به گزارش خبرگزاری “فارس” مدیر جمعیت هلال‌احمر چهارمحال و بختیاری گفته: «طبق گفته شاهدان محلی دو نفر از مفقودان در دره سقوط کرده‌اند. هیچ اطلاعی از وضعیت مفقودان وجود ندارد و مجددا صبح فردا بالگرد جهت جست‌وجوی مفقودان به منطقه بازفت اعزام می‌شود.»

بیگان گفته البته آمریکا ابتدا نیاز دارد که “درک کاملی” از ابعاد برنامه تسلیحاتی کره‌شمالی به دست آورد.

او افزود: آمریکا مذاکراتی با کره شمالی برای تدوین طرح نقشه راهی برای مذاکرات قبل از اجلاس رهبران دو کشور در پایان فوریه خواهد داشت.

او می‌گوید: « یکی از قوا در رسیدگی به پرونده‌ها به من می‌گوید گزارشی که به دست شما می‌رسد را چرا رسانه‌ای می‌کنید. شما سند را به دادستان تهران بدهید، تا خودش آنها را بررسی کند، شما وظیفه شرعی‌تان را انجام داده‌اید، حالا پیگیری شود یا نه، از نظر شرعی چیزی به گردن شما نیست.»

در حالی که به گفته این خبرنگار، “در هیچ جای دنیا وظیفه رسانه انجام حجت شرعی نیست” بلکه مسئولیت رسانه “انتشار مسائل، فسادها و رانت‌هاست.”

حفظ آبروی دزدان و غارتگران

دادستان تهران درخصوص یک حکم صادر شده برای یک فرد رسانه‌ای گفت: حفظ آبروی افراد یک چیز است و مبارزه با فساد یک چیز دیگری است. اینجا یک خلط مبحثی رخ داد که گفتند این فرد به خاطر افشاگری محکوم شده است.

جعفری دولت آبادی گفت: یاشار سلطانی به خاطر افشاگری محکوم نشده است و پرونده افشاگری وی هنوز مفتوح است ایشان به خاطر شکایت یک سری افراد حقیقی و اینکه نتوانست ادعایش را ثابت کند محکوم شد.

جعفری دولت آبادی تصریح کرد: فرض کنید یک فردی می آیاد ادعا می کند می گوید من داماد فلانی هستم در صورتی که این موضوع صحیح نیست خب این افشاگری نیست بلکه این افترا است و ما مرزی بین افترا و افشاگری قائل هستیم.

واکنش یاشار سلطانی به حکم ۵ سال حبس برای او

… خبرگزاری میزان متعلق به قوه قضاییه محتوای حکم شعبه۱۵ دادگاه انقلاب را منتشر کرد که در آن به ۵سال حبس محکوم شده‌ام. برای اطلاع و قضاوت افکارعمومی جزییات دادگاه و حکم را منتشر خواهم کرد. این حکم ناعادلانه را به فرصتی برای مبارزه با فسادتبدیل و ایران را به مفسدان نمی‌سپاریم…

حکم حبس برای یک روزنامه نگار افشاگر

رای پرونده یاشار سلطانی، فعال رسانه‌اي كه طي سالهاي اخير به افشاگري‌ درباره مفاسد اقتصادي اقدام كرده است، از سوی شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی تهران صادر شد.
اتهامات وی به شرح زیر بوده است:
الف) جمع آوری و انتشار اطلاعات طبقه بندی شده مربوط به سازمان بازرسی کشور
ب) نشر مطالب خلاف واقع به قصد تشویش اذهان عمومی
پ) افترا نسبت به شرکت عمران تکلار
ت) تهدید نسبت به شرکت عمران تکلار
بر اساس رای صادره، این فرد به استناد مواد 669، 697، 698 و 134 قانون مجازات اسلامی در مورد اتهام بند ب به تحمل 2 سال حبس، در مورد اتهام بند پ به تحمل یک سال حبس و در مورد اتهام بند ت به دو سال حبس محکوم شده است. همچنین با توجه به محتویات پرونده و استنادات بندهای پ، ح و ذ ماده 23 قانون مجازات اسلامی به مدت 2 سال از عضویت در احزاب، گروه‌ها، دسته جات سیاسی، فعالیت در فضای مجازی و رسانه‌ها و مطبوعات و خروج از کشور محروم شده است.

براساس رای صادره از شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی ایام بازداشت به استناد ماده 27 قانون مجازات اسلامی کسر و محاسبه می‌شود. پرونده در مورد اتهام بند الف متهم ردیف اول (یاشار سلطانی) و اتهام بند الف متهم دیگر این پرونده ( احمد حکیمی پور) در مورد تهیه و انتشار اسناد طبقه بندی است، همچنان مفتوح است.
گفتنی است، حکم صادره حضوری بوده و ظرف مدت 20 روز قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر است.

به گزارش اسپوتنیک، سوالی که پیش می آید این است که فرق این دو چیست و چرا اوروپایی ها همان SPV را ارائه ندادند و امتیاز این راهکار پیشنهادی برای ایران چه خواهد بود.

SPV قرار بود یک ساز و کار مالی برای مقابله با تحریم های ایالات متحده علیه ایران باشد و به نوعی یک رویارویی میان اتحادیه اوروپا و آمریکا ایجاد می کرد، و بنا بود که ستون فقرات SPV بر مبنای قانون مقابله با تحریم های ثانویه ایالات متحده بر علیه کوبا بنا شود و به ایران و شرکت های اروپایی کمک کند تحریم های آمریکا را دور بزنند.

