اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

پس از برگزاری انتخابات پارلمان این کشور که به مدت ۶ هفته به طول انجامید و روز شنبه اول ژوئن (۱۲ خرداد) به پایان رسید، دروپادی مورمو، رئیس‌جمهوری هند مودی را مأمور تشکیل دولت کرده بود.

گفته شده است در این انتخابات ۶۴۲ میلیون از مجموع ۹۶۸ میلیون شهروند هندی که واجد شرایط رای‌دادن بوده‌اند، رای خود را داخل صندق‌ها انداخته‌اند.

بیشتر بخوانید: انتخابات هند؛ پیروزی مودی با احتمال نیاز به شرکای ائتلافی

گزارش‌ها حاکی از آن هستند که مودی حال موفق شده است در مذاکرات با حزب‌های دیگر در مجلس بر سر تشکیل دولت جدید با مشارکت ۱۵ حزب مختلف، به توافق برسد.

ناکامی حزب “بهاراتیا جاناتا” در کسب اکثریت مطلق آرا

نارندرا مودی با حزب خود “بهاراتیا جاناتا” (BJP) ۲۴۰ کرسی پارلمان را به دست آورده است و به این ترتیب به مقدار ۳۲ کرسی از اکثریت مطلق در مجلس، فاصله دارد.

این در حالی است که حزب “بهاراتیا جاناتا” در سال ۲۰۱۹ میلادی با کسب ۳۰۳ کرسی، اکثریت مطلق در مجلس را از آن خود کرده بود.

کارشناسان میزان بیکاری، کاهش درآمدها و همچنین افزایش قیمت‌ها را به عنوان دلایل اصلی برای کسب نتیجه نسبتا ضعیف حزب “بهاراتیا جاناتا” ارزیابی کرده‌اند.

حال قرار است اعضای کابینه جدید دولت هند شامگاه یکشنبه ۹ ژوئن (۲۰ خرداد) پس از اعاده سوگند، شروع به کار کنند.

مودی اشاره کرده است که دولت ائتلافی او “برای اتحاد و موفقیت خواهد کوشید.” او همچنین گفته است که دولت جدیدش به ویژه هدف “افزایش پس‌اندازهای طبقه متوسط ​​و نیز بهبود کیفیت زندگی آنها” را دنبال خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: طوفان در دولت هند؛ ۱۲ وزیر کناره‌گیری کردند یا برکنار شدند

مودی در این مورد تصریح کرد که “طبقه متوسط، ​​نیروی محرکه کشور است.”

سومین دوره متوالی در راس دولت هند

مودی دومین نخست وزیر هند محسوب می‌شود که به طور متوالی سومین دوره رهبری دولت این کشور را بر عهده خواهد داشت.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

پیش از او، جواهر لعل نهرو، اولین رئیس دولت هند نیز پس از کسب استقلال این کشور از بریتانیا در سال ۱۹۴۷، در سه دوره متوالی رئیس دولت هند بود.

رای دهندگان در ایتالیا، لتونی، جمهوری چک و اسلواکی رای خود را صبح روز شنبه ۸ ژوئن (۱۹ خرداد) به صندق‌های رای ریختند. انتخابات پارلمان اروپا در کشور مالت نیز روز پنجشبه برگزار شد. راست‌گرایان افراطی در اغلب این کشورها امیدوارند به پیروزی دست‌یابند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

گمان می‌رود جنگ غزه، جنگ اوکراین و همچنین بالارفتن هزینه‌های زندگی در آرا رای‌دهندگان اروپایی تاثیر زیادی داشته باشد.

ثبت پائین مشارکت رای‌دهندگان در اسلواکی و لتونی

اسلواکی در انتخابات اتحادیه اروپا مشارکت پایینی را ثبت کرد.

سوقصد نافرجام به روبرت فیتسو، نخست وزیر اسلواکی انتخابات را تحت تاثیر گذاشته و این حملهٔ ناموفق به آقای فیتسو می‌تواند شانس حزب چپ‌گرای نخست‌وزیر را برای کسب آراء بیشتر افزایش دهد.

