به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در ادامه موج بازداشت های گسترده در خوزستان که همزمان با سفر محمود علوی، وزیر اطلاعات به استان خوزستان و نیز فرارسیدن مناسبت ۲۲ بهمن به راه افتاده است، طی روزهای چهارشنبه ۱۷ بهمن و جمعه ۱۹ بهمن ماه ۹۷ تعداد دیگری از شهروندان اهل شهرستان حمیدیه در استان خوزستان توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.

تاکنون هویت دو تن از این شهروندان به نام‌های “مصطفی شاطر آل کثیر، ۲۳ ساله، متاهل و از اهالی منطقه حمیدیه سفلی و سعید فاضل منابی، ۳۱ ساله، متاهل و از اهالى کوی کارگران حمیدیه” توسط هرانا احراز شده است.
لازم به ذکر است که منابع محلی تعداد بازداشت شدگان را بیش از این تخمین می‌زنند و اعلام کرده‌اند که این افراد توسط نیروهای وزارت اطلاعات و با همکاری اطلاعات نیروی انتظامی اهواز بازداشت شده‌اند.

همچنین از میان بازداشت شدگان روز چهارشنبه ۱۷ بهمن ماه در شهرستان حمیدیه، هویت دو تن دیگر توسط هرانا احراز شده است.

سلمان عبیات و عباس حجتی دو شهروند دیگری هستند که طی روز چهارشنبه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند.
گفته می‌شود این دو شهروند به همراه سه شهروند دیگر به نام‌های “شهاب صیاحى، نبی ساعدی و احمد ساعدی” روز چهارشنبه بازداشت شده و روز پنج‌شنبه جهت تفهیم اتهام به دادگاه حمیدیه و نهایتا به زندان شیبان اهواز منتقل شده‌اند. هرانا پیش تر به گزارش بازداشت این سه شهروند پرداخته بود.

منابع محلی پیش‌تر دلیل بازداشت این شهروندان را جمع‌آوری کمک برای سیل زدگان دشت آزادگان عنوان کرده‌اند؛ با این حال تا لحظه تنظیم این گزارش هیچ اطلاع دقیقی از اتهامات و محل نگهداری آنها در دست نیست.

هرانا روز گذشته نیز در گزارشی به شرح بازداشت و احراز هویت ۲۷ تن از بازداشت شدگان روزهای اخیر در این استان پرداخته بود.

هرچند نزدیکان برخی از این افراد می‌گویند که تعدادی از آنها در زمینه مسائل مذهبی فعال بوده‌اند؛ با این حال از دلایل بازداشت این شهروندان تاکنون اطلاعی در دست نیست. همچنین تاکنون شفاف سازی در این رابطه از سوی قوه قضائیه صورت نگرفته و از محل نگهداری بسیاری از بازداشت شدگان اطلاعی در دست نیست و سرنوشت این افراد در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

لازم به ذکر است که روز پنج‌شنبه ۱۸ بهمن‌ماه محمود علوی، وزیر اطلاعات در مصلای شهر شوش از شناسایی و بازداشت “تیم‌های بسیاری که تلاش‌های زیادی برای به چالش کشیدن امنیت کشور کرده‌اند” خبر داده بود.

شهرستان حمیدیه یکی از شهرستان‌های استان خوزستان در جنوب غربی ایران است

وزیر امور خارجه آمریکا مقامات جمهوری اسلامی را متهم کرده که با دزیدن ثروت ملت ایران، فرزندان خود را راهی آمریکا می‌کنند. او گفته دولت آمریکا در حال بررسی این مساله است.

مایک پمپئو در ویدیویی که در حساب کاربری وزارت امور خارجه آمریکا در توییتر به زبان فارسی منتشر شده (فیلم زیر)، گفت: همان کسانی که مشغول نابود کردن زندگی عادی مردم ایران در سرتاسر کشور هستند، فرزندانشان را به خارج می‌فرستند. رهبران جمهوری اسلامی پول مرذم ایران را گرفته‌اند و بچه‌های خود را به خارج می‌فرستند تا درس بخوانند، خرید کنند و از مزایا و آزادی‌هایی که ما در ایالات متحده داریم استفاده کنند. این موضوع برای ما هم نگران‌کننده است که آنها خانواده‌هایشان را به خارج می‌فرستند. ما در حال بررسی این موضوع هستیم.

در ماه‌های اخیر، و به‌ویژه پس از آنکه فرزندان برخی از مقامات جمهوری اسلامی عکس‌هایی از خود و شیوه زندگی خود در آمریکا منتشر کردند، بحث در این باره بالا گرفته است.

دختر علی لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی، دو فرزند علی نوبخت نماینده مجلس و برادر محمد باقر نوبخت، رییس سازمان برنامه و بودجه، دختر محمد شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، نوه آیت‌الله محمد یزدی، عضو فقهای شورای نگهبان و رییس پیشین قوه قضاییه، پسر حسین فریدون برادر حسن روحانی و دختر محمد علی کی‌نژاد عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی از جمله فرزندان مقامات جمهوری اسلامی هستند که در ماه‌های اخیر اقامت آنان در آمریکا در شبکه‌های اجتماعی و یا حتی رسانه‌های داخل ایران خبرساز شده است.

اقامت دو فرزند معصومه ابتکار در آمریکا در این میان به‌طور ویژه مورد توجه قرار گرفته است. او سخنگوی دانشجویان پیرو خط امام بود که در 13 آبان 1358 به سفارت آمریکا حمله کردند و دیپلمات‌های آمریکایی را به گروگان گرفتند. معصومه ابتکار در حال حاضر معاون امور زنان و خانواده رییس جمهوری است.

