محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی که این روزها گفتگویش با مجله فرانسوی لوپوئن و انکار شعار نابودی اسرائیل از سوی حاکمان ایران خبرساز شده روز چهارشنبه همزمان با سالروز درگذشت زرتشت این روز را گرامی داشت.

به گزارش رادیو پیام اسرائیل، ظریف در این پیام تصریح کرد: سالروز درگذشت آشو زرتشت، پیامبر بزرگ ایرانی را به کلیه زرتشتیان مهربان کشورمان و «پارسیان» در سایر کشورها تسلیت می گویم. زرتشت بزرگ پایه گذار آیین یکتاپرستی در ایران باستان و منادی و مبلغ پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک است. آئینی که هنوز هم هویت خود را در مهر و دوستی میان انسان های نیک نهاد و دوری از کینه و رفتارهای اهریمنانه جستجو می کند.

ظریف در حالی به زرتشت به عنوان پیامبر ایرانی اشاره میکند که جمهوری اسلامی همواره تلاش داشته ایران باستان و نمادها و شخصیت های آن را کم رنگ و محو کند. سیاست ضدیت با ایران و فرهنگ و تمدن کهن آن تا جایی پیش رفت که خمینی دستور داد نماد باستانی شیر و خورشید را که به گفته او شیر و خورشید منحوس بود را از روی پرچم ایران برداشتند.

ظریف از فرهنگ ایران باستان و مظهر آن یعنی زرتشت سخن میگوید اما در همان حال حکومتی را نمایندگی میکند که رهبرانش با صراحت از نابودی کشورهای دیگر سخن به میان می آورند. این در تناقض آشکار با رسالت و پیام صلحی است که زرتشت نه تنها به پیروانش بلکه به تمامی بشریت هدیه کرد.

رویترز بر پایه سندی که از توافق دو کشور در اختیار داشت، نوشته بود که مطابق توافق‌نامه یادشده، نیمی از پول نفت مستقیم صرف واردات از هند می‌شود. رویترز نوشته بود، در توافق‌های پیشین تهران و دهلی نو آمده بود که ۴۵ درصد پول نفت ایران به روپیه و ۵۵ درصد دیگر به یورو پرداخت شود.

هند فعلا از تحریم‌های نفتی ایالات متحده علیه ایران مستثنی شده است. مقام‌های هندی امیدوارند که واردات نفت از ایران در سال ۲۰۱۹ هم میسر باشد.

با توجه به تحریم‌های ایالات متحده، این کشور مجاز خواهد بود از جمله محصولات کشاورزی و غذایی، دارو و تجهیزات پزشکی به ایران صادر کند.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام جمهوری اسلامی در پیامی به موضوع حادثه خونین اتوبوس دانشگاه آزاد – واحد علوم و تحقیقات – و آتش‌سوزی در دبستان “اسوه” در زاهدان اشاره کرده است.

سردار محسن رضایی با طرح این پرسش که “چرا نظارت دستگاه‌های مربوط آن قدر ضعیف بوده”، تصریح کرده که “اهمال، بی‌مبالاتی و عدم احساس مسئولیت، خسارات فراوانی در اداره کشور به بار آورده” است. او “بی‌تفاوتی نسبت به مال و جان مردم” را “از بقایای فرهنگ شاهنشاهی” برشمرده است.

خبرگزاری هرانا – مراسم سالگرد جان باختن عباس (شهرام) فرج‌زاده طارانی، یکی از ده‌ها نفری که در پی حوادث خونین دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در عاشورای سال ۸۸، توسط نیروهای امنیتی کشته شده بود، با تهدید نیروهای امنیتی لغو شد. وی در تاریخ ۶ دی‌ماه ۸۸ توسط خودروی نیروهای انتظامی زیر گرفته شد و فیلم این صحنه دلخراش که به وسیله دوربین‌های تلفن همراه ضبط شده بود، به سرعت در فضای مجازی منتشر شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نیروهای امنیتی از برگزاری مراسم نهمین سال درگذشت عباس(شهرام) فرج‌زاده طارانی، از جان باختگان عاشورای ۸۸ جلوگیری کردند.

حوریه فرج زاده طارانی، خواهر شهرام فرج‌زاده، طی یادداشتی در این خصوص گفت: “متاسفانه با من از وزارت اطلاعات تماس گرفتند و مراسم زنده یاد شهرام فرج زاده را کنسل کردند و تاکید کردند اگر مراسم را کنسل نکنم ضمن برخورد شدید قانونی، مشکل برای میهمانان ایجاد خواهند کرد و همین امروز خواهند آمد و اجازه نخواهند داد مراسم صورت گیرد”.
لازم به ذکر است پیشتر در سالگرد آغاز حوادث خونین سال ۸۸، راحله فرج‌زاده طارانی، خواهر شهرام فرج‌زاده، در گفتگویی با گزارشگر هرانا از شرایط سختی که طی یک و نیم سال اخیر برای همسر و فرزند برادرش به وجود آمده و از اینکه طی این مدت چطور مسئولان پیگیری‌های خانوادهٔ وی در خصوص یافتن قاتل برادرش را به سخره می‌گرفتند گفته‌ بود.

