خبرگزاری هرانا – محمدرضا برومی مسئول کارگروه خانواده در جریان نشست بحران جنسی در ایران، با ارائه آمارهایی از وضعیت فعلی ازدواج و طلاق در کشور، گفت که “۱۳ میلیون مجرد قطعی، چهار میلیون زن بیوه، ۳.۲ میلیون پسر ۱۵ تا ۲۰ سال مجرد در جامعه وجود دارند که این آمارها نشان می‌دهد مجموعا ۲۰ میلیون نفر در کشور برای تامین نیاز جنسی خود دچار مشکل هستند”.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مهر، محمدرضا برومی مسئول کارگروه خانواده در نشست بحران جنسی در ایران با ارائه آمارهایی از وضعیت فعلی ازدواج و طلاق در کشور عنوان کرد: “حدود ۵.۵ میلیون نفر از پسران ۲۰ تا ۳۵ سال جامعه مجرد هستند به علاوه شش و نیم میلیون نفر از دختران ۱۵ تا ۳۰ سال نیز در همین شرایط هستند”.

برومی ادامه داد: “۱۳ میلیون مجرد قطعی، چهار میلیون زن بیوه، ۳.۲ میلیون پسر ۱۵ تا ۲۰ سال مجرد نیز در جامعه وجود دارند که این آمارها نشان می دهد مجموعا ۲۰ میلیون نفر در کشور برای تامین نیاز جنسی خود دچار مشکل هستند”.
وی با ارائه آماری از دانش آموزان نیز تصریح کرد: “بر اساس بررسی که سال ۹۴ انجام شد یک سوم پسران و ۲۷ درصد دختران دانش‌آموز تجربه رابطه جنسی دارند”.

برومی با اشاره به آمار مرکز مشاوره دانشگاه های کشور که در سال ۹۶ بر روی دانشجویان نیز تحقیقی انجام داد، خاطرنشان کرد: “این بررسی نشان داد حدو. ۱.۴ درصد پسران و ۱.۵ درصد دختران نیز پیش از ازدواج رابطه جنسی را تجربه کرده اند”.

روز چهار‌شنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۷ کارگران گروه صنعتی فولاد اهواز برای بیست و ششمین روز متوالی به خیابان آمدند. کارگران اعتصابی پس از راهپیمایی در مقابل مسجد جزایری در بازار سرپوشیده خیابان خمینی متوقف شدند. آنها در مقابل مسجد به سخنان کریم سیاحی نماینده کارگران فولاد گوش دادند. وی از جمله گفت: خدا لعنت کند بانی اینجا (مسجد جزایری) را که کاری به ما کرده‌‌اند که مسجد خدا هم نمی‌توانیم برویم. کارگران شعار می دادند: اسلامو را پله کردن مردمو ذله کردن…کریم سیاحی در ادامه گفت: این کشور دست یک مشت مافیا افتاده، یک نمونه گروه ملی، گروه ملی را مافیا خورده‌ است. این بازار هم همینطور هر جا بروید همین مافیاست. ما می‌توانیم این مافیا را نابود کنیم… (فیلم زیر)

**************************

طرف حساب کارگران هفت تپه کیست؟

منصور امان: فشار اعتراضات کارگران هفت تپه، رییس دستگاه قضایی را از کُنام بیرون کشیده است. تهدیدها و اتهام زنی او چیزی بر تدبیرهای امنیتی و سرکوبگرانه ای که در هفته های گذشته علیه کارگران به کار گرفته شده اضافه نمی کند، اما فراتر از هفت تپه و شوش، برای مردُم سراسر کشور، کانونی که غارت ثروت و ویرانی تولید ملی از آنجا سرچشمه می گیرد را در جامه این آیت الله فاسد و سفاک مُجسم کرده است.

آقای صادق لاریجانی با روخوانی سناریوی کُهنه ای که حُکومت در پاسُخ به خواسته ها و اعتراضهای جامعه در انبان دارد، عاجزانه به پای “دُشمن” موهوم آویخت تا او را به نیزارهای قد کشیده هفت تپه و خیابانهای تبدار شوش بکشاند و به کارگران مُعترض اتهام بزند که “ابزار”ش هستند.

اگر به یاد آورده شود که حاکمان خودکامه جمهوری اسلامی خود را مُترادف “کشور” می پندارند، در این صورت نگرانی این عُضو قضایی “هزار فامیل” در باره “به هم ریختن نظم کشور” البته بجاست. کیست که امروز و در سایه مُبارزه کارگران هفت تپه نداند که چگونه یکی از بُزُرگترین کارخانه های تولید شکر خاورمیانه توسُط بالاترین مقامها و دستگاه های حُکومتی و وابستگان آن به صورت سازمان یافته غارت و اسقاط شد.