در این ساز و کار همه شرکت ها و موسسات مالی اوروپایی که تمایل داشتند با ایران همکاری کنند از نوعی حمایت و مصونیت در قبال تحریم های ایالات متحده برخوردار می شدند و بر اساس آن ایالات متحده مجاز نبود تا قوانین داخلی خود را بر علیه دیگران اعمال کند و اگر ایالات متحده در جایی شرکت و یا موسسه ای را جریمه می کرد کشورهای اروپایی هم مجاز بودند که تلافی کنند و جریمه آن شرکت را جبران کنند.

با این ساز و کار همه شرکت ها و موسسات مالی اروپایی می توانستند بدون دغدغه با ایران تعامل داشته باشند و نفت ایران را بخرند و در مقابل هم پول ایران را به یورو تحویل دهند و هم اینکه هرگونه کالایی را ایران نیاز داشت از شرکت های اروپایی خریداری کند و اگر شرکت های اوروپایی تمایل به سرمایه گذاری و انجام پروژه هایی در ایران بودند نیز دیگر مشکلی نداشتند.

اما ایالات متحده کشورهای اروپایی و هم سیاست مداران ارشد اروپایی را تهدید کرد که اگر این ساز و کار مالی راه اندازی کند با برخورد بسیار شدیدی از طرف آمریکا مواجه خواهند شد. کشورهای اروپایی هم به قول آقای ظریف تصمیم داشتند دل به دریا بزنند ولی نمی خواستند پاچه هایشان خیس شود.

پس برای اینکه اروپایی ها به نوعی یک دهن کجی به دولت آمریکا کرده باشند ولی از زیر چتر سیاست های آن هم خارج نشوند تصمیم گرفتند INSTEX را راه اندازی کنند، آنها حتی جرئت نکردند از نام SPV استفاده کنند.

در این ساز و کار که فعلا هنوز اجرایی نشده فقط تبادلات دارو و مواد غذایی که از طرف ایالات متحده مورد تحریم نیستند میان ایران و اروپا مورد تعامل قرار می گیرد. یعنی فعلا قرار نیست که این ساختار همه تعاملات تجاری اتحادیه اروپا با ایران را شامل شود. خواسته ای که ایران طبق توافق هسته ای از اتحادیه اروپا داشت. اینکه حالا این ساختار کی عملیاتی شود نیز هنوز مشخص نیست.

مایک پومپئو وزیر امور خارجه آمریکا در آستانه چهلمین سالگرد انقلاب در ایران در صفحه توئیتر خود کارنامه جمهوری اسلامی را “۴۰ شکست رژیم ایران” توصیف کرد.

مایک پمپئو نوشت: حتی رییس جمهورتان به ۴۰ سال شکست رژیم ایران اعتراف می کند.

وزیر خارجه آمریکا افزود: نیازی نبود اینطور باشد، اما رژیم حاکم شما همواره ایدئولوژی را بر منافع و رفاه مردم ایران ترجیح داده است.

به گزارش صدای آمریکا، آقای پمپئو در پایان از هشتگ #چهل_سال_شکست استفاده کرد.

این چندمین بار است که وزیر خارجه آمریکا برای ارتباط با مردم ایران به فارسی پیامی را در توئیتر خود منتشر می کند.

ایران را باید به ایرانی‌ها برگردانیم

وزیر خارجه آمریکا پیش تر در سفر به ریاض و پس از پایان گفتگوها در جمع خبرنگاران گفت: مقابله با بدخواهی‌های رژیم ایران در منطقه در صدر مذاکرات او بوده است.

بر اساس متن این گفت‌وگوی مطبوعاتی که در سایت وزارت خارجه آمریکا منتشر شده است، وزیر خارجه آمریکا گفته: هدف اصلی ما مقابله با هرگونه افراط‌گرایی است. حالا وقتی دقیق‌تر نگاه کنید، می‌بینید که این‌ها همه به نحوی به رژیم ایران مرتبط است.

مایک پمپئو گفت: در جریان این سفر در مورد این که به مردم ایران پیام دهیم که آمریکا به طور جدی خواهان تقویت آن‌ها است و می‌خواهد فرصت‌های مناسبی برای مردم ایران ایجاد کند، صحبت کردیم.

وزیر خارجه آمریکا افزود: تلاش ما که در این سفر بحث شد هم این است که ایران را به ایرانی‌ها برگردانیم تا به کشوری نرمال تبدیل شوند.

شکوه میرزادگی

از جوانی هیچوقت علاقه ی خاصی به فوتبال نداشتم و معمولا خبرهای آن را دنبال نمی کردم. با این حال همیشه دیدن مسابقات آن، به ويژه همراه با دوستان و خانواده، برایم هیجان انگیز بود. اما در چندین سال گذشته که در خارج ایران زندگی می کنم، هر بار که تيم ملی فوتبال ایران برای انجام مسابقه به کشوری می رود، کنجکاوانه خبرهای آن را دنبال می کنم.

اما صادقانه بگویم که در این سال ها، بیش از آن که از تماشای مسابقات و یا برد و باخت ها به هیجان بیایم، از دیدن ایرانی هایی که از سراسر دنیا برای تماشای این مسابقات و تشویق بازیکنان مان در استادیوم ها حضور پیدا می کنند خوشحال می شوم؛ به ويژه وقتی که می بینم برخی از دختران و پسران جوان سر و صورت خودشان را سبز و سفید و سرخ کرده و پرچم شیر و خورشید نشان مان را در طول مسابقات به شکلی خستگی ناپذیر به حرکت در آورده اند.

