سخنگوی دولت روحانی در یادداشتی نوشته: در حال حاضر نزدیک به ۳.۳ میلیون نفر از شاغلین رسمی کشور به طور مستقیم در معرض آسیب قرار گرفته‌اند. بیش از ۱.۵ میلیون کارگاه رسمی و غیررسمی دچار توقف فعالیت شدند. ۴ میلیون شاغل غیررسمی در کشور در معرض توقف یا کاهش فعالیت کاهش دستمزد و اخراج هستند.

وی در توجیه وقیحانه خود برای از سرگیری فعالیتهای اقتصادی گفت: میزان مرگ و میر ناشی از فقر در اثر سیاست های محدودکننده اقتصادی (قرنطینه) قابل مقایسه با میزان مرگ بر اثر کرونا نخواهد بود.

از سوی دیگر شهاب‌الدین بی‌مقدار عضو مجلس شورای اسلامی گفته: اگر تعطیلی مانند سایر کشورها اجرایی نشود، سلامتی قشر عظیمی از جامعه تحت تأثیر قرار خواهد گرفت و مسائل اجتماعی و امنیتی به‌ دنبال خواهد داشت.

همزمان یک کارشناس اقتصادی به روزنامه ایران گفت: دولت از نظر اقتصادی توان آن را ندارد که هزینه های تعطیلی مشاغل را تامین کند و یا حتی بخواهد حقوق بیکاری این تعداد بیکار را پرداخت کند. طبق برخی آمار و ارقام در صورتی که تعطیلی مشاغل در تا اردیبهشت ماه ادامه یابد حدود 35 درصد مشاغل مجبور می شوند با بیش از نیمی از کارکنان و کارگران خود خداحافظی کنند و پس از یک ماه با بقیه خداحافظی خواهند کرد.

روزنامه آرمان به نقل از: مهدی آیتی عضو سابق مجلس شورای اسلانمی نوشته: ورشکستگی اقتصادی کشور را به زانو در خواهد آورد. امروزه شاهد هستیم تمامی مشاغل مرتبط با صنعت گردشگری تعطیل شده‌اند و به‌دنبال آن اقتصاد بسیاری از فروشگاه‌ها و مراکز تفریحی نیز با اختلال مواجه شده است و حمل‌و‌نقل نیز در همین راستا با رکود مواجه شده است و این زنجیره ادامه دار غالب مشاغل را تحت تاثیر قرار داده است به‌گونه‌ای که ممکن است این مشکلات اقتصادی در ادامه منجر به شورش‌های اجتماعی شود.

شاید ۲۵میلیون نفر بیکار شوند

پیش تر مسعود رضایی عضو مجلس شورای اسلامی از شیراز در باره شیوع کرونا در کشور گفته بود: آنچه غیرقابل انکار است ضعف مدیریت ما در پیشگیری است. در زمینه پیشگیری بسیار ناتوان بوده‌ایم.

وی شعاری‎‌بودن جو مملکت را از دلایل شکست در پیشگیری از وقوع بحران دانست و اظهار داشت: این موضوع جدیدی نیست. از ابتدای انقلاب تاکنون ما در پیشگیری و مواجه به موقع با بحران شکست‌ خورده‌ایم. در طی این ۴۰سال انقلاب، همواره اتفاقات ناخوشایندی رخ داد که شاید اگر ما به پیشگیری توجه بیشتری کرده بودیم این اتفاقات پیش نمی‌آمدند یا عواقب کمتری از خود به‌جای می‌گذاشت.

وی در مورد دوران پساکرونا در ایران هم گفت: شاید ۲۵میلیون نفر در کشور بیکار شوند. پیش از بحران کرونا شرایط اجتماعی در ایران اوضاع خوبی نداشت. بیکاری،‌ فساد اقتصادی و بی‌اعتمادی مردم به‌ مسئولان بیداد می‌کرد. حال با یک تلنگر مانند شیوع کرونا این اجتماع در خطر بروز نارضایتی و نافرمانی است..

رضایی افزود: بی‌اعتمادی مردم نسبت به‌ حاکمیت سبب بروز شکستها و اتفاقات تلخی می‌شود. کمی پیش از شیوع کرونا شاهد نارضایتی اجتماعی در پی افزایش قیمت بنزین بودیم. تمامی این‌ها در کنار هم و یکی پس از دیگری می‌توانند زمینه طوفانی از یک نارضایتی اجتماعی بزرگ باشد..

محسن جلالپور، رئیس پیشین اتاق بازرگانی نیز پیش تر گفته بود: مردم از نظر اقتصادی و مالی در مضیقه‌اند اما سیاستمداران نه وضعیت وخیم فعلی را درک می‌کنند و نه به شرایط سخت زندگی آنها اشراف دارند.

منصور امان

نیمه شعبان؛ شبیخون شکست خورده ها

جُبران یا کاهش خسارتهای سنگین جانی و مالی مردُم ایران شاید دلمشغولی حاکمان ج.ا نباشد، جُبران خسارتهایی که دستگاه تحت اداره آنها در اثر ویروس کُرونا مُتحمل گردیده، اما در فهرست وظایف فوری شان قرار دارد. این ارزش گذاری را به ویژه کارناوالهای نیمه شعبان چُرتکه انداخت.