مشارکت رای‌دهندگان در انتخابات اروپا در لتونی هم کم‌رنگ بود. این کشور حوزه بالتیک که بعد از فروپاشی شوروی عضو اتحادیه اروپا شده ۹ نماینده به پارلمان اتحادیه اروپا خواهد فرستاد.

بیشتر بخوانید: انتخابات ۲۰۲۴ پارلمان اروپا؛ رقابت ۳۵ حزب در آلمان

با وجود تلاش زیاد سیاستمداران و احزاب سیاسی برای کشاندن مردم به پای صندوق‌های رای، مشارکت رای‌دهندگان در لتونی کاهش یافت.

مالت کم‌ترین نماینده را در پارلمان اروپا دارد

رای‌دهندگان مالتی به پای صندوق‌های رای رفتند تا شش عضو پارلمان اروپا و اعضای شورای محلی را انتخاب کنند.

شعبه‌های رای‌گیری صبح روز پنجشنبه ۶ ژوئن گشوده شد. در مجموع ۳۳۲ هزار ۹۶۷ واجد شرایط رای‌ در این کشور وجود دارد. رسانه‌های محلی گزارش دادند که حدود ۳۷ هزار رای دهنده، یا ۱۰ درصد از واجدین شرایط، تصمیم گرفتند رای بدهند.

این پنجمین انتخابات اروپایی برای مالت از زمان پیوستن این کشور به اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۴ است. در آخرین دور از انتخابات در سال ۲۰۱۹، حزب کارگر چهار کرسی پارلمان اروپا و حزب ملی‌گرا دو کرسی را به دست آوردند.

ایتالیایی‌ها هم رای دادند

در ایتالیا هم پیش‌بینی می‌شود که جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا از گروه‌های راست افراطی برندهٔ بزرگ انتخاباتی باشد. ایتالیا می‌تواند نقش مهمی در انتخاب رئیس بعدی کمیسیون اتحادیه اروپا ایفا کند.

اورزولا فون در لاین، رئیس فعلی کمیسیون اتحادیه اروپا، به امید کسب رای گروه محافظه‌کاران اروپایی از ملونی حمایت کرده است. ایتالیا به عنوان سومین کشور پرجمعیت اتحادیه اروپا، می‌تواند در مجموع ۷۶ نماینده به پارلمان اروپا بفرستد.

تحلیل‌گران سیاسی پیش‌بینی کرده‌اند که احزاب چپ میانه و سبز در این دور ازانتخابات اروپا کرسی‌های خود را از دست خواهند داد و این آرا به احزاب افراطی و راست میانه تعلق خواهد گرفت.

بیشتر بخوانید: پارلمان اتحادیه اروپا از سال ۲۰۱۹ چه دستاوردهایی داشته است؟

انتخابات پارلمان اروپا در اکثر ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا از جمله در آلمان و فرانسه روز یکشنبه برگزار می‌شود. ۹۶ کرسی از مجموع ۷۲۰ کرسی به نمایندگان آلمان اختصاص خواهد یافت. در آلمان ۳۵ حزب مختلف برای کسب کرسی در پارلمان اروپا به رقابت پرداخته‌اند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

انتخابات پارلمان اروپا هر پنج‌ سال یک‌ بار برگزار می‌شود. پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تعداد نمایندگان پارلمان اروپا کاهش یافت و به ۷۰۵ نفر رسید. در حال حاضر ۱۵ نماینده نیز به شمار نمایندگان اضافه شده است و در مجموع پارلمان اتحادیه اروپا ۷۲۰ نماینده خواهد داشت.

این محتواها مشخصا توسط قشری از جامعه که از شهرت، موقعیت اقتصادی و اجتماعی بالایی نیز برخوردار نیستند، تولید می‌شوند. کسانی که اتفاقا تعداد “فالوورها” و یا مخاطبان بسیار بیشتری از افراد معروف و یا “سلبریتی‌ها” دارند. دامنه استقبال جامعه از این محتواها در فضای مجازی، از یک طرف باعث تعجب بسیاری از کاربران شده و از سوی دیگر به ابزاری برای خنده و تمسخر برای عده دیگری از مخاطبان تبدیل شده است.

