حمایت قاطع دانشجویان نبطیه از قیام مردم بر علیه حکومت و حزب الله در لبنان

روز گذشته دانش آموزان لبنانی در صیدا هم به خیابان آمدند

فیلم زیر: ببينيد مردم كربلا چه شعاری سر میدھند: من ارض الحسین ایران بره کربلا تبقی حرة – از سرزمین حسین ایران بیرون بیرون کربلا آزاد بمونه

گزارشها حاکیست که شهر نجف نیز امروز ملتهب شده و معترضان خیابان ها را بستند.

به گزارش ایرنا؛ گزارش شاهدان عینی روز پنجشنبه از سطح شهر نجف اشرف حاکی است، این شهر بر خلاف دیگر شهر‌ها که در روز‌های اخیر شاهد اعتراضات بعضا خشن بوده است، امروز برای نخستین بار و در برخی مناطق با حضور جدی معترضان و اقدام به بستن چند خیابان، صحنه اعتراضی به خود گرفت.

به گفته آنان، تعدادی از معترضان امروز اقدام به مسدود کردن خیابان‌های اصلی سطح شهر، جاده نجف – کوفه و بالعکس، جاده فرودگاه، پل مستشفی الصدر کرده اند.

یک منبع محلی با اشاره به طرح حمله معترضان به برخی از مراکز و مقر‌ها در شهر نجف، خواستار اتخاذ تدابیر امنیتی لازم برای حافظت از اماکن دولتی شد.

کوس رسوایی خامنه ای

با ادامه اعتراضات در عراق، رنگ و بوی ضد جمهوری اسلامی این اعتراضات هم افزایش پیدا کرده است. دویچه وله فارسی در گفت‌وگو با چند تن از معترضان عراقی، از دلایل این نگاه منفی و اعتراضی به حکومت اسلامی ایران پرسیده است.

‫برای عراقی‌هایی که رویای عراقی دموکراتیک را در سر دارند، حضور نیروهای شبه نظامی شیعی نزدیک به حکومت ایران و دخالتشان در سیاست کابوسی است که شوربختانه به تحقق پیوسته است.” این حرف امین احمد، یکی از معترضان عراقی است که این روزها در میدان تحریر یا آزادی بغداد به وضعیت کشورش اعتراض می‌کند.

امین احمد که ۲۵ سال دارد، به دویچه‌وله فارسی می‌گوید:”بسیاری ازعراقی‌ها احساس می‌کنند که حکومت ایران برایشان همسایه خوبی نبوده است. آنها فکر می‌کنند که دخالت حکومت ایران، عراق را عقب نگه می‌دارد و مانع این می‌شود که عراقی‌ها پیشرفت کنند و به آزادی‌های اجتماعی مدنظرشان برسند.”

امین احمد می‌گوید:”مساله فقط حکومت ایران هم نیست. خیلی از جوانان حاضر در تحریر با من همصدا هستند که قانون انتخابات و نظام سیاسی عراق باید به‌کلی متحول شود.”

او می‌گوید:” درگام اول باید قانون سهمیه‌بندی مبتنی بر فرقه و قومیت را منحل کرد و به ‌این وضع پایان داد. ما به هیچ یک از احزاب و سیاستمداران کنونی اعتماد نداریم. حتی آنها که مدعی حمایت از جنبش ما هستند.”

ملاذ ليث فؤاد، دختر دانشجوی بیست و شش ساله، اطمینان دارد که” کسانی که بخشی از مشکل هستند، نمی‌توانند راه حلی برای آن ارائه کنند. مقتدی صدر و سایر کسانی که تظاهر به حمایت از ما می‌کنند، می‌دانند که توانایی مقابله با مردم را ندارند.”

او معتقد است که نارضایتی در سراسر کشور بسیار فراگیرتر از آن چیزی است که در شهرهای بزرگ دیده می‌شود: او می‌خواهد که “همه بدانند، این مساله شیعه یا سنی نیست؛ مساله عراق است.”

در این میان احساسات ضد جمهوری اسلامی، شعارها و سخنرانی‌ها علیه حکومت ایران در هفته‌های گذشته شدت گرفته است. کار از شعار هم گذشته و به‌عنوان مثال، در کربلا به ساختمان کنسولگری جمهوری اسلامی در این شهر حمله شد. شبکه‌های اجتماعی هم پر است از ویدیوهایی که در آن عراقی‌ها هم‌وطنانشان را به تحریم کالاهای ایرانی دعوت می‌کنند.