در ده ها شهر بُزُرگ و کوچک کشور، دسته های اوباش پاسدار و بسیجی به بهانه تولُد امام دوازدهُم شیعیان هلهله زن و دُهُل کوبان در خیابانها به جولان درآمدند و در برابر چشمان خیره مردُم سوگوار و رنجور به گونه نمایشی به جشن و شادمانی پرداختند. تهران و شهرکهای پیرامون، اصفهان، تبریز، زاهدان، مشهد، زنجان، جهرُم، شیراز و قزوین فقط شُماری از نُقاطی است که این معرکه در فضای بُحرانی آنها برپا گردید.

بیجایی و دافعه اجتماعی ابتکار مزبور آنچنان آشکار است که آمرانش پیشاپیش تلاش کردند از آن فاصله گرفته و رد پای خود را پاک کنند. سازمان تبلیغات اسلامی، یک اُرگان سازماندهنده و تدارُکچی تظاهُرات، مراسم و مجلسهای حُکومتی و نیز “ستاد مُبارزه با کُرونا” که مسوول و مجری “طرح فاصله گیری اجتماعی” است، اعلام کرده بودند که برگُزاری مراسم نیمه شعبان را ممنوع می کنند. ژست مزبور وظیفه داشت خطی صوری بین حاکمیت و آنچه که در پی انجامش بود ترسیم کند و به این ترتیب بدون آنکه در تیررس جامعه خشمگین قرار گیرد، بر گُرده “آتش به اختیارها” و افسار پاره کرده ها طرح خود را به دست اجرا بگذارد.

حاکمیت به این ترتیب قصد واکُنش به فضای مُعینی در جامعه را داشت که “نظام” و ویروس کُرونا را یکی و همان می بیند؛ دید و نظری که ریشه در رفتار غیرانسانی و مردُم ستیز حاکمیت در برخورد به کُرونا دارد. مُهمترین دستور کار حاکمان کشور پس از شیوع ویروس، حفاظت از دُگمهای ایدولوژیک و خُرافات مذهبی بود که پایه فرمانروایی و تسلُط انحصاری آنها بر منابع قُدرت و ثروت را بتون ریزی می کند؛ پنهان کردن شیوع ویروس در پایتخت مذهبی مُلاها، قُم، خودداری از قرنطینه آن و سر باز زدن از تعطیلی مراکز زیارتی که آشکارا سلامت و جان شهروندان را به توپ بازی قُدرت بدل می کرد، بخشی مُهمی از اقدامات آن را تشکیل داد.

آثار دهشت انگیز این برخورد و گستره فاجعه باری که یافت، نه فقط صف بندی موجود در جامعه علیه ایدیولوژی حاکم و باورها، آیینها و تحمیلات آن را تقویت کرد، بلکه بخشهایی را نیز که به دلیل وابستگیهای ذهنی در دایره نُفوذ مذهبی رژیم ولایت فقیه قرار داشتند، به فاصله گرفتن از آن کشاند. کُرونا پوسته نازُک قداست را از بُرج و باروهای ارتجاع مذهبی کنار زد و همه آنچه حوزه ها، آخوندها، مراجع و منبرها در جهدی چند صد ساله به آسمان بر کشیده بودند را روی زمین آورد تا اُسطوره های دست نیافتنی شان را به خاک بکشد و به میدان توده بیاندازد.

خسارتی که بر سرمایه ایدیولوژیک “نظام” وارد آمده، فقط یک زیان سنگین در پهنه عقیده و باور نیست، بلکه فراتر از آن ضربه ای سهمگین به پایه های ثبات استبداد مذهبی است. کارناوال نیمه شعبان شبیخون حاکمیت به قلمرو از دست داده اش توسُط لشکرکشی و عربده کشی خیابانی است و تلاش آن برای قُدرت نمایی و اعلام حُضور بر پُشت یک نماد مذهبی را جلوه گر شده است. از همین رو می توان گفت که رژه مزبور آخرین کوشش دستگاه حاکم برای پس گرفتن زمین نخواهد ماند و در این جهت به گونه مُتمرکزی حرکت خواهد کرد که دو پایه اصلی آن را تشدید تبلیغات و تلقینهای مذهب و فرهنگ ارتجاعی و خرج کلان در این راه از یکسو و راه اندازی دور تازه ای از سرکوب به ویژه علیه زنان و جوانان و فشار پُلیسی برای تحمیل اجبارات خود ساخته اش در سوی دیگر تشکیل می دهد.

اجبار رژیم ولایت فقیه به ایجاد کانونهای اشاعه و ابتلا زیر نام نیمه شعبان و در اوج قصابی ویروس کُرونا، میزان شدت و تاثیر ضربه ای که ارتجاع مذهبی خورده را آشکار می سازد. فقط ترس از یک بیزاری بُزُرگتر می توانست “نظام” را به تن دادن به خطر تحریک بیزاری جامعه از کارناوال اوباشش قانع کند.