در تاریخ ۶ دی‌ماه ۱۳۸۸، در جریان وقایع خونین پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری که به دلیل همزمانی با روز عاشورا به عاشورای ۸۸ موسوم شده است ده‌ها تن از معترضین به نتایج انتخابات کشته و زخمی و صدها نفر بازداشت شدند.

مسئول نظام صنفی کشاورزی شهرستان زابل؛ مردم نان شب برای خوردن ندارند؛ دولت به داد مردم نرسد، مرگ در انتظارشان خواهد بود

پیش تر در خبرها آمده بود که اخیرا دستکم دو کودک در ایران در اثر گرسنگی طولانی، خودکشی کرده اند. این در حالیست که جمهوری اسلامی بر بودجه تبلیغات دینی و سپاه پاسداران و بسیج هزاران میلیارد تومان افزوده است.

خبرگزاری هرانا – مسئول نظام صنفی کشاورزی شهرستان زابل با اشاره به مشکلات کشاورزان در این منطقه می‌گوید که “مردم نان شب برای خوردن ندارند. آنهایی که اندکی پول و توش و توانی داشتند به شهرها و استان‌های دیگری همچون مشهد، تهران و مازندران مهاجرت کردند. آنهایی هم که توان و سرمایه رفتن ندارند، اگر دولت به دادشان نرسد، با ادامه این وضع مرگ در انتظارشان خواهد بود”. آقای برخوردار درخصوص وضعیت صیادان نیز گفته است که در اینجا دیگر کسی کشاورزی و صیادی نمی‌کند. تعداد اندکی هستند که شاغل ادارات، مغازه‌ها و فعالیت‌های اقتصادی دیگری هستند اما همان‌ها نیز، عمدتا قطعه زمینی برای کشاورزی و یا دامداری داشته و دارند. گفتن ندارد که آنها نیز فروپاشیده‌اند. وی در ادامه با انتقاد از دولت می‌گوید “جوری به این منطقه و مردم آن بی‌اعتنایی می‌کنند که انگار مردم سیستان و بلوچستان جزو مردم ایران نیستند. کاری می‌کنند که مردم از اینجا فراری شوند. این تبلغات‌هایی که می‌کنند که فلان کار را کرده‌ایم و فلان طرح را افتتاح و توسعه داده‌ داده‌ایم، حقیقت ندارد. مردم را سرِ کار گذاشته‌اند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایلنا، کشاورزان و نمایندگانشان از مصائب کم‌آبی در سیستان می‌گویند. منطقه‌ای که چرخ اقتصاد آن بر محور کشاورزی می‌گردد و مسیرهای درآمدی دیگری هم ندارد. در چنین جایی، کمبود آب پیامدهای سهمگینی در ابتدا برای ساکنان آن و در ادامه برای کشور، می‌تواند داشته باشد.

هفته‌ای نیست که طی آن خبری از درد و رنج مردم استان پهناور سیستان و بلوچستان نشنویم. همین هفته گذشته بود که چند دانش‌آموز خردسال در آتش بی‌توجهی و کمبود وسایل ایمنی مدرسه‌ای در زاهدان سوختند.

نهادینه شدن محرومیت‌های بنیادین و درمانده شدن مردم از برآوردن اولیه‌های زندگی
اما اخبار و مستندات فراوانی وجود دارند که بیانگر روزگار سخت مردمان این خطه است. درد و رنج این مردم البته تا حدودی متفاوت از وضعیت بسیاری از دیگر مردم ایران است. فقر آنها نه همچون بسیاری دیگر جاها از مثلا دستمزد پایین، بلکه مسائل بسیار بنیادی‌تر است. در سیستان و بلوچستان، مردم درمانده از برآوردن اولیه‌های زندگی‌شان هستند. دورافتادگی از مرکز و سایر کلانشهرهای بزرگ، محرومیت‌های بنیادینی را در این منطقه نهادینه ساخته است. برنامه‌هایی هم که از سوی نهادهای تصمیم‌گیر کشور برای بهبود وضعیت این منطقه اتخاذ شده، به‌نظر می‌رسد تاکنون پاسخگوی مشکلات جاری نبوده و بیشتر در راستای پاسخ به وجدان دردآلود مقامات و افکار عمومی بوده است.

آنچه که قطعی به‌نظر می‌رسد اینکه خشکسالی و نبود مدیریت کارآمد در حوزه منابع آب و عدم پاسداری از حقآبه‌ دریافتی دریاچه هامون –سومین دریاچه بزرگ ایران- از افغانستان، موجب امحاء ابتدایی‌ و حیاتی‌ترین ابزار تولید این مردم یعنی آب شده؛ آبی که ابزار انباشت ثروت و دست یازیدن به پویایی اقتصادی-اجتماعی-فرهنگی و نهایتا سیاسی است؛ اما سال‌هاست که از دسترس ساکنان آن خارج شده است.

