شدەاند کە ٨٠٪ این موارد با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشتە و زخمی شدەاند.

بر طبق این گزارش، ٦ کولبر و کاسبکار جانشان را از دست دادە و ١٤ کولبر نیز زخمی شدەاند. بیشترین قربانیان از استان آذربایجان‌غربی (ارومیە) بودەاند کە طی ماه گذشتە ١٢ مورد در این استان ثبت شدە است.

پس از حزب الله و حشدالشعبی پای طالبان هم به شهرهای ایران باز شد

یک کاربر افغانی از تجمع و بر افراشته‌ شدن پرچم «طالبان مقیم تهران» در پارک ملت تهران خبر داد. (عکس زیر)

این مهاجر افغانی در صفحه فیس‌بوک خود با انتشار این عکس نوشت: طالبانی های مقیم تهران در عید قربان بصورت آزادانه و با پرچم بی‌رنگ شان گشت و گذار می‌کنند و لذت می‌برند.

آیا سپاه از طریق طالبان با القاعده در ارتباط است؟

ناظران مستقل سازمان ملل متحد طی گزارشی فاش کرده‌اند که گروه طالبان همچنان با القاعده در ارتباط است. همزمان گزارش هايی از ارتباط طالبان با سپاه پاسداران منتشر شده است.

سازمان ملل متحد در گزارشی ۲۸ صفحه‌ای خبر از ادامه ارتباط گروه طالبان با القاعده داده است. این گزارش فاش کرده که گروه شبه نظامی اسلامگرای طالبان در افغانستان همچنان رابطه تنگاتنگی با گروه تروریستی القاعده دارد؛ رابطه‌ای مبتنی بر دلبستگی‌های ایدئولوژیک و نیز ازدواج میان دو گروه.

ناظران مستقل به شورای امنیت سازمان ملل گفته‌اند که طالبان در جریان مذاکرات با اامریکا به صورت مرتب با القاعده مشورت کرده و تضمین کرده‌ که برای مناسبات تاریخی با آن ها احترام قائل است. بر اساس این گزارش بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ جنگجوی القاعده همچنان در افغانستان هستند.

گروه طالبان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ حکومت افغانستان را در دست داشت. بعد از حملات ۱۱ سپتامبر از سوی القاعده، حمله آمریکا و متحدانش به افغانستان باعث سقوط دولت طالبان شد. این گروه تندروی اسلام‌گرا اما از سال ۲۰۰۶ دوباره قدرت گرفته و کنترل بخش‌هایی از افغانستان را در دست دارد.

اقدام بی سابقه امنیت افغانستان علیه سپاه پاسداران

ریاست امنیت ملی هرات از دستگیری دو تن از سرکردگان طالبان در این ولایت خبر داده است. در اعلامیه این ریاست آمده که “مسئول نظامی طالبان هنگامی که از موتور سپاه پاسداران پایین شده و به ولسوالی شیندند می‌رفت، دستگیر شد”.

این اعلامیه همچنین می‌گوید که فرمانده بازداشت‌شده طالبان از یک و نیم سال به اینسو حملات تروریستی را در هرات سازماندهی می‌کرده است.

به گزارش شبکه دویچه وله آلمان، این نخستین بار است که نهاد امینت ملی أفغانستان در اطلاعیه‌اش از سپاه پاسداران نام می‌برد و این نهاد نظامی جمهوری اسلامی را به حمایت از طالبان متهم می‌کند.

این در حالیست که ملا اختر محمد، رهبر پیشین طالبان نیز که چهار سال پیش در حمله پهپادهای آمریکایی در پاکستان کشته شد، بنا بر برخی اظهارنظرها و اسناد و مدارک به ایران رفت و آمد داشه است.

برخی منابع غربی می گویند که تروریست های طالبان نه تنها کمک های مالی و تسلیحانی از رژیم ایران دریافت می کنند، بلکه در اردوگاه های سپاه پاسداران آموزش هم می بینند.