بحران کرونا و “ استثمار” کادر پیراپزشکی، توسط دولت جمهوری اسلامی ایران

همزمان با بحران ویروس مرگزای کرونا، اهمیت خدمات کادر درمان و پیرا پزشکی نیز مورد توجه قرار گرفت، بهیاران و کمک بهیاران، پزشکان، پرستاران، رانند گان و کمک رانندگان آمبولانسها و…تمام عزیزانی که در این شبکه با جانفشانی از هموطنان بیمارما مراقبت، مواظبت و تیمار داری می کنند،در هنگامه وخامت حالشان از هم می‌پاشند، ناامید می‌شوند، گریه می‌کنند و باز درچنین شرایط نیز این همکارانشان اند که به یاری شان آمده وبرای آرامششان تلاش می کنند، عزیزانی که با توجه به قوانین « ملاقات ممنوع»، شاهد دقایق پایانی عمر مبتلایانند و در کنارشان می مانند، بیمارانی که به حال خود رها شده  و در تنهائی با مرگ در ستیزند، اما تنها نیستند چرا که این از خود گذشتگان حتی در خستگی مفرط با فداکاری و ایثار در کنارشان می مانند.

تعداد بی شمار مبتلایان و جان باختگان حوزه سلامت گواهی است بر اینکه در شرایط موجود هیچ حرفه، تخصص و یا شغلی به اندازه پرستاران، پزشکان و کادر بهداشت و درمان در معرض ابتلا به کرونا نیست وکمبود امکانات و تجهیزات هم بار سنگین‌ دیگری است  بر دوش های خستۀ آنان، بیشتر بدانیم:

بی‌توجهی به بهداشت و سلامت کادر درمان و قرنطینه بیماران کرونا، باعث ابتلای آنان گردیده وتاکنون تعداد زیادی از کادر پزشکی و درمانی در اثر ابتلا به کرونا  در گذشته‌اند، منابع مستقل فهرستی از دستکم ۸۰ نفر پزشک و پرستار را منتشر کرده‌اند که یا به کرونا مبتلا و یا بر اثر آن فوت کرده‌اند، محمد شریفی مقدم، دبیر کل خانه پرستار نیز می گوید:

در خصوص آمار پرستاران مبتلا نمی‌توانیم رقمی را اعلام کنیم، آمارها کاملا امنیتی هستند!.

متاسفانه دولت جمهوری اسلامی ایران پیوسته در شرایط بحرانی «غافلگیر» می شود چرا که مسئولان به این باور نرسیده اند که بحران باید «مدیریت» شود تا نیاز نباشد کسی با ایثار و از خود گذشتگی فدا شود، بحرانی که بر اساس برنامه ریزی صحیح و شایسته سالاری «مدیریت» شده باشد، مدیریتی عاقلانه، بدون عکس و مصاحبه، بدون شعار و بدون نیاز به هزینه‌های غیر قابل جبران مثل سلحشوری، ایثار و فدا شدن، آخرین نتایج پژوهشی انجام شده روی هزاران بیمار مبتلا، بیانگر آنست که پس از سالمندان و مبتلایان، کادر پزشکی و درمانی بیشتر از همه در خطر ابتلا به کرونا قرار دارند و این در حالیست که شرایط و وضعیت کادر درمانی بیمارستان های ایران و به ویژه پرستارانی که با مبتلایان به کرونا در ارتباط هستند بسیار اسفناک است، نتیجۀ کوچک شماری و کم اهمیت جلوه دادن این بحران توسط مسولان مربوطه، افزایش چشمگیر شمار مرگ و میر در میان پرستاران،پزشکان و سایرافرادی است که در کادرهای درمان مشغولند، تنها شش روز پس ازاعلام رسمی وجود این ویروس در ایران،خبر درگذشت نرجس خانعلی‌ زاده پرستار ۲۵ساله، نخستین فرد از کادر درمان بود که کمبود امکانات پوششی و ایمنی این قشر ازجامعه رابرملا ساخت هرچند وزارت بهداشت آمار مبتلایان حوزه سلامت را اعلام نکرده وبه  دبیر کل خانه پرستار هم اجازه اعلام آمار مبتلایان این گروه را نداده است.

گفتنی است مسئولان محلی بارها در مورد کمبود تجهیزات، کادر درمانی و بهداشتی هشدار داده‌اند، اما با تهدید وحتی بازخواست روبرو گردیده اند از جمله دکترمحمدرضاهاشمیان فوق تخصص مراقبتهای ویژه دربیمارستان مسیح دانشوری که پس از بیان اینکه «علیرغم موثر بودن داروی فاوی پیر اویرFavipiravirوتجویز آن درنسخه های خویش وبا وجودا ین دارو در انبارها، وزارت بهداشت ازتوزیع آن در بیمارستانها و داروخانه ها خودداری می کند»،با این جملات :«انجام هرگونه مصاحبه وارائه هر نوع گزارش به‌ عنوان تأیید و یا رد این دارو تخلف از قانون است»،از سوی مسئولان متهم گردید.

آری هرگز نپرسید و نگوئید:

پوشش و تجهیزات محافظتی که سازمان بهداشت جهانی برای ۱۵هزار نفر به ایران فرستاد،به دستشان نرسیده است.

