دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا در پاسخ به این‌که آیا با تحقیقات کمیته قضایی مجلس نمایندگان آمریکا علیه وی همکاری می‌کند یا خیر، گفت: من همیشه با همگان همکاری کرده‌ام. مساله قشنگ در این پرونده این است که هیچ تبانی وجود ندارد. این یک شوخی است آن هم یک شوخی زشت سیاسی.

کاخ سفید نیز دموکرات‌ها را به خاطر صدور یکسری درخواست اطلاعات به عنوان بخشی از تحقیقات درخصوص کمپین، دولت و اقدامات تجاری دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا به باد انتقاد گرفت.

سخنگوی کاخ سفید از جرالد نادلر، رییس کمیته قضایی مجلس نمایندگان به خاطر راه‌اندازی چنین «تحقیقات شرم‌آور و توهین‌آمیزی درخصوص ادعاهایی که هم‌اکنون توسط رابرت مولر بازرس ویژه رسیدگی به پرونده مداخله روسیه در انتخابات ریاست جمهوری و کنگره بررسی شده است» به شدت انتقاد کرد.

وی گفت: نادلر و دوستان دموکرات‌اش تحقیقاتی به راه انداختند، چرا که می‌ترسند داستان نادرست دوساله‌شان از «تبانی روسیه ناکام بماند». ارعاب و سوء‌استفاده آنها از شهروندان آمریکایی شرم آور است.

نادلر روز دوشنبه دور نخست ارائه اسناد و مدارک به عنوان بخشی از تحقیقات درخصوص کمپین، تجارت و دولت ترامپ را آغاز کرد. این تحقیقات سه حوزه کلیدی یعنی ایجاد مانع در مسیر اجرای عدالت، فساد و سوء‌استفاده از قدرت را بررسی می‌کند و بر آنها تمرکز دارد.

سندرز گفت: دموکرات‌ها در حال آزار و اذیت ترامپ هستند تا توجهات عمومی را از برنامه افراطی‌شان دور کنند.

وی افزود: دموکرات‌ها به شدت به بازی‌های سیاسی و اتخاذ روندهای افراطی و چپ‌گرا به جای نتیجه‌گیری برای شهروندان علاقه‌مند هستند. دموکرات‌ها به دنبال حقیقت و واقعیت نیستند بلکه آنها به دنبال دونالد ترامپ هستند.

کمپین ترامپ نیز انتقاد مشابهی را مطرح کرده و این تحقیقات را نمونه‌ای از “دست درازی گسترده دموکرات‌ها” توصیف کرد.

به گزارش پایگاه خبری هیل، سخنگوی کمپین انتخابات مجدد ترامپ در بیانیه‌ای گفت: این دموکرات‌های سرخورده به خوبی می‌دانند که نمی‌توانند ترامپ را در انتخابات ۲۰۲۰ شکست دهند. در نتیجه آنها یک “تعقیب موهومات” شرم‌آور و تنها با یک هدف به راه انداخته‌اند و آن سرنگونی خاص مردم آمریکا و تصرف قدرتی است که هیچ شانسی برای به دست آوردن آن از راه قانونی ندارند.

­یک زندانی جهادگرا امروز در شمال غربی فرانسه با چاقوی دست ساز به دو زندانبان حمله کرد.

معاون سندیکای زندان های فرانسه در مصاحبه با تلویزیون ب اف ام، این اقدام را حمله تروریستی دانست و گفت: زندانی مهاجم در حالی که شعار «الله اکبر» سر می‌داده، حمله وحشیانه خود را انجام داده است.

در پی این حمله دو نفر از زندانبانان زخمی شدند که حال یکی از آنان وخیم است.

این اقدام در زمان ملاقات همسر زندانی مهاجم رخ داده و ماموران زندان هنوز موفق به بازداشت وی نشده اند.

محققان دانشگاه علوم و سلامت “اورِگن” به ماده جدیدی برای پر کردن دندان‌ها دست یافته‌اند که قدرتمندتر از مواد قبلی است و همچنین طول عمر بیشتری دارد.

وقتی یکی از دندان‌های شما پر می‌شود ممکن است تصور کنید که ماده‌ای که دندان شما با آن پر شده است تا همیشه عمر خواهد کرد. در حالی که مواد پر کردن دندان طول عمر محدودی دارند.اکنون محققان دانشگاه اورگن یک ماده جدید دندانپزشکی و یک چسب جدید برای نگه داشتن آن داخل دندان ساخته‌اند که با استحکام بیشتر، عمر آن را طولانی‌تر از همیشه می‌کند.ادعا می‌شود این ماده کامپوزیتی که توسط دانشمندان در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه اورگن تولید شده است نسبت به مواد پر کننده رایج کنونی دو برابر مقاومت بیشتر در برابر شکستگی دارد. این ماده حاوی تیوراِتان(thiourethane) است که ترکیبی است که معمولاً در پوشش‌های محافظ برای عرشه کشتی‌ها و خودروها استفاده می‌شود.از سوی دیگر چسب جدید تولید شده نیز حاوی پلیمرهایی به نام(meth)acrylamides می‌باشد که پس از شش ماه آزمایش در یک محیط شبیه به محیط دهان مشخص شد که در مقایسه با استاندارد چسب‌های دندانی نسبت به آسیب‌های ناشی از آب، باکتری‌ها و آنزیم‌های دهان ۳۰ درصد مقاوم‌تر است.

پروفسور “کارمم فیفر” سرپرست این مطالعه گفت: امروزه طول عمر ترمیم‌های دندانی معمولاً هفت تا ۱۰ سال است. این مواد تحت فشار جویدن قرار می‌گیرند یا فضاهای خالی بین آنها و دندان ایجاد می‌شود که اجازه می‌دهد باکتری‌ها در آن نفوذ کنند و یک حفره جدید ایجاد شود.وی افزود: مواد قوی‌تر دندانپزشکی به این معنی است که اغلب بیماران مجبور نیستند دندان‌های پر شده را ترمیم یا جایگزین کنند. این مواد نه تنها موجب صرفه‌جویی در هزینه و وقت می‌شود، بلکه مانع از مشکلات جدی و نیاز به درمان‌های گسترده‌تر می‌شود.برای پر کردن دندان از مواد مختلفی نظیر آمالگام، کامپوزیت، سرامیک یا چینی موسوم به “پرسلن” و طلا استفاده استفاده می‌شود که هر کدام مزایا و معایب و طول عمر خاص خود رادارند.آمالگام احتمالاً قدیمی‌ترین ماده‌ای است که برای پر کردن دندان به کار برده می‌شود و به دلیل رنگ نقره‌ای به سادگی قابل تشخیص است. آمالگام ترکیبی از چند فلز، از قبیل نقره، جیوه و قلع است. از آنجایی که جیوه موجود در آمالگام سمی دانسته می‌شود، این ماده اندک اندک در درمان به کار برده نمی‌شود.