يعنی، همین که هنوز هم – پس از 40 سال – این حکومت نتوانسته نشان های برجسته ی هويت و فرهنگ ایرانی را از جوان هایی بگیرد که در دوره ی تسلط فرهنگ ضد ايرانی آن ها بدنیا آمده اما تحت تأثير آموزش های آنان قرار نگرفته اند. باید خوشحال و سرفراز بود

اخیراً هم متوجه شده ام که گویا تعداد کسانی که از کشورهای مختلف جهان به دیدن مسابقات می روند زیادتر از هميشه شده است؛ چرا که چند نفری از دوستان و آشنایان را می شناسم که از اروپا و حتی امریکا هم در جريان مسابقات مسکو و هم در مسابقه اخیر در امارات به دیدن این مسابقات رفته اند و همه شان هم این جمله را با شکل های متفاوتی گفته اند که: «می رویم تیم ایران را تشویق کنیم».

اما، پس از هر دوی این مسابقات، از دوستانم حرف هایی را درباره برخی ایرانی هایی که از ایران برای دیدن فوتبال آمده بودند شنیده ام که به راستی دردناک اند.

تقریباً همه ی این دوستان، که بیشترشان یا در خارج به دنیا آمده و یا سال های زیادی را در خارج بوده اند، بدون این که با هم آشنایی داشته باشند، با تعجب از رفتار ایرانی ها و برخوردهای بی ادبانه آن ها می گویند، از این که برخی از اين از ايران آمدگان حق دیگران را در نظر نمی گیرند، دور و برشان را پر از آشغال و کثافت می کنند، و يا بلند بلند حرف می زنند و از کلماتی زننده استفاده می کنند.

جوانی از اقوامم که از ایتالیا به مسکو رفته بود می گفت مدت ها طول کشید تا به دو جوان از ایران آمده حالی کنیم که بلیت ها شماره ی محل نشستن دارند و اشخاص نمی توانند در جای دیگران بنشینند؛ و بالاخره هم ناچار شدیم ماموری را پیدا کنیم تا آن ها را وادار به تغییر جا کند. دوست دیگری که از انگلیس رفته بود می گفت: مقابل دوست انگلیسی ام از رفتار کسانی که از ایران آمده بودند خجالت می کشیدم. خوشبختانه او فارسی نمی دانست تا کلمات زشت آن ها را بفهمد.

دوست دیگری که سی سالی ست در آمریکا زندگی می کند و اخیراً از امارات برگشته بود حیرت زده و سرخورده می گفت: «محال است که ماها بتوانیم دیگر در ایران زندگی کنیم. این ها هیچ شباهتی با ایرانی هایی که ما با آن ها بزرگ شدیم و یا ایرانی هایی که در خارج هستند ندارند».

همه ی این افراد می گفتند: کاملا و به روشنی می شد فهميد که چه کسانی از ایران آمده اند و کدام ایرانی ها از کشورهای دیگر؛ گویی دو گروه اند از دو کشور متفاوت.

البته من مطمئن هستم که همه ی ایرانی هایی که در ایران زندگی می کنند و حتی آن ها که در دوره ی جمهوری اسلامی بدنیا آمده و بزرگ شده اند این گونه نیستند. کما این که من، به دلیل کارهای مربوط به میراث فرهنگی، با ایرانی های زیادی در داخل کشور در تماس هستم و بیشترشان انسان هایی فهیمده، با ادب و با فرهنگ هستند؛ و طی سال های آشنایی هرگز حرکت و سخن زشتی از آن ها نديده و نشنیده ام. اما، در عین حال، یقین دارم که چهل سال تسلط حکومتی قرون وسطایی اثرات بدی بر آن جامعه گذاشته است؛ حکومتی که حتی سران اش نه ادب و نزاکت می شناسند و نه حق و حقوق کسی را رعايت می کنند؛ حکومتی که اهل حق کشی ست، اهل فساد و دروغ و دزدی ست؛ حکومتی که از رادیو و تلویزیون دولتی اش می شود رکیک ترین کلمات را – آن هم در «درس» های مذهبی و از زبان به اصطلاح «آيات خدا» – شنید؛ کلماتی که در کشورهای پیشرفته قبل از ساعت هشت شب، به خاطر بچه ها و نوجوان ها، از تلویزیون ها و رادیوها حذف می شوند.

در عین حال این نکته را نباید فراموش کرد که در چند سال اخیر رژيم اسلامی، به همراه هر گروه ورزشی که برای مسابقات به خارج می آیند، تعداد زیادی از ماموران و خانواده های آن ها را، با تعداد زیادی پرچم جمهوری اسلامی به خارج می فرستد تا هم این پرچم ها را بین خارج کشوری ها پخش کنند و هم برای آن دسته از ایرانیان خارج کشوری که که به دیدن این مسابقات می روند و مایل نیستند پرچم جمهوری اسلامی را به دست بگیرند فضای نامناسبی فراهم آورند.

اينگونه است که حضور تيم های ملی ايران در اين مسابقات اغلب صحنه را به ميدان ستيزی پنهان تبديل می کند که در آن دو فرهنگ و دو مجموعه ی ارزشی رو در روی هم قرار می گیرند.

با این امید که اين ستيزه ارتجاع و پيشرفته بزودی تبديل به نمايش بزرگ ارزش های زیبا و به روز شده فرهنگ ايرانی مان شود.