“نظم” ادعایی آقای صادق لاریجانی به این شکل است که کارخانه سود ده با حذف سوبسید دولتی و واردات شکر از سوی “داماد” و “آقازاده” به دامان زیان دهی افکنده می شود. “خودیها” و نورچشمیها به مُفت صاحب آن می شوند و هر کس قطعه دندانگیری از گوشت قُربانی را به نیش می کشد.

در پروسه این تاراج علنی که دستکم از سال ۱۳۸۶ تاکنون با انرژی تبهکارانه بی مانندی در جریان است، بیش از دو هزار کارگر اخراج و از تنها منبع درآمد محروم شده اند، دستمُزد هزاران تن دیگر ماه ها پرداخت نشده، خانواده ها گُرسنگی کشیده اند، مزایای کار حذف شده، حق بیمه به جیب غارتگران رفته و سنگینی “نظم” انسان کُش لاریجانیها، کارگران زحمتکش را به خودکُشی کشانده.

دستگاه قضایی جمهوری اسلامی در تمام طول این مُدت شکایت کارگران را با پوزخند و شانه بالا انداختن پاسُخ گفته، زدوبندها، مُزایده های ساختگی و اختلاس مُزد کارگران را ماله کشی کرده یا صورت قانونی داده و به بیان مُختصر، نقش تامین کننده مُحیط امن را برای غارت و چپاول نیشکر هفت تپه و لگدمال کردن کار و زندگی کارگران ایفا کرده است.

مُبارزه دلیرانه کارگران هفت تپه آرامش آقای لاریجانی و همگنان را به هم زده است. خلوتگاه تلکه بگیران و پورسانت خورها امروز آشُفته است و پدر خوانده هایی که در پس نیروی ویژه، اطلاعات، آژان پرووکاتورها، جاسوسان و چُماق به دستها مخفی شده اند، یکی پس از دیگری خود را نشان می دهند. آنها به گویاترین زبان می گویند که طرف حساب کارگران هستند و اول و آخر باید با آنان تصفیه شود.

نشست زمین در تهران ؛ فاجعه در تقدیر و کابوس خطر آسیب‌های جبران‌ناپذیر در انتظار مردم

یورونیوز: تصاویر ماهواره‌ای دقیق، حاکی از نشست زمین در تهران است و ده‌ها زیرساخت‌ شهری و صدها خانه‌ها در خطر ریزش قرار دارند. تهران پرجمعیت‌ترین شهر آسیای غربی است که بیش از ۱۳ میلیون نفر جمعیت دارد. مهدی متقی و محمود حق‌شناس حقیقی، پژوهشگران مرکز تحقیقاتی علوم زمین در دانشگاه پُستدام آلمان با بررسی داده‌های ماهواره‌ای بین سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۱۷ متوجه نشست زمین در تهران شده‌اند.

آخرین داده‌ها حاکی از آن است که غرب تهران که زمین‌های شهری و کشاورزی را شامل می‌شود، در حال فرونشینی است و این ریزش در برخی نقاط تهران و همینطور ورامین حدود ۲۵ سانتیمتر در سال است. فرودگاه بین المللی امام خمینی که در جنوب غربی تهران واقع شده نیز سالانه حدود ۵ سانتیمتر پائین می‌رود. برخی پژوهشگران از جمله روبرتو توماس، پژوهشگر دانشگاه آلیکانته در اسپانیا معتقدند که تهران بالاترین نشست زمین را در جهان دارد.

نشست زمین به دلایلی چون افزایش جمعیت، بهره‌برداری نادرست از سفره‌های‌ آب‌ زیرزمینی و استخراج بی اندازه منابع نفت و گاز رخ می‌ده.

علی بیت اللهی، مدیر بخش زلزله شناسی مهندسی و خطرپذیری ایران و همکارانش در بررسی‌های خود تخمین زده‌اند که ۱۲۰ کیلومتر راه آهن، ۲۳۰۰ کیلومتر جاده، ۲۱ پل، ۳۰ کیلومتر خط لوله نفت، ۲۰۰ کیلومتر خط لوله گاز، ۷۰ کیلومتر خطوط برق ولتاژ بالا و بیش از ۲۵۰ هزار ساختمان در تهران در معرض خطر هستند.