حاج ملک برخوردار (مسئول نظام صنفی کشاورزی شهرستان زابل) با اشاره به گذشته مطلوب شمال سیستان، وضعیت مردمی را به تصویر می‌کشد که نه لزوما برخوردار از ثروت و مکنتی شاهانه، که دارای زندگی‌ای آبرومند بودند که تداوم آن می‌توانست به ایجاد رونق و قدم گذاردن بر پله‌های نردبان توسعه یاری رساند. بنا بر گفته‌های وی؛ تا ۱۵ سال قبل اوضاع خوب بود اما به‌تدریج آب کم شد.

میزان بهره‌برداری از ظرفیت‌های کشت منطقه به صفر رسیده است
می‌گوید: تا مدتی قبل، حداقل نیمی از ظرفیت‌های کشت منطقه، مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفت اما اکنون شاید بتوان گفت این میزان به صفر رسیده است. اصلا کسی دیگر کشاورزی و صیادی نمی‌کند. ۴۰۰ هزار صیاد و کشاورز و دامدار در این منطقه هستند. تعداد اندکی هم هستند که شاغل ادارات، مغازه‌ها و فعالیت‌های اقتصادی دیگری هستند اما همان‌ها نیز، عمدتا قطعه زمینی برای کشاورزی و یا دامداری داشته و دارند. گفتن ندارد که آنها نیز فروپاشیده‌اند. اساسا منطقه‌ای که منبع اصلی تولید ارزش افزوده‌اش را از دست دهد، حیات انسانی‌اش دچار زوال می‌شود.

دولت به داد مردم نرسد، مرگ در انتظارشان خواهد بود
پس مردم چه می‌کنند؟ مسئول نظام صنفی کشاورزی شهرستان زابل که خود فعال در عرصه کشاورزی است پرسش را با پرسش پاسخ می‌دهد: چه بکنند؟ اصلا در این منطقه باران نمی‌بارد. دریاچه هامون چندسالی می‌شود که ورودی آب ندارد. مردم نان شب برای خوردن ندارند. آنهایی که اندکی پول و توش و توانی داشتند به شهرها و استان‌های دیگری همچون مشهد، تهران، مازندران و… مهاجرت کردند. آنهایی هم که توان و سرمایه رفتن ندارند -اگر دولت به دادشان نرسد- با ادامه این وضع مرگ در انتظارشان خواهد بود.

ملک اما از دولت انتقاد می‌کند و توضیح می‌دهد: جوری به این منطقه و مردم آن بی‌اعتنایی می‌کنند که انگار سیستانی‌ها جزو مردم ایران نیستند. کاری می‌کنند که مردم از اینجا فراری شوند. این تبلغات‌هایی که می‌کنند که فلان کار را کرده‌ایم و فلان طرح را افتتاح و توسعه داده‌ داده‌ایم، حقیقت ندارد. مردم را سرِ کار گذاشته‌اند.

برخوردار که همچون بسیاری دیگر ساکنان منطقه، کشاورز است، می‌گوید: فکر می‌کنم نهادهایی همچون نظام صنفی کشاورزی به‌خاطر ارتباطات مستقیمی که هر روز با مردم دارند، این قابلیت را دارند که وظیفه توزیع نهاده‌های کشاورزی و کالاهای مورد نیاز مردم را برعهده بگیرند.

در خط مقدم بادهای ۱۲۰ روزه، نصیب مردم چیزی جز گرد و خاک نیست
محمد سارانی (رییس شورای اسلامی شهر ادیمی، مرکز شهرستان نیمروز) که خود کشاورز و دامدار است، با بیان اینکه زندگی مردم ادیمی که در شمالی‌ترین نقطه سیستان و بلوچستان هستند کاملا وابسته به جریان رودخانه هیرمند است اما اکنون که آبی از افغانستان به داخل ایران نمی‌آید و هامون نیز خشکیده، هیچ درآمدی از مشاغل اصلی‌شان یعنی صیادی و کشاورزی کسب نمی‌کنند، می‌گوید: غیر از گرد و خاک، اکنون چیز دیگری نصیب ما نمی‌شود چراکه اینجا خط مقدم بادهای ۱۲۰ روزه است.

کسی به سیستان بازنمی‌گردد
سارانی هم غمگین از مهاجرت‌ گسترده مردم ادیمی است و می‌گوید: در محله‌ای که خانه من قرار دارد قبلا بالای ۱۰۰ خانوار زندگی می‌کردند اما طی چندسال اخیر، شاید نیمی از آنها و یا حتی بیشتر رفته باشند. این مهاجرت‌ها بازگشتی هم به دنبال خود ندارند. کسی به سیستان بازنمی‌گردد؛ روند به این شکل پیش برود روزی سیستانی خواهیم داشت که خالی از سکنه است

رییس شورای اسلامی شهر ادیمی می‌گوید: شرایط زندگی مردم نیمروز بسیار سخت شده است. کار و کسب‌شان به شدت مشکل پیدا کرده است. بی‌آبی هزینه‌ها و خسارات بسیار زیادی را به کشاورزان و دامداران تحمیل کرده است. برای مثال، قبلا علوفه آنقدر در حاشیه دریاچه هامون فراوان بود که لازم نبود کسی پول علوفه بدهد اما اکنون به‌خاطر کم‌آبی و نابودی کشاورزی منطقه، قیمت علوفه بسیار بالا رفته است. دامدار پول علوفه را در این وضعیت از کجا بیاورد که بدهد.