به هر حال آمالگام هنوز یکی از ارزان‌ترین و مقاوم‌ترین مواد پر کردن دندان است که به دلیل تیره شدن رنگ فلز به مرور زمان طرفدار زیادی ندارد. به علاوه برای استفاده از آمالگام باید بخش سالم دندان نیز تراشیده شود تا بتوان ماده را به خوبی به دندان چسباند. همچنین چون آمالگام از فلز ساخته می‌شود، احتمال بروز حساسیت به سرما و گرما را نیز به دنبال دارد.کامپوزیت ظاهری شبیه به دندان طبیعی ایجاد می‌کند و در صورت استفاده از آن لازم نیست بخش سالم دندان برای چسباندن آن تراشیده شود. کامپوزیت برخلاف فلز دچار خوردگی یا تغییر رنگ نمی‌شود. چسباندن این ماده به دندان آن را مقاوم‌تر می‌کند و انتخاب مناسبی برای ترمیم پوسیدگی‌های کوچک به شمار می‌آید.اما نقطه ضعف کامپوزیت این است که برای ترمیم پوسیدگی‌های بزرگ مناسب نیست و هزینه پر کردن دندان با کامپوزیت بیشتر از آمالگام است. از این گذشته پر کردن دندان با کامپوزیت زمان بیشتری می‌برد و این ماده در برابر لک شدن با چای و قهوه آسیب‌پذیرتر است.

سرامیک یا چینی (پرسلن) ماده‌ای است که برخلاف آمالگام یا کامپوزیت به دندان چسبانده نمی‌شود. این ماده در لابراتوار دندانپزشکی به گونه‌ای تهیه می‌شود که به خوبی پوسیدگی را پوشش دهد. از آنجایی که این ماده ظاهری شبیه به دندان طبیعی را ایجاد می‌کند، پرکردگی قابل تشخیص نخواهد بود.اما نقطه ضعف اصلی سرامیک این است که پر کردن با آن گران‌تر از پر کردن دندان با آمالگام یا کامپوزیت است و به دلیل ماهیت حجیم آن در مقایسه با پر کردن با آمالگام بخش بیشتری از دندان سالم باید تراشیده شود.اما همان طور که می‌توانید حدس بزنید، طلا گران‌ترین ماده برای پر کردن دندان است و تنها زمانی به کار برده می‌شود که استحکام بسیار بالا مد نظر باشد. ترمیم طلایی مشابه ترمیم سرامیکی در لابراتوار آماده می‌شود و به افرادی پیشنهاد می‌شود که می‌خواهند پرکردگی مقاوم در برابر تغییر رنگ و خوردگی داشته باشند. طلا اجازه نمی‌دهد آب دهان، باکتری و ذرات غذا در سوراخ ناشی از پوسیدگی نفوذ کنند. معایب پر کردن با طلا آشکار است، این انتخاب هزینه سنگینی دارد و رنگ زرین آن کاملاً مشخص است.این مطالعه در مجله Dental Materials منتشر شده است.

تركيب جديد و خطرناك «سیلیکا» در هوای تهران!

وجود ذرات شيشه (سیليس) از مهمترين این ترکیبات جدید است كه تاثيراتي به مراتب جدی‌تر از منواكسيد كربن، گوگرد و سرب بر سلامت شهروندان و محيط زيست دارد.

مدیر کل دفتر مخاطرات و مهندسی سازمان هواشناسی: نتایج آخرین تحقیقات صورت گرفته روی ذرات هوا نشان می‌دهد با تنفس در هوای تهران ذره جدیدی از جنس شیشه وارد ریه و خون شهروندان می‌شود

به گزارش شهروند، نتايج آخرين تحقيقات و آناليز شيميايي در آزمايشگاه‌ها و ایستگاه‌های پایش آلودگی هوا خبر از وجود تركيبات جديد و خطرناك در هواي تهران مي‌دهد و این یعنی وارد شدن آلودگی هوای تهران به یک مرحله جدید.

وجود ذرات شيشه (سیليس) از مهمترين این ترکیبات جدید است كه تاثيراتي به مراتب جدی‌تر از منواكسيد كربن، گوگرد و سرب بر سلامت شهروندان و محيط زيست دارد. در این گزارش به بررسي منابع اين ذرات جديد و جغرافياي آنها پرداخته ایم.

نفوذ نانو ذره آلاينده‌ به خون
فعل و انفعالات در کنار عوامل انسان‌آورد، پای ذراتی به مراتب خطرناک‌تر و کوچکتر را به ترکیب هوای تهران باز كرده ‌است. «رضا شهبازی» مدیرکل دفتر مخاطرات و مهندسی سازمان هواشناسی کشور با تایید این موضوع دراین‌باره می‌گوید: «تغییر اقلیم هم در جهت مثبت مانند افزایش روزهای پاک امسال که ناشی از وزش بادهای محلی در تهران است، حرکت می‌کند، هم در جهت منفی که می‌توان برایش افزایش دمای سالیانه کره‌زمین را مثال زد، اما آن‌چه حایز اهمیت است، این فعل و انفعالات در کنار عوامل انسان‌آورد آلودگی هوا مانند تولید گازهای خطرناک و ساخت‌وسازهای غیراصولی، پای ذراتی به مراتب خطرناک‌تر و کوچکتر را به ترکیب هوای تهران وارد کرده است. ذراتی با نام «سیلیکا» که با توجه به نانو ذرات بودن مستقیما وارد خون انسان می‌شوند.»

با وجود كشف اين آلاينده جديد در هوا تحقيقات محققان و كارشناسان همچنان ادامه دارد. شهبازی دراين‌باره مي‌گويد: «تا قبل از ‌سال ١٣٩٢ عمده‌ترین ذرات موجود در هوا، کربن (دوده) ناشی از سوخت خودروهای سنگین گازوییلی در اندازه‌های ١٠ تا ٢٠ میکرون، رس و کانی رس ناشی از سیمان استفاده شده در فعالیت‌های عمرانی و ساخت‌وسازهای شهری در اندازه کمتر از ١٠ میکرون و گردوغبار پراکنده بوده است، اما درست بعد از این ‌سال نتایج آخرین تحقیقات صورت گرفته روی ذرات هوا حاکی از آن است که با تنفس در هوای تهران ذره جدیدی از جنس شیشه وارد ریه و خون شهروندان می‌شود. این ذرات ازجمله آلودگی‌های طبیعی به شمار می‌آیند، اما ترکیب مشابه شیشه‌های نشکن و بلورجات را دارند. کمی بعد،‌ سال ١٣٩٣ روش منشأیابی با نام «اثر انگشتی» اجرا شد، تا منابع ورودی این ذرات خطرناک به هوای تهران مشخص شود، جهت ورود این آلاینده‌ها از غرب و جنوب‌غربی تهران شناسایی شده است. با اين حال، نتایج نهایی تاکنون حاصل نشده، اما افزایش روزافزون آمار مرگ‌ومیر مرتبط با آلودگی هوا و شیوع گسترده سرطان‌ها در میان تهران‌نشینان مشخص است.»