به نظر ملاذ “معترضان تنها به حکومت ایران حمله می‌کنند و نه مردم این کشور. اما اگر مداخلات حکومت ایران ادامه پیدا کند، چه کسی تضمین خواهد کرد که این نفرت گسترش پیدا نکند؟”

موضع صریح آمریکا

وزیر خارجه آمریکا درباره اعتراضات عراق و لبنان گفت: مردم عراق و لبنان خواستار باز پس‌گیری کشورهایشان هستند. آنها دریافته‌اند که بالاترین صادرات رژیم ایران فساد است که به شکل بدی جامه انقلاب به ‌آن پوشانده است.

مایک پمپئو افزود: این حق عراق و لبنان است که مسیر پیش روی خود را رها از دخالت‌های خامنه‌ای در دست بگیرند.

روزنامه الشرق‌الأوسط در مقاله ای در این باره نوشت: چندان دشوار نیست که بفهمی حکومت خامنه ای چقدر در لبنان و عراق منفور شده و این هم ربطی به شبکه العربیه ندارد آن‌طور که برخی مقامات رژیم ایران ادعا می‌ کنند. در عراق نه شبکه اینترنت وجود دارد و نه سوشیال مدیا؛ دولت عراق برای خشنودی رژیم تهران که فکر می‌کند امواج تشویق و تحریک از فضای الکترونیکی می‌آید، آن را قطع کرد. اینترنت قطع است و شبکه‌های اجتماعی مرده، اما جنبش رهايی زنده و پویاست.

از عجایب تاریخ این است که درست در روزهایی که نظام ولایت‌ فقیه به‌ دنبال آن بود تا برای روحیه دادن به نیروهای وارفتهٔ خود قدرت‌نمایی کند، قیام جوانان عراق سیلی محکمی بر بناگوش خامنه‌ای نواخت. هرگز خامنه‌ای تصور نمی‌کرد در سالگرد بالارفتن از دیوار سفارت آمریکا و راه‌اندازی خیمه‌ شب‌ بازی گروگانگیری، جوانان کربلايی از دیوار کنسولگری او بالا روند و زنگ رسوایی و آبروباختگی او را در سراسر جهان به صدا درآورند.

در این میان مقامات جمهوری اسلانی نگرانند که مبادا تظاهرات عراق و لبنان به ایران نیز کشانده شود و موجودیت رژیم به طور جدی در معرض خطر قرار گیرد.

ابوالفضل ابوترابی نماینده مجلس شورای اسلامی با ابراز چنین نگرانی، در ضمن ادعا کرد که عوامل داخلی و خارجی هستند که می کوشند تظاهرات مشابهی در ایران به راه اندازند.

حزب الله مسبب بدبختی و مشکلات لبنان است

مردم ناراضی لبنان از جمله شیعیان این کشور در تظاهرات خیابانی خود حزب الله و رهبر آن حسن نصرالله را آماج شعارهای انتقادی خود قرار می دهند و این حزب و رهبر آن را از مسببان فقر و فساد فزاینده در کشورشان می دانند. اکنون دامنۀ اعتراض های خیابانی به مناطق شیعه نشین و تحت کنترل حزب الله سرایت کرده است.

خبرگزاری فرانسه در گزارشی به همین مناسبت نوشته است که برای نمونه در شهر شیعه نشین “نباتیه” در جنوب لبنان طرفداران سنتی حزب الله نیز به صفوف تظاهرکنندگان معترض پیوسته اند. در بیروت تظاهرکنندگان در شعارهایشان صریحاً حسن نصرالله را یکی از عوامل فساد و تباهی در لبنان معرفی می کنند.

تظاهرات اعتراضی در تقریباً تمام شهرهایی که سنتاً تحت کنترل حزب الله و متحد آن حزب شیعه امل بوده جریان داشته است. شبکۀ تلویزیونی “المیدان”، وابسته به حزب الله لبنان، در یکی از گزارش های خود اظهارات یکی از تظاهرکنندگان شیعه لبنانی را پخش کرد که صریحاً از حسن نصرالله خواست به جای مشارکت در جنگ سوریه و یا ضدیت با اسرائیل به فکر مردم لبنان باشد.

در واکنش به این اعتراض ها، حسن نصرالله در سخنرانی تلویزیونی گفت : “می توانید لعنتم کنید، برایم مهم نیست.”

در این حال، انتقادها علیه نبیه بری رهبر حزب امل که از سوی مردم ناراضی لبنان “دزد” خوانده می شود به مراتب شدیدتر است.