سارانی به برخی مساعدت‌های دولت برای حمایت از مردم منطقه اشاره کرده اما بر ناکافی بودن آنها تاکید می‌کند: فقر آن‌قدر گسترده و عمیق است که این اقدامات دردی را از دردهای مردم دوا نمی‌کنند.

آب؛ مهم‌ترین مطالبه سیستانی‌ها
سارانی با اشاره به روحیه صبر، سخت‌کوشی و قناعت سیستانی‌ها، می‌گوید: سیستانی‌ها اکنون جز آب چیزی نمی‌خواهند. آنها توانمند هستند و در این خطه با قدمت بالای تاریخی، قرن‌ها از این سفره نعمات الهی که در اینجا به واسطه هیرمند و هامون برایشان وجود داشته، بهره می‌بردند.

ادامه می‌دهد: اما اکنون با بدبختی زیست‌شان را می‌گذرانند. هرآنچه که پس‌انداز کرده‌بودند، از دست داده‌اند. در اینجا نه کارخانه‌ای هست و نه اشتغال پررونق دیگری که روزی‌رسان مردم شود. بدبختی مردم در اینجا ناشی از بی‌آبی است.

عزیز سارانی (نماینده مردم سیستان و بلوچستان در شورای عالی استان‌ها) هم در توضیح وضعیت ناگوار مردم شمال این استان پهناور می‌گوید: دو سوم جمعیت زابل، کشاورز هستند. از سال ۹۶ که ورود آب رودخانه هیرمند به دریاچه هامون به‌طور کلی قطع شد، کشاورزان برای مرحله دوم کشت‌شان آبی نداشتند. در نتیجه، کشاورزی‌شان به‌طور کامل نابود شد.

وی ادامه می‌دهد: در این منطقه کارخانه و تشکیلات اقتصادی عریض و طویلی که بتواند ایجاد اشتغال کند، وجود ندارد. مرزها هم برای بهره‌مندی مردم بومی منطقه بسته است. از همین رو، تنها منبع درآمد مردم از طریق کشاورزی و دامپروری بوده است.

کشاورزان و دامداران چوب حراج به محصولات و احشامشان زده‌اند
سارانی از درد و رنج جانکاهی می‌گوید که روح هر تولیدگری را می‌آزارد. به‌موجب نبود آب و شرایط مناسب کشت محصول و پرورش دام و فقدان هرگونه چشم‌‌انداز روشن، آنها به هرآنچه که تولید کرده و تاکنون نگاه داشته‌اند، چوب حراج زده‌اند.

اما قطع شدن آب رودخانه صرفا معیشت مردم را تحت تاثیر قرار نداده، بلکه سارانی از خطری که در کمین حیات در سیستان است می‌گوید و آن تمام شدن آب شرب در سال آینده است. به اعتقاد وی؛ اگر روند کنونی تا تابستان سال آینده ادامه یابد این خطر وجود دارد که تمام ذخایر آب آشامیدنی موجود در چاه نیمه‌ها به پایان خود برسند. البته همین آب چاه نیمه‌ها از کیفیت مطلوبی برخوردار نیست و صرفا با کلی مواد افزودنی‌، می‌توان بوی تعفن آن را تا حدودی گرفته، مورد استفاده قرار داد.

در مواجهه با چنین چشم‌اندازی، سارانی می‌گوید: چشم امید مردم به کمک‌های دولت و پرداخت خسارات از سوی آنها برای نابودی کشت و احشام‌شان است که متاسفانه تا الان محقق نشده است. همچنین، به یارانه بسیار وابسته و امیدوارند. با این وجود، به‌نظر می‌رسد برای مردم این منطقه جز خدایشان، چیز دیگری باقی نمانده است. اگر کاری صورت نگیرد، شرایط فاجعه‌بار کنونی بدتر خواهد شد و کل منطقه از جمعیت خالی خواهد شد.

دولت کاری بکند و حقآبه هامون را از افغانستان بگیرد
حاج شریف سارانی (نماینده کشاورزان شهرستان هیرمند) که خود کشاورز است، می‌گوید: دولت کاری برای ما نکرده و مطالبات ما را در حوزه حقآبه دریاچه هامون برآورده نکرده است. ما انتظار داریم دولت؛ تدبیری پیشه کرده و حق ما را از افغانستان بگیرد. در شرایطی که کشاورزی در این منطقه به‌طور کامل نابود شده، اگر کاری برای تامین آب انجام نشود، آب شرب هم تا مدتی دیگر قطع خواهد شد.