…و هوا آلوده شد
آغاز داستان آلودگي هواي تهران و اجراي سنت‌هايي مانند تعطيلات مرتبط به آن به حدود دهه ٧٠ بازمي‌گردد. درست از زمانی که مهاجرت به تهران گسترش يافت و شهروندان شاهد وارونگي هوا، غلظت و آلایندگی اوزون،‌ افزایش گردوغبار، تغيير مسير بادها، واکنش شیمیایی حاصل از ترکیب نور خورشید با آلودگی کارخانه‌ها و افزايش کارگاه‌های صنعتی و نیروگاه‌ها شدند. علاوه بر اينها افزایش استفاده از خودرو به‌ویژه خودروهای فرسوده و غیراستاندارد، گازهای متصاعد از آتشفشان‌ها، منابع آلاینده گیاهی و حیوانی حاصل از تخمیر و فساد آنها و بسیاری از فعل و انفعالات خارج از جو زمین هم شدت گرفتند. به همین منظور، در دهه‌٧٠ نخستین نشست مشترک پزشکان، کارشناسان سازمان هواشناسی، مسئولان شهری، اساتید حوزه محیط‌زیست و شهرسازی برگزار شد و زنگ هشدار این بحران ملی به صدا درآمد.

چند ماه پس از برگزاري نخستین نشست، طرح پژوهش منشأیابی آلاینده‌های هوای تهران شروع شد. نتیجه این پژوهش، خبر از وجود ذرات اکسیدهای نیتروژن، منواکسیدکربن و هیدروکربن‌های سوخته‌نشده در هوا می‌داد. سال‌های بعد از آن ذرات لاستیک و آزبست (نوعی پنبه کوهی که شامل منیزیم و آهن) و لنت ترمزها به ترکیب آلودگی هوا اضافه شد. منشأ غالب این ذرات از ٨‌هزار واحد صنعتی حاشیه پایتخت بود. با استناد به این پژوهش، تهرانی‌ها ٦٠‌درصد بیشتر از ساکنان کلانشهرهای دیگر در معرض خطرات ناشی از آلاینده‌های سمی و اسیدی بودند. هشداری که طرح‌ها و لایحه‌های مختلفی را روانه شورای اسلامي شهر و مجلس کرد، تا از غلظت ذرات آلوده در اتمسفر بکاهد و بگذارد تهرانی‌ها راحت‌تر نفس بکشند.

پس از آن، استانداردسازی خودروهای داخلی، از رده خارج کردن خودروهای فرسوده، توسعه حمل‌ونقل عمومی، بهبود کیفیت سوخت، معاینه فنی خودروها، گسترش فضای سبز معابر و مدیریت ترافیک و آموزش همگانی اقداماتي بودند که با توجه به برنامه جامع مبارزه با آلودگی هوا با همکاری وزارت صنایع، وزارت نفت، سازمان حفاظت محیط‌زیست، شهرداری تهران و پلیس راهنمایی و رانندگی به اجرا درآمد. سال‌ها فراز و فرود، اجرای برنامه‌هایی از این دست ادامه پیدا کرد و خشکسالی و طوفان‌های گرد و غبار با منشاهای داخلی و خارجی هم بر آلودگی هوا افزود و به آرامی شرایط تغییر اقلیم نيز فراهم شد.

سبزي، ميوه و آب بخوريد
«امیر شهاب مظفری» فوق تخصص بیماری‌های ریوی و دستگاه تنفسی است. او انتخاب یک استایل غذایی مناسب را بهترین گزینه برای کاهش عوارض آلودگی هوای تهران بر روی افراد می‌داند: «یکی از پرسش‌هایی که این روزها بسیار با آن مواجه هستیم، این است که چرا شیوع بیماری‌هایی مانند سرطان نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است؟ حتی در افرادی که با توجه به سبک زندگی سلامت محوری که پیش گرفته‌اند، درگیری با این گونه بیماری‌ها مشاهده می‌شود. یکی از دلایلی که می‌توان برای شیوع افسارگسیخته سرطان در جامعه مطرح کرد تغییر اندازه ذرات آلاینده هوای شهر از میکرون به نانو است. این ذرات هر چه کوچکتر می‌شوند با سهولت بیشتری از طریق سیستم تنفسی به خون افراد راه مي‌يابند. ورود به خون نيز در کوتاه مدت می‌تواند آثار جبران ناپذیری بر سلامت شهروندان بگذارد. عوارضی که موجب کاهش میزان مواد مغذی بدن، کاهش میزان اکسیژن خون، ایجاد حساسیت‌های حاد و مزمن، ایجاد عفونت، غلظت خون و پوکی استخوان و فعال کردن سلول‌های سرطانی می‌شود.»

او درباره راهكار مناسب در اين زمينه مي‌افزايد: «بنابراین ورزش کردن به‌طور مداوم، استفاده از انواع سبزی و میوه‌ها، خوردن روزانه شیر و لبنیات، موادغذایی حاوی آنتی اکسیدان، شست‌وشوی هفتگی بینی و گلو با سرم‌های نمکی و در کنار همه اینها خوردن منظم آب به‌عنوان تنظیم‌کننده میزان اکسیژن خون می‌تواند تا حدود قابل توجهی از عوارض آلودگی هوا بکاهد.»

ناهید خدا کرمی، عضو کمیسیون سلامت و محیط‌زیست و خدمات شهری: برای رفع آلودگی عزم ملی حرف اول را می‌زند

رفع مشكل آلودگی هوای تهران که معضلی چند وجهی به شمار می‌آید، از اولویت‌های شهرداری است. اولویتی که تاکنون با اجرای طرح‌ها و برنامه‌هایی مانند گسترش وسایل حمل‌ونقل عمومی، الزام افزایش استانداردها در صنعت خودروسازی، سوخت و صنوف آلاینده حاشیه شهر، گسترش فضای سبز در کنار جلوگیری از نابودی سرانه سبز موجود با قوانینی مانند لغو مصوبه برج باغات، سختگیری در صدور معاینه فنی و معاینه فنی برتر، گسترش محدوده طرح ترافیک مورد توجه قرار گرفته است. اين ميان اجرای طرح ترافیک جدید از‌سال آینده، راه‌اندازی استارت آپ‌های مرتبط با احیای محیط‌زیست و برگزاری کارگاه‌های آموزشی متنوع در مراکز فرهنگی و نهادهای دولتی از ديگر طرح و برنامه‌هاي اين حوزه است.

در كنار اينها موضوع انتقال صنوف آلاینده به شهرک‌های صنعتی نيز یکی دیگر از اقداماتی است که در جلسات شورای اسلامي شهر تهران مطرح می‌شود تا ضمن جذب مشارکت اتحادیه صنوف مختلف به سرانجام برسد. با این حال رفع معضل آلودگی هوا که سلامت و جان بسیاری از شهروندان را به خطر انداخته، نیاز به عزم ملی است. در كنار آن افزایش استفاده از ناوگان حمل‌ونقل عمومی و پیوست طرح سلامت محیط‌زیست در اجرای طرح‌های عمرانی و ساخت‌وسازهای شهری نيز می‌تواند قدم بزرگ و تاثیرگذار شهروندان در اين راه باشد.

آلودگی هوا به روایت آمار
٤٧ ایستگاه سنجش آلودگی هوا در مناطق مختلف تهران نصب شده است.
٢٣٥٦ نفر در‌سال به دلیل آلودگی هوا در تهران جان خود را از دست می‌دهند.
٧٠‌درصد آلودگی هوای پايتخت منابع متحرک مانند خودروها هستند.
٤٦‌درصد آلودگی هوای شهر ناشی از منابع طبیعی مانند گرد و غبار است.
٦٧‌درصد آلودگی هوای تهران منابع متحرک به موتورسیکلت‌ها هستند.
٧‌درصد آلودگی هوای تهران متعلق به گازهای متصاعد شده از قله آتشفشانی دماوند است.
٢٦‌درصد آلودگی هوای شهر نيز با منابع گیاهی و حیوانی موجود در شهر ارتباط دارد.