شبکه اجتماعی توییتر نیز بعد از فیس‌بوک اعلام کرد، هزاران حساب کاربری که از طریق ایران، روسیه و ونزوئلا هدایت می‌شدند را مسدود کرده است.

در همین رابطه، ۴۱۸ اکانت نشأت‌ گرفته از روسیه، ۷۶۴ اکانت با منشأء ونزوئلا و ۲۶۰۰ حساب کاربری هدایت‌شده از ایران مسدود شده‌اند.

فیس‌بوک پیش تر گفته بود که صدها صفحه، گروه و حساب کاربری که مرتبط با رفتار غیرحرفه‌ ای رژیم ایران بوده، مسدود و معلق شده است.»

رئیس بخش امنیت سایبری فیس‌بوک در این باره گفته است: این اکانت ها در کشورهای مختلف و با سوء‌استفاده از شهروندان محلی، به گسترش اطلاعات در خدمت منافع رژیم ایران می‌پرداختند.

شبکه های سایبری “نظام” در تور

منصور امان: افزایش حساسیت دولتی و اجتماعی در غرب نسبت به اخبار ساختگی (Fake News)، فعالیت رژیم جمهوری اسلامی در این پهنه را با یک مُشکل جدی روبرو کرده است. کشف یک شبکه دروغ پراکنی مُتشکل از ده ها وبسایت، ضربه دردناک دیگری است که دستگاه سیاست خارجی “نظام” و ابزارهای تبلیغاتی آن در فاصله زمانی کوتاهی مُتحمل می شوند.

یک گزارش مُشترک تهیه شده توسُط شُماری از روزنامه نگاران، شرکتهای گرداننده شبکه های اجتماعی و کارشناسان امنیت سایبری از کشف یک تور تبلیغاتی با بیش از هفتاد وبسایت که از سوی حاکمان ایران راه اندازی و اداره می شود، خبر می دهد. ۱۵ کشور جهان هدف این شبکه بوده اند که فعالیت اصلی آن را تهیه و پخش اخبار ساختگی، گُزارشهای گُمراه کننده و تبلیغ سیاستهای رسمی جمهوری اسلامی در پوششهای دروغین تشکیل می داده است.

تنها سه ماه پیش، مُهمترین شبکه های اجتماعی بین المللی، توییتر، فیس بوک و گوگُل، فاش ساختند که مجموعه هایی مُتعلق به رژیم مُلاها را که زیر نامهای جعلی به گونه سازمان یافته و در حجم انبوه به نشر و پخش اخبار ساختگی می پرداختند، شناسایی کرده اند؛ یک ضربه غافلگیرکننده که به دُنبال خود اخراج صدها مُزدور سایبری حُکومت از این شبکه ها و مسدود شدن شُمار بیشتر حسابهای کاربری را در بر داشت.

کارزار فریب، دُروغ و نفرت رژیم ولایت فقیه در فضای مجازی، روی دیگر سکه سانسور، ممنوعیت و پیگرد اطلاع رسانی آزاد است که سیاست رسمی و علنی رژیم ولایت فقیه در این پهنه را تشکیل می دهد. در حقیقت فریبکاری و سانسور دو بخش از یک سیاست واحد هستند که هدف آن جلوگیری از دسترسی و گردش اطلاعات آزاد و نشاندن “حقایق” خود به جای آن است. فیلتر توییتر و اینستاگرام و پیگرد جُنون آمیز کوشندگان اینترنتی تا مرز شکنجه و قتل آنها (ستار بهشتی) بخش سلبی سیاست یاد شده را تشکیل می دهد و بخش ایجابی آن بر محور دُروغ پردازی شبکه ای، کارزارهای ساختگی (“هُنرمندان”) و نفرت پراکنی سازمان یافته علیه مُخالفان، مُعترضان، اقلیتها، زنان، دگراندیشان و جز آنها قرار گرفته است.

موج ایستادگی در برابر این هُجوم شرارت بار فقط در خارج از مرزهای کشور نیست که به راه اُفتاده است. میلیونها تن از مردُم ایران به طور فعال و از طریق عُضویت در شبکه های اجتماعی آزاد، ایجاد امکانات اطلاع رسانی و ارتباط گیری، تشکیل کانونها و مجامع صنفی مجازی، به کارگیری فیلترشکن و انبوهی از ابتکارهای دیگر به جنگ سانسور و محدودیتهای اینترنتی رفته اند.

همزمان، جامعه، رسانه های دولتی و ابزارهای تبلیغاتی حُکومت را با بی اعتنایی و بایکوت دست به گریبان ساخته است. صدا وسیمای حُکومت “ننگ” خوانده می شود و روزنامه های آن از هر باند و محفل، با وجود تیراژهای رقت انگیز، مُخاطب بهتری از دستگاه های خمیر کن نمی یابند.

اینک در پهنه خارجی نیز استراتژی نشر “حقایق جایگُزین” به مدد زور و خُشونت یا تقلُب و فریبکاری هر چه بیشتر زیر فشار قرار گرفته و طرد می شود. در این تحول بسا مُهم تر از ابزارهایی که حُکومت از دست داده، افشای همگانی روشها و سیستمی است که آنها را به کار می اندازد. از این رو، چنین می نماید که معجون شارلاتانیسم و تبهکاری سازمان یافته سایبری که حُکومت آن را “دیپلُماسی عُمومی” می نامد، در گلوی “نظام” گیر کرده باشد.