یافته‌های پژوهشگران دانشگاه پستدام نشان می‌دهد که این نشست از سال ۲۰۰۳ از مناطق کشاورزی آغاز شده و اکنون به مناطق شهری رسیده است. جمعیت تهران در ۴۰ سال گذشته بیش از دو برابر شده است. خشکسالی، سدسازی غیراصولی و حفر هزاران چاه‌ آب غیرقانونی سبب شده تا زمین تهران در خطر ریزش قرار گیرد.

نشست‌هایی که تا کنون رخ داده غیرقابل بازگشت است؛ چرا که بخش‌های زیادی از خاک از بین رفته است. تخلیه آب زیرزمینی سبب خشکی خاک شده و به دلیل خالی شدن فاصله بین ذرات بر اثر فشار خارجی، خاک کوبیده می‌شود.

صدای زنگ خطر افزایش جمعیت

به گفته رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی تهران، ۱۷ درصد جمعیت ایران (نزدیک به ۱۴ میلیون نفر) در این استان زندگی می‌کند. پایگاه خبری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان تهران به نقل از نعمت‌الله ترکی نوشته است: «از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۹۵ تراکم جمعیت استان تهران به هزار نفر رسیده، در حالی که میانگین کشوری ۴۹ نفر است.»

ترکی به این اعتبار معتقد است که زنگ خطر افزایش جمعیت در استان تهران به صدا درآمده است. او “تداخل و تمرکز نظام تصمیم‌گیری ملی، استانی و محلی، تعارض و ابهام در مدیریت حریم شهرها و فقدان نظام مدیریت یکپارچه شهر تهران” را از جمله چالش‌های این استان برشمرده است.

همواره گفته شده که امکانات رفاهی در تهران همزمان با تمرکز سیاسی و اقتصادی رشد نیافته است. این نکته در بخشی از سخنان نعمت‌الله ترکی هم بازتاب داشته است: «سرانه تخت بیمارستانی به ازای هر ۱۰ هزار نفر در استان تهران ۷ و در کشور ۱۹ تخت است.»

نماینده جمهوری اسلامی در اوپک گفت‌وگویی با “بلومبرگ” داشته و در این گفت‌وگو حتی از احتمال کاهش بهای نفت به ۴۰ دلار برای هر بشکه نیز سخن گفته است.

به گفته ناظران، هرگاه میزان تولید نفت حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه در روز کاهش نیابد، احتمال سقوط بیشتر بهای نفت در بازارهای جهانی وجود دارد.

یک تحلیلگر غربی پیش‌بینی کرد پس از قطر، عراق ممکن است کشور بعدی باشد که اوپک را ترک می‌کند.

به گزارش ایسنا، همبستگی در داخل اوپک در پی تضاد منافع در خصوص کاهش تولید نفت و خروج ناگهانی قطر از این گروه زیر سوال رفته است.اگرچه خروج این کشور کوچک از اوپک تا حدود زیادی نمادین بوده و بعید است به خروج دیگران منجر شود، اما یک تحلیلگر انرژی برجسته معتقد است اگر قرار باشد کشور دیگری از اوپک خارج شود، آن کشور عراق خواهد بود.مایکل کوهن، مدیر تحقیقات بازار انرژی در بانک بارکلیز به شبکه سی ان بی سی گفت: تصور می‌کنم در میان همه کشور‌های عضو اوپک، عراق بوده که در شش یا هشت ماه گذشته متمایز بوده است.وی در ادامه افزود: عراق مرتبا از هدف تولید خود فراتر رفت و بنابراین اگر محدودیت تولید شدید باشد، عراق ممکن است احساس کند به نفعش است دیگر عضو اوپک نباشد.عراق که دومین تولیدکننده بزرگ عضو اوپک در میان ۱۵ کشور عضو این گروه است پس از سال‌ها جنگ و تحریم، هنوز با زیرساخت ضعیف و فقر دست و پنجه نرم می‌کند و بنابراین انگیزه دارد که شیر‌های نفت خود را باز نگه دارد. طبق اعلام آژانس بین المللی انرژی، بیش از ۹۰ درصد درآمد دولت عراق از نفت است.

کوهن به دیدار دو ماه پیش خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان سعودی از بغداد اشاره و خاطرنشان کرد که موضوع گفت و گوی مقامات دو کشور علنی نشد. به اعتقاد این تحلیلگر، دیدار‌های مذکور نشان می‌دهد نگرانی زیادی در خصوص همراه نگه داشتن عراق وجود دارد.طبق گزارش رسانه‌ها، فالح با همتای عراقی خود و عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق برای مذاکره در خصوص افزایش همکاری در بخش انرژی و برق دیدار کرد. آمریکا برای مقابله با گسترش نفوذ ایران در کشور همسایه‌اش، عربستان را به گسترش سرمایه گذاری و بازسازی عراق تشویق کرده است.