در آستانۀ چهلمین سالگرد تأسیس حکومت مذهبی روحانیون در ایران، نشریۀ اقتصادی له‌زه‌کو چاپ پاریس نوشته است که حکومت اسلامی تهران چهلمین سالگرد یک انقلاب فرسوده و از نفس افتاده را جشن می گیرد و حتا سخنرانی اخیر رهبر جمهوری اسلامی در جمع نظامیان نتوانست حسّ وضعیت فاجعه بار کشور را پنهان کند.

نشریۀ اقتصادی له‌زه‌کو نوشته است که تنها متحد جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر روسیه است، هر چند خود مقامات روسیه تصریح می کنند که تهران متحد مسکو نیست.

به نوشتۀ له‌زه‌کو سیاست ها و اقدام های ماجراجویانۀ جمهوری اسلامی ایران در سوریه، یمن و لبنان منشاء نگرانی است، در حالی که برای ۸۱ میلیون ایرانی نیز وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشورشان نگران‌کننده‌تر از گذشته است.

له‌زه‌کو اضافه کرده است که دو سوم جمعیت امروز ایران بعد از تأسیس حکومت اسلامی به دنیا آمده‌اند و از دو سال پیش به این سو اعتصاب ها و اعتراض های پراکندۀ خیابانی که طی آن مردم برای نخستین بار صریحاً خواستار پایان یافتن حکومت اسلامی هستند، به ثابت زندگی روزمرۀ مردم ایران بدل شده است.

به نوشتۀ له‌زه‌کو رویگردانی عمومی از ایدئولوژی حکومت اسلامی در ایران عمیق و گسترده است و فرار مغزها و اعتراض روزمرۀ زنان علیه حجاب اجباری از بارزترین مصادیق این رویگردانی است.

به نوشتۀ له‌زه‌کو شکست رژیم اسلامی ایران چهل سال پس از تأسیس آن خود را بیش از هر جا در شکست اقتصادی نمودار می کند.

به گزارش رادیو فرانسه، لوموند دیگر روزنامۀ معتبر فرانسوی در مطلبی که به قلم فرستاده اش به شهر قم منتشر کرده، نوشته است که تحریم های آمریکا اقتصاد بیمار ایران را بی ثبات کرده است. کاهش هفتاد درصدی ارزش ریال ناگهان بخش بزرگی از طبقۀ متوسط ایران را نیز در فقر فرو برده است.

گزارشگر لوموند همچنین نوشته است که با تعمیق بحران های اقتصادی و اجتماعی کشور، روحانیان میانه رو نیز می کوشند بیش از پیش از حکومتی که منشاء مشروعیت آن به شمار رفته اند، فاصله بگیرند و با دخالت های قدرت در امور خاص خود مخالفت کنند.

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

چهارشنبه‌ ۱۰ بهمن‌ماه پس از یک‌سال بلاتکلیفی، اولین دادگاه برای هشت فعال محیط زیست به نام‌های مراد طاهباز، سام رجبی، امیرحسین خالقی، هومن جوکار، سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی، طاهر قدیریان، عبدالرضا کوهپایه، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی، با اتهام “⁧ جاسوسی⁩ از مراکز نظامی⁩ کشور و فساد فی‌الارض”با ریاست قاضی صلواتی برگزار شد.

گفتنی‌ست در این جلسه ‏از حضور “محمد آقاسی” وکیل “سام رجبی⁩” در دادگاه جلوگیری به عمل آمد.

خانم نیلوفر بیانی ۳۱ ساله یکی از این هشت فعال محیط زیست و عضو رسمی حفاظت از محیط سازمان ملل در مقابل “قاضی صلواتی” با صراحت اعلام کرده است که تمام اعترافاتی که از وی ضبط شده تحت فشار و شکنجه‌های روانی بوده و هیچکدام از این اعترافات ارزش قانونی ندارد.

با توجه به این برخورد قهر آمیز و پرونده سازی علیه فعالان محیط زیست، طبق قوانین جمهوری اسلامی، احتمال احکامی چون حبس بلند مدت و حتی اعدام برای چنین اتهاماتی وجود دارد.

متاسفانه در طول یک‌سال گذشته و با وجود قتل “کاووس سیدامامی” در زندان، همچنان امکان دادخواهی و رسیدگی به این پرونده از منظر حقوق بشری وجود نداشته و رسانه‌ها، جراید و فعالان به اصطلاح حقوق بشریِ وابسته به حکومت با سکوت خود به این پرونده‌سازی و زمینه‌سازی برای نابودی محیط زیست و فعالان محیط زیست کمک شایانی کردند!

در این میان طبق معمول شاهد سکوت و بی‌تفاوتی سلبریتی‌ها بودیم، به قول یکی از تئوریسین‌های اصلاحات، سعید حجاریان،”حرفمان را باید از زبان سلبریتی‌ها بزنیم”، اما این‌بار حرفِ فعالان محیط زیست، حرفِ “نظام مقدس” نبود، پس با سکوتِ دسته‌جمعی سلبریتی‌های حکومتی و اصلاح‌طلبان مواجه شد!

پرونده‌ی این هشت فعال محیط زیست برای امثال “رضا کیانیان” هم سود و منفعت مادی هم نداشت که مانند “کمپین پیامک تبلیغاتی!” از قِبَل لب‌های خشکِ دریاچه‌ی ارومیه ملیون‌ها تومان پول به جیب بزند و شو آف کند!