منصور امان

پای اسلام سیاسی بر پلکان کُرونا

اسلام سیاسی بین دو گُزینه کُشتار جمعی یا برگُزار نکردن یک مراسم مذهبی سالانه، کُشتار جمعی را انتخاب کرده است. با مُرور گفته های رهبران و پایوران رژیم استبدادی – مذهبی در روزهای اخیر می توان دریافت که کشیدن این برگ سیاه برای آنها انتخاب چندان دُشواری نبوده است. آنها با خونسردی بر “برگزاری مراسم مُحرم حتی در مناطق قرمز” تاکید می کنند و بی قیدانه پیرامون خطرات و پیامدهای آن اطلاعات غلط و رهنمودهای گُمراه کننده می پراکنند.

در حالیکه محافل علمی و پزشکی و از این نیز مُهم تر، تجربه عملی و روزمره نسبت به برپاکردن مراسم مذهبی موسوم به “مُحرم” با صدای بُلند هُشدار می دهند، رژیم ولایت فقیه بی اعتنا و سبُکسرانه در حال چارطاق کردن درب نیمه باز جهنم به روی مردُم رنجور و کُرونا زده ایران است. همان کسانی که مردُم و سوگواری و عروسی شان را باعث شیوع ویروس و ماندگاری آن مُعرفی می کنند، اینک برای راه اندازی تجمُعهای بُزُرگ و کارناوال خیابانی کارت دعوت همگانی می فرستند و بی دریغ پول پخش می کنند.

اگر در هر نُقطه دیگر جهان فراهم کردن بستر لازم برای نشر اپیدمیک و بی انتها سازی زنجیره سرایت ویروس کُرونا جُنون محض و حماقت نابخشودنی به حساب می آید، زیر پرچم اسلام سیاسی ارتکاب این تبهکاری یک ضرورت منطقی و امری حیات بخش است. رژیم ولایت فقیه از آنجا که سُلطه خود بر جامعه را با استناد به مذهب مشروعیت می بخشد و حُکمرانی اش را با حق نمایندگی انحصاری آن توجیه می کند، بنابراین نمی تواند حتی برای یک دوره کوتاه نیز از ابزارهای قُدرت ساز و مُنتقل کننده هژمونی اش چشم پوشی کند.

این امر به ویژه هنگامی که ناکامی اسلام سیاسی در ارایه پاسُخ به مُشکلات اقتصادی، عدالت اجتماعی، آموزش، بهداشت و فساد به یک واقعیت جاری و چالش برانگیز در سطح جامعه بدل گردیده باشد، اهمیتی دوچندان می یابد. واقعیت مزبور، پافشاری به ظاهر غیرعقلانی حاکمیت بر برگُزاری مراسم مُحرم را توضیح می دهد، همانگونه که زن ستیزی، حجاب اجباری، تحمیلات شخصی، مُجازاتهای ضد انسانی، تبعیض دینی و جُز آن کارکرد دیگری جُز تامین و اعمال سُلطه و به اطاعت واداشتن جامعه ندارد.

دوره های بُحرانی، یعنی دُرُست همان زمانه ای که “نظام” در آن بسر می برد و حاکمیت و در ادامه موجودیت اش به خطر افتاده است، دوره پُر رنگ شدن رونمای دینی آن و تشدید فشار از این زاویه است. فُرمول مشهور آقای خُمینی مبنی بر اینکه “حفظ نظام از هر چیزی واجب تر است”، استراتژی دفاعی حاکمیت در چنین هنگامه هایی را بیان می کند. در اینجا غریزه بدوی بقا مُحرک آقایان خُمینی و خامنه ای است تا عقل سلیم، یافته های علمی، تجربه عملی و از همه مُهمتر، ارجُمند ترین دارایی یک جامعه یعنی جان و کرامت انسانی اعضای آن را کنار بزنند و زیر نعلین لگدمال کنند.

زیر سایه تضاد جامعه و “نظام” و در پرتو قیامهای دی و آبان، امروز اما روکش مذهب و شریعت بر پروژه های سیاسی حاکمیت از هر هنگام دیگر نازُک و شیشه ای تر شده است. اکنون جامعه می تواند دریابد که هر کُشته کُرونا در اثر مراسم مُحرم، هر مُبتلایی که زجر می کشد و ادامه فشار روانی و اقتصادی این ویروس، برای آقای خامنه ای و کارگُزارانش خشتی است که باروهای قُدرت و ثروت نامشروع شان را اُستوار می کند. رژیم ولایت فقیه از نردبان جنگ، فلاکت، بُحران خارجی، شکنجه، کشتار بالا رفته و امروز پا بر پلکان کُرونا گذاشته.