به گفتۀ تحلیلگران اعتراض علیه حزب الله و رهبر آن نشانۀ دو چیز است : اولاً تابوی حزب الله و حسن نصرالله شکسته است و ثانیاً در مقابل فقر فزایندۀ لبنان، کاسۀ صبر شیعیان این کشور نیز لبریز شده است.

فیلم زیر: آشنایی با پدر پرجمعت ترین خانوادۀ اسلامی در ایران آخوند زده

خامنه ای خواهان افزایش جمعیت؛ واکنش مردم

بچه‌دار نشدن از شروط ضمن عقد در برخی عقدنامه‌ها شده است!

یك عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی، با تاکید بر اینکه ادعای اداره کردن جمعیت ۵۰۰ میلیونی تنها خام‌اندیشی است، گفت: اگر تمام مشکلات مدیریتی و معضل فساد حل و فصل شوند، منابع کشور فقط می‌تواند پاسخگوی جمعیت ۱۰۰ میلیونی باشد.

معصومه آقاپور علیشاهی در گفت‌‌وگو با ایلنا در واکنش به برخی اظهارات مبنی بر اینکه «کشور نه تنها می‌تواند خود را اداره کند، بلکه ۵۰۰‌ میلیون نفر را نیز می‌تواند مدیریت کند»، گفت: به هیچ عنوان امکان مدیریت این جمعیت در کشور وجود ندارد. من نمی‌توانم بفهمم بر اساس چه شاخصه‌هایی این صحبت‌ها مطرح می‌شود.منابع کشور فقط می‌تواند پاسخگوی جمعیت ۱۰۰ میلیونی باشد و نکته این است؛ همین میزان جمعیت هم اگر رشد اقتصادی تحقق نیابد، محقق نخواهد شد.

آقاپور در ادامه افزود: برای سال ۱۴۰۴ پیش‌بینی ۱۰۰ میلیون نفر را در نظر گرفته‌اند. حتی بعید است همین برنامه‌ریزی محقق شود. اگر نسبت آمار طلاق‌ به ازدواج‌ و آمار موالید به مرگ و میر را در نظر بگیریم، مشخص می‌شود چرا جمعیت مطلوب محقق نمی‌شود.

این نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه زوج‌ها رغبتی به بچه‌دار شدن ندارند، گفت: یک مورد خاص که دوسال است شیوع یافته، ذکر شرط زوجین برای عدم بچه‌دار شدن در عقدنامه‌ است. ما باید واقعیت‌ها را و همچنین این فاجعه را ببینیم. طی دوسال گذشته این موضوع به صورت یک فرهنگ درآمده است. بنا بر این شرط، هر کدام از زوجین تقاضای بچه‌دار شدن بکنند، طرف مقابل می‌تواند بدون هیچ پیش‌شرطی طلاق بگیرد.

وی در ادامه افزود: در کشور ما نبوغ اجتماعی و نبوغ سیاسی نسبت به رشد اقتصادی شکاف فاحشی دارد. به این معنا که کشور در بخش‌‌های فرهنگی، اجتماعی و علمی پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته است، اما رشد اقتصادی قابلی نداشته‌‌ایم. درحالی که لازم بود اقتصاد همگام با دیگر ابعاد پیشرفت رشد کند. این شکاف باعث شد، انتظارات مردم با رفاه اجتماعی فاصله بسیاری پیدا کند که این موضوع ایجاد نارضایتی می‌کند و آنچه مسلم است؛ در نخستین وهله این نارضایتی، بر کنترل یا رشد جمعیت تاثیر می‌گذارد.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی گفت: از طرفی جمعیت قشر جوان ما رو به کاهش است. توجه به آمارها این کاهش را نشان می‌دهد. از سال پیش در منطقه ۳ شهر تهران ۱۱ مدرسه منحل شد، زیرا دانش آموز نداشتند. یا دانشگاه آزاد هم‌اکنون ۵۷ هزار صندلی خالی دارد.

عفو بین‌الملل در فراخوانی خواستار آزادی او شده و نوشته‌است: «مجازات یاسمن بخشی از سرکوب گسترده زنانی است که علیه قانون تبعیض‌آمیز حجاب اجباری تلاش می‌کنند. مقامات ایران نباید این اجازه را داشته باشند که بهترین سال‌های زندگی یاسمن ۲۴ ساله را، صرفا به خاطر این‌که باور دارد زنان باید در انتخاب پوشش آزاد باشند، از او بگیرند.»