در میان این سکوت و عدم حمایت داخلی از قربانیانِ فجایع محیط زیستیِ جمهوری اسلامی، جامعه‌ی بین‌‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری در سراسر جهان به ماجرا ورود کردند تا جمهوری اسلامی را وادار به پایان دادن به خشونت علیه فعالین مدنی و محیط زیستی کنند.

نکته‌ی جالب توجه این بود که در اوج بی‌تفاوتیِ سلیبرتی‌های حکومتی، اشخاص سرشناسی چون “لئوناردو دکاپریو” در حمایت از این فعالان و با انتشار پتیشن زیر برای جلب توجه جهانی به سمت این هشت نفر از اعتبار خود مایه گذاشتند.

برگزاری دادگاه علنی و عادلانه، شفاف‌سازی وضعیت زندانیان بدون خشونت و اعمال اعتراف اجباری، عدم اعمال قوانین قرون وسطایی و تبرئه‌ی فعالان مدنی، سیاسی_محیط زیستی، حرفِ ما و تمام انسان‌های آزادی‌خواه است

بخاطر خفقان و کمبودِ سلبریتی‌های مردمی، “ما حرف‌هایمان را از زبان سلبریتی‌هایشان می‌شنویم!”

آیا هنوز در جامعه‌ی سلبریتی‌های ایرانی ائم از بازیگر، خواننده، شاعر و… هنرمند متعهدی مانده است تا پژواک صدای محیط زیستِ ما مردم، و فعالین محیط زیست شریف در زندان شود؟

هر هنرمند و یا فعال پرطرفدار در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند با انتشار پتیشن در رساندن صدای حقانیتِ این هشت فعال محیط زیست به گوش جهانیان و حمایت از آنان سهیم باشد.

****************************

مسابقه‌ای شرم آور بین بدنام ترین “قاضی” ها

مسابقه‌ای شرم آور، بین بدنام ترین «قاضی» ها و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی، برای سرکوب سازمان یافته جنبش ها!

مادران پارک لاله ایران: محمدناصر مقیسه معروف به ناصریان، رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی، پرونده ای بسیار سنگین در نقض حقوق بشر در ایران دارد. حکومت اسلامی او را از ابتدای دهه ی شصت با عنوان دادیار در زندان های اوین، قزل حصار و گوهردشت و اوین، بر مسند قضاوت نشاند تا سیاست‌های جنایت کارانه حکومت را به خوبی به پیش ببرد و او جنون آسا، این مسئولیت را تا کنون به پیش برده است. او در کشتار گروهی تابستان ۱۳۶۷، دادیار ناظر و سرپرست زندان گوهردشت بود و گفته می‌شود که نقشی بسیار فعال در کشتار زندانیان سیاسی داشته است و تا کنون نیز به همین روال ادامه داده است.

ابوالقاسم صلواتی، رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی، یکی دیگر از بدنام ترین قاضی ها در طی یک دهه ی اخیر در ایران بوده است که احکام اعدام و حبس های طولانی مدت برای بسیاری از فعالان سیاسی و اجتماعی داده است و او نیز پرونده ای بسیار سنگین در نقض حقوق بشر دارد. گفته شده است که آبان سال ۹۴، خبرهایی مبنی بر فساد مالی ابوالقاسم صلواتی از گوشه و کنار منتشر شد و او را به مرز برکناری رساند، ولی هم چنان بر مسند قضاوت برای سرکوب فعالان باقی است.

کانون نویسندگان ایران یکی از خوش نام ترین و پیگیرترین تشکل های علنی در ایران است که از اردیبهشت سال ۱۳۴۷، به عنوان اولین تشکل صنفی و دموکراتیک اهل قلم، آغاز به کار کرد. اعضای کانون از دهه ی شصت تا کنون با اعدام، ربودن به قصد قتل، کشته شدن، زندان و شکنجه، تبعید، حمله به مراسم ها، سانسور گسترده و حذف فرهنگی نیز روبرو بوده اند، ولی هیچ گاه از مبارزه ی علنی و رو در روی دشمن دست نکشیدند. آن‌ها برای آزادی اندیشه و بیان و قلم، بدون هیچ حصر و استثناء فعالیت می‌کنند و روز به روز بر تعدادشان اضافه می شوند.

رضا خندان مهابادی و کیوان باژن از اعضای هیات دبیران کانون نویسندگان ایران و بکتاش آبتین بازرس کانون نویسندگان ایران و دیگر اعضای کانون، مدتی است که به شدت تحت فشار و اتهام های مختلف نهادهای اطلاعاتی و امنیتی هستند و این سه عضو کانون به اتهام های سنگین متهم شده اند. آن‌ها در پرونده اول به «تبلیغ علیه نظام» و در پروند دوم به «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» و «تشویق زنان کشور به فساد و فحشا» متهم شده‌اند و هر یک با وثیقه صد میلیون تومانی آزاده شده بودند. در دوم بهمن دادگاه آن‌ها در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب با ریاست محمد مقیسه تشکیل شد و دادگاه از حضور وکلای آن‌ها ناصر زرافشان و راضیه زیدی جلوگیری کرد و چون این افراد حاضر به دفاع از پرونده خود بدون حضور وکلای خود نبودند، مقیسه، وثیقه صد میلیون تومانی آن‌ها را از یک صد میلیون تومان به یک میلیارد تومان برای هر کدام تبدیل و آن‌ها را راهی زندان کرد که خوشبختانه با همت آشنایان و اعضای کانون، هر سه نفر به طور موقت آزاد شده اند و امیدواریم که همگی به زودی و بدون قید و شرط آزاد شوند.