ادامه‌ی مطلب

نیروی هوایی آمریکا در اینستاگرام خود با چاپ عکس هوایی از ماکت چوبی ناو هواپیمابر آمریکایی نوشت: مانور نظامی سپاه پاسداران نشان داد که مهارت آنان در حمله به مجسمه است و مشخص شد که آنان در این زمینه تخصص دارند.

به گزارش روزنامه دیلی میل، سپاه پاسداران در مانور مشترک نیروی دریایی و هوافضای خود در خلیج‌فارس این ماکت را با انواع سلاحها مورد حمله قرار داد و در بیانیه پایانی حمله دقیق به این ماکت را از مهمترین دست‌آوردهای این مانور توصیف کرد.

نیروی دریایی آمریکا در نوشته خود به طنز یادآور شده که این ماکت بدون حرکت در محلی قرار داده شده و نیروهای سپاه از هر طرف به آن حمله کردند بدون این‌که هواپیماهای موجود روی عرشه و تجهیزات و نیروهای دفاعی آن نیز هیچ واکنشی برای مقابله با حملات دشمن از خود نشان بدهند.

رو به داخل: ماکت شو در خلیج فارس

منصور امان : “تهاجُم” دسته جمعی با موشکها و خُمپاره ها و قایقهای گران قیمت به یک ماکت جوشکاری شده را می توان نماد درخشانی از وضعیت بازوی نظامی رژیم ولایت فقیه، سپاه پاسداران، دانست: یک تشکیلات پُرخرج و گران نظامی که در پهنه بُحران خارجی به طور معمول هدفهای خیالی را در تیررس دارد.

فاصله ای که بین “بستن تنگه هُرمُز” با جنگ با ماکت ناو آمریکایی وجود دارد را “سرداران” و سرجُنبانان ج.ا با لاف و گزافه های پُر آب و تاب و تنش سازی پُر کرده اند. آنها به بُحرانهایی دامن زده اند که نه به لحاظ اقتصادی و نه از نظر نظامی توانایی پیشبُرد درگیری و مُدیریت پیامدهایش را ندارند. حاکمان ج.ا در انتها به تله ابتکارها و تدبیرهای خود افتاده اند و هزینه های هنگُفتی را مُتحمل شده اند که در هیچ تناسُبی با سود به دست آمده قرار ندارد.

هنوز رجز خوانی مُضحک آقای حسن روحانی برای آمریکا و مُتحدانش پیرامون تحریم نفت در خاطره ها باقی است که می گفت “اگر جلوی صادرات ما گرفته شود، تنگه هُرمُز را می بندیم”؛ یک تهدید که سرکردگان سپاه پاسداران نیز روزانه آن را تکرار می کردند. برای مثال پاسدار محمد باقری، رییس ستاد کُل نیروهای مُسلح مُلاها، خط و نشان می کشید: “اگر نفت ما از این تنگه عُبور نکند، حتما نفت دیگر کشورها نیز از این تنگه عُبور نخواهد کرد.”

در این میان میزان فروش نفت از نزدیک به چهار میلیون بُشکه در روز، به ۷۰ هزار بُشکه رسیده (گُزارش اوپک، ۲۷ مُرداد ۹۹) و درآمد نفتی از نزدیک به ۶۶ میلیارد دلار در سال ۱۳۹۶ به ۲ میلیارد دُلار ته کشیده است، بدون آنکه پهلوانان عرضه حرافی بتوانند جلوی این تحوُل از پیش اعلام شده را بگیرند یا علیه آن به گونه موثر دست به اقدامی زنند. ناگفته پیداست که صادرات نفت “دیگر کشورها” از تنگه هُرمُز همچون گُذشته بدون هیچ مانعی جریان دارد.

از تهدیدهای بُزُرگ و مُتورم سرکردگان رژیم ولایت فقیه آنچه که برجای ماند، شلیک به دو نفتکش و خرابکاری در چهار نفتکش دیگر بود؛ اقداماتی که به خاطر اهداف و شیوه عمل در کادر اعمال تروریستی قرار می گیرد و مُشابه آن را القاعده، جهاد اسلامی یا کتائب حزب الله با مخارج به مراتب کمتر در کارنامه خود به وفور دارند. تنها اقدام جنگی مُتعارف ج.ا، شلیک چند موشک به تاسیسات نفتی عربستان بود که سپس وحشت زده از به گردن گرفتن آن خودداری کرد.