این سازمان از همه فعالان خواسته‌است که دادخواست آزادی یاسمن آریانی را امضا کرده و از مقامات ایران بخواهند هر چه سریع‌تر او را آزاد کنند.

دادخواست عفو بین‌الملل برای آزادی یاسمن آریانی

دادخواست عفو بین‌الملل ترکیه برای آزادی یاسمن آریانی
دادخواست عفو بین‌الملل اسپانیا برای آزادی یاسمن آریانی و منیره عربشاهی
دادخواست آنلاین عفو بین‌الملل انگلیس برای آزادی یاسمن آریانی، منیره عربشاهی و مژگان کشاورز
دادخواست آنلاین عفو بین‌الملل فرانسه برای آزادی یاسمن آریانی

خانم آریانی روز چهارشنبه ۲۱ فروردین توسط ماموران نیروی انتظامی در منزل پدری خود بازداشت و یک روز بعد مادر او منیره عربشاهی نیز دستگیر و روانه زندان شد.

قاضی مقیسه ریاست شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی، یاسمن آریانی، منیره عربشاهی و مژگان کشاورز سه فعال مدنی را مجموعا به ۵۵ سال و شش ماه زندان محکوم کرده که در صورت قطعی شدن این حکم مجازات اشد برای آن‌ها قابل اجرا خواهد بود.

یاسمن آریانی به همراه منیره عربشاهی و مژگان کشاورز هرکدام بابت اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا» به ۱۶ سال زندان محکوم شده‌اند و مژگان کشاورز نیز از بابت اتهام «توهین به مقدسات» به هفت سال و شش ماه زندان محکوم شده است.

در صورت قطعی شدن حکم زندان «یاسمن آریانی»، «منیره عربشاهی» و «مژگان کشاورز» بر اساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، ۱۰ سال زندان بابت اتهام «تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا» به عنوان مجازات اشد قابل اجرا خواهد بود.

کیفرخواست این پرونده در تاریخ ۵ تیرماه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به آن‌ها در زندان ابلاغ شده‌بود.

گفته می شود دلیل بازداشت مژگان کشاورز، منیره عربشاهی و یاسمن آریانی پخش گل در واگن زنانه مترو تهران و اعتراض به حجاب اجباری در روز جهانی زن (۸ مارس) بوده است.

اواخر تیر ماه سال جاری سازمان عفو بین‌الملل انگلستان با انتشار بیانیه‌ای در حمایت از این سه فعال مدنی اعلام کرد که مقام‌ها و مسئولان ایران باید فورا و بدون قید و شرط این زنان را آزاد و تمام اتهامات وارد شده به آنان را لغو کنند، و از پخش اعترافات اجباری آنها را در رسانه‌های حکومتی، خودداری کنند.

بیش از یکصد و پنجاه فعال سیاسی و مدنی: هر چه سریعتر و قبل از بروز فاجعه ای؛ آرش صادقی را برای درمان به بیمارستان اعزام کنید

خبرگزاری هرانا – جمعی از فعالین مدنی و سیاسی، زندانیان سیاسی و خانواده برخی محبوسین با انتشار نامه ای ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت جسمی آرش صادقی، زندانی سیاسی زندان رجایی شهر کرج، خواهان رسیدگی فوری به وضعیت درمانی وی شدند. در بخشی از این نامه آمده است “مشخصا و واضحا اعتراض ما به از دست رفتن سلامت آرش و قرار گرفتن او در شرایط خطرناکی ست که هر لحظه امکان دارد منجر به اتفاق جبران ناپذیری شود. لذا خواهانیم بی فوت وقت و بدون دست آویز قرار دادن تشریفات اداری، جهت اعزام درمانی آرش اقدامات لازم انجام شود و تا بهبودی کامل، روند درمان ادامه پیدا کند”. پزشکان معالج بارها تاکید کرده بودند که شیمی درمانی و عمل جراحی متعاقب آن باید با مراقبت‌های ویژه ۲۰ الی ۳۰ روزه تحت نظارت پزشکان در بیمارستان همراه باشد و نگهداری وی در زندان با این شرایط مخاطره آمیز است. این نامه را ۱۵۱ تن از فعالان ازجمله امیر امیرقلی، شاهین نجفی، پروین محمدی، امیر چمنی، گلرخ ایرائی، سپیده قلیان، شهناز اکملی، صدیقه پاک ضمیر، ناهید خداجو، منصوره بهکیش، حسین دائمی و جعفر ابراهیمی امضا کرده اند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۱۵۱ تن از فعالین و خانواده زندانیان سیاسی با انتشار نامه ای سرگشاده خواهان رسیدگی فوری به وضعیت درمانی آرش صادقی، زندانی سیاسی بیمار زندان رجایی شهر کرج شدند.