از طرف دیگر خبردار شدیم که فرهاد میثمی و رضا خندان (همسر نسرین ستوده)، از فعالان شناخته شده ی جنبش مدنی در ایران، توسط صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، در دادگاه بدوی، به ۶ سال حبس تعزیری و ۲ سال محرومیت از خروج از کشور و عضویت در احزاب و گروه‌های سیاسی و اجتماعی محکوم شده‌اند. فرهاد میثمی در روز ۹ مرداد توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی بازداشت شد. رضا خندان نیز در ۱۳ شهریور توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی بازداشت شد. در حال حاضر رضا خندان با قید وثیقه آزاد شده است و فرهاد میثمی در زندان بسر می‌برد و از وضعیت سلامتی او، به ویژه پس از اعتصاب غذای طولانی وی هیچ اطلاعی در دست نیست.

ما به شدت نگران سلامتی تمامی زندانیان سیاسی هستیم که برای رسیدن به حداقل خواسته‌های انسانی خود مجبور به اعتصاب غذا شده‌اند و جان شان در معرض خطر جدی است. هم چنین محمد نجفی،‌ وکیل فرهاد میثمی و فعال حقوق بشر، که به سه سال حبس محکوم شده و هم‌اکنون در زندان اراک بسر می برد، به دو سال حبس دیگر محکوم شده است.

جعفر عظیم زاده و پروین محمدی، از فعالان جنبش کارگری و از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران در روز سه شنبه ۹ بهمن به فاصله چند ساعت در منزل شخصی هر یک در پردیس کرج، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند و آن‌ها را به کلانتری ۱۱ فردیس کرج بردند. به گفته محمدعلی جداری فروغی، وکیل جعفر عظیم زاده وی برای گذراندن محکومیت ۶ ساله به زندان اوین منتقل شده است و قرار است به این محکومیت اعتراض شود. در مورد پروین محمدی گفته شده که در دادسرای فردیس کرج سند وثیقه سیصد میلیون تومانی برای آزادی وی پذیرفته نشد و او را پس از صدور قرار بازداشت موقت به زندان کچویی کرج منتقل کردند. جعفر عظیم زاده در اسفند ۹۳ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست صلواتی به شش سال حبس و دو سال محرومیت از فعالیت‌های سیاسی و صنفی محکوم شد.

روز چهارشنبه ۱۰ بهمن نیز دادگاه بررسی به اتهام هشت تن از فعالان محیط زیست در دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به صورت غیرعلنی و بدون حضور وکیل تعیینی آنان برگزار شد. محمدحسین آقاسی یکی از وکلای این هشت نفر گفته است، نه تنها به دادگاه برای دفاع از موکلش سام رجبی دعوت نشد، بلکه حتی خانواده‌های این فعالان محیط زیست از برگزاری دادگاه بی‌اطلاع بودند. به گفته مادر سام رجبی؛ تعدادی از خانواده‌ها به محض اطلاع به دادگاه می‌روند که آن‌ها را به دادگاه راه نمی دهند. اعترافات اجباری زیر شکنجه، محور اصلی کیفرخواست این هشت نفر در این دادگاه بوده است. خبرگزاری ایرنا نوشته است؛ چهار نفر از هشت فعال محیط زیست متهم به اتهام سنگین«افساد فی‌الارض» هستند، سه نفر آنها متهم به «جاسوسی» و یک نفر متهم به «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» است. پیش از این اتهام همگی آنها جاسوسی عنوان شده بود اما به یک باره جعفری دولت‌آبادی دادستان تهران در تاریخدوم آبان ۹۷ اعلام کرد که اتهام چهار نفر از این فعالان به افساد فی‌الارض تغییر کرده است. اتهامی که می‌تواند مجازاتاعدام را همراه داشته باشد.

چهارشنبه ۱۰ بهمن، دادگاه تجدید نظر سهیل عربی، وبلاگ نویس و عکاس منتقد نیز برگزار شد. این دادگاه در خصوص پرونده سازی جدیدی برای وی بوده که در تیرماه ۹۷ توسط محمدناصر مقیسه به ۶ سال حبس محکوم شد. او در آبان ۱۳۹۲ توسط قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران بازداشت شد و به اتهام توهین به مقدسات، ابتدا به اعدام و در دادگاه تجدید نظر به هفت سال و نیم زندان و دو سال تحقیقات مذهبی محکوم شد. وی در بهمن ۹۶، در اعتراض به ضرب و شتم گلرخ ایرایی و آتنا دائمی اعتصاب غذا کرد و او را از زندان اوین به زندان بزرگ تهران (فشافویه) منتقل کردند و در آنجا به شدت مورد ضرب و جرح قرار گرفت و بینی او را شکستند. در خرداد ۹۷ شایعه ای مبنی بر خودکشی وی از زندان پخش شد و او را راهی بیمارستان کرد. فرنگیس مظلوم مادر وی گفت او خودکشی نکرده و این خبر دروغ است.