فعالان این کمیته ضمن حمایت و سپاس اعلام میدارند:

ای تمام عزیزانی که در این شبکه بزرگ با جانفشانی در مقابل ویروس کرونا، با توجه به نبود لوازم و تجهیزات لازم و مناسب، در بدترین شرایط موجود به فداکاری و از جان گذشتگی ادامه می دهید،سپاسگزاریم.

ای شماهایی که نه بر اساس باورهای جاهلانه و نابخردانۀ روغن بنفشه، پارچه های متبرک!و … ، بلکه با اتکا به علم و دانش و توانمندی های پزشکی راه مبارزه با ویروس کرونا را در پیش گرفته، با درد بیماران و غم وابستگانشان همراهید، سپاسگزاریم.

یاد یارانتان گرامی باد ای همیشه بیداران  که در این مبارزه تا کنون چندین همکار و همراه خود را از دست داده اید. سپاسگزاریم.

ای همۀ کسانی که بر اساس داده های علمی روز، به یاری مردم شتافته و پرچمدار مبارزه با این ویروس شده اید، سپاسگزاریم.

ای شماهایی که با حضوردر بیمارستان ها موجب شادی و شکوفائی لبخند امید بر لب های بیمارانید، سپاسگزاریم.

سپاس ما نثارتان که برای کسب سرمایه به وظیفه پزشکی و درمانی پشت نکرده، در کنار بیماران ایستاده و انسانیت را بار دیگرمعنا بخشیدید.

1256 

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق زنان

پس از آنکه مطمئن شدند آمریکا نبوده بلکه چین سازنده کروناست، اکنون براحتی یک حدیث در مورد بیماری کرونا جعل کردند آنهم با تمام جزییات! حال ببینید در این چند قرن چقدر حدیث از امامان در مورد مسایل مختلف جعل کردند که حکومت آخوندها هم، مردم را ملزم به اجرای آنها می کند!؟

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، تیم پژوهشی گروه اطلس زندان‌های ایران، در تازه‌ترین گزارش خود با اشاره به راه‌اندازی بازداشتگاه «یک الف» از سوی سپاه پاسداران، اعلام کرد که سپاه پاسداران بازداشتگاه دیگری به نام «بازداشتگاه یک الف» را برای سرکوب فعالان سیاسی و اعتراضات خیابانی راه اندازی کرده است. این بازداشتگاه کاملاً سری است و موقعیت مکانی آن هنوز مشخص نشده است.

بازداشتگاه «یک الف» متعلق به قرارگاه ثارالله است. محل دقیق این بازداشتگاه تاکنون مشخص نشده است. اما پژوهشگران اطلس به این نتیجه رسیده‌اند که این بازداشتگاه در شرق یا شمال شرقی تهران واقع شده است. در این مکان بازداشت‌‌شدگان زن و مرد در طبقات جدا از هم نگه‌داری می‌شوند. یکی از شاهدین در گفت‌وگو با اطلس زندان‌های ایران، برخورد کارکنان این بازداشتگاه را «خشن» توصیف کرده است. بر پایه اطلاعاتی که اطلس جمع‌آوری کرده، شماری از زندانیان در این بازداشتگاه مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند. از آن‌جایی که این بند تاکنون اغلب برای نگهداری زندانیان گم‌نام استفاده شده، اطلاعات تکمیلی، از جمله اطلاعاتی پیرامون تکنیک‌های تکرارشونده شکنجه در این بازداشتگاه، منتشر نشده است.

یک الف در فضای دور از محیط مسکونی، تجاری و صنعتی قرار دارد.
حدود یک ربع قبل از آن‌که به درب ورودی این مجموعه برسیم، صدای
هیچ‌گونه وسیله نقلیه‌ای به گوش نمی‌رسید