چرا مردم از مبادلات تجاری در مرزها، هیچ نصیبی نباید ببرند
می‌افزاید: در اینجا کارخانه‌ای نیست. اما بالغ بر چندصد دستگاه تریلی و تانکر و… از اینجا رد شده، عامل مراودات تجاری بین ایران و افغانستان هستند. چرا نباید مردمی که کشاورزی، دامپروری و صیادی‌شان از بین رفته، سهمی از این مراودات تجاری که در مرزها انجام می‌شوند، داشته باشند؟

کشاورزی که یارانه‌بگیر شده؛ تنها ضامن وامش، خدا است
نماینده کشاورزان شهرستان هیرمند از عریضه‌ها و نامه‌های بی‌پاسخی که به مسئولان نوشته، با حسرت یاد می‌کند و می‌گوید: دولت هیچ کاری برای ما نمی‌کند. می‌گویند اگر آب برای کارتان می‌خواهید باید پیش‌پرداختی برای بهره‌مندی از آن بدهید. یا اینکه برای دریافت وام خوداشتغالی، ۲۰ درصد پیش‌پرداخت آن را در اختیار داشته باشم. من نوعی که بیشتر هزینه‌های زندگی‌ام از طریق یارانه فراهم می‌شود از کجا چنین پول و ضمانتی را بیاورم؟ کشاورزی که زندگی‌اش از بین رفته، تنها ضامن زندگی‌اش فقط خدا است.

حاج شریف دیگر کشاورز سیستانی است که از امیدش به خداوند می‌گوید: به نظر می‌رسد ته‌مانده انگیزه‌ای که موجب بقای ساکنان سیستان شده، همین توکلت علی الله است.

۵۰ درصد سیستانی‌ها اینجا را ترک کرده‌اند
حاج شریف در پایان از هجرت یاران می‌گوید: سیستان ۳۰۰ هزار کشاورز دارد. طی همین چندساله که خشکسالی و کم‌آبی بیداد کرده، ۵۰ درصد سیستانی‌ها از اینجا مهاجرت کرده‌اند. بسیاری روستاها متروک شده‌، و مرزها در حال خالی شدن از سکنه هستند. در گذشته، آنها به مناطق شمالی ایران مثل گرگان و مازندران می‌رفتند اما در سالیان اخیر که حجم مهاجران بیشتر شده، آنها به مناطق مرکزی کشور مثل یزد، اصفهان، تهران و نطنز که در آنجا درآمد و اشتغال بیشتر است، رفته‌اند.

روایت‌های بسیاری را می‌توان از درد و رنج مردم سیستان در اینجا ردیف کرد. اما تا زمانی که همان هزاران راه پیش‌تر رفته، چراغ راه برنامه‌ریزی برای مناطق فقرزده، کم‌آب و شکننده‌ای همچون سیستان باشد، مشکلات صرفا عمیق‌تر و گسترده‌تر خواهند شد.

آنچه که می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد، بهره‌گیری از ادراک نشات گرفته از مطالبات بومیان منطقه است. برای مثال، گرچه بسته‌های حمایتی می‌توانند چاره‌ای بر برخی از دغدغه‌های مردم باشند اما مهم‌تر از آن فراهم آوردن زیرساخت‌های لازم برای حفظ و حراست از اشتغال موجود در راستای اهداف توسعه پایدار است. در واقع، توسعه پایدار منطبق با شرایط منطقه سیستان چراغ راهنمای متصدیان امور و ساکنان باید باشد

به گزارش ایسنا، محمد میرزایی امروز در نشست «جمعیت و توسعه با تاکید بر ایران» که در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: براساس برآوردهای صورت گرفته با پیدایش کشاورزی تخمین‌زده شده جمعیت دنیا ۵ تا ۱۰ میلیون نفر بود. پس از آن مطابق با بررسی‌های صورت گرفته در سال‌ صفر میلادی جمعیت جهان بین۷۰ تا ۳۳۰ میلیون بوده است.وی افزود: درواقع پس از پیدایش کشاورزی جمعیت جهان تا حدودی رشد داشته است. در سال‌های ۱۵۰۰ میلادی جمعیت جهان به حدود ۴۹۰ میلیون نفر رسیده و همچنان رشد کرده و درنهایت در اواسط قرن نوزدهم جمعیت دنیا به یک میلیارد نفر رسید. باید توجه داشت که در طول تاریخ تا سال‌های ۱۸۴۰ میلادی جمعیت جهان به یک میلیارد نفر رسید و به‌سرعت بر تعداد جمعیت میلیاردی افزوده شد. براین اساس در سال ۱۹۹۹، ۶ میلیارد، در سال‌های ۲۰۲۵ به ۸ میلیارد و در سال ۲۰۴۵ به ۸ میلیارد نفر خواهد رسید.میرزایی ادامه داد: براساس بررسی‌های صورت گرفته از سال‌های ۱۹۶۳ تا ۲۰۱۱ میلادی به‌طور میانگین هر ۱۲ سال یک میلیارد نفر بر جمعیت جهان افزوده شد. نکته اینجاست که با توجه به تعدیلی که امروز در رشد جمعیت صورت گرفته، احتمال کنترل رشد جمعیت وجود دارد‌.