هم چنین، اسماعیل بخشی و سپیده قلیان و تعدادی از فعالان دانشجویی به نام های؛ امیر امیرقلی، ساناز الله یاری و امیرحسین محمدی فرد، از نشریه گام، به دلیل نوشتن مطالبی در حمایت از اعتراضات کارگران، هنوز در بازداشت و زیر فشار شدید و شکنجه روانی و جسمی قرار دارند و از سرنوشت آن‌ها هیچ اطلاعی در دست نیست. عسل محمدی نیز در همین ارتباط بازداشت شده بود که پس از یک ماه با وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی به طور موقت آزاد شده است.

کلانتری های زیر نظر نیروی انتظامی، نیروهای اطلاعاتی و امنیتی زیر نظر وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه پاسداران و دادگاه ها و دادسراهای زیر نظر قوه قضاییه و تمامی نهادهای در قدرت از صدر تا ذیل، متحدانه و در مسابقه‌ای شرم آور به سرکوب، تحقیر، توهین، تهدید، تبعیض، بازداشت یا قتل های سیاسی مردم در خیابان‌، شکنجه، اعتراف گیری، محرومیت‌ مضاعف در زندان ها، عدم رسیدگی به زندانیان بیمار و قتل فعالان سیاسی و اجتماعی در زندان ها به طرق مختلف، مشغول اند، در حالی که می‌دانند روزی نه چندان دور باید در دادگاه های عادلانه و علنی پاسخ گوی تمامی این جنایت ها و بی‌عدالتی‌ها باشند.

این‌ جانیان چگونه می‌توانند شب در کنار خانواده خود آرام گیرند و سر بر بالین بگذارند، وقتی می‌بینند که زندانیان در زندان ها دارند جان می دهند، آرش صادقی یک نمونه است که در زندان به سرطان مبتلا شده و نیاز به شیمی درمانی فوری در بیمارستان دارد، ولی او را به حال خود رها کرده‌اند تا جان دهد.

ما مادران پارک لاله ایران، سرکوب، بازداشت، شکنجه، پرونده سازی، اعتراف گیری، عدم رسیدگی به زندانیان و تمامی قتل های دولتی نهان و آشکار فعالان سیاسی و اجتماعی در ایران را به شدت محکوم می‌کنیم و خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.

به گزارش مهر، سفارت فرانسه در ایران به اساتید و پژوهشگران دانشگاه‌های ایرانی بورس پسا دکتری در رشته‌های علوم پایه، مهندسی و علوم انسانی اعطا می‌ کند.

مهلت ثبت نام برای شرکت در این بورس ۱۵ آوریل مصادف با ۲۶ فروردین ماه است که متقاضیان پذیرش در این بورس تحصیلی باید دارای مدرک دکتری در رشته های اعلام شده باشند.

همچنین متقاضیان دریافت این بورس باید عنوان استاد و محقق در یکی از دانشگاه ایرانی‌ از سپتامبر سال ۲۰۱۷ مشغول باشند.

این بورس تحصیلی به مدت ۶ ماه با پرداختی ماهیانه به مبلغ ۲ هزار و ۵۵ یورو اعطا خواهد شد.

به گزارش ایسنا، اطلاعات رهگیری ” اس اند پی گلوبال پلاتس” نشان می‌دهد نفتکش عبقیق که متعلق به شرکت نفتکش دولتی بحری است، ۲۰ ژانویه بندر یانبو در دریای سرخ را ترک کرده و پس از توقف به مدت یک روز در یکی از بنادر اسپانیا در ۳۰ ژانویه، به سوی ونزوئلا رهسپار شده است.

این کشتی مقصد خود را پایانه نفتی خوزه ونزوئلا اعلام کرده و انتظار می‌رود ۱۱ فوریه به مقصدش برسد که تقریباً بیش از دو هفته پس از اعلام تحریم‌های آمریکا علیه شرکت نفتی دولتی PDVSA ونزوئلا خواهد بود.

مقامات شرکت بحری ، وزارت نفت عربستان سعودی و شرکت PDVSA در این باره اظهارنظر نکرده‌اند.

نفتکش‌های شرکت بحری از سوی شرکت آرامکوی سعودی برای حمل نفت و محصولات نفتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

طبق اطلاعات پلاتس، در دو سال اخیر، هیچ نفتکش سعودی به ونزوئلا سفر نکرده است.

بر اساس گزارش پلاتس، این نفتکش ممکن است حامل نفت سبک یا میعانات عربستان برای خوزه باشد. ونزوئلا معمولاً نفت فوق سنگین خود را با نفت سبک‌تر یا نفتا ترکیب می‌کند تا گرید قابل صادرات را تولید کند اما واردات ۱۲۰ هزار بشکه در روز مواد رقیق کننده از آمریکا با وضع تحریم‌ها علیه شرکت PDVSA، متوقف شده است و صادرات میعانات عربستان می‌تواند این شکاف را پر کند.

همچنین ممکن است عبقیق به دنبال بارگیری یک محموله نفت از ونزوئلا برای صادرات به منطقه دیگری باشد.

برخی از منابع بازار گفته‌اند این نفتکش ممکن است به پایانه خوزه می‌رود تا نفت ونزوئلا را بارگیری کرده و به پالایشگاه‌های آسیایی تحویل دهد.

شرکت ” ریلاینس اینداستریز” هند پیش از این از نفتکش‌های بحری برای حمل نفت ونزوئلا به پالایشگاه‌های خود در غرب هند استفاده کرده است. این شرکت هندی یکی از خریداران مهم نفت ونزوئلا است و انتظار می‌رود وارداتش از این کشور با تحریم‌های آمریکا و توقف واردات پالایشگاه‌های آمریکایی، افزایش پیدا کند.