موقعیت مکانی
یک زندانی که سال ۹۷ در بازداشتگاه یک الف سپاه نگه‌داری می‌شده، به پژوهشگر اطلس زندان‌های ایران گفته است: «برداشت من این است که این بازداشتگاه در نواحی شرقی تهران قرار دارد؛ مثلا می‌تواند اطراف سرخه حصار باشد.» چندین زندانی در خصوص موقعیت جغرافیایی دقیق این مکان ابراز بی‌اطلاعی کرده‌اند، اما نظر همه آن‌ها این است که این بازداشتگاه در نیمه شرقی تهران واقع شده است؛ زندانیان پیشین این بازداشتگاه، در گفت‌وگو با اطلس از بلوار ارتش، اطراف مینی‌سیتی، انتهای بزرگراه بابایی، پارچین و جاده خاوران به عنوان مکان‌های احتمالی این مکان نام برده‌اند. این بازداشتگاه به شکل کاملاً امنیتی ساخته شده و طبق بررسی‌های پژوهشگران اطلس، از سال ۹۵ یا ۹۶ مورد استفاده قرار گرفته است. نخستین گزارشی که به دست اطلس رسیده، مربوط به انتقال سهیل عربی و نسترن نعیمی در سال ۹۶ به این بازداشتگاه بوده است. در این سال همچنین عمده بازداشت‌شدگان تظاهرات سراسری دی ۹۶ که توسط نیروهای بسیج و سپاه بازداشت شده بودند، در این مکان مورد بازجویی قرار گرفته‌اند. فرد بازداشت‌شده‌ای که دی ۹۶ در بخش عمومی (سوئیت) بازداشتگاه یک الف نگه‌داری شده، محیط این بازداشتگاه را برای اطلس چنین شرح داده است: «یک الف در فضای دور از محیط مسکونی، تجاری و صنعتی قرار دارد. حدود یک ربع قبل از آن‌که به درب ورودی این مجموعه برسیم، صدای هیچ‌گونه وسیله نقلیه‌ای به گوش نمی‌رسید.» او برای لحظاتی حیاط این بازداشتگاه را دیده است: «هنگامی که از مینی بوس پیاده شدیم برای لحظه‌ای بسیار کوتاه به طور پنهانی اطرافم را نگاه کردم. آن سوی دیواری که مقابل چشم من بود، تپه قرار داشت. هر چند ارتفاع چندانی نداشت اما در مقایسه با دیوار محوطه، بلند به نظر می‌رسید.» بر پایه توصیفات این شاهد، ممکن است این بازداشتگاه بین موانع طبیعی محاط شده و در یک نقطه کور قرار گرفته باشد.

محیط بند یک الف
حیاط این مجموعه خط‌کشی شده است. این خط‌کشی‌ها مسیریابی را برای زندانیانی که با چشم‌بند منتقل می‌شوند آسان‌تر می‌کند. فرد بازداشت‌شده در حیاط بند یک الف می‌تواند از پایین چشم‌بند به خط کشی نگاه کرده و با راهنمایی نگهبانان، رنگ مشخصی را دنبال کند. هر کدام از خط‌ها با یک رنگ خاص رنگ‌آمیزی شده‌اند و به یکی از ساختمان‌های بازداشتگاه منتهی می‌شوند. بازداشت‌شدگان در ابتدا به بخش پذیرش منتقل و اطلاعات اولیه و تصویر آن‌ها ثبت می‌شود.

ساختار فیزیکی بازداشتگاه یک الف
درب‌های ساختمان‌های بازداشتگاه یک الف به وسیله کلید هوشمند (کارت) باز و بسته می‌شود. این کارت در اختیار نگهبانان قرار دارد. درهای سلول‌ها فاقد این سیستم الکترونیکی هستند. چند تن از بازداشت‌شدگان تظاهرات‌های دی ۹۶ به اطلس گفته‌اند که سلول‌های انفرادی آن‌ها موکت یا فرش نداشته است. هم‌چنین در این ایام با کمبود لوازم بهداشتی و پوشاک روبه‌رو بودند. همه این موارد نشان دهنده آن است که بازداشتگاه یک الف تازه تاسیس بوده و احتمالاً بهره‌برداری آن از سال ۹۵ یا ۹۶ آغاز شده است.

بازداشتگاه یک الف دارای چند طبقه است. در زیرزمین آن سلول‌های انفرادی واقع شده، طبقه اول (بالای همکف) دو سوئیت بزرگ قرار دارد که زندانیان به صورت عمومی در آن نگه‌داری می‌شوند. طبقه فوقانی نیز محل بازداشت زنان است. در سلول‌های انفرادی این بازداشتگاه، در کنار محل خواب زندانی یک حمام و توالت قرار دارد. تنها یک دیوار ۱۲۰ سانتیمتری محیط سلول و سرویس را از هم جدا کرده است. یکی از شاهدین به اطلس گفته است که سوئیت‌های مجتمع او را به یاد سالن‌های مساجد ایرانی می‌انداختند؛ سالنی بزرگ با چهار ستون میانی و هم‌چنین سقفی بسیار بلند. این مکان دارای سه توالت و حمام است که در کنار اتاقک افسر نگهبان قرار گرفته است؛ برای مراجعه به سرویس باید افسر نگهبان در سوئیت را برای زندانی باز کند. بسیاری از بازداشت شدگان در اظهارات خود تاکید کرده‌اند که در زمان بازداشت به هیچ عنوان آن‌ها را برای هواخوری نبرده‌اند. اما یکی از آن‌ها به گزارشگر اطلس گفت: «این مکان یک هواخوری دارد که من را به آن‌جا برده‌اند. در آن محیط یک حوض آب قرار داشت و بالای سر زندانی فنس کشیده شده بود.»

قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران
این بازداشتگاه هر چند به قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران تعلق دارد، اما کارکنان آن‌جا مدعی هستند که این مکان در اختیار پلیس تهران است. محمود معصومی زندانی سیاسی‌ای که در دی ۹۶ در این مکان بازداشت بوده می‌گوید: «بازپرس کشیک به بازداشتگاه یک الف آمده بود. من و چند نفر از معترضین زندانی را به اتاق او بردند. بازپرس به من گفت چشم بندت را بالا بزن و برگه را امضا کن. در این لحظه برگه‌ای را با دو مهر خاص روی میز او مشاهده کردم؛ نامه محرمانه قرارگاه ثارالله و بازداشتگاه یک الف. ضمنا دقایقی بعد با نماینده دادستان در قرارگاه ثارالله روبه‌رو شدم، این فرد را قبلا نزد قاضی مقیسه دیده بودم. پس از آن‌که مرا به سوئیت باز گرداندند به دیگر زندانیان گفتم که اسم این بازداشتگاه یک الف است و در اختیار قرارگاه ثارالله است. دقایقی بعد بدون آن‌که کسی به بیرون سوئیت رفته باشد، نگهبان با عصبانیت مرا صدا کرد و پرسید: «چه کسی اسم این بازداشتگاه را به تو گفته است؟» گفتم «روی برگه‌ای که روی میز بازپرس بود نوشته شده بود یک الف و قرارگاه ثارالله». نام قرارگاه ثارالله که از دهانم خارج شد با عصبانیت گفت: «خفه‌شو!» پس از آن از زندانیان خواست که وسایل مرا بیاورند. به من دستبند زدند و به سلول انفرادی منتقلم کردند.» با توجه به این‌که چند دقیقه پس از صحبت‌های محمود معصومی، ماموران به سراغ وی رفته‌اند، می‌توان نتیجه گرفت که سوئیت‌های بازداشتگاه یک الف بوسیله ماموران شنود می‌شوند. از این جهت که در این بازداشتگاه معترضان خیابانی نیز نگه‌داری می‌شوند، استراق سمع در این بازداشتگاه‌ها می‌تواند وضعیت این زندانیان اغلب کم‌تجربه را دشوار کند. لازم به ذکر است که این سوئیت‌ها به دوربین نیز مجهزند، اما نیروهای امنیتی مدعی هستند که این دوربین‌ها فقط برای حفظ امنیت زندانی نصب شده و میکروفن ندارند.

روی میز برگه‌ای را با دو مهر دیدم: نامه محرمانه قرارگاه ثارالله و بازداشتگاه یک الف

ممدو بابایی یکی از افراد بازداشت‌شده در دی ماه ۹۶ نیز در این مکان نگه‌داری شده است. یک منبع گمانه‌زنی کرده که چهره بور آقای بابایی باعث شده که مامورین امنیتی این را فرصتی ببینند و او را مجبور کنند که اعتراف کند که برای کشورهایی مانند انگلیس جاسوسی می‌کرده است. امنیتی‌ها به او گفته بودند، در صورتی که همکاری نکند، در بازداشت خواهد ماند. ممدو بابایی بعدا به قید وثیقه آزاد شد.

اطلاعاتی که اطلس زندان‌های ایران جمع‌آوری کرده نشان می‌دهد که اکثر افرادی که تاکنون به این بازداشتگاه منتقل شده‌اند، اشخاصی هستند که سابقه بازداشت قبلی نداشته‌اند. همچنین تعدادی از معترضان خیابانی استان تهران که توسط سپاه دستگیر می‌شوند، به این بازداشتگاه منتقل می‌شوند. زندانیانی که با پژوهشگران اطلس صحبت کرده‌اند می‌گویند چشم‌های تمامی زندانیان از مبداً تا مقصد بسته است و سپاهی‌ها نیز در طول مسیر آن‌ها را تحت نظر دارند. علاوه بر اینکه چشم متهم به طور کامل بسته است، چهار طرف مینی‌بوس‌های انتقال زندانی نیز با پرده پوشیده شده است؛ حتی بین راننده و زندانی‌ها نیز پرده‌ای قرار داده‌اند.

بر پایه اطلاعات اطلس زندان‌های ایران، قرارگاه ثارالله در چند سال گذشته از دستبندهایی استفاده می‌کند که در دیگر ارگان‌های امنیتی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. این دستبند از جنس ریسمان، اما شبیه دستبندهای فلزی است.

بر اساس گزارش فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران، روز چهارشنبه ۲۰ فروردین‌ماه منتشر کرده، امیر بابایی عضو این انجمن از سوی دادگاه تجدیدنظر و با شکایت استاندار کرمانشاه به دو ماه حبس تعزیری محکوم شد.

دادگاه بدوی او را به پرداخت ۱۰ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم کرده بود.

استاندار و مدیران استانداری کرمانشاه قبل‌تر نیز از این روزنامه‌نگار شکایت کرده بودند که منجر به محکومیت او نشد.

بابایی سابقه فعالیت در روزنامه «بیستون»،‌ «آوای کرمانشاه» و سردبیری هفته‌نامه «غرب» را دارد.

پیش از این نیز نوری‌علاء، دیگر روزنامه‌نگار این استان، از سوی ماموران امنیتی بازداشت شد.

دلیل بازداشت او انتشار خبری با عنوان «دروغ سیزده» مبنی بر ابتلای استاندار کرمانشاه به بیماری کرونا عنوان شده است.

رئیس انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور گفت: هر چقدر میزان چربی و پروتئین در یک ماده غذایی بیشتر باشد، با توجه به اثر حفاظتی این مواد از ویروس، دمای بالاتری برای از بین بردن ویروس در زمان سالم‌سازی حرارتی لازم است.