تولید نفت عراق
صنعت نفت عراق از زمان تهاجم آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، موفق‌ترین تحول را در میان صنایع این کشور داشته است و تولید نفت عراق در اکتبر به رکورد ۴.۷۶ میلیون بشکه در روز رسید. تولید فزاینده این کشور و لیبی، در افزایش عرضه جهانی در پاییز امسال نقش داشت.سعودی‌ها تلاش می‌کنند با کسب حمایت برای کاهش تولید، قیمت نفت را که از اوج خود در اکتبر یک سوم سقوط کرده است، تقویت کنند. اما کمیته نظارتی مشترک وزیران اوپک و غیراوپک در دیدار اواسط نوامبر خود در ابوظبی نتوانست درباره اقدام قاطعی متعهد شود.رهبران عربستان سعودی و روسیه هفته گذشته موافقت کردند همکاری خود برای مدیریت بازار را ادامه دهند و انتظارات بالایی برای دستیابی کشور‌های اوپک و غیراوپک به توافق کاهش تولید وجود دارد.مقامات عراقی اخیرا برآورد کرده‌اند که به ۱۰۰ میلیارد دلار برای تامین بودجه بازسازی کشور و زیرساخت آن نیاز دارند و نفت برای تامین این بودجه منبع حیاتی مانده است.ثامر غضبان، وزیر نفت عراق در اواخر اکتبر اعلام کرد تولید بیشتر نفت، اولویت اصلی این کشور است. شرکت ملی نفت بصره اعلام کرده قصد دارد تولیدش را از ۳.۲ میلیون بشکه در روز فعلی به ۵ میلیون بشکه در روز در هفت سال آینده افزایش دهد.

سایت ایران کارگر: شماری از سندیکاهای کارگری از سراسر جهان به محدود شدن آزادی‌های صنفی و سندیکایی کارگران و معلمان در ایران هشدار دادند.

در نامه این سندیکاهای کارگری به مقامات جمهوری اسلامی آمده است:

ما دائما اخبار بسیار نگران کننده‌ای از ایران دریافت می‌کنیم. مقامات در طی هفته‌های اخیر بی‌وقفه سندیکالیست‌ها و معلمان را به خاطر برگزاری تظاهرات مسالمت‌آمیز در اعتراض به گرانی زندگی و عدم پرداخت حقوق‌های معوقه، مورد اذیت و آزار قرار داده‌اند.

اخیرا تعداد بسیاری سندیکالیست و معلم دستگیر شده، از کار اخراج شده و به زندان افکنده شده‌اند. آخرین نمونه کارخانه نیشکر هفت‌تپه است که کارگران بیش از دو هفته است که در اعترض به عدم دریافت حقوق و فساد مالی مدیران کارخانه در اعتصاب به سر می‌برند.

در روز یکشنبه ۱۸ نوامبر (۲۷ آبان) کلیه ۱۹ عضو هیات رهبری سندیکای کارخانه نیشکر هفت‌تپه، از جمله اسماعیل بخشی و محسن آرمند و هم چنین خانم سپیده قلیانی، خبرنگار گزارشگر اعتصاب، دستگیر می‌شوند.

کارگران مبارز دیگری هم محکوم شده و تعدادی هم در زندان بسر می‌برند؛ از جمله ابراهیم مددی، جعفرعظیم‌زاده، علی نجاتی، همراه با تعداد زیادی از کارگران اعتصابی. اینان همگی به اتهام “اخلال” محکوم شده، از کار اخراج و زندانی شده‌اند.

اشاره به بازداشت گسترده معلمان در ادامه این اطلاعیه به بازداشت گسترده معلمان نیز اشاره شده است:
از ۱۱ نوامبر تاکنون دستکم ۱۲ معلم دستگیر شده و ۳۰ نفر دیگر جهت بازجویی احضار شده‌اند. هاشم خواستار یک عضو برجسته سندیکای معلمان مشهد در اول نوامبر دستگیر شده، سپس او را به یک بیمارستان روانی منتقل کرده و تا ۱۱ نوامبر در آن مکان نگه داشتند. در حال حاضر ۳ عضو سرشناس دیگر سندیکای معلمین در زندان بسر می‌برند.