متن کامل این نامه به همراه اسامی امضاکنندگان آن که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته است در ادامه می آید:
“با گذشت یک سال از عمل جراحی آرش و با گذشت بیش از دو سال از شروع بیماری، همچنان با اعزام وی به مراکز تخصصی درمان مخالفت می شود و او را از درمان که از حقوق اولیه زندانیان است محروم کرده اند.

بی توجهی به مسئله درمان باعث شده میزان عفونت در بدن آرش افزایش یافته و دست راست او از کتف تا نوک انگشتان متورم، بی حس و بی حرکت شده است.

وی در یکسال گذشته به صورت مداوم از آنتی بیوتیک خوراکی استفاده می کند. اما این نوع مداوا به خاطر میزان زیاد عفونت و مزمن شدن بیماری کافی نبوده و روز به روز برگسترش بیماری و وخامت حال او افزوده شده و پروسه درمان و بازگشت سلامت را به غیر ممکن تبدیل کرده است.

این اتفاقات از زمانی آغاز شد که مأموران امنیتی بدون توجه به نظر تیم پزشکی جراحی که معتقد به ادامه درمان در بیمارستان بودند؛ وی را به داخل زندان بازگرداندند.

از آن زمان محل جراحی دچار عفونت شده و در حال پیشرفت است و تا کنون بهبودی حاصل نشد.

طبق تجویز پزشک می بایست پرتو درمانی انجام می گرفت که با سهل انگاری و ممانعت مسئولین، این امر نیز به فراموشی سپرده شد.

همچنین به خاطر مشکوک بودن به بروز مجدد تومور در دیگر نواحی بدن، پزشک وی را ملزم به انجام اسکن کامل از کل بدن نموده بود. این اسکن می بایست هر چهار ماه یک بار انجام شود. با کوتاهی در امر درمان، اسکن انجام نشد و روند درمانی نیز متوقف شده است، دست راست نیز از کار افتاده و بدن نسبت به آنتی بیوتیک دیگر واکنشی نداشته و به خاطر عوارض مصرف دارو دچار ضعف و بی حالی ست.

ما جمعی از فعالین و خانواده های زندانیان سیاسی بدین وسیله نگرانی خود را از وخامت حال آرش صادقی اعلام می کنیم و خواهان رسیدگی فوری به وضعیت درمانی او هستیم.

مشخصا و واضحا اعتراض ما به از دست رفتن سلامت آرش و قرار گرفتن او در شرایط خطرناکی ست که هر لحظه امکان دارد منجر به اتفاق جبران ناپذیری شود. لذا خواهانیم بی فوت وقت و بدون دست آویز قرار دادن تشریفات اداری، جهت اعزام درمانی آرش اقدامات لازم انجام شود و تا بهبودی کامل روند درمان ادامه پیدا کند.

مسئولیت جان آرش صادقی بر عهده ارگان بازداشت کننده، ضابطین قضائی، دادستانی (که قانونا مسئول صدور مجوز اعزام برای زندانیان سیاسی است) و قوه قضائیه”.

به زودی رئیس فیفا در کنار زنان ایران در ورزشگاه آزادی حضور می‌یابد

رئیس فدراسیون بین المللی فوتبال (فیفا)، جیانی انفانتینو، قصد دارد به زودی زود برای تماشای یک مسابقۀ قهرمانی فوتبال ایران به این کشور سفر کند تا از نزدیک ببیند که آیا با حضور زنان در ورزشگاه این کشور موافقت می شود یا نه.

رئیس فیفا با ارسال نامه ای به فدراسیون فوتبال ایران گفته است که قصد دارد به زودی در کنار تماشاچیان زن در ورزشگاه ایران حضور یابد و از نزدیک یکی از رقابت های قهرمانی فوتبال این کشور را تماشا کند.

به گزارش رادیو فرانسه، فدراسیون بین المللی فوتبال که در دهم اکتبر گذشته نمایندگان خود را راهی ایران کرد گفته است که از این پس بیش از هر زمان مراقب است تا زنان ایرانی بتوانند در صورت تمایل مسابقات فوتبال را در ورزشگاه های این کشور تماشا کنند.