به گزارش ایسنا، دکتر سید هدایت حسینی در این باره اظهار کرد: بر اساس آخرین منابع معتبر علمی، ویروس کرونا در صورت اعمال دما و زمان کافی هنگام پخت مواد غذایی به‌طور کامل از بین می‌رود.

وی ادامه داد: ویروس کرونا در دمای ۵۶ درجه سانتیگراد طی مدت ۳۰ دقیقه از بین می‌رود و برای نابودی این ویروس در دمای ۷۰ درجه سانتیگراد حداقل ۵ دقیقه زمان لازم است.

حسینی گفت: هر چقدر میزان چربی و پروتئین در یک ماده غذایی بیشتر باشد، با توجه به اثر حفاظتی این مواد از ویروس، دمای بالاتری برای از بین بردن ویروس در زمان سالم‌سازی حرارتی لازم است بنابراین توصیه می‌شود در زمان پخت مواد غذایی حتما از دمای بالاتر از ۷۰ درجه سانتیگراد و حداقل ۵ دقیقه زمان برای حرارت استفاده شود.

هفت‌‌ نکته در باره از میان‌ بردن ویروس کرونا

1- ویروس ارگانیسم زنده نیست، بلکه یک مولکول پروتئین است که با یک لایه چربی پوشانده شده و اگر از راه سلول‌های مخاطی چشم، بینی یا دهان جذب شود، کد ژنتیکی‌اش را تغییر می‌دهد؛ یعنی جهش می‌کند و این سلول‌های بدن را به سلول‌های متجاوز بدل می‌‌کند.
* چون ویروس، ارگانیسم زنده نیست و مولکول پروتئین است، کشته نمی‌شود؛ اما به تنهایی، فرومی‌پاشد و می‌پوسد.
* زمان فروپاشی ویروس هم به دما، رطوبت و نوع ماده‌ای که در آن قرار دارد، بستگی دارد.

2- ویروس‌ها بسیار شکننده‌اند. تنها چیزی که از آن‌ها نگهبانی می‌کند یک لایه خارجی چربی است.
* بنابراین صابون یا مواد شوینده بهترین راه از میان‌بردن‌شان است.؛ زیرا چربی را کاهش می دهند و برای ایجاد کف بیش‌تر شست‌و‌شو را تا ۲۰ثانیه ادامه دهید.
* با حل کردن لایه چربی، مولکول پروتئین به تنهایی تجزیه می‌شود. گرما چربی را ذوب می کند.
* پس؛‌ استفاده از آب بالاتر از ۲۵درجه سانتی‌گراد برای شستن دست ها، لباس‌ها و همه‌چیز بسیارخوب است.
* البته بدانید که آب گرم کف بیش‌تری تولید می‌کنند و خلاصه؛ گرما مفیدتر است.

3- الکل یا هر نوع مخلوط الکلی بیش از ۶۵درصد چربی‌ها را حل می‌کند‌؛ علی‌الخصوص لایه چربی خارجی ویروس.
* مخلوطی‌که با یک‌قسمت سفید‌کننده(یا وایتکس) و پنج‌قسمت آب درست شده‌باشد، پروتئین ویروس را حل می‌کند و می‌شکند.
* پس‌از صابون، الکل و کلر؛ آب‌اکسیژنه هم به حل‌شدن و نابودی پروتئین ویروس کمک می کند؛ اما حواس‌تان باشد که شاید به پوست آسیب بزند.
* اگر دست‌تان با شست‌وشوی زیاد خشک شده از مرطوب‌کننده استفاده کنید.؛ ویروس می‌تواند در تِرِک‌های ریز و بسیار ریز پنهان شود. هرچه مرطوب‌کننده ضخیم‌تر باشد، بهتر است.

4- بدانید که؛ ویروس‌ها با موادضدباکتری مثل آنتی‌بیوتیک‌ها کشته نمی‌شوند.
* هرگز لباس، بشقاب یا پارچه استفاده‌شده یا نشده را تکان ندهید.
* ویروس فقط بین سه‌ساعت روی پارچه و مواد متخلخل؛ چهارساعت روی مس و چوب؛ ۲۴ساعت روی مقوا؛ ۴۲ساعت روی فلز و ۷۲ساعت روی پلاستیک زنده می‌ماند.
* اگر این‌ها را تکان دهید یا گردشان را بگیرید، مولکول‌های ویروس حداکثر سه‌ساعت در هوا شناور می‌شوند و می‌توانند در بینی‌تان جای بگیرند.

5- مولکول‌های ویروس در سرما؛ و در سیستم‌های تهویه خانه‌ها و خودروها خوب زنده می‌مانند.
* آن‌ها برای پای‌داری بیش‌تر، به تاریکی و رطوبت نیاز دارند. بنابراین ، محیط های کم‌آب و خشک، گرم و روشن سریع‌تر ویروس‌ها را ویران می‌کنند.
* اشعه ماوراء بنفش پروتئین ویروس را تجزیه می کند و مثلا برای ضد‌عفونی‌کردن و استفاده دوباره از ماسک مناسب است.
* البته مراقب باشید ، این اشعه یه چین‌و‌چروک و سرطان پوست می‌انجامد.