ماده ۲۲ معاهده بین‌المللی در رابطه با حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)، هم چنین ماده ۸ معاهده بین‌المللی در رابطه با حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی(PIDESC) ضامن حق ایجاد سندیکا و عضویت در سندیکا می‌باشند و دولت ایران امضاکننده هر دو معاهده مذکور می‌باشد. جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یک عضو سازمان جهانی کار، نشان داده که تعهدات خود در چارچوب توافق‌نامه‌های بین‌المللی سازمان جهانی کار، به ویژه حق کارگران ایران در ایجاد تشکلات مستقل را مراعات نمی‌کند.

ما لغو محکومیت‌های غیرعادلانه که مغایر با آزادی‌ها و حقوق اساسی بوده و نیز آزادی فوری و بی قید و شرط همه فعالان دربند که به خاطر فعالیت‌های سندیکائی و دفاع از حقوق به حق مزدبگیران زندانی شده‌اند، به خصوص اسماعیل بخشی، علی نجاتی و سپیده قلیانی را خواستاریم.

روز چهار‌شنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۷ کارگران پولادین عزم فولاد ، زنان و مردان گروه ملی صنعتی فولاد اهواز، برای بیست و ششمین روز متوالی به خیابان آمدند. آنها متحد و یکپارچه به اعتصاب و تجمع و راهپیمایی خود ادامه دادند. (فیلم زیر: نه حاکم نه دولت نیستند به فکر ملت)

کریم سیاحی نماینده کارگران گروه ملی فولاد اهواز در جمع کارگران گفت:

این کشور دست یک مشت مافیا افتاده، یک نمونه گروه ملی، گروه ملی را مافیا خورده‌است. این بازار هم همینطور هر جا بروید همین مافیاست. ما می‌توانیم این مافیا را نابود کنیم؛ «مرگ بر مافیا».

**************************

طرف حساب کارگران هفت تپه کیست؟

منصور امان: فشار اعتراضات کارگران هفت تپه، رییس دستگاه قضایی را از کُنام بیرون کشیده است. تهدیدها و اتهام زنی او چیزی بر تدبیرهای امنیتی و سرکوبگرانه ای که در هفته های گذشته علیه کارگران به کار گرفته شده اضافه نمی کند، اما فراتر از هفت تپه و شوش، برای مردُم سراسر کشور، کانونی که غارت ثروت و ویرانی تولید ملی از آنجا سرچشمه می گیرد را در جامه این آیت الله فاسد و سفاک مُجسم کرده است.

آقای صادق لاریجانی با روخوانی سناریوی کُهنه ای که حُکومت در پاسُخ به خواسته ها و اعتراضهای جامعه در انبان دارد، عاجزانه به پای “دُشمن” موهوم آویخت تا او را به نیزارهای قد کشیده هفت تپه و خیابانهای تبدار شوش بکشاند و به کارگران مُعترض اتهام بزند که “ابزار”ش هستند.

اگر به یاد آورده شود که حاکمان خودکامه جمهوری اسلامی خود را مُترادف “کشور” می پندارند، در این صورت نگرانی این عُضو قضایی “هزار فامیل” در باره “به هم ریختن نظم کشور” البته بجاست. کیست که امروز و در سایه مُبارزه کارگران هفت تپه نداند که چگونه یکی از بُزُرگترین کارخانه های تولید شکر خاورمیانه توسُط بالاترین مقامها و دستگاه های حُکومتی و وابستگان آن به صورت سازمان یافته غارت و اسقاط شد.

“نظم” ادعایی آقای صادق لاریجانی به این شکل است که کارخانه سود ده با حذف سوبسید دولتی و واردات شکر از سوی “داماد” و “آقازاده” به دامان زیان دهی افکنده می شود. “خودیها” و نورچشمیها به مُفت صاحب آن می شوند و هر کس قطعه دندانگیری از گوشت قُربانی را به نیش می کشد.

در پروسه این تاراج علنی که دستکم از سال ۱۳۸۶ تاکنون با انرژی تبهکارانه بی مانندی در جریان است، بیش از دو هزار کارگر اخراج و از تنها منبع درآمد محروم شده اند، دستمُزد هزاران تن دیگر ماه ها پرداخت نشده، خانواده ها گُرسنگی کشیده اند، مزایای کار حذف شده، حق بیمه به جیب غارتگران رفته و سنگینی “نظم” انسان کُش لاریجانیها، کارگران زحمتکش را به خودکُشی کشانده.