احتمال سوم این است که مقصد نفتکش از سوی خدمه‌اش به اشتباه وارد شده است.

اقدام کاخ سفید برای تمرد نظاميان ونزوئلا از مادرو

دولت آمریکا در حال مذاکرات مستقیم با نظامیان در ونزوئلاست و از آنها می خواهد دست از حمایت از نیکلاس مادورو رئیس جمهور این کشور بردارند. ارتش پشتیبان اصلی نیکلاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا است.

روزنامه انگلیسی ایندیپندنت به نقل از یک مقام آمریکایی نوشت: کاخ سفید در حال گفتگو با اعضای نیروهای مسلح ونزوئلاست و امیدوار است، افراد بیشتری از حمایت از دولت دست بردارند.

این مقام آمریکايی گفت: ریزش هایی در میان نظامیان طرفدار دولت ونزوئلا وجود دارد و ما شاهد جدا شدن گسترده نظامیان از دولت خواهیم بود.

بیشتر ناظران معتقدند سرنوشت مادورو به اقدامات ارتش بستگی دارد. فعلا تعداد معدودی از نظامیان ارشد از حمایت از مادورو دست برداشته اند.

در همین حال تحلیلگران به این موضوع اشاره می کنند که تعداد زیادی از افسران رده بالا، بخشی از نظام فاسد از لحاظ مالی بوده اند که از حکومت کردن مادورو سود می برند. بعید است این نظامیان در دولت جدید از چنین زندگی برخوردار باشند.

این در حالیست که رهبر مخالفان امکان مداخله نظامی آمریکا را منتفی نمی‌داند.

خوان گوایدو به خبرگزاری فرانسه گفته است که در چنین شرایطی هر آنچه لازم باشد برای نجات جان انسان‌ها انجام خواهد داد.

وی گفت: حمایت از اقدام نظامی آمریکا در ونزوئلا در راستای به کارگیری تمامی راه‌های ممکن برای تحقق آزادی در این کشور است.

رهبر مخالفان ونزوئلا گفت: بیشتر ونزوئلایی‌ها خواهان تغییر هستند و هیچ کسی به خاطر مادورو خود را به خطر نخواهد انداخت چرا که وی دیگر قادر به حل بحران نیست.

رئیس‌جمهوری آمریکا تاکید کرد، دیپلمات‌های آمریکایی “جلسه بسیار سازنده‌ای” با مقام‌های کره‌شمالی داشتند و نشست اواخر فوریه با رهبر کره‌شمالی در شهر هانوی، پایتخت ویتنام برگزار خواهد شد.

دونالد ترامپ جمعه شب در پیامی توییتری نوشت: نمایندگان من همین الان کره‌شمالی را پس از یک جلسه بسیار سازنده ترک کردند و درباره زمان و مکان دومین نشست با کیم جونگ اون توافق شد. این نشست در هانوی ویتنام در تاریخ ۲۷ و ۲۸ فوریه انجام خواهد شد.

رئیس جمهوری آمریکا ابراز امیدواری کرده که با این دیدار فرایند صلح به پیش برده شود.

ترامپ در روزهای گذشته اعلام کرده بود که تاریخ دومین نشست با کیم جونگ اون، رهبر کره‌شمالی هشتم و نهم اسفند ماه و محل برگزاری آن هم ویتنام است اما شهر محل برگزاری نشست مشخص نشده بود.

وزارت خارجه آمریکا اعلام کرده است، استفان بیگان، نماینده ویژه آمریکا در امور کره‌شمالی برای فراهم کردن مقدمات این نشست سه روز مذاکراتی در پیونگ‌یانگ داشت. به گفته آن، بیگان با کیم هیون چول، همتای کره‌ای خود توافق کرده است تا پیش از این نشست دوباره دیدار داشته باشند.

به گزارش خبرگزاری رویترز، استفان بیگان و کیم هیوک چول، در مذاکراتشان در پیونگ‌یانگ از چهارشنبه تا جمعه درباره “پیشبرد تعهدات نشست سنگاپور میان ترامپ و کیم جونگ اون برای خلع سلاح کامل، تغییر روابط آمریکا-کره‌شمالی و ایجاد صلح پایدار در شبه جزیره کره” رایزنی کردند.

علی اکبر امیدمهر

مرگ بر گفتن های علنی رهبر رژیم ،به مقامات آمریکائی،گرچه نوعی دوپینگ گفتاری ناشی از مصرف داروها و مواد توهم زاست.اما در عین حال نشان دهنده اوج ضعف (یک فرد قوی ،هرگز فحش نمیدهد ) و بیچارگی وی ،در حصول به خواسته ها و شکست ها وبه بن بست رسیدن های مکنونات قلبی اش ،میباشد.