این استاد جمعیت‌شناس دانشگاه تهران با بیان اینکه «۶۰ درصد جمعیت دنیا در قاره آسیا زندگی می‌کنند»، تصریح کرد: رشد جمعیت دنیا ۱.۲ است، این درحالیست که رشد جمعیت آفریقا ۲.۳ درصد بوده که بیشترین میزان رشد جمعیت است و از سویی دیگر آسیا رشد جمعیت در آسیا ۱.۳ درصد است.وی با اشاره به نظریه‌ جمعیت‌شناسی بازراپ خاطرنشان کرد: خانم بازراپ جمعیت‌شناس انگلیسی بحث مهمی را در رابطه با رشد جمعیت و تأثیر آن در توسعه کشور مطرح کرد. درواقع فشار جمعیت منجر به تطور نوع معیشت و در نهایت عمقی‌شدن کشت می‌شود. بارزاپ معتقد است محرک انقلاب صنعتی، اشباع کشاورزی در اروپا بوده است.میرزایی با اشاره به نظریه جمعیت‌شناسی دیویس توضیح داد: دیویس معتقد است در مقابل فشار جمعیت می‌توان چهار واکنش ارائه داد، این واکنش‌ها شامل کاهش باروری، مهاجرت، عمقی شدن کشت و افزایش مرگ‌ومیر است. برای نمونه یکی از مشکلات ایران حفر چاه‌های بسیار آب است که نتیجه عمقی شدن کشت است‌. درواقع این عمقی شدن کشت، ایراداتی را ایجاد می‌کند.

این استاد دانشگاه تهران بیان کرد: علت اصلی افزایش جمعیت کاهش مرگ‌ومیر است. براساس برآوردها تا ۱۵۰ سال پیش از هر ۱۰۰۰ تولد نوزاد، ۳۰۰ نفر آن‌ها فوت می‌کردند، اما امروز این میزان به زیر ۲۰ در هر هزار تولد رسیده است. ایران در طول دهه ۳۰ تا ۶۰ شمسی رشد ۳ درصدی جمعیت داشته است که رشدی انفجاری محسوب می‌شد. از سویی دیگر امروز امید به زندگی ایرانیان ۷۰ سال است.وی با بیان اینکه «جمعیت‌شناسی با نام برلسون عوامل مؤثر با توسعه را شامل مواردی چون غذا، فضا و نیازهای مرتبط با توسعه می‌داند» اظهار کرد: برلسون معتقد است ما در زمانی زندگی می‌کنیم که افزون بر نیازهایی چون غذا و سطح زندگی افراد، نیازمند نیازهای مرتبط با توسعه چون آموزش هستیم.

برای نمونه میزان باسوادی مردم ایران در سال ۱۳۳۵ تنها ۱۵ درصد بوده، اما امروز به ۹۰ درصد رسیده است. عامل دیگری که در توسعه نقش دارد، بهداشت است. باید توجه داشت در مرحله انتقال جمعیتی، مرگ‌ومیر پایین می‌آید و باروری همچنان بالاست. انتقال جمعیتی در ایران ابتدا با پایین آمدن مرگ‌ومیر همراه بوده و پس از آن باروری کاهش یافته است.میرزایی تشریح کرد: در سال ۱۳۶۵، ۴۶ درصد جمعیت ایران در گروه سنی زیر ۱۵ بوده‌اند، بر براساس برآوردها در سال ۱۴۳۰ جمعیت این گروه سنی به ۲۰ درصد خواهد رسید که نشانگر ظهور جمعیتی سالخورده است و بیش از ۱۵ درصد جمعیت کشور بالای ۶۵ سال خواهند بود. در سال ۱۹۵۰ میلادی هرم سنی جمعیت ایران کاملا جوان و در حال انتقال بود. با کاهش باروری این هرم سنی از جوانی به سالخوردگی خواهد رسید. درواقع در نیمه دوم قرن ۲۱ میلادی تمامی کشورها دچار سالخوردگی خواهند شد.