دستگاه قضایی جمهوری اسلامی در تمام طول این مُدت شکایت کارگران را با پوزخند و شانه بالا انداختن پاسُخ گفته، زدوبندها، مُزایده های ساختگی و اختلاس مُزد کارگران را ماله کشی کرده یا صورت قانونی داده و به بیان مُختصر، نقش تامین کننده مُحیط امن را برای غارت و چپاول نیشکر هفت تپه و لگدمال کردن کار و زندگی کارگران ایفا کرده است.

مُبارزه دلیرانه کارگران هفت تپه آرامش آقای لاریجانی و همگنان را به هم زده است. خلوتگاه تلکه بگیران و پورسانت خورها امروز آشُفته است و پدر خوانده هایی که در پس نیروی ویژه، اطلاعات، آژان پرووکاتورها، جاسوسان و چُماق به دستها مخفی شده اند، یکی پس از دیگری خود را نشان می دهند. آنها به گویاترین زبان می گویند که طرف حساب کارگران هستند و اول و آخر باید با آنان تصفیه شود.

آمریکا سوخت‌رسانی هواپیماهای جمهوری اسلامی را نشانه گرفته است

«سلام… من ٧ ساعته که تو راه لندن هستم و هنوز زمین ننشسته‌ایم. قدیم‌تر پرواز ایران تا لندن فقط ٥ ساعت راه بود!» … «دو بار خوابیدم و بیدار شدم، هنوز به کانادا نرسیدم! عجیب نیست مسیر این‌قدر طولانی شده؟!» و.. این روز‌ها در استوری ایرانی‌ها، جملاتی شبیه به این زیاد می‌بینید.

حمل سوخت اضافه به جای پرکردن صندلی مسافر!

به گزارش شهروند، کاربران ایرانی اینستاگرام می‌گویند زمان سفر‌های خارجی‌شان طولانی‌تر شده است و مقصود اسعدی‌سامانی، دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی توضیح می‌دهد که این اتفاق به دلیل برگشت تحریم‌هاست. البته او توضیح می‌دهد که هیچ‌کدام از کشور‌ها آسمان‌شان را روی ایران نبسته‌اند و علت طولانی‌شدن زمان سفر‌های خارجی این است که برخی کشور‌ها اجازه سوختگیری را برای هواپیما‌های ایرانی صادر نمی‌کنند و هواپیما مجبور است جای دیگری برای فرود و سوختگیری پیدا کند.

هوشنگ شهبازی، خلبان ایرانی توضیح می‌دهد که هر نشست و برخاست اضافه برای سوختگیری چیزی حدود نیم تا یک ساعت به زمان پرواز‌ها اضافه می‌کند. ضمن این‌که این مسأله باعث شده هزینه بلیت‌های خارجی بالاتر برود.

او توضیح می‌دهد که تحریم سوخت باعث می‌شود هواپیما‌های ایرانی به جای پر کردن صندلی، سوخت اضافه با خود حمل کنند.

کاهش ٣٣‌درصدی مسافران پرواز‌ها

دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی با بیان این‌که تعداد سفر‌های هوایی در نیمه دوم‌سال روند کاهشی به خود می‌گیرد، می‌گوید: «امسال به دلیل بدتر شدن شرایط اقتصادی مردم و افزایش قیمت بلیت تعداد سفر با هواپیما در مهر امسال در مقایسه با مهر پارسال ٣٣‌درصد کاهش پیدا کرده است. در چنین شرایطی نمی‌توان حرف از گرانی دوباره زد. البته نمی‌توان ادعا کرد که قیمت بلیت مسافر هیچ تغییری نکرده است، اما بیشترین بار مالی ناشی از تحریم سوخت رسانی به هواپیما‌های ایرانی بر دوش ایرلاین‌هاست.»

بنا به گزارش رسانه‌ها، جلسه شورای عالی کار برای تصمیم‌گیری در باره افزایش حداقل دستمزد که قرار بود سه‌شنبه ۱۲ آذرماه ۱۳۹۷ برگزار شود، بار دیگر به تاخیر افتاد. همزمان یک مقام مسئول در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان کردستان از افزایش بیش از یک‌ونیم برابری قیمت مواد غذایی از مهر

مسعود سالمی معاون آمار و اطلاعات سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان کردستان، سه‌شنبه ۱۲ آذر، گفت که شاخص قیمت مواد غذایی در مهر ۱۳۹۷ نسبت به مهر ۱۳۹۶، به میزان ۱۶۹.۹ درصد رشد داشته است. این اظهارات در شرایطی بیان می‌شود که حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی، رشد نرخ تورم را «غیرواقعی» دانسته و گفته است که دولت توانسته نرخ تورم را باردیگر کنترل کند.