در مراجعه به کتب روانشناسی و مبحث علائم بیماری و دلایل پرخاشگری (خشم افسار گسیخته وتهاجمی کنترل نشده) یکی ازین علل، مشکل فرد در سازماندهی یا کنترل افکار، با انگیزه آسیب رساندن به خود (ماذوخیسم) و دیگران (سادیسم) ذکر شده است. و اینکه :
– وی خواهان جنگ است.تا شیرازه از هم پاشیده امور رژیم را،به بهانه جنگ،سرو سامان داده و همچون همیشه،صورت مسئله را، فعلا پاک کند.
– پول هزینه گرم نگهداشتن حمام خون های هلال شیعه را، بخاطر تحریم های ساختار شکن ندارد.در نتیجه در وحشت است.که تروریست های وابسته (حزب الله و…) بخاطرعافیت اندیشی و نجات خویش و هم سرنوشت نشدن با رژیم و آینده نگری ،با دشمن رژیم متحد شوند.از دست پوتین ،بخاطر استفاده ابزاری از وی، برای حل و فصل مسائل اش ،با دیگران و نیز از دست بشار اسد هم ،عصبانی است.چون علائمی از وی دیده ،که برای بقای رژیم اش در دمشق، حاضر است .مصالحه با اعراب منطقه و دشمنان سابق را، بر ادامه روابط دوستانه ، با رژیم ترجیح دهد.در یمن و لبنان و عراق نیز همینطور..
– مصرف داخلی برای جلوگیری از ریزش نیروها،با حفظ آماده باش آنها، در مقابل خیزش مردم.
– قصد جذب همپالگی های باصطلاح انقلابی خویش، از جمله نیروهای رادیکال و ارتودوکس چپ باقیمانده در جهان را ،بخاطر این مرگ گفتن های علنی ،دارد.
اما وی درین مرگ گفتن ها ،از یک قانون بین المللی ،مبنی بر حق انجام عمل متقابل به مثل، غافل مانده است.زیرا هم ملت آمریکا و هم ملل منطقه و همه انسانهای این کره خاکی،با توجه به استدلال وی (ما کاری به ملت آمریکا نداریم و مرگ بر آمریکا یعنی مرگ بر حاکمان آمریکا…..) در مرگ بررهبران آمریکا و منطقه (قبلا علیه رهبران اسرائیل و اعراب منطقه نیز چنین عباراتی بکار برده بود) گفتن، می توانند.از کوچک و بزرگ بگویند،ما با ملت ایران کاری نداریم.اما مرگ بر حاکمان جمهوری اسلامی ..

برخی منابع خبری از برخورد خشونت آمیز گارد زندان با تعدادی از زندانیان زن در زندان قرچک ورامین خبر می دهند. گفته می شود ریشه این تنش به موارد مختلفی از جمله اعتراض عده ای از زندانیان به اینکه نام شان در فهرست عفو ۲۲ بهمن نبوده، بر می گردد.

رئیس زندان قرچک علت شورش را خبر عفو زندانیان عنوان کرده است. زندان قرچک ورامین در بیابان‌های شرق تهران واقع شده است. بسیاری وضعیت این زندان ویژه زنان را با بازداشتگاه کهریزک مقایسه می‌کنند

در پی این اعتراضات، نیروهای گارد زندان قرچک، طی دو روز گذشته با گاز اشک‌آور و فلفل به این بندها حمله کرده و زندانیان را مورد ضرب‌و جرح شدید قرار دادند. زندانیان برای مقابله با اثر گاز اشک‌آور تعدادی از پتوهای خود را آتش زدند و آتش به ملحفه‌های تخت‌ها و سایر وسایل چوبی سرایت کرده است.

چند تن از خانواده‌های زندانیان در تماسی تلفنی ضمن اظهار نگرانی از وضعیت بستگان خود در زندان، از همه مردم و خانواده‌ها درخواست کمک کرده‌اند.

مسئولان زندان، درب بندها را قفل کرده‌اند و زندانیان به دلیل آسیب‌های وارده از گاز اشک‌آور و گاز فلفل، درب‌های هواخوری را شکستند، اما در هواخوری مورد ضرب‌وجرح نیروهای گارد زندان قرار گرفته‌اند.

بنا بر آخرین اطلاع از این زندان، هم‌اکنون جان دست‌کم ۴۰۰ نفر از زندانیان قرچک در خطر است.

در میان زندانیان، زنانی هستند که حامله بوده یا با کودکان خود در این زندان، دوره محکومیت خود را سپری می‌کنند و همین موضوع نگرانی خانواده‌های این زندانیان را دو چندان کرده‌است.

کاربران در شبکه‌های اجتماعی، از این اتفاق، با عنوان “فاجعه در زندان قرچک” نام می‌برند و خواستار پاسخ‌گویی نهادهای مربوطه و اقدام فوری سازمان‌های حقوق بشری نسبت به این وضعیت شده‌اند.

هشدار نسبت به وقوع یک “فاجعه”

هم‌زمان با بالا گرفتن نگرانی‌ها از وضعیت زندانیان زن در زندان قرچک ورامین، محمود صادقی، نماینده مجلس نیز شرایط این زندان را نگران‌کننده خوانده و گفته است، مسئولان حاضر به پاسخگویی در این زمینه نیستند.

سایت مجذوبان نور که پایگاه مستقل خبری دراویش نعمت‌اللهی گنابادی است، نوشته است: ماموران زندان برای پایان دادن به ناآرامی در بند زنان زندان قرچک به شلیک گلوله متوسل شده‌اند. همچنین ماموران زندان که همگی مرد هستند زنان زندانی را مورد ضرب و جرح قرار داده‌اند و بدین ترتیب در همه زندان شورش شده است.

وبلاگ بنیاد حقوق بشری عبدالرحمن برومند روایت یک عضو خانواده یکی از زندانیان از حمله مأموران به زندانیان قرچک را بازتاب داده است. گفته می‌شود در این زندان یک فاجعه رخ داده است: «گاز اشک‌آور در سالن‌های بسته بدون پنجره، بسیاری از زندانی‌ها حالت خفگی دارند. بسیاری جاها آتش گرفته و پر از دود شده است. دست و پا و سر تعداد زیادی از زندانیان شکسته است. بسیاری از زندانیان آسیب‌دیده را به حال خودشان رها کرده‌اند و یک تعداد را هم برده‌اند به بیمارستان.»