خبرگزاری فرانسه در گزارش خود در اینباره نوشته است که فیفا مایل است اطمینان حاصل کند که حضور زنان ایران در ورزشگاه های این کشور دایمی خواهد بود و عقب نشینی در این زمینه صورت نخواهد گرفت. قرار است یک هیئت نمایندگی فیفا به زودی برای تدارک سفر جیانی انفانتینو عازم ایران شود.

در نتیجۀ مقاومت زنان ایران و فشارهای فدراسیون بین المللی فوتبال، زنان ایران توانستند در دهم اکتبر برای اولین بار در چهار دهۀ گذشته با حضور در ورزشگاه آزادی رقابت تیم های ملی فوتبال ایران و کامبوج را از نزدیک تماشا کنند.

رژیم ایران بدون فشار تن به تغییر نمی‌دهد

برایان هوک در پاسخ به صدای آمریکا: راه دادن زنان به ورزشگاه بعد از فشار فیفا نشان داد که جمهوری اسلامی بدون فشار تن به تغییر نمی‌دهد

برایان هوک، نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران، در کنفرانسی خبری در پاسخ به خبرنگار صدای آمریکا گفت که اقدام جمهوری اسلامی در اجازه دادن به حضور زنان برای تماشای بازی فوتبال بعد از فشار شدید فیفا، نشان می‌دهد رژیم ایران بدون فشار هیچ تغییری در رفتار خود ایجاد نمی‌کند.

این مقام آمریکايی با اشاره به ماجرای مرگ دختر آبی و فشار فیفا بر جمهوری اسلامی گفت که این یک نمونه دیگر است که نشان می دهد فقط اعمال فشار بر جمهوری اسلامی است که نتیجه می‌دهد.

وی افزود: اگر ما عامدانه روی‌مان را برگردانیم و یا دست روی دست بگذاریم، رژیم ایران آن را یک چراغ سبز برای هر اقدامی که بخواهد، تلقی می‌کند. اما دیدیم که فیفا در برابر رژیم ایران ایستاد و موفق شد.

دهقانی تفتی فرزند روحی و پونه است که به همراه خانواده‌اش در کودکی به آمریکا آمد. او تحصیلکرده دانشگاه برکلی در ایالت کالیفرنیا است و لیسانس فلسفه و ادبیات تطبیقی دارد.

خانم دهقانی تفتی همچنین در دانشگاه حقوق نیویورک در رشته حقوق فارغ‌التحصیل شده و مدرک جی‌دی یا درجه تخصصی عالی در رشته حقوق دارد.

پریسا دهقانی تفتی حدود ۱۲ سال است که در آرلینگتون در ایالت ویرجینیا زندگی می‌کند.

همسر خانم دهقانی تفتی استاد حقوق دانشگاه جورج تاون است و صاحب دو فرزند هستند. خانم دهقانی تفتی پیشتر در کمیته حزب دموکرات آرلینگتون کانتی، مسئول رسانه‌ای بوده است.

پریسا دهقانی تفتی از فعالان حوزه اصلاح قوانین جزا و امور زندان‌ها در ایالات متحده آمریکا است. آرلینگتون در نزدیکی پایتخت آمریکا قرار دارد.

مسئولین دولتی یک پل تاریخی دیگر را شبانه ویران کردند

امروز امین قاسمی، مدیرکل میراث فرهنگی لرستان به خبرنگاران اطلاع داد که «پل تاریخی بهداری» توسط عوامل شهرداری ویران شد. به گفته ایشان «نیمه شب گذشته، (سه شنبه 14 آبان 98)، عوامل شهرداری خرم آباد بدون کسب مجوز و استعلام از اداره کل میراث فرهنگی نسبت به تخریب این پل تاریخی اقدام کردند که به محض اطلاع یگان حفاظت کل میراث فرهنگی عملیات متوقف شد»

باید توجه داشت که طبق قوانین موجود برای تخریب هر بنای تاریخی باید رسما و به طور کتبی اجازه نامه ای از میراث فرهنگی داشت. ولی پس از انقلاب اسلامی، به ويژه در دو ده گذشته این نوع ویرانی های عمدی به طور مرتب و در هر شهر و استانی اتفاق افتاده است. پروسه ویرانی و واکنش های سازمان میراث فرهنگی هم همیشه تقریبا یکسان و شبیه به هم بوده است: ابتدا سازه ای را ویران می کنند، بعد سازمان میراث فرهنگی داد و بیداد راه می اندازد و آن را متوقف می کند، و اعلام می کند که بدون اجازه آن ها این عمل صورت گرفته است، بعد ویران کنندگان اعلام می کنند که اجازه داشته اند، و در بسیاری از موارد سند کتبی هم نشان می دهند، و بعد از چند روز و حداکثر دوسه هفته سر و صداها می خوابد و در محل ویران شده ساختمان تازه ای، جاده ای، مجموعه آپارتمانی، و … و ساخته می شوذ.