کاهش قدرت خرید کارگران در سایه رشد قیمت مواد غذایی
مرکز آمار ایران در آخرین گزارش نرخ تورم نقطه به نقطه که بیانگر رشد قیمت مواد غذایی در مقایسه با یک ماه گذشته است، را ۳۴.۹ درصد و نرخ تورم سالیانه را ۱۵.۶ درصد گزارش کرد. بر اساس گزارش مرکز آمار، بیشترین نرخ تورم مربوط به گروه مواد غذایی و آشامیدنی است و قیمت مواد غذایی در مقایسه با سال گذشته بیش از دو برابر افزایش یافته است.
با این حال دولت همچنان با افزایش دستمزدها مخالفت می‌کند و به جای آن توزیع بسته‌های حمایتی معیشت را که شامل کسانی که درآمد ماهانه کمتر از سه میلیون تومان دارند، می‌شود در دستور کار قرار داده است. وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که توزیع بسته‌های معیشتی را عهده‌دار است، هنوز در باره توزیع این بسته‌ها در میان کارگران توضیحی ارائه نکرده است.

در چنین شرایطی ناصر چمنی، نایب رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران وضعیت معیشتی کارگران را «به قدری سخت و دشوار» دانست که «حداقل‌بگیران دیگر توان ادامه زندگی ندارند». چمنی از شورای عالی کار خواست که هرچه سریعتر جلسه ای برای بررسی ترمیم دستمزد تشکیل دهد. او گفت که پیش از این در نامه‌هایی از این شورا خواسته شد تا حداقل یک جلسه فوری با هدف بررسی ابعاد حداقل دستمزد تشکیل دهد اما «متاسفانه متاسفانه توجهی به این خواسته قانونی نشده است».

پیش از این رسانه‌های دولتی ایران از برگزاری جلسه شورای عالی کار برای بررسی افزایش حداقل دستمزد در سه‌شنبه ۱۲ آذر خبر داده بودند. اما علی خدایی از اعضای کانون شوراهای اسلامی کار که به عنوان نماینده کارگران در شورای عالی کار حضور دارد، به خبرگزاری دولتی کار ایران، ایلنا، گفت که «این جلسه برگزار نمی‌شود و هیچ تاریخ مشخصی برای برگزاری جلسه بعدی مشخص نشده است.»

عدم تحقق بازنگری در حداقل دستمزدها
او دولت و کارفرمایان را به تاخیر‌های طولانی و فرافکنی در بحث ترمیم دستمزد متهم کرد و گفت: «در این زمینه تاکنون به نتیجه قابل قبولی نرسیده‌ایم.» این اظهارات در حالی بیان می‌شود که خدایی شهریور سال جاری از توافق نمایندگان کارفرمایان، دولت و کارگران در شورای عالی کار برای افزایش ۸۰۰ هزار تومانی دستمزد به صورت غیرنقدی خبر داده بود.
رشد نرخ تورم و قیمت مواد غذایی و کالاها از یک‌سو و پرداخت نشدن دستمزد کارگران و اخراج آنان به دلیل کاهش تولید و بحران واحدهای تولیدی معیشت مزدبگیران را روز به روز دشوارتر می‌کند. اکبر ترکان از مشاوران ارشد رئیس جمهوری اسلامی به تازگی فاش کرده که دو دهک درآمدی متوسط ایران به جمعیت زیر خط فقر افزوده شدند.

در این شرایط نمایندگان کارفرمایان در شورای عالی کار از دولت می‌خواهند که بخشی از افزایش دستمزد کارگران را برعهده بگیرد. آنها به صورت مشخص تامین هزینه آموزش، بهداشت و مسکن کارگران را وظیفه دولت می‌دانند.
اصغر آهنی‌ها، نماینده کارفرمایان در شورای عالی کار ۲۲ آبان امسال در یک برنامه رادیویی، بازنگری در حداقل دستمزد را «فاقد وجاهت قانونی» دانست و گفت که بخش تولید و کارفرمایان توان افزایش دستمزدها را ندارند و در یک نشست سه‌جانبه میان دولت، کارفرمایان و کارگران تصمیم گرفته شد «موضوع ارائه کالاهای غیر نقدی جهت رفع بخشی از مشکلات کارگران به شورای‌عالی کار پیشنهاد شود».