یک فرد مطلع درباره‌ وضعیت زندان قرچک به بنیاد برومند می‌گوید: «آن جا همه چیز قابل اعتراض است. غذای بد، درمان بد، آب شور، اما چیزی که می‌تواند زندانیان را این قدر خشمگین کند، این است که اول به آنها بگویند آزاد می‌شوید و زندانی ساکش را ببندد و بعد بگویند، ببخشید اشتباه شد. وگرنه سال‌هاست که مسئولان به بیماری‌ها بی‌توجهی می‌کنند. اینها یک عده زندانی عادی هستند که سال‌هاست زندان‌اند. دلشان خوش شده بود که آزاد می‌شوند چرا که به خاطر چهل سالگی انقلاب این قدر در رادیو و تلویزیون تبلیغ عفو گسترده کردند. نمی‌دانید توی سالن ملاقات چه خبر بود! همه می‌گفتند که بچه‌ها آزاد می‌شوند.»

سایت کلمه نیز درباره وضعیت حاکم بر این زندان زنان از قول شاهدان عینی نوشته است: «آلودگی‌های ناشی از نبود امکانات کافی سرویس‌های بهداشتی، ازدحام ۲۰۰۰ زندانی در هفت سوله که گنجایش یک سوم جمعیت مذکور را نیز به سختی داراست و برخوردهای بسیار نامناسب مأموران زندان با زندانیان و نگهداری کودکان زندانی زیر ۱۸ سال در میان زندانیان خطرناک، عدم وجود آب قابل شرب، وضعیت نامناسب غذایی، تنها گوشۀ کوچکی از مشکلات زندانیان نگهداری شده در این زندان است.»

مقاومت زن شجاع درویش و حکم شلاق و شکنجه

دژخیم قوه قضائیه خامنه ای: زن درويش شكنجه نشده و با رأفت دستگاه قضایی فعلا با وی برخوردی صورت نگرفته است

خبرگزاری فارس نوشت: محمدجعفر مرتضائیان رئیس دادگستری شهرستان قرچک در خصوص ادعای خانم الهام احمدی (يكي از زنان دراويش گنابادي دستگیرشده) اظهار داشت: بعد از اطلاع از ادعای شکنجه نامبرده در زندان زنان قرچک شخصا جهت بررسی در زندان حضور پیدا کرده و از نزدیک در جریان پرونده نامبرده قرار گرفتم و موارد لازم را با رئیس زندان مورد بررسی قرار دادیم. بعد از بررسی پرونده مشخص شد که هیچ‌گونه شکنجه‌ای وجود نداشته و ادعای وی کذب محض و افترا به دستگاه قضایی است.

مرتضائیان بیان داشت: خانم احمدی در ماجرای خیابان پاسداران به جرم اقدام علیه امنیت ملی به دوسال حبس محکوم شد که هم‌ اکنون دوران محکومیت را در ندامتگاه زنان استان تهران(قرچک) سپری می‌کند و در این مدت نامبرده دچار کسالت شده و پس از مراجعه به درمانگاه ندامتگاه، پزشک برای وی دارو تجویز می‌کند. این مسؤول با بیان اینکه پزشک زندان به دلیل توهین و ضرب و جرح از احمدی شکایت کرده است، ادامه داد: زندانی به جرم درگیری با مأموران، پزشک و پرستار، همچنین وجود شاکی خصوصی و برهم زدن نظم زندان و ایجاد تشنج به ۷۴ ضربه شلاق تعزیری محکوم می‌شود که هنوز هیچ ضربه شلاقی نخورده و حکم اجرا نشده است.

رئیس دادگستری قرچک در ادامه این موضوع گفت: برای بررسی موضوع و ملاقات با خانم احمدی شخصا به زندان رفتم و اعلام کردم درصورتی‌که حق از ایشان ضایع‌شده باشد، قطعا بررسی، پیگیری و برخورد می‌شود که وی از ملاقات با بنده سر باز زد و رسیدگی به مشکل خود را نپذیرفت. طبق اسناد موجود در زندان، خانم احمدی از ملاقات با افراد و خویشاوندان خود نیز سر باز می‌زند و ملاقات آن‌ها را نمی‌پذیرد. با این روش سعی دارد خود را یک زندانی سیاسی جلوه دهد برای همین تقاضای جابجایی به زندان اوین را دارد.

این مسؤول تأکید کرد: ندامتگاه زنان استان تهران جزو سه زندان برتر و مورد تأیید دستگاه قضایی و امور زندان‌ها است. رئیس دادگستری قرچک در خصوص جوسازی رسانه‌های معاند خاطرنشان کرد: تماس خانم احمدی با رسانه‌های معاند و انتقال فایل صوتی از داخل زندان بوده و در صحبت‌هایی که انجام داده، نسبت به نظام و دستگاه قضایی توهین انجام داده است که خود جرم است اما با رأفت دستگاه قضایی فعلا با وی برخوردی صورت نگرفته است. مرتضائیان یادآور شد: بنده به‌عنوان رئیس دادگستری قرچک بعد از بازدید و مشاهده مدارک و اسناد موجود صراحتاً شکنجه خانم الهام احمدی را ندامتگاه زنان استان تهران رد می‌کنم و ادعای وی دروغ محض و در جهت تخریب دستگاه قضایی و خودنمایی است.