6-جند نکته ریز؛ ویروس نمی‌تواند از پوست سالم بگذرد.
* سرکه مفید نیست زیرا لایه محافظ چربی را از میان نمی‌برد.
* هرچه فضا محدودتر باشد، غلظت ویروس بیش‌تر می‌شود. اما اگر هوا به‌شیوه طبیعی تهویه شود، غلظت ویروس کم‌تر است.
* پیش و پس از دست‌زدن به سرویس‌های بهداشتی، مخاط‌ها، خوراکی‌ها، قفل‌، دست‌گیره‌، سوبیچ‌، ریموت‌کنترل، تلفن همراه، ساعت، رایانه، میز، تلویزیون‌ها و… دست‌تان را بشویید.
* ناخن‌های‌تان را کوتاه کنید تا ویروس در آن‌جا پنهان نشود.

7- لیمو، نارنگی، آواکادو، سیر و انبه می‌تواند به از میان بردن ویروس کمک کند.

از کجا بفهمم مبتلا شده‌ام یا نه؟

کرونا؛ از کجا بفهمم مبتلا شده‌ام یا نه؟ بعد از آن کجا بروم، چه کنم

با اعلام ابتلای چندین نفر به بیماری کرونا در ایران یکی از سوالات مردم این است که از کجا بفهمم کرونا دارم، به کجا مراجعه کنم تا مطمئن شوم که مبتلا نشده‌ام. واقعیت این است که باید بیماری کرونا را خیلی جدی گرفت. در چین برخی شهرها به طور کامل قرنطنیه هستند. رفت‌وآمدها کنترل می‌شوند و تدابیری سخت‌گیرانه وضع شده است. در دیگر کشورهایی هم که بیماران مبتلا به این ویروس مشاهده شده مجموعه‌ای از تدابیر لحاظ شده است. امروز پرسش بسیاری از مردم کشور این است که از کجا بفهمیم دچار این بیماری شده‌ایم یا یک سرماخوردگی ساده و اگر بخواهیم مطمئن شویم باید به کجا مراجعه کنیم. شما با خواندن مجموعه مطالب و نیز دقت در مجموعه اینفوگراف‌هایی که در ذیل آمده است تقریبا پرسش بدون پاسخی نخواهدی داشت. واقعیت این است که بین بیماری کرونا و سرماخوردگی نشانه‌هایی وجود دارد و از این رو هر فردی که دچار سرما خوردگی شده احتمال دارد نگران ابتلا به کرونا باشد اما کرونا نشانه‌های خاص خود را دارد.
علایم معمولی که ویروس کرونا :

تب
سرفه خشک
مشکل تنفسی یا احساس نفس تنگی
درد عضلات
بی حالی و احساس خستگی
اینها نشانه‌های عمومی کرونا است اما گاه علائم خاص‌تری نیز دارد که عبارتند از
حالت تهوع و استفراغ
سردرد
سرفه خون آلود
اسهال
تذکر: هر یک از این علائم به تنهایی نشانه کرونا نیست. به عنوان نمونه اگر آب ریزش بینی دارید و مرتب عطسه می‌کنید، نشانه سرماخوردگی، آنفلولانزا و مانند آن است که ارتباطی با کرونا ندارد.
علایم سرماخوردگی و دیگر بیماری‌ها که در کرونا دیده نمی‌شود
جاری شدن آب بینی
گلو درد
بر اساس گزارشی که دویچه‌وله چندی پیش منتشر کرد، علایم ممکن است ظاهر شوند، اما حتمی نیستند.در میان بسیاری از کسانی که به ویروس کرونای جدید مبتلا شده اند، ویروس برای مدتی، تا زمان بروز علایم در بدن شان وجود داشته، اما بدخیم نبوده است.
انستیتوت روبرت کوخ آلمان اعلام کرده که دوران ابتلا به ویروس کرونای جدید تا ۱۴ روز ممکن است طول بکشد.
در صورتی که مطمئن نیستید یا ترس دارید، لطفا به داکتر مراجعه کنید.
علائم سرماخوردگی یا زکام ساده:
در سرماخوردگی ساده، معمولا خارش گلو وجود دارد، بینی آب ریزش دارد و بعدا سرفه شروع می شود. چندین روز طول می کشد تا علایم گلو درد، آب ریزش بینی، سرفه بلغم دار، یا سرفه های خشک، تب و سردرد ظاهر شده و خوب شوند. در این وضع گوش ها وزوز می کنند و فرد احساس ضعف می نماید.
علائم آنفولانزای واقعی:
آنفولانزای واقعی شما را یک باره گرفتار کرده و علایم اش بروز می کنند. سر و تمام اندام بدن درد می کند، سرفه خشک و خشکی گلو دارید. گلو درد می کند، تب تا ۴۱ درجه سانتیگراد بالا می رود و غالباً با لرز همراه می باشد. احساس گرسنگی نمی کنید، کاملاً احساس می کنید خورد و خمیر شده اید، می خواهید در رختخواب دراز بکشید و می توانید ساعت ها بخوابید.