آهنی سال گذشته همزمان با بررسی حداقل دستمزد در شورای عالی کار نیز گفته بود که دولت باید تامین هزینه مسکن، بهداشت و آموزش کارگران را تقبل کند. خدایی اما این اظهارات را فرافکنی و لاپوشانی ترمیم دستمزد با طرح موضوعات جانبی دانسته و از شورای عالی کار خواسته که بیش از این در ترمیم دستمزد تاخیر نکند.

اعتراف نمایندگان شوراهای رسمی کار به شکاف درآمد و هزینه کارگران
نتیجه پاسکاری ترمیم دستمزد از سوی دولت و کارفرمایان، سفره کارگران را روز به روز تهی‌تر می‌کند. آنگونه که نمایندگان شوراهای اسلامی کار که همسو با دولت و حامی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی هستند نیز شکاف درآمد و هزینه کارگران را غیرقابل تحمل توصیف می‌کنند.
فرامرز توفیقی رئیس کمیته مزد کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار ۲۸ آبان امسال فاصله درآمد کارگران با سبد معیشت را یک میلیون و ۲۳۹ هزار تومان اعلام کرد. توفیقی پیشتر گفته بود که تا قدرت خرید کارگران در مهر ۱۳۹۷ به نسبت دوره مشابه یک‌سال گذشته ۹۰ درصد کاهش یافته است.

علی اصلانی عضو هیئت مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار هم ۲۲ مهر امسال گفت که براساس آمارهای رسمی قدرت خرید کارگران در مقایسه با یکسال قبل بین ۳۴ تا ۵۳ درصد کاهش یافته است. کاهش قدرت خرید کارگران طی یک‌سال گذشته هشدار کارشناسان سلامت و اقتصاددانان مستقل نسبت به گسترش فقر و گرسنگی را به دنبال داشته است. مدیرکل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت و درمان کاهش مصرف لبنیات را «جدی» و «خطرناک» دانسته است.
فرشاد مومنی مدرس اقتصاد نهادگرا در ایران هم نسبت به وقوع ابرتورم و گسترش فقر و گرسنگی در صورت عدم به کارگیری سیاست‌های درست برای کنترل نرخ تورم هشدار داده است.

به گزارش تسنیم، اکبر ترکی نماینده فریدون شهر در مجلس شورای اسلامی از استعفای دست جمعی نمایندگان استان اصفهان خبر داد و گفت: نامه استعفای نمایندگان این استان امروز ( چهارشنبه 14 آذر) تقدیم هیئت رئیسه قوه مقننه شد.

وی درباره دلیل استعفای نمایندگان استان اصفهان، اظهار داشت: نمایندگان به دلیل حذف پروژه‌های آب رسانی استان اصفهان از ردیف‌های بودجه سال آینده، نامه‌ای را تدوین و در آن استعفای خود را اعلام کردند.

نماینده مردم فریدون‌شهر در مجلس تصریح کرد: نمایندگان در انتظار سپری شدن مراحل قانونی استعفای خود هستند.

استعفای دسته جمعی 19 نماینده مجلس

در همین رابطه حسینعلی حاجی دلیگانی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: پیرو جلسه اسفند سال گذشته نمایندگان اصفهان با وزیر نیرو و رئیس مجلس که قول دادند که با تامین اعتبار و انتقال آب مشکل آب اصفهان حل شود، با توجه به این که هیچ اقدامی انجام نشده و مشکل پابرجاست؛ نمایندگان اصفهان استعفای خود را به رئیس مجلس تقدیم کردند.

در نامه استعفا خطاب به رئیس مجلس شورای اسلامی آمده است: همانطوری که مستحضرید و در یک مورد در حضور جنابعالی با وزیر محترم نیرو، مشکلات آب در استان اصفهان مورد بحث و بررسی قرار گرفت، متاسفانه با وجود این که آقای رئیس جمهور در فعالیت های تبلیغاتی انتخاباتی، احیای زاینده رود را در حضور مردم اعلام و سال ها از آن قرار می‌گذرد، احیای زاینده رود که هیچ، سازمان برنامه و بودجه علیرغم پیگیری بسیار زیادی که انجام شد حتی از گذاشتن اعتبار در ردیف مرتبط با تامین آب شرب (که در سال جاری تا مرز بحران پیش رفت) خودداری کرده، لذا در صورتیکه حداقل نتوانیم حق مردم استان و … چندین میلیونی را برای تامین آب شرب آن ها از طریق این دولت تامین نماییم دلیلی برای حضور در مسوولیت نمایندگی نمی‌بینیم و ما امضا کنندگان زیر استعفا خود را تقدیم و از زمان تقدیم در حضور در صحن و کمیسیونها خودداری تا تکلیف مشخص گردد.