خوان گوایدو، رهبر مخالفان حکومت ونزوئلا که خود را رئیس جمهور موقت کشور خوانده، با ارسال پیامی به روسیه و چین از آنها خواسته است که به حمایت از رژیم نیکلاس مادورو پایان دهند.

گوایدو تصریح کرد: «نفع روسیه و چین در این است که با تغییر رژیم موافقت کنند زیرا در آن صورت ونزوئلا به ثبات و آرامش می‌رسد.» او تأکید کرد که اگر قدرت را به دست گیرد در برابر حامیان کنونی رژیم مادورو “مسئولانه” عمل خواهد کرد.

روسیه و چین، که هر دو از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل هستند، دو حامی اصلی مادورو در عرصه بین‌المللی شناخته می‌شوند.

گوایدو در گفتگویی با کانال خبری سی‌ان‌ان CNN، درباره احتمال دخالت نظامی ایالات متحده برای تغییر رژیم در ونزوئلا گفت: «ما تمام تلاش خود را به کار می‌بریم تا حالتی پیش نیاید که هیچکس به آن مایل نیست.»

دونالد ترامپ بارها گفته است که برای تغییر حکومت ونزوئلا هر گزینه‌ای امکان‌پذیر است.

پارلمان اروپا: به رسمیت شناختن گوآیدو

انگلیس روز پنج شنبه از اتحادیه اروپا خواست تا علیه «نیکولاس مادورو» رئیس‌جمهور ونزوئلا تحریم‌هایی را اعمال کند. پارلمان اروپا نیز خواستار به رسمیت شناختن گوآیدو به عنوان رئیس جمهوری ونزوئلا شد

به گزارش اسپوتنیک، «جرمی هانت» وزیر خارجه انگلیس با انتشار بیانیه‌ای در باره وقایع ونزوئلا اعلام کرد: تحریم علیه آنهایی که به بهای فشار بر بقیه جمعیت که بسیار فقیر هستند، خود را ثروتمند کرده‌اند از دید من می‌تواند اقدامی موثر باشد.

از سوی دیگر پارلمان اروپا اعلام کرده که پیش‌نویس قطعنامه‌ای را مدنظر دارد که بنابر آن «خوان گوایدو» رهبر مخالفان را به عنوان رئیس‌جمهور مشروع موقت این کشور به رسمیت بشناسد.

در این پیش نویس که به همین منظور در پایگاه اینترنتی این نهاد اروپایی منتشر شده آمده است: «پارلمان اروپا… آقای گوایدو را به عنوان رئیس‌جمهور موقت و قانونی جمهوری بولیواری ونزوئلا و بر اساس قانون اساسی این کشور به رسمیت می‌شناسد. همانطور که در بند 233 آمده است و حمایت همه جانبه خود را از نقشه‌ راه وی اعلام می‌کند.»

دولت آمریکا و متحدانش هفته گذشته رهبر مخالفان ونزوئلا را به عوان رئیس‌جمهور موقت این کشور به رسمیت شناخته و از «نیکلاس مادورو» رئیس جمهور کنونی ونزوئلا خواسته‌اند از قدرت کناره‌گیری کند.

در همین حال اعلام شد که رئیس جمهور آمریکا روز گذشته با خوان گوایدو تلفنی گفتگو کرده است.

سخنگوی کاخ سفید در بیانیه‌ای اعلام کرد هدف پرزیدنت ترامپ از گفتگو با گوایدو نشان دادن حمایت قوی آمریکا از تلاش مردم ونزوئلا برای کسب دوباره دموکراسی شان است.

پیش تر نماینده خوان گوآیدو، رهبر مخالفان دولت ونزوئلا در واشنگتن اعلام کرد با معاون رئیس جمهور آمریکا و تیم همراه او جلسه برگزار کرده است.

ای سرباز میهن، این یک فرمان است

ده‌ها هزار نفر از شهروندان ونزوئلا روز چهارشنبه ۱۰ بهمن (۳۰ ژانویه) به حمایت از خوان گوایدو در سراسر کشور دست به تظاهرات زدند. آنها از نظامیان خواستند “حیثیت خود را دوباره به دست آورند” و به حمایت از خوان گوایدو برخیزند.

در همایشی که در دانشگاه کاراکاس برگزار شد، خوان گوایدو از نظامیان خواست به اپوزیسیون بپیوندند و علیه هم‌میهنان خود دست به خشونت نزنند.

گوایدو گفت: «سرباز میهن، این یک دستور است.» او افزود: «آنها تصور کردند که می‌توانند رعب و وحشت ایجاد کنند، اما ما در ۵۰۰۰ نقطه کشور حضور داریم.»

گزارش قبلی: در پي فراخوان خوان گوایدو از مردم ونزوئلا، اپوزیسیون این کشور قرار است امروز چهارشنبه در سراسر کشور برای جلب حمایت ارتش، تنها حامی داخلی نیکلاس مادورو دست به تظاهرات بزرگي بزنند.

یکی دیگر از اهداف اپوزیسون برای برپایی تظاهرات روز چهارشنبه تاکید بر لزوم دریافت کمک های بشر دوستانه برای حل بحران اقتصادی و انسانی در این کشور است، امری که مادورو آنرا رد و به عنوان نخستین گام جهت مداخله نظامی آمریکا تلقی می کند.

در همین حال دیوان عالی ونزوئلا با صدور فرمانی رهبر اپوزیسیون را ممنوع الخروج اعلام کرد. افزون بر آن حساب‌های بانکی او نیز مسدود شده است.