در شرایط فعلی جمعیت کشور کم نیست
این استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه «جمعیت ایران از 19 میلیون نفر در سال ۱۳۳۵ به ۸۰ میلیون نفر در سال 1380 رسید»، ادامه داد: در شرایط فعلی تعداد جمعیت کشور کم نیست. بایستی توجه داشت که در سال ۱۳۰۰ جمعیت کشور کمتر از ۱۰ میلیون نفر بوده و در طول یک قرن تقریباً ۸ برابر شد، بنابراین نیاز است تا این شتاب رشد جمعیت، متعادل شود؛ چراکه مشکلات را بیشتر می‌کند.وی افزود: میزان باروری در ایران ۱.۲۴ درصد براساس سرشماری سال 1395 بوده که جمعیت براساس این میزان رشد تصاعدی خواهد بود. حتی اگر میزان باروری رشد یک درصد باشد جمعیت کشور در طول ۱۰۰ سال دوبرابر خواهد شد. درحال حاضر ساختمان سنی کشور، ایده‌ال است، اما یکی از مشکلات جامعه این بوده که نتواتستیم از این ساختمان سنی ایده‌آل و جمعیت جوان کشور به‌درستی بهره‌مند شویم و بیکاری در بین جوانان بی‌داد می‌کند.میرزایی توضیح داد: کشور دو دهه است که در سطح خرد، در درون خانواده‌ها دچار چالش شده است که این چالش، باروری زیر سطح جانشینی است. باید توجه داشت رشد منفی باروری ۵۰ سال زمان می‌برد به طول می‌انجامد تا اثرات خود را نشان دهد بنابراین نیاز است تا سال ۱۴۳۰ باید این مشکل را رفع کنیم‌. برخی معتقدند که باید برنامه‌های تنطیم خانواده را برداشته شود که کار اشتباهی است. درواقع این تصمیم خود مردم است که نمی‌خواهند بچه داشته باشند و این تصمیم نیز به کسی ارتباطی ندارد که هر خانواده چند فرزند داشته باشد؛ چراکه خصوصی‌ترین تصمیم زوجین است.

۱۶.۵ درصد جمعیت ایران سالخورده‌اند
میرزایی با اشاره به اینکه در دهه نخست پس از انقلاب بحث تهدید موالید مطرح شد، اظهار کرد:باید توجه داشت که زیرساخت‌های تنطیم خانواده در ایران از سال ۱۳۴۶ آغاز شده بود و سابقه تنظیم خانواده رسمی در این مدت زمان بوده که این برنامه‌ها منجر شد تا میزان نرخ باروری روی ۱.۸ متوقف شود.وی بیان کرد: ما دچار فوبیای سالخوردگی هستیم و سالخوردگی امری اجتناب‌ناپذیر است. ۱۶.۵ درصد جمعیت ایران بالای ۶۵ سال بود. درواقع هرچه بتوانیم جمعیت ۱۵ تا ۶۴ سال را توانمند بار آوریم؛ مشکلات سالخوردگی کمتر خواهد شد.

به گزارش رادیو فرانسه، یکی از ایرانیان در این حمله از زانو آسیب دید و در بیمارستان تحت درمان قرار گرفت. همراه ٣١ ساله او در این ماجرا آسیب بدنی ندید اما دستخوش شوک شده است.

به گزارش “اشپیگل آنلاین”، مهاجمان هنگام حمله به ٢جوان ایرانی شعار «آلمانی فقط برای آلمانی‌ها» را تکرار می کردند و انگشت میانی دست خود را که توهین بزرگی محسوب می‌شود به آن‌ها نشان می‌دادند. دو ایرانی، شوک‌زده بودند و نمی‌توانستند از خود دفاع کنند.

رشد نژادپرستی در آلمان
گرایش‌های نژادپرستانه در آلمان از سال ٢٠١۵ به این سو در پی ورود بیش از یک میلیون پناهجو به این کشور بار دیگر تشدید شده است. به تازگی رئیس اتحادیه کارفرمایان آلمان اعلام کرد که از این یک میلیون نفر، ٤٠٠ هزار تن جذب بازار کار شده اند. منابع دیگر می گویند که صدها هزار تن از پناهجویان نیز یا به کشورهای خود بازگشته‌اند، یا مسترد شده‌اند و یا آلمان را به قصد کشورهای دیگر ترک کرده‌اند.

با این همه احزاب و گروه های راستگرای آلمان، از جمله حزب “آلترناتیو برای آلمان” و جنبش راستگرای افراطی “پگیدا”، از تبلیغ علیه پناهجویان دست برنمی‌دارند. همین تبلیغات است که نژادپرستان خشونت طلب و تندرو را علیه خارجیان تحریک می‌کند.

خشونت به ویژه در شرق آلمان علیه خارجیان و خارجی‌تباران اوج گرفته است. ایرانیان نیز با این که در مقایسه با سایر اقلیت‌های خارجی دیگر در آلمان از موقعیت نسبتاً خوب و احترام نسبی برخوردارند، از این خشونت ها مصون نمانده اند، زیرا نژادپرستان هر که را غیرآلمانی به نظر برسد، مورد آزار و حمله قرار می‌دهند.
در ماه اکتبر امسال، ٢ رستوران متعلق به ایرانی‌ها و یهودیان در شهر “کمنیتس” آلمان مورد حمله راستگرایان قرار گرفت.

ایجاد فضای ترس و تردید به گفته مدیران اقتصاد آلمان سبب شده است که متخصصان کمتری حاضر به استفاده از ویزای کار برای اشتغال در آلمان شوند و بسیاری از خارجیان نیز این کشور را ترک کنند.

مدیران صنایع آلمان بارها هشدار داده‌اند که تشدید عملیات راستگرایان نه تنها سبب انصراف متخصصان از کار در آلمان می‌شود، بلکه سرمایه‌گذاران خارجی را نیز از انگیزه فعالیت در آلمان تهی می‌کند.