سیلیس و سلامت همه آدم‌ها
آن‌چه تا امروز درباره ذرات شیشه با آن روبه‌رو بوده‌ایم، هشدارهایی درباره غلظت این ذرات در صنایع و معادن و خطر آن برای کارگران بوده است. اما اشاره به سیلیس به‌عنوان یکی از ذرات آلاینده آن‌جا اهمیت پیدا می‌کند که ابعاد وسیع اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فنی را در برمی‌گیرد. سیلیس ماده‌ای معدنی است که در طبیعت به فراوانی و به اشکال گوناگون پیدا می‌شود و خطرزایی فرم بلوری آن با آلفا کوارتز (سیلیس آزاد) بیشتر از بقیه است. تحقیقات سال‌های اخیر نشان می‌دهد تماس با گردوغبارهای حاوی سیلیس آزاد باعث آسیب‌های ریوی و درنهایت منجر به سیلیکوزیس و مرگ می‌شود.

یافته‌های جدید پژوهشگران طی ۱۰سال اخیر نشان می‌دهد ذرات گردوغبار هوا، بیش از آ‌ن‌چه تصور می‌شد، برای سلامتی عمومی خطرناک است. آخرین پژوهش‌های دانشگاه نیویورک نشان می‌دهد تماس طولانی با ذرات ریز گردوغبار فاکتوری مهم در مرگ‌ومیر در اثر سرطان ریه و بیماری‌های قلبی است. استنشاق هوای آلوده به ذرات معلق و گردوغبار باعث نفوذ این هوا به کیسه‌های هوایی شده، بی‌نظمی ضربان قلب (آریتمی) حملات قلبی و مشکلات تنفسی، سردردهای شدید و مزمن، حساسیت‌های شدید، ضعف در بینایی و بیماری‌های پوستی ایجاد می‌کند.

بر اساس مقاله «بررسی اثرات زیست محیطی ذرات معلق و گردوغبار(ایروسل‌ها) موجود در هوا» که در چهاردهمین کنفرانس ژئوفیزیک ایران منتشر شده است، نمونه‌برداری و بررسی ترکیب فیزیکی و تجزیه شیمیایی گردوغبارهای اخیر نشان می‌دهد این گردوغبارها صرفا متشکل از دانه‌های خاک، شن و ماسه و ذرات نمک نیستند، بلکه ترکیب پیچیده‌ای از عناصر شیمیایی هستند. عناصری از فلزات قلیایی خاکی، سیلیس، کربن، کلسیم، پتاسیم و برخی دیگر از عناصر آلی مشاهده می‌شود که تمامی این عناصر می‌توانند اثرات سوئی بر مجاری تنفسی و ریه‌ها داشته باشند.

در گزارشی قدیمی در سایت IRMدر بخشی با عنوان «سیلیس قاتل» نوشته شده است: «سیلیس سرطان‌زا شناخته شده است. شایع‌ترین بیماری ناشی از در معرض قرارگرفتن بیش‌ازحد این عنصر، سیلیکوزیس است. این بیماری به بافت ریه آسیب می‌رساند، نفس کشیدن را سخت می‌کند و مانع بیرون کشیدن اکسیژن در هوا می‌شود. در اثر مبارزه ناموفق بدن برای از بین بردن ذرات سیلیس، زخم پدید می‌آید و این درنهایت به بیماری‌های دیگر و سرانجام مرگ می‌انجامد.»

بر اساس برآورد وزارت کار ایالات متحده (DOL) هر ‌سال ٣٠٠ نفر به دلیل بیماری‌های مرتبط با سیلیس جان خود را از دست می‌دهند و این‌طور که در این گزارش آمده، در آمریکا که از ١٦‌سال گذشته افزایش سیلیس را به‌عنوان یکی از مشکلات محیط‌زیستی شناخته، از سال ٢٠٠٤ بعضی شرکت‌های بیمه به فعالیت‌های استانداردسازی برای حذف سیلیس پیوسته‌اند.

در مقاله دیگری با عنوان «ارزیابی ریسک سلامت انسان در مواجهه با ذرات معلق سیلیس در صنعت شیشه‌‌سازی» که در دومین کنفرانس برنامه‌ریزی و مدیریت محیط‌زیست منتشر شده، آمده است: «در میان سایر عوامل زیان‌آور که در صنایع و معادن موجود است، گردوغبار سیلیس معمولا بسیار بحث‌برانگیز بوده و عوارض وخیم‌تر و غیرقابل درمان دارد که باید توجه خاصی برای پیشگیری از بروز عوارض ناشی از آن و همچنین ارزیابی و کنترل آن در محیط‌های کاری صورت پذیرد.» نتایج این پژوهش که نمونه‌هایی در یکی از کارخانه‌های شیشه‌سازی شهر تهران در ٦‌سال متوالی از سال ١٣٨٤ تا ١٣٨٩ را بررسی کرده، نشان می‌دهد سیلیس ماده‌ای خطرزا و غیرسرطانی است و باید راهکارهای کنترلی را در مقابل آن به کار گرفت.

مجید فراهانی عضو شورای شهر تهران می‌گوید اگر در پایتخت زلزله بیاید یک و نیم میلیون نفر در خطر مرگ خواهند بود و تهران جایگاه مناسبی برای زندگی نیست.

مطالعه‌ای جدید نشان داده که امکان وقوع زلزله‌ای شدید در تهران بین ۶ تا ۱۲ سال آینده وجود دارد.

به گزارش نیوصدر: زلزله در پایتخت، این خبری است که سال‎ها تهران‌نشین‌ها با وحشت انتظارش را می‌کشند و حالا نتایج یک مطالعه جدید نشان داده که شاید به زودی تهران با این بحران مرگبار روبرو شود.

شواهد علمی منتشر شده سال‌های گذشته نشان داده که احتمال وقوع یک زلزله بزرگ در تهران بسیار زیاد است و متخصصان بارها نسبت به این موضوع هشدار داده‌اند. یکی از این شواهد وضعیت گسل شمال تهران است، این گسل هر ۳ تا ۳هزار ۵۰۰ سال در تهران لرزیده و اکنون در این بازده زمانی قرار داریم.

از سویی بررسی وضعیت آماری لرزه‌خیزی در منطقه تهران هم چنین موضوعی را نشان می‌دهد. مهدی زارع استاد پژوهشگاه زلزله‌شناسی در این رابطه به خبرآنلاین توضیح داد: «آخرین اتفاق مهمی که در منطقه تهران رخ داده برای سال ۱۸۳۰ است که در شعاع ۱۰۰ کیلومتری تهران زلزله‌ای شدید آمد. به لحاظ آماری اگر این موضوع را بررسی کنیم هر ۲۰۰ سال زلزله‌ای حدودا ۷ ریشتری این منطقه را می‌لرزاند و حالا ۱۸۹ سال از آخرین بار گذشته است.البته این چنین معنایی ندارد که دقیقا هر ۲۰۰ سال یکبار چنین زلزله‌ای تهران را بلرزاند.»