رهبر ۳۵ ساله اپوزیسیون ونزوئلا پس از صدور فرمان ممنوع الخروج شدن خود به خبرنگاران گفته است که این تصمیم دیوان عالی باعث حیرت او نشده است.

گوایدو گفته است که سرکوب و پیگرد یگانه پاسخ رژیم است. افزون بر آن گوایدو گفته از خطر اینکه ممکن است به زندان بیافتد، نیز آگاه است.

رهبر مخالفان ونزوئلا گفت که مردم این کشور در یک نظام استبدادی زندگی می‌کنند و درخواست خود برای انتخابات آزاد را تکرار کرد.

از سوی دیگر خبرگزاری رویترز گزارش داد که نماینده خوان گوآیدوا در واشنگتن با معاون رئیس جمهور آمریکا و تیم همراه او جلسه برگزار کرده است.

همزمان اعلام شد که دولت آمریکا اجازه دسترسی به ذخیره بانک مرکزی ونزوئلا را به رهبر مخالفان داده است.

وزارت‌ خارجه آمریکا روز سه‌شنبه در بیانیه ای اعلام کرد به رئیس‌جمهور موقت و مشروع ونزوئلا اجازه دسترسی به ذخیره موجود در بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا در نیویورک را داده است.

این بیانیه می‌افزاید: این مجوز به دولت مشروع ونزوئلا کمک می‌کند از آن منابع در راستای منافع مردم ونزوئلا، حفاظت کند. ما از دیگر دولتها هم می‌خواهیم خوان گوایدو رئیس‌جمهور موقت را به‌رسمیت شناخته و قدم‌هایی مشابه برای حفظ میراث مردم ونزوئلا از سرقت رژیم فاسد مادورو بردارند.

دست‌ نوشته جنجالی بولتون

انتشار تصویری از دست‌ نوشته مشاور امنیت ملی آمریکا در مورد اعزام نیروی نظامی به کلمبیا شایعات در مورد احتمال توسل آمریکا علیه دولت ونزوئلا را افزایش داده است.

به گزارش فارس، نشست خبری دوشنبه شب «جان بولتون» مشاور امنیت ملی کاخ سفید که برای اعلام تحریم‌های تازه اقتصادی علیه دولت ونزوئلا برگزار شد، حاشیه‌ای به همراه داشت که گمانه‌زنی‌ها در مورد احتمال توسل واشنگتن به نیروی نظامی برای تغییر دولت مادورو را تقویت کرده است.

بولتون در این نشست از تحریم شرکت نفت و گاز ونزوئلا خبر داد و ضمنا بار دیگر گفت همانطور که رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرده، همه گزینه‌ها در ارتباط با ونزوئلا روی میز است.

ساعتی بعد از این نشست، خبرگزاری «آسوشیتدپرس» عکسی از بولتون در این نشست منتشر کرد که نشان می‌دهد بولتون روی یکی از برگه‌هایی که به همراه داشته، نوشته است «[اعزام] ۵۰۰۰ نیرو به کلمبیا».

انتشار این عکس موجب شد تا شایعه‌ای مبنی بر احتمال اعزام قریب‌الوقوع نظامیان آمریکایی به کلمبیا که با ونزوئلا هم‌مرز است، در شبکه‌های اجتماعی منتشر شود.

یک سخنگوی کاخ سفید در گفت‌وگو با آسوشیتدپرس، در این مورد گفته است: همانطور که رئیس‌جمهور تأکید کرد، تمام گزینه‌ها روی میز است.

فراخوان به تظاهرات/وحشت رژیم ملاها

خوان گوایدو، رهبر مخالفان ونزوئلا از مردم این کشور خواست برای همراه کردن ارتش، مهم‌ترین حامی داخلی نیکلاس مادورو و نیز همراهی با ضرب الاجل دولت‌های اروپایی برای برگزاری انتخابات آزاد، طی روزهای چهارشنبه و شنبه آینده دست به تظاهرات بزرگ بزنند.

به گزارش يورونيوز، رئیس ۳۵ ساله پارلمان ونزوئلا یکشنبه شب طی نطقی اعلام کرد: ما چهارشنبه رای ساعت ۱۴ برای درخواست از ارتش جهت پیوستن به مردم به خیابان ها می آییم. ما همچنین خواهان برپایی تظاهراتی بزرگ در روز شنبه برای همراهی و حمایت از ضرب الاجل تعیین شده از سوی اروپا هستیم.

شش کشور اروپایی (اسپانیا، فرانسه، آلمان، بریتانیا، پرتغال و هلند) روز شنبه با تعیین ضرب الاجلی هشت روزه به نیکلاس مادورو هشدار دادند در صورت عدم اعلام برپایی انتخاباتی آزاد در این کشور خوان گوایدو را به عنوان رئیس جمهوری به رسمیت خواهند شناخت. این ضرب الاجل روز یکشنبه آینده به اتمام خواهد رسید.

وحشت جمهوری اسلامی از تحولات ونزوئلا

اخبار تحولات ونزوئلا، در صدر اخبار رسانه‌های خبری جهان قرار دارد، اما بازتاب این خبرها در رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی متفاوت است. مسأله این است که سرنگونی دولت مادورو در ونزوئلا سرآغاز تحولات در سایر کشورهایی باشد که دیکتاتوری بر آنها حاکم است و این موضوع پر قبای حکومت ملاها را هم بگیرد.