به گزارش مهر، سعدی ناظری برادر شهرام ناظری با اشاره به تازه ترین وضعیت جسمانی برادرش پس از عفونت ریوی که به وجود آمده و منجر به بستری شدن او در بیمارستان شد، توضیح داد: خوشبختانه از چهار روز گذشته تا به امروز وضعیت جسمانی برادرم بهتر شده و درجه تب او کاهش پیدا کرده است.

به گفته وی، هنوز مشکل عفونت ریوی وجود دارد و پزشکان درتلاشند تا هرچه زودتر این مشکل را برطرف کنند.

وی ادامه داد: روز جمعه قرار است یکسری از آزمایش ها در بیمارستان انجام شود و پس از انجام این آزمایش ها، برادرم از بخش سی سی یو به بخش عادی بیمارستان انتقال داده خواهد شد.

ناظری در پایان گفت: خوشبختانه با تلاشی که تیم پزشکی بیمارستان انجام داده به زودی مشکل ریوی نیز حل می شود و استاد بار دیگر می توانند به فعالیت های خود در عرصه موسیقی ادامه دهند.

شهرام ناظری قرار بود طی روزهای چهارم، پنجم و ششم دی ماه در شهر اصفهان کنسرتی را برگزار کند که به دلیل مشکل ریوی این برنامه ها لغو شد.

یک عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفته: وضعیت اسفبار اقتصادی موجب شده که تعداد خانوار‌هایی که تحت پوشش موسسات خیریه یا نهاد‌های حمایتی قرار می‌گیرند، روز به روز افزایش پیدا کند. الان طبق آمار کمیته امداد طی یک سال گذشته میزان تقاضا از سوی خانوار‌ها برای اینکه تحت پوشش و حمایت قرار بگیرند، پنجاه درصد افزایش پیدا کرده است. این آمار بسیار نگران کننده است و بعید نیست با ادامه این روند تعداد این خانوار‌ها به صورت تصاعدی بالا برود. این نه با اصول اقتصادی همخوانی دارد و نه سنخیتی با اصول انسانی و اسلامی دارد.

در همین حال امام جمعه مشهد گفته: دشمن می‌خواهد فتنه ۸۸ را در سال آینده تکرار کند.

به گزارش ایرنا، آیت الله سید احمد علم الهدی، نماینده، ولی فقیه در خراسان رضوی روز پنجشنبه در مدرسه علمیه نواب مشهد افزود: توطئه دشمن ادامه دارد و مقام معظم رهبری هم فرمودند که دشمن امسال مقدماتی را آماده کرده تا برای فتنه سال آینده خود نتیجه بگیرد. دشمن می‌خواهد فتنه سال ۸۸ را یکبار دیگر تکرار کند.

خامنه ای: برای سال آینده نفشه کشیده اند

رهبر جمهوری اسلامی خطاب به نیروهای حکومتی گفته: همه حواس‌شان را جمع کنند؛ ممکن است برای سال ۹۸ نقشه کشیده باشند. روحانی هم گفته: نمی‌توانیم بگوییم شرایط عادی است

خامنه ای که در جمع بسیجی ها سخنرانی می کرد، ضمن اعتراف به ریزش نیروهای رژیم گفت: برخی عناصر انقلابی از راه برگشتند و انقلاب ریزش‌هایی داشته؛ در صدر اسلام هم همین‌طور بوده است.

خامنه ای در ادامه گفت: مسئولین تلاششان را مضاعف کنند و مواظب باشند فریب زبان‌بازی دشمن را نخورند و دشمن خبیثی که از در بیرونش می‌کنند، از پنجره داخل نشود.

به گزارش صداو سیمای جمهوری اسلامی، خامنه ای در هشداری مهم به مجموعه‌های گوناگون نظام گفت: همه حواسشان را جمع کنند؛ ممکن است برای سال ۹۸ نقشه کشیده باشند. اینکه آمریکایی‌ها گفتند در سال۹۷ چنین و چنان می‌کنیم، ممکن است فریب باشد؛ ممکن است در سال ۹۷ جنجال بکنند و نقشه را برای سال ۹۸ کشیده باشند. همه، حواسشان را جمع کنند.

به گفته سیاوشی تأکیدات مخالفان این طرح بیشتر روی موازین شرعی است. به گفته آنها، چون ولی قهری می‌تواند این اجازه را به دختر بدهد که ازدواج کند پس نمی‌شود ورود کرد. این دوستان به آمار استناد می‌کنند و می‌گویند تعداد کسانی که در ۱۳ سالگی ازدواج می‌کنند تعدادشان زیاد نیست و بهتر است اصلا ورود نکنیم، درحالی‌که آمار ارائه‌شده توسط آنها از حدود چهار هزار ازدواج در یک سال خبر می‌داد که به نظر می‌رسد، بر اساس کنوانسیون‌های جهانی چنین ازدواجی در چنین جمعیتی کشتار جمعی محسوب می‌شود.

سیاوشی می‌گوید: متاسفانه تلاش ما در مجلس برای مقابله با کودک همسری به جایی نرسیده و گویا تلاش‌های مُخرب بیش از تلاشِ ما به ثمر رسید.