بین ۶ تا ۱۲ سال دیگر به احتمال زیاد، زلزله‌ای قوی تهران را می‌لرزاند

اما مطالعه جدید استاد پژوهشگاه زلزله‌شناسی، نشان می‌دهد که این وضعیت حالا در حالت بسیار خطرناکتری نسبت به گذشته قرار گرفته و احتمال وقوع زلزله شدید در تهران بالا است. در این مطالعه برای بازه زمانی ۶ تا ۱۲ سال آینده احتمال رخداد زلزله‌ای شدید در نواحی پیرامون تهران ، به شعاع ١٠٠ کیلومتری از مرکز شهر کنونی تهران، بررسی احتمالی رخداد زلزله انجام شد.

مطالعه جدید استاد مهدی زارع، نشان می‌دهد که این ناحیه پتانسیل بالایی برای یک زلزله شدید قرار دارد. چنین وضعی کمابیش در پیرامون شهر های پرجمعیت کرج، تبریز، مشهد و قم نیز وجود دارد. تمام این نواحی از نظر ضریب تغییرات پارامترهای لرزه خیزی ایران در بازه ٤٢ سال اخیر ، در حالت سکون لرزه ای هستند. تحلیل داده ها برای ٣٢ سال اول همین بازه (١٣٥٥-١٣٨٧) نشان داد که تمام نواحی که در بازده زمانی (١٣٨٧-١٣٩٧) در آن زلزله با بزرگای بیش از شش رخ داده ، با دقت نسبتا بالای در پهنه های با کمترین تغییرات ضرایب لرزه خیزی قرار داشته اند، و در بازه ٦ تا ١٢ سال بعد نواحی پیرامون شهرهای پرجمعیت یادشده از نواحی مهمی هستند که همچنان و احتمال وقوع زلزله شدید در آنها بالا است.

مهدی زارع که تاکید داشت نتایج این مطالعه احتمالی است و نمی‌توان پاسخ قطعی در رابطه با زمان وقوع زلزله تهران و شهرهای پرجمعیت دیگر پیشبینی کرد، در رابطه با نتیجه مطالعاتش روی زلزله تهران گفت: «پیشبینی میان‌مدت این بررسی که وضعیت رخداد زلزله شدید را در بازده‌زمانی ۶ سال بررسی می‌کند نشان می‌دهد که احتمال زلزله نسبتا قابل ملاحظه‌ای را برای منطقه پیرامون تهران در پنجره زمانی ۶ تا ۱۲ سال آینده وجود دارد. برآورد ما این است که آن احتمال قابل ملاحظه چیزی بین ٤٠ تا ٧٠ درصد است.»

او افزود: « این چنین معنایی ندارد که حتما در این بازده چنین اتفاقی رخ بدهد، ممکن است تا ۵۰ سال دیگر هم چنین اتفاقی رخ ندهد اما محاسبات چنین احتمالاتی را به ما ارائه می‌دهد.»

اما نتایج این مطالعه نشان می‌دهند که به جز تهران مناطق دیگری هم در خطر هستند.

مناطق دیگر هم در خطر هستند

در این مطالعه که ضریب لرزه‌خیزی مناطق مختلف ایران بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۸ بررسی شده و این نتیجه‌گیری انجام شده که در مناطقی که کمترین ضریب لرزه‌خیزی را داشتند در ۱۰سال گذشته شدیدترین زلزله‌ها آمده؛ زلزله‌های ورزقان در سال ۱۳۹۱، مکران، بشاگرد و سراوان در ۱۳۹۲، مورموری در سال ۱۳۹۳، ازگله در سال ۱۳۹۶ رویدادهایی هستند که این موضوع را تایید می‌کنند.

اما از این مناطق، که میزان ضریب لرزه‌خیزی در آنها پایین بود فقط بخشی از مناطق در این چند سال درگیر زلزله‌های شدید شده‌اند و این وضعیت در برخی از مناطق رخ نداده. این موضوعی است که باعث شده تا برخی پیشبینی‌ها نسبت به وقوع زلزله در آینده در برخی مناطق کشور صورت بگیرد.

زارع در این رابطه توضیح داد: «ما برای انجام پیشبینی میان‌مدت و بلندمدت وضعیت زلزله‌ها، ضریب تغییرات لرزه‌خیزی را بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۸ در مناطق مختلف ایران بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که در ۱۰ سال اخیر لرزه‌های شدید ایران همه در مناطقی رخ دادند که ضریب لرزه‌خیزی آن‌ها تا سال ۲۰۰۸ حداقل بود. این یک تفسیری را برای ما درست می‌کند که ما بتوانیم تصویر مکانی مناطقی که احتمال خطر وقوع زلزله‌ در آنها در آینده بالاتر است را به دست آوریم. یعنی می‌توانیم در یک بازده زمانی از حالا تا ۶ سال دیگر خطر وقوع زلزله شدید، یعنی زلزله بالا ۶ ریشتر را در مناطق مختلف کشور بررسی کنیم.»

در واقع مناطق سبزرنگ روی نقشه بالا، مناطقی هستند که استاد پژوهشکده زلزله‌شناسی به عنوان مناطقی که احتمال وقوع زلزله در آن وجود دارد اشاره کرده است.

او در این رابطه توضیح داد: «البته تعداد این نواحی زیاد است اما می‌توانیم بیشتر تمرکز را روی مناطقی که جمعیت قابل ملاحظه‌ای دارند بگذاریم به طور کلی برای ۶ سال روبرو باید دقت و توجه بیشتری به مناطقی مثل کرج، تهران، تبریز، شرق البرز و نواحی شرقی مازندران داشت.»

حضور روس‌ها در بازار خودروی ایران اگرچه هنوز از سوی مسوولان صنعتی و خودرویی ایران تایید نشده است، اما برخی مقامات روسی مذاکره در این خصوص را تایید کرده‌اند. آنچه مشخص است با نهایی شدن همکاری‌های خودرویی دو کشور، ورود محصولات شرکت آوتوواز (خودروساز روس و مالک برند لادا) به بازار خودروی ایران کلید خواهد خورد. بر این اساس به‌نظر می‌رسد که با تکمیل این سناریو، روسیه مسیری را طی خواهد کرد که پیش از این چینی‌ها آن را پیموده بودند. مسیری که در خلأ حضور خودروسازان اروپایی تولید‌کنندگان این کشور را به سرعت به مقصد مورد نظرشان برساند.

به گزارش دنیای اقتصاد، گویا سناریوی ورود خودروهای روسی به ایران بازهم کلید خورده و این‌بار نه در قالب واردات، بلکه سخن از تولید محصولات روسی است. بنابر ادعای منابع خبری روسیه، قرار است خودروهای روسی نیز وارد جاده‌های کشور شوند تا شاید راهی را که چینی‌ها رفتند و موفق شدند، آنها نیز طی کرده و جایی در بازار خودرو ایران برای خود دست و پا کنند.این اخبار البته غیررسمی و نه‌چندان تایید شده از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت و غول‌های جاده مخصوص، نشان می‌دهد مذاکراتی با خودروساز بزرگ روسیه برای تولید محصولات این شرکت در ایران انجام و توافقاتی نیز به دست آمده است. خودروساز روس اما «آوتوواز» نام دارد که اصلی‌ترین و مشهورترین محصول آن «لادا» است.