روزنامه جمهوری اسلامی در این باره با اشاره به حمایت جامعه جهانی از رهبر مخالفان ونزوئلا، وحشت حاکمان ایران را این‌گونه ابراز کرد: برای لحظه‌ای تصور کنیم که این شیوه از رفتار سیاسی این کشورها بدعتی شود که در سایر کشورها نیز با همین الگوی رفتاری، مخالفان بخواهند قدرت سیاسی را به دست بگیرند.

هشدار صریح آمریکا به دیکتاتور ونزوئلا

اسرائیل و استرالیا رهبر مخالفان ونزوئلا را به عنوان رئیس جمهور موقت این کشور به رسمیت شناختند.

به گزارش اسپوتنیک، بنامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل روز یکشنبه اعلام کرد، این کشور از به آمریکا، کانادا و اکثر کشورهای آمریکای لاتین و کشورهای اروپایی در به رسمیت شناختن «خوان گوایدو» به عنوان رئیس جمهور موقت ونزوئلا می پیوندد.

در همین حال، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، در مورد احتمال اعمال خشونت علیه کارکنان و دیپلمات‌های آمریکا در ونزوئلا و نیز اعمال خشونت علیه خوان گوایدو هشدار داد. او تأکید کرد که چنین عملی با واکنش قاطع آمریکا روبه‌رو خواهد شد.

جان بولتون در یک توییت نوشت: هر نوع خشونت و تهدید علیه پرسنل دیپلمات ‌ایالات متحده و رهبر دموکراتیک ونزوئلا، خوان گوایدو، و یا علیه خودِ مجلس ملی، به عنوان حمله به حاکمیت قانون تلقی خواهد شد و پاسخی قاطع در پی خواهد داشت.

بولتون همچنین نسبت به دخالت نیروهای شبه‌ نظامی کوبایی برای حمایت از دولت مادورو هشدار داد.

فراخوان اتحادیه اروپا به برگزاری انتخابات آزاد در ونزوئلا

اتحادیه اروپا سرکوب معترضان در ونزوئلا توسط دولت مادورو را محکوم کرد و به برگزاری انتخابات آزاد در این کشور فراخوان داد.

اتحادیه اروپا در بیانیه ای اعلام کرد: انتخابات ریاست‌جمهوری ماه مه گذشته در ونزوئلا نه آزاد، عادلانه و نه معتبر بود و فاقد مشروعیت دموکراتیک بود. این کشور فوراً نیاز به یک دولتی دارد که واقعاً اراده مردم ونزوئلا را نمایندگی کند.

اتحادیه اروپا در این بیانیه دولت مادرو را به برگزاری انتخابات آزاد فراخواند و هشدار داد: در صورت عدم برگزاری یک انتخابات آزاد با تضمین های ضروری طی روزهای آینده، اتحادیه اروپا اقدامات بعدی از جمله به‌ رسمیت شناختن رهبری کشور طبق قانون اساسی ونزوئلا را انجام خواهد داد.

این در حالیست که وزیر امور خارجه آمریکا روز شنبه در نشست فوق العاده شورای امنیت گفت: اوضاع انسانی در ونزوئلا مستلزم اقدامات فوری است.

مایک پمپئو افزود: حکومت مادورو شرایطی را در ونزوئلا ایجاد کرده است که مردم این کشور به دنبال یافتن چیزی برای خوردن هستند.

وی خاطر نشان کرد: بسیاری از کشورها، مشروعیت رئیس جمهور موقت ونزوئلا را به رسمیت شناختند.

وزیر خارجه آمریکا پیش تر از اعضای شورای امنیت و جامعه جهانی خواسته بود برای استقرار امنیت و صلح بین‌المللی، خوان گوایدو، رئیس جمهوری موقت ونزوئلا را طبق قانون اساسی این کشور به رسمیت بشناسند.

در پی درخواست آمریکا، دولت‌های فرانسه، آلمان و اسپانیا روز شنبه اعلام کردند: در صورتی که تا ٨ روز دیگر برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در ونزوئلا اعلام نشود، آنها “خوان گوایدو” رهبر مخالفان را به عنوان رئیس‌جمهوری قانونی این کشور به رسمیت خواهند شناخت.

از سوی دیگر رهبر مخالفان ونزوئلا با اعلام تظاهرات گسترده جدید فشار بر نیکلاس مادورو را برای واگذاری قدرت افزایش داده است (فیلم زیر). خوان گوایدو همچنین به نیکلاس مادورو و طرفدارانش پیشنهاد عفو داد و از آنها خواست که به روند انتقال قدرت کمک کنند.

این در حالیست که گفته می شود صدها شبه‌نظامی جنگ‌آزموده روس برای حفاظت از نیکلاس مادورو وارد کاراکاس شده‌اند.

خبرگزاری رویترز به نقل از منابع آگاه گزارش داد که شمار قابل‌توجهی از مزدوران روسی برای حفاظت از مادورو به کاراکاس رفته‌اند.

جواد ظریف ، وزیر خارجه جمهوری اسلامی به اعلام رسمی ساز و کار مالی ویژه اروپا با رژیم ایران واکنش نشان داد و گفت که این سازوکار با تاخیر بسیار راه‌اندازی شده است.

عباس عراقچی، معاون سیاسی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی نیز گفت: امیدواریم کانال ارتباط مالی اروپا به صورت کامل ایجاد شود و ناقص نباشد.