جالب است که بیشتر این ویرانی ها «در نیمه شب» انجام می گیرد ولی معلوم نیست که چرا صدای تراکتورها و جرثقیل ها هیچ کدام از ماموران و پاسدارانی را که گوش شان حتی به صدای نفس کشیدن مردمان هم حساس است بیدار نمی کند.

پل بهداری در اوایل دوران رضاشاه، همراه با بیشتر تاسیسات شهری و اداری خرم آباد، ساخته شدند.

چهارم شهریور سال جاری کمیته ثبت آثار ملی این اثر تاریخی را برای ثبت در فهرست میراث ملی پذیرفتند. و به نظر می آید افرادی که با آثار تاریخی غیر مذهبی ایرانزمین سر ستیز دارند به سرعت این اثر را ویران کردند تا مبادا که در لیست میراث ملی جای بگیرد اگر چه در این چهل سال بسیاری از آثار ثبت شده در فهرست میراث ملی را هم ویران و یا نابود کرده اند.

با ادامه اعتراضات در عراق، رنگ و بوی ضد جمهوری اسلامی این اعتراضات هم افزایش پیدا کرده است. دویچه وله فارسی در گفت‌وگو با چند تن از معترضان عراقی، از دلایل این نگاه منفی و اعتراضی به حکومت اسلامی ایران پرسیده است.

‫برای عراقی‌هایی که رویای عراقی دموکراتیک را در سر دارند، حضور نیروهای شبه نظامی شیعی نزدیک به حکومت ایران و دخالتشان در سیاست کابوسی است که شوربختانه به تحقق پیوسته است.” این حرف امین احمد، یکی از معترضان عراقی است که این روزها در میدان تحریر یا آزادی بغداد به وضعیت کشورش اعتراض می‌کند.

امین احمد که ۲۵ سال دارد، به دویچه‌وله فارسی می‌گوید:”بسیاری ازعراقی‌ها احساس می‌کنند که حکومت ایران برایشان همسایه خوبی نبوده است. آنها فکر می‌کنند که دخالت حکومت ایران، عراق را عقب نگه می‌دارد و مانع این می‌شود که عراقی‌ها پیشرفت کنند و به آزادی‌های اجتماعی مدنظرشان برسند.”

امین احمد می‌گوید:”مساله فقط حکومت ایران هم نیست. خیلی از جوانان حاضر در تحریر با من همصدا هستند که قانون انتخابات و نظام سیاسی عراق باید به‌کلی متحول شود.”

او می‌گوید:” درگام اول باید قانون سهمیه‌بندی مبتنی بر فرقه و قومیت را منحل کرد و به ‌این وضع پایان داد. ما به هیچ یک از احزاب و سیاستمداران کنونی اعتماد نداریم. حتی آنها که مدعی حمایت از جنبش ما هستند.”

ملاذ ليث فؤاد، دختر دانشجوی بیست و شش ساله، اطمینان دارد که” کسانی که بخشی از مشکل هستند، نمی‌توانند راه حلی برای آن ارائه کنند. مقتدی صدر و سایر کسانی که تظاهر به حمایت از ما می‌کنند، می‌دانند که توانایی مقابله با مردم را ندارند.”

او معتقد است که نارضایتی در سراسر کشور بسیار فراگیرتر از آن چیزی است که در شهرهای بزرگ دیده می‌شود: او می‌خواهد که “همه بدانند، این مساله شیعه یا سنی نیست؛ مساله عراق است.”

در این میان احساسات ضد جمهوری اسلامی، شعارها و سخنرانی‌ها علیه حکومت ایران در هفته‌های گذشته شدت گرفته است. کار از شعار هم گذشته و به‌عنوان مثال، در کربلا به ساختمان کنسولگری جمهوری اسلامی در این شهر حمله شد. شبکه‌های اجتماعی هم پر است از ویدیوهایی که در آن عراقی‌ها هم‌وطنانشان را به تحریم کالاهای ایرانی دعوت می‌کنند.

به نظر ملاذ “معترضان تنها به حکومت ایران حمله می‌کنند و نه مردم این کشور. اما اگر مداخلات حکومت ایران ادامه پیدا کند، چه کسی تضمین خواهد کرد که این نفرت گسترش پیدا نکند؟”

موضع صریح آمریکا

وزیر خارجه آمریکا درباره اعتراضات عراق و لبنان گفت: مردم عراق و لبنان خواستار باز پس‌گیری کشورهایشان هستند. آنها دریافته‌اند که بالاترین صادرات رژیم ایران فساد است که به شکل بدی جامه انقلاب به ‌آن پوشانده است.