گویا در مذاکرات انجام شده میان طرف‌های ایرانی و روسی، بر سر تولید لادا در کشور توافقاتی حاصل و اگر مسائل مربوط به تامین قطعات و نقل‌و‌انتقال پول قابل حل باشد، هیچ بعید نیست در آینده‌ای البته نه‌چندان نزدیک، خودروهای روسی نیز مهمان «جاده مخصوص» شوند. اما چه شده که روس‌ها هوس بازار خودرو ایران به سرشان زده است؟ به‌نظر می‌رسد خودروسازی روسیه قرار است راهی را برود که چینی‌ها پیش‌تر رفتند و آن استفاده از خلأ بازار خودرو ایران است.

خودروسازان چینی در دو مرحله توانستند جای پای خود را در صنعت و بازار خودرو کشور محکم کنند، ابتدا اواسط دهه ۸۰ و مقطع بعدی نیز دوران تحریم‌های اولیه هسته‌ای. در هر دو مقطع، خودروسازی ایران با خلأ مواجه بود؛ مقطع اول به‌دلیل تنوع پایین محصولات و مقطع دوم نیز ناشی از تحریم و خروج خودروسازان معتبر خارجی از کشور. حالا روس‌ها نیز در شرایطی قرار است شانس خود را در بازار خودرو ایران امتحان کنند که تحریم‌های آمریکا بر سر خودروسازی کشور سایه افکنده و خارجی‌ها را فراری داده است.

رنو، پژو سیتروئن، فولکس‌واگن و البته برخی خودروسازان چینی، به‌دلیل تحریم‌های سخت آمریکا، یا ایران را ترک کرده یا سطح فعالیتشان را به‌شدت کاهش داده‌اند.در چنین شرایطی طبعا اگر خودروسازی خارج از این دایره به بازار ایران ورود کند، به شرط فائق آمدن بر تحریم‌ها، می‌تواند تا سال‌ها به ماجراجویی در این بازار ادامه داده و سهمی قابل‌توجه را برای خود دست و پا کند. گویا این‌بار قرعه به نام روس‌ها افتاده و آنها می‌خواهند از خلأ بازار خودرو ایران که احتمالا با کاهش بیشتر فعالیت شرکت‌های چینی، بزرگ‌تر نیز خواهد شد، استفاده لازم را ببرند.

روس‌ها البته در گذشته نیز قصد حضور در ایران را داشتند، منتها در قالب صادرات محصول و تحت همکاری با بخش خصوصی. این‌بار اما نه‌تنها پای خودروسازان بزرگ و وابسته به دولت در میان است، بلکه سناریو با محور مونتاژ و تولید نوشته شده تا شاید خودروهای روسی نیز در قاب تولیدات جاده مخصوصی‌ها ثبت شود.

مشارکت احتمالی ایران و روسیه در خودروسازی کشورمان اما قرار است بازی برد-برد باشد. از یک طرف روس‌ها به فکر گرفتن سهمی از بازار خودرو ایران هستند و در طرف دیگر، خودروسازی ایران نیز می‌خواهد بخشی از کمبود تولید و کاهش سبد محصولاتش را به‌واسطه «لادا» جبران کند. روسیه اگرچه مانند دیگر کشورها به قواعد تحریم علیه ایران پایبند است، اما به هر حال نزدیکی برخی مواضع سیاسی دو کشور و همچنین همسایگی آنها، سناریوی تولید خودروهای روسی را در «جاده مخصوص» کلید زده است. باور کلی بر این است که اثر تحریم روی خودروهای روسی (برای حضور در ایران) کمتر از سایر برندها است و بنابراین امکان تولید محصولات مشارکتی در ایران وجود دارد.

تاملی بر آوتوواز

حالا که صدای پای خودروهای روسی به ایران به گوش می‌رسد، مشتریان داخلی مایلند بدانند سطح کیفی و قیمت و همچنین تنوع محصولات «آوتوواز» چیست؟

در سال ۲۰۱۸، مجموع صادرات برند «لادا» که مالک آن آوتوواز است، رقم ۳۸ هزار و ۵۸ دستگاهی را به ثبت رسانده است. این عدد سبب شده رشدی ۵۷ درصدی در صادرات نصیب خودروساز روسی شود. محصولات تولیدی آوتوواز در ۳۴ کشور مختلف ازجمله ترکیه، شیلی و کوبا به‌فروش رسیده‌اند که این موضوع نشان می‌دهد بازارهای بزرگ جهان استقبال چندانی از لادا نکرده‌اند. طبق آمار موجود، بیشترین فروش این برند در کشورهای استقلال‌یافته از اتحاد جماهیر شوروی رقم خورده است، یعنی فروشی تقریبا درون خانوادگی. حدود ۲۶ هزار دستگاه از این خودروها نیز در قزاقستان، بلاروس و ازبکستان به‌فروش رسیده‌اند. در این میان لادا «وستا» پرچمدار محصولات این برند در صادرات بوده است.اما نکته جالب دیگر در مورد آوتوواز اینجاست که ۶/ ۶۷درصد از سهام این شرکت در اختیار شرکت رنو فرانسه قرار دارد. این شرکت بزرگ‌ترین خودروساز روسیه و شرق آسیا محسوب می‌شود و سالانه تحت برند لادا، تولید ۴۰۰ هزار دستگاهی را به ثبت می‌رساند.

تقویم آوتوواز را که مرور کنیم، روزهای تاریکی در گذشته این خودروساز روس دیده می‌شود. در جریان رکود جهانی سال ۲۰۰۹ کاهش تولید این شرکت، آن را تا مرز ورشکستگی پیش برد و کمک ۶۰۰ میلیون دلاری دولت روسیه بود که به منجی آوتوواز بدل شد. در سال ۲۰۱۰ نیز دولت روسیه برای حل مشکل این شرکت تمهیداتی اندیشید. برای مثال طرح تعویض خودروهای فرسوده با اعطای وام از سوی دولت کلید خورد که به موجب آن فروش آوتوواز در سه‌ماه دوم سال ۲۰۱۰ به دو برابر افزایش یافت و تا پایان همین سال سطح تولید در شرکت به پیش از رکود جهانی بازگشت. در سال ۲۰۱۲ این شرکت روسی با مقامات ازبکستان به توافق رسید تا یک پروژه همکاری مشترک را در این کشور افتتاح کند. این شرکت که اکنون در حال فعالیت است سالانه ۱۲۰ هزار خودروی لادا را در ازبکستان تولید می‌کند.