از سوی دیگر خبرگزاری رویترز نوشت: بعید است این ساز و کار که ماههاست توسط اتحادیه اروپا تهیه شده طی چندین ماه عملیاتی شود و این نهاد بعید است تجارت با رژیم ایران را که در شروع با تمرکز اصلی بر غذا، دارو و کمکهای انسان‌دوستانه و تبادلات مالی اندک طراحی شد احیا کند.

این خبرگزاری افزود: این نهاد برای تبادلات مالی مربوط به نفت که به‌شدت تحت تحریمهای آمریکا قرار گرفته، استفاده نخواهد شد.

یک دیپلمات اروپایی گفت: این اقدام به‌طور چشمگیری اوضاع را تغییر نمی‌دهد.

همزمان نیکی هیلی، سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل با انتقاد از کشورهای اروپايی گفت: آیا اتحادیه اروپا در رابطه با رژیم ایران حول حمایتش از تروریسم و موشکهای بالستیک هم این‌طور سریع عمل می‌کند؟

دو مدافع حقوق کارگران در معرض خطر شکنجه قرار دارند

سازمان عفو بین‌الملل در صفحه توییتر بخش ایران این سازمان، در یک رشته توییت فارسی بار دیگر بر این‌که اسماعیل بخشی و سپیده قلیان، فعال کارگری و فعال مدنی، در معرض شکنجه قرار دارند، تاکید کرد و برخی جزییاتی را که این دو در رابطه با شکنجه در طول دوران بازداشت پیشین‌شان در اختیار این سازمان گذاشته بودند منتشر کرد.

بر اساس گزارش عفو بین‌الملل که به طور کامل در کانال تلگرام این سازمان منتشر شده، سپیده قلیان گفته است: «در طول راه شوش به اهواز که سوار یک ون شده بودند ماموران به او دستور می‌دادند که سرش را پایین بیاورد، به گردنش محکم ضربه می‌زدند، او را مورد انواع توهین‌های جنسی قرار می‌دادند و مجبور می‌کردند که خودش را “فاحشه” بنامد.»

در این متن همچنین به شکنجه‌های بخشی نیز پرداخته شده و درباره ضبط اعترافات از او آمده است: «بر اساس گفته‌های اسماعیل بخشی، مسئولان پیش از فیلم‌برداری برای “اعترافات”، موهای او را شانه زده، ریشش را اصلاح کرده و متن اعترافات اجباری را به او داده‌ بودند. او گفت بازجویان موقع فیلم‌برداری مرتب “کات می‌دادند” و فریاد می‌زدند که “حالت پشیمانی” در چهره‌اش نیست.»

آنجا که مُطالبه مُزد، کابوس براندازی است

منصور امان: در تصویری که صداوسیمای جمهوری اسلامی از دو فعال کارگری و دانشجویی شکنجه شده پخش کرد، تنها صدایی که به گوش می رسید، زوزه درماندگی یک حُکومت زخم خورده در برابر خواسته ها و نیازهای جامعه بود. “نظام” با نمایش مضحکه شکنجه گران، در پُربیننده ترین زمان پخش به میلیونها نفر مُعترض یا خاموش نشان داد که راه حل آن برای انبوه مُشکلات آنها، خفه کردن صدای شان است.

هنگامی که حُکومت به خواست کارگران هفت تپه برای پرداخت دستمُزد و جلوگیری از نابودی بُنیاد معیشت خود با اتهام “براندازی” و گسیل ماشین نظامی – امنیتی به جنگ شان واکُنش نشان می دهد، به روشن ترین بیان به رابطه ناسازگاری که بین بدیهی ترین نیازهای جامعه و منافع کلان حُکومت وجود دارد، اعتراف کرده است.

در چشم “نظام”، طبقات و اقشار مُعترض “برانداز” به شمار می آیند، چون پایه های قُدرت و ثروت آن بر بی حُقوقی جامعه و غارت آن اُستوار شده و خواسته های اینان گردش طبیعی این نظم را مُختل ساخته و بهشت حاکمان را به دوزخ بدل می سازد.

خواست برخورداری از زندگی انسانی برای رژیم ولایت فقیه یک تهدید مرگبار است، زیرا استراتژی پُر هزینه ی بقای آن که گرد بُحران سازی خارجی چیده شده، فلاکت جامعه را پیش شرط خود دارد. سهم خواهی به حق جامعه از ثروت و داراییهای ملی، شکافی جُبران ناپذیر در این استراتژی ایجاد کرده و توانایی ادامه حرکت بر اساس آن را بدل به سووالی بی جواب می کند.

قشرهای گوناگونی که اینک به فریاد درآمده اند، تضادی که بین نیازها و خواسته های خود و منافع حُکومت وجود دارد را کشف کرده اند. هم از این روست که آنها چشم اُمید از “پیگیری” حاکمان برگرفته اند و خود برای تغییر شرایط خویش و عقب نشاندن “بالاییها” به میدان آمده اند. آنها کارخانه، مدرسه، جاده، مزرعه و خیابان را به تریبونهایی تبدیل کرده اند که بر بُلندای شان این آگاهی به گونه ای بُرا و ترسناک چهره ای مادی می یابد.

نمایش بلاهت بار شکنجه گران در تلویزیون، میزان عقب ماندگی حُکومت و دستگاه امنیتی آن از سطح آگاهی جامعه و عُمق مرزبندیهایش را قابل اندازه گیری کرد. حاکمان کشور با سلاح کُهنه به میدان یک جنگ جدید پا گذاشته اند. تیری که آنها شلیک کردند، پُرصدا و مهیب به عقب کمانه می کند.