اما عُمر همین دوره کم فُروغ نیز کوتاه بود؛ زمانی که ناوهای جنگی آمریکا و مُتحدانش در تنگه هُرمُز لنگر انداختند، ستاد بستن تنگه هُرمُز نیز پنهانی و در سُکوت تعطیل شد و ابواب جمعی اش به گوشه ای نشستند.

از این رو به نظر نمی رسد که نمایشاتی از نوع آنچه که اینک رژیم ولایت فقیه در خلیج فارس روی صحنه برده است، در میدان واقعی کشمکش به راستی آمریکا و مُتحدانش را تحت تاثیر قرار دهد. این ادعا را گفته یک سُخنگوی نیروهای آمریکایی مُستقر در بحرین تایید می کند. وی با اشاره به ماکت شو سپاه پاسداران می گوید معلوم نیست منظور رژیم ایران از این اعمال چیست.

واقعیت آن است که نمایش اُرگان نظامی و امنیتی قُدرت، رو به داخل دارد و در اصل می توان آن را مانُور ثبات در یکی از بُحرانی ترین دوره های حیات ج.ا نامید. رژیم ولایت فقیه ورشکسته در اداره اقتصاد، ناتوان در تامین معیشت و مغلوب و گوش به فرمان در چالش کُرونا، در برابر یک خیزش توده ای دیگر با ابعاد پیش بینی ناپذیر قرار گرفته است. دستگاه حاکم شاهد آن است که با وجود کُشتار دستکم ۱۵۰۰ تن و سرکوب وحشیانه و بی امان، سایه سرنگونی بر سرش سنگین تر شده است و این در حالی است که شکست آن در جلوگیری از قطع نفت و برقراری تحریمها و همچنین ضربات سیاسی و نظامی که زنجیره وار در عراق و سوریه دریافت می کند، نیز از چشم و نظر توده مُعترض پنهان نمانده.

رژیم ولایت فقیه از سواحل خلیج فارس به عُمق خُشکی پیام اقتدار و ثبات می فرستد و مایل است ساز و برگش به رُخ توده به جان آمده کشیده شده و تصویر مُتفاوتی از “نظام” بی رمق در ذهن نافرمان آن ثبت شود. جامعه اما دریافت خود را از رژیمی خواهد داشت که در مرکز قُدرت نمایی اش ماکتی ساختگی از واقعیت قرار گرفته. چه، به همان اندازه که چنین قُدرتی پوشالی و میان تُهی است، نیروی مُطالبات توده و انرژی انفجاری آن واقعی و لمس پذیر است.

ادامه‌ی مطلب

کریمیان درباره شرایط جدید ورود مسافران به ایران گفته است که به منظور جلوگیری از گسترش ویروس کرونا همه مسافران ورودی به فرودگاه بین‌المللی امام از تاریخ ۱۵مرداد (پنجم اوت) می‌بایست به هنگام ورود نتیجه منفی آزمایش تشخیص ویروس کرونا را با اعتبار حداکثر ۹۶ ساعت از کشور مبدا، ارائه کنند.

معاون فرودگاهی شرکت شهر فرودگاهی امام افزود که مسافران باید علاوه بر تکمیل فرم خوداظهاری سلامت، جواب منفی تست به زبان انگلیسی و با تایید مقامات صلاحیت‌دار بهداشتی کشور مبدا را هنگام ورود به نمایندگان وزارت بهداشت تحویل دهند.

کریمیان گفته است غربال‌گری برای همه مسافران در بدو ورود به کشور انجام خواهد شد.

کریمیان با تاکید بر اهمیت اجرای این پروتکل‌ تاکید کرد که مسافران با تابعیت غیر ایرانی در صورت به همراه نداشتن تست منفی کرونا، اجازه ورود به کشور را نداشته و بازگردانده خواهند شد. همچنین از مسافران با تابعیت ایرانی نیز در صورت به همراه نداشتن تست کووید-۱۹، آزمایش گرفته شده و تا تعیین نتیجه، به مدت ۴۸ ساعت در قرنطینه نگهداری خواهند شد و هزینه انجام تست کرونا و اقامت در محل قرنطینه، به طور کامل بر عهده مسافر خواهد بود.