رنو در پشت صحنه ماجرای «لادا»؟

اما نکته‌ای که در ماجرای مطرح شدن دوباره ورود خودروهای روسی به ایران از اهمیت بالایی برخوردار است، به ارتباط و شراکت این خودروساز با رنو فرانسه مربوط می‌شود. همان‌طور که گفته شد ۶/ ۶۷ درصد از سهام این شرکت در اختیار شرکت رنوی فرانسه قرار دارد. اما آنچه مهم به‌نظر می‌رسد نقش خودروساز فرانسوی در حضور احتمالی دوست روسی اش در ایران است. بنا به گفته منابع آگاه، ظاهرا زمینه سازی برای آمدن آوتوواز به کشور بی‌ارتباط با رنو نبوده و این شرکت می‌خواهد به‌واسطه شریک روسی‌اش، به نوعی شبحی از خود در بازار ایران داشته باشد. به‌عبارت بهتر، ظاهرا رنو قصد دارد حالا که به‌دلیل تحریم‌ها امکان حضور مستقیم را در خودروسازی ایران ندارد، از مسیر آوتوواز دسترسی به این بازار را حفظ کند تا اگر روزی روزگاری تحریم‌ها برداشته شد، راحت‌تر بتواند برگردد.

رنو اگرچه قصد نداشت با وجود خروج آمریکا از برجام و تحریم خودروسازی ایران، «جاده مخصوص» را ترک کند، اما تاب تحمل فشارها را نداشت و سرانجام تسلیم شد و رفت.گفته می‌شود تا چندی دیگر، ذخایر قطعات رنو در ایران به اتمام می‌رسد و آخرین محصولات این شرکت نیز از خطوط تولید ایران خودرو و پارس خودرو خارج خواهند شد و این به معنای پایان بیش از یک دهه حضور مستمرخودروساز فرانسوی در یکی از بازارهای بزرگ خاورمیانه است. ازآنجاکه ایران به لحاظ جغرافیایی شرایط مناسبی برای تبدیل شدن به‌هاب تولید و صادرات خودرو دارد، رنو از خیلی وقت پیش به دنبال تبدیل کردن آن به مرکز تولید و صادرات خود در خاورمیانه بود.

اگر تحریم‌ها و البته سنگ‌اندازی‌های داخلی ابتکار عمل را از دست رنو نمی‌گرفت، این شرکت با استناد به خواص جغرافیایی جذاب کشور، تبدیل ایران به‌هاب تولید خود را کلید می‌زد. با این حال تحریم‌ها از یکسو و حواشی داخلی از سوی دیگر، این فرصت طلایی را از رنو گرفت. حالا اما آن طور که منابع آگاه می‌گویند، رنو می‌خواهد شانس خود را برای استفاده از موقعیت استراتژیک ایران در راستای ایجاد ‌هابی جدید در منطقه خاورمیانه، همچنان حفظ کند، آن هم به‌واسطه شریک روسی‌اش.

چالش‌های خودروساز روسی در ایران

باور عمومی طرف‌های ایرانی مبنی بر اینکه مشارکت با خودروسازی روسیه، آسیب کمتری از تحریم خواهد دید، به نوعی سبب شده وزارت صنعت،معدن و تجارت و دو غول جاده مخصوص، خودروسازی این کشور را جانشینی برای شرکای سابق (به‌ویژه اروپایی‌ها) فرض کند و با کمک همسایه شمالی، تیراژ و تنوع محصول را افزایش دهد. اینکه این باور کلی تا چه اندازه قابل پذیرش و تکیه کردن است، پرسشی است که پاسخ آن را وزارت صنعت و خودروسازان بهتر می‌دانند، با این حال بدون تردید، «لادا» نیز کم و بیش تیغ تیز تحریم را تجربه خواهد کرد. مشکل بزرگی که تحریم‌های آمریکا برای خودروسازی ایران به وجود آورده، قفل شدن تقریبی نقل‌و‌انتقال پول و به تبع آن، بروز اختلالی بزرگ در پروسه تامین قطعات است. این موضوع روسیه و چین و اروپا نمی‌شناسد، چه آنکه اتفاقا خودروسازان چینی با وجود همه دلبستگی و خوشی‌هایشان در بازار ایران، زیر بار این ماجرا کمر خم کرده‌اند؛ بنابراین به‌نظر می‌رسد مشکلات و چالش‌های مربوط به نقل‌و‌انتقال پول و تامین قطعات، گریبان خودروهای روسی را نیز برای تولید در ایران خواهد گرفت.

موضوع دیگری که نمی‌توان از آن غافل شد، بحث قیمت خودروهای روسی در ایران است. با توجه به اینکه حضور احتمالی این محصولات در خودروسازی کشور در قالب مونتاژ خواهد بود، مشتریان ایرانی بهتر است از همین حالا خود را برای خودروهایی به اصطلاح‌گران آماده کنند.تردیدی نیست که حضور محصولات آوتوواز در ایران، با داخلی سازی پایینی (حداقل در ابتدای کار) همراه خواهد بود و این موضوع به معنای وابستگی بالای ارزی است. ازآنجاکه نرخ ارز در ایران به شدت در سال جاری افزایش یافته، تامین قطعات از خارج نیز در مقایسه با گذشته بسیار گران از آب در می‌آید و اثر مستقیم این موضوع، خود را روی قیمت تمام شده نشان خواهد داد.در این مورد، فربدزاوه، کارشناس خودرو کشور به «دنیای‌اقتصاد» گفت: گمان نمی‌کنم قیمت محصولات برند «لادا» با توجه به کیفیت احتمالا معقول شان، کمتر از ۸ هزار دلار باشد، بنابراین حداقل قیمت تمام شده تولید آنها در ایران (با فرض دسترسی به دلار «نیما» یعنی حدود ۹ هزار تومان)، ۷۲میلیون تومان خواهد بود. این البته در شرایطی است که اولا خودروسازان و قطعه‌‌سازان نیاز ارزی خود را از بازار آزاد تامین می‌کنند، ثانیا هزینه‌های جانبی نیز در قیمت موردنظر (۷۲ میلیون تومان) لحاظ نشده است. بنابراین بسیار بعید به‌نظر می‌رسد قیمت لادا در ایران زیر ۱۰۰میلیون تومان از آب در بیاید.

نکته دیگری که این کارشناس به آن اشاره می‌کند، به تاثیر تحریم‌ها بر حضور خودروساز روسی در ایران مربوط می‌شود.به گفته این کارشناس، داستان محدودیت نقل‌و‌انتقال پول و اختلاس در تامین قطعه، لادا را هم فرا خواهد گرفت و حتی ممکن است آمریکایی‌ها از طریق رنو، مانع حضور آوتوواز در ایران شوند. وی تاکید کرد: من نیز احتمال می‌دهم این خودروساز روسی با هماهنگی رنو قصد حضور در ایران را دارد، با این حال اگر آمریکایی‌ها رنو را تحت فشار قرار دهند، هیچ بعید نیست خودروساز فرانسوی تسلیم و پرونده لادا بسته شود.زاوه گفت:به نظر نمی‌رسد حضور خودروساز روسی در ایران حتی با وجود قرار داشتن رنو در پشت صحنه این ماجرا، نسخه‌ای بلندمدت و شفابخش برای صنعت و بازار خودرو ایران باشد.

خبرگزاری مهر در گزارشی به مناسبت چهلمین روز فعالیت حمیرا ریگی، اولین سفیر زن اهل سنت در جمهوری اسلامی، این انتخاب را به شدت مورد انتقاد قرار داده است.

این گزارش انتصاب خانم ریگی را ”انتخاب تبلیغاتی یک فیزیوتراپیست به جایگاه سفیری ایران” خوانده و می‌افزاید: «عده‌ای معتقد بودند انتخاب خانم ریگی برای پست سفارت بدون سوابق مرتبط دیپلماتیک و بدون داشتن تحصیلات مرتبط انتخاب صحیحی نیست و حتی می‌تواند موجبات تضییع منافع ملی کشورمان را فراهم کند.»