مایک پمپئو افزود: این حق عراق و لبنان است که مسیر پیش روی خود را رها از دخالت‌های خامنه‌ای در دست بگیرند.

روزنامه الشرق‌الأوسط در مقاله ای در این باره نوشت: چندان دشوار نیست که بفهمی حکومت خامنه ای چقدر در لبنان و عراق منفور شده و این هم ربطی به شبکه العربیه ندارد آن‌طور که برخی مقامات رژیم ایران ادعا می‌ کنند. در عراق نه شبکه اینترنت وجود دارد و نه سوشیال مدیا؛ دولت عراق برای خشنودی رژیم تهران که فکر می‌کند امواج تشویق و تحریک از فضای الکترونیکی می‌آید، آن را قطع کرد. اینترنت قطع است و شبکه‌های اجتماعی مرده، اما جنبش رهايی زنده و پویاست.

از عجایب تاریخ این است که درست در روزهایی که نظام ولایت‌ فقیه به‌ دنبال آن بود تا برای روحیه دادن به نیروهای وارفتهٔ خود قدرت‌نمایی کند، قیام جوانان عراق سیلی محکمی بر بناگوش خامنه‌ای نواخت. هرگز خامنه‌ای تصور نمی‌کرد در سالگرد بالارفتن از دیوار سفارت آمریکا و راه‌اندازی خیمه‌ شب‌ بازی گروگانگیری، جوانان کربلايی از دیوار کنسولگری او بالا روند و زنگ رسوایی و آبروباختگی او را در سراسر جهان به صدا درآورند.

در این میان مقامات جمهوری اسلانی نگرانند که مبادا تظاهرات عراق و لبنان به ایران نیز کشانده شود و موجودیت رژیم به طور جدی در معرض خطر قرار گیرد.

ابوالفضل ابوترابی نماینده مجلس شورای اسلامی با ابراز چنین نگرانی، در ضمن ادعا کرد که عوامل داخلی و خارجی هستند که می کوشند تظاهرات مشابهی در ایران به راه اندازند.

حزب الله مسبب بدبختی و مشکلات لبنان است

مردم ناراضی لبنان از جمله شیعیان این کشور در تظاهرات خیابانی خود حزب الله و رهبر آن حسن نصرالله را آماج شعارهای انتقادی خود قرار می دهند و این حزب و رهبر آن را از مسببان فقر و فساد فزاینده در کشورشان می دانند. اکنون دامنۀ اعتراض های خیابانی به مناطق شیعه نشین و تحت کنترل حزب الله سرایت کرده است.

خبرگزاری فرانسه در گزارشی به همین مناسبت نوشته است که برای نمونه در شهر شیعه نشین “نباتیه” در جنوب لبنان طرفداران سنتی حزب الله نیز به صفوف تظاهرکنندگان معترض پیوسته اند. در بیروت تظاهرکنندگان در شعارهایشان صریحاً حسن نصرالله را یکی از عوامل فساد و تباهی در لبنان معرفی می کنند.

تظاهرات اعتراضی در تقریباً تمام شهرهایی که سنتاً تحت کنترل حزب الله و متحد آن حزب شیعه امل بوده جریان داشته است. شبکۀ تلویزیونی “المیدان”، وابسته به حزب الله لبنان، در یکی از گزارش های خود اظهارات یکی از تظاهرکنندگان شیعه لبنانی را پخش کرد که صریحاً از حسن نصرالله خواست به جای مشارکت در جنگ سوریه و یا ضدیت با اسرائیل به فکر مردم لبنان باشد.

در واکنش به این اعتراض ها، حسن نصرالله در سخنرانی تلویزیونی گفت : “می توانید لعنتم کنید، برایم مهم نیست.”

در این حال، انتقادها علیه نبیه بری رهبر حزب امل که از سوی مردم ناراضی لبنان “دزد” خوانده می شود به مراتب شدیدتر است.

به گفتۀ تحلیلگران اعتراض علیه حزب الله و رهبر آن نشانۀ دو چیز است : اولاً تابوی حزب الله و حسن نصرالله شکسته است و ثانیاً در مقابل فقر فزایندۀ لبنان، کاسۀ صبر شیعیان این کشور نیز لبریز شده است.