خبرگزاری مهر وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی در تأیید دیدگاه خود به عدم‌فعالیت حساب کاربری توییتر سفارت جمهوری اسلامی در برونئی استناد کرده و می‌نویسد که این حساب کاربری از چند روز پیش از شروع فعالیت خانم ریگی تاکنون غیر فعال است در حالی که وزارت خارجه عربستان روز ملی برونئی را در صفحه توئیتر خود به مردم این کشور تبریک گفته است.

پس از هوندا، اکنون احتمال دارد دیگر شرکت‌های ژاپنی نیز بازار انگلیس را ترک کنند.

به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، کوجی سوروکودا، سفیر ژاپن در انگلیس با اعلام این‌که با توجه به فضای نامطمئن ناشی از نحوه خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، احتمال دارد در ماه‌های پیش رو، شرکت‌های بیشتری از این کشور به فکر تغییر مقرهای خود از انگلیس بیافتند افزود بیش از ۱۰۰۰ شرکت ژاپنی در حال حاضر در انگلیس وجود دارند که در حال بررسی چگونگی فعالیت‌هایشان در این کشور پس از برگزیت هستند.

سوروکودا گفت: همه این شرکت‌ها شرکت‌هایی هستند که در مقیاس جهانی فعال هستند و برایشان گزینه‌های دیگری به غیر از باقی ماندن در انگلیس نیز وجود دارد. آنها اکنون نیاز دارند که بدانند انگلیس می‌خواهد بر چه اساسی به تجارت خود با اتحادیه اروپا ادامه دهد.

شرکت‌های ژاپنی ده‌ها میلیارد دلار در انگلیس سرمایه گذاری کرده‌اند و طبق اعلام منابع دولتی این کشور، کسب و کارهای ژاپنی فعال در انگلیس برای حدود ۱۴۰ هزار نفر در مناطق مختلف انگلیس اشتغال ایجاد کرده‌اند. تصمیم اخیر خودروسازی ژاپنی هوندا به تعطیلی کارخانه خود در انگلیس تا سه سال آینده، منجر به از دست رفتن بیش از ۳۵۰۰ موقعیت شغلی خواهد شد.

با این حال برخلاف ژاپنی‌ها، به نظر می‌رسد نروژ به دنبال تقویت فعالیت اقتصادی خود در انگلیس است به گونه‌ای که صندوق ثروت نروژ که بزرگ‌ترین هلدینگ سرمایه گذاری جهان با بیش از یک تریلیون دلار ثروت به شمار می‌رود، گفته است سرمایه گذاری خود در انگلیس را در سال‌های آینده افزایش خواهد داد.

انگلیس پس از آمریکا و ژاپن، سومین مقصد بزرگ سرمایه گذاری نروژ است. به گفته اینگو استینگشلد، رئیس این صندوق، پروژه‌هایی به ارزش حدود ۳۰ میلیارد دلار در انگلیس توسط صندوق ثروت نروژ تأمین مالی خواهد شد. به گفته وی، تا پایان سال ۲۰۱۸، حدود ۸.۵ درصد از کل دارایی‌های این صندوق به شکل، املاک، ارز و اوراق مربوط به انگلیس بوده است.

پزشکان توانستند یک بیمار انگلیسی آلوده به ویروس ایدز را درمان کنند.

به گزارش ایسنا، ن مرد انگلیسی دومین بیمار شناخته شده مبتلا به بیماری ایدز در جهان است که پس از انجام پیوند مغز استخوان و دریافت آن از یک اهدا کننده مقاوم در برابر ویروس HIV، بهبود پیدا کرده‌ است.

پزشکان این بیمار اظهار داشتند: سه سال پس از دریافت مغز استخوان از اهدا کننده‌ای با جهش ژنتیکی نادر که در برابر ویروس HIV مقاوم بوده، علائم بهبودی در این بیمار مشاهده شد. همچنین پس از گذشت ۱۸ ماه هیچ اثری از ویروس HIV در این فرد وجود ندارد.

«راویندرا گوپتا» یکی از پزشکان این تیم تحقیقاتی گفت: در بدن این مرد که “بیمار لندن” نام گرفته است، دیگر ویروس HIV وجود ندارد.پیش از این نیز «تیموتی براون» آمریکایی که با عنوان “بیمار برلین” شناخته می‌شود در سال ۲۰۰۷ میلادی در آلمان تحت درمان مشابهی قرار گرفت و از این ویروس پاک شد. همچنین در حال حاضر او در قید حیات است و هیچ علائمی از ویروس HIV در بدن او وجود ندارد.

به گزارش روزنامه گاردین،‌ از دهه ۱۹۸۰ بیماری ایدز به مرگ حدود ۳۵ میلیون انسان در سراسر جهان منجر شده‌ است و حدود ۳۷ میلیون نفر به ویروس HIV آلوده هستند. تحقیقات علمی متعددی روی این ویروس انجام گرفته و به تولید ترکیب‌های دارویی منجر شده که پیشرفت ویروس را در بسیاری از بیماران متوقف کرده‌ است.

«سپیده قلیان»، فعال مدنی در بازداشت، طی تماسی تلفنی به خانواده‌اش گفته‌است که به زندان سپیدار اهواز منتقل شده‌است.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، امروز دوشنبه ۱۳ اسفندماه ۹۷ و در پی خبر انتقال سپیده قلیان به زندان سپیدار اهواز، خانواده و نزدیکان این فعال کارگری در مقابل دادسرای شهرستان شوش دست به تجمع زدند.

بر اساس گزارشات دریافتی، «سپیده قلیان» در حال حاضر در زندان سپیدار اهواز در کنار زندانیانی با جرائم غیر امنیتی مانند قاچاقچیان مواد مخدر، قاتلان، سارقان مسلح و غیر مسلح و معاونان در قتل نگهداری می‌شود.

بر اساس این گزارش، بهداری بند زنان زندان سپیدار اهواز در بسیاری از روزهای هفته فاقد پزشک و حتی پرستار است. شپش و حشرات موذی موجب آزار زندانیان شده و درگیری، خودزنی، خودکشی و رفتارهای پر خطر جنسی در میان زنان این زندان شایع است.

خانواده‌ و نزدیکان این فعال کارگری برای اطلاع از آخرین وضعیت وی و همینطور درخواست آزادی‌اش روز جاری دوشنبه ۱۳ اسفندماه ۹۷ مقابل دادسرای شهرستان شوش دست به تجمع اعتراضی زدند.

خانواده این فعال کارگری و شهروند خبرنگاری که سی‌ام دی‌ماه، برای بار دوم بازداشت شده‌بود، اطلاع درستی از وضعیت او ندارند.

روز یک‌شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۷، سپیده قلیان از فعالان مدنی ساکن اهواز که پیش‌تر نیز از سوی مأموران امنیتی در جریان اعتراضات کارگران هفت تپه بازداشت شده بود، به همراه برادرش مهدی، در منزل پدری خود بازداشت شده و در پرونده‌ای جدید به «تبلیغ علیه نظام» متهم شده‌است.