اما سوال اینجاست که آیا قشر ضعیف جامعه در حال رقابت با به اصطلاح “شاخ‌های مجازی” برای کسب شهرت هستند؟

برای رسیدن به پاسخ این سوال شاید بهتر باشد تعریفی از واژه “اینفلوئنسر” ارائه دهیم. این واژه که از کلمه “Influence” به معنی “تاثیرگذاشتن” گرفته شده، به افرادی اطلاق می‌شود که می‌توانند با اعمال و رفتار خود روی دیگران تاثیر بگذارند. معروف‌ترین مثال برای درک بهتر این واژه “کلینت ایستوود” بازیگر اصلی فیلم سینمایی “خوب، بد، زشت” است که با شکل خاص سیگار کشیدنش، تاثیر زیادی روی فروش سیگار در برهه زمانی خود گذاشت.

این تاثیرگذاری در سال‌های بعد با گرایش مردم از سینما و تلویزیون و روزنامه‌ها، بهشبکه‌های اجتماعی تغییر شکل داد، به طوری که سلبریتی‌ها، ورزشکاران، هنرمندان و دوستداران سفر، شروع به تولید محتوا در این شبکه‌ها کردند و اتفاقا در جذب مخاطب موفق بودند. در کنار آنها، رفته‌رفته افرادی با عنوان “شاخ‌های مجازی” وارد پلتفرم‌های فضای مجازی شدند؛ کسانی که با به نمایش گذاشتن سبکی از زندگی به اصطلاح “لاکچری”، مخاطب را به سوی خود می‌کشیدند و حتی از طریق تبلیغات، همکاری با برندها، فروش محصولات و… سودهای هنگفت عایدشان می‌شد و البته بهتر است بگوییم می‌شود.

اما حالا به وضوح در فضای مجازی می‌بینیم افرادی که بعضا موقعیت یا جایگاه اجتماعی و اقتصادی چشمگیری ندارند، به فکر رقابت با چنین کاربرانی افتاده‌اند. به گفته جامعه‌شناسان، از آنجا که این قشر از جامعه تا به حال در چنین مناسبات و فضاهایی به بازی گرفته نمی‌شدند، اکنون به این فکر افتاده‌اند که چرا مانند دیگر کاربران، دست به تولید محتوا در فضای مجازی نزده و مشهور نشوند.

در این راستا، یک پژوهشگر جامعه‌شناسی از دانشگاه تهران که نخواست نامش فاش شود، به دویچه وله فارسی می‌گوید: «مشکل از آنجا آغاز شد که این طبقه جامعه هیچ محتوا و ابزار خاص و قابل توجهی برای عرضه در فضای مجازی در اختیار ندارند. برای همین به سمت تولید محتواهای جنسی، نشان دادن روابط باز دختر و پسر، رقص، فحاشی و دیگر محتواهایی که از سوی رسانه‌های رسمی حکومتی و خانواده‌ها همیشه تابو محسوب می‌شده، رفته‌اند و موفق هم شده‌اند چون به این نتیجه رسیدند که این تابوشکنی برای ذائقه مخاطبانشان بسیار خوشایند است.»

به عقیده او، این گروه سعی می‌کنند برای “بیشتر دیده‌شدن” و به اصطلاح “کم نیاوردن در فضای مجازی”، خود را ملعبه دیگر افراد جامعه قرار دهند، از سوی مخاطب مورد تمسخر قرار بگیرند و هویت خود را قربانی کنند تا بتوانند مخاطب را به هر طریقی به سوی خود بکشانند.

بیکاری، عامل میل قشر ضعیف به کسب درآمد در فضای مجازی

بر اساس آمارهای رسمی که رسانه‌های داخلی ایران اسفندماه سال گذشته منتشر کردند، شمار شاغلان در ایران از پاییز تا زمستان ۱۴۰۲ بیش از نیم میلیون نفر کم شده و نرخ بیکاری نیز به ۶.۸ درصد رسیده است.

طبق بررسی‌های مرکز آمار ایران، در زمستان ۱۴۰۲ از ۶۴ میلیون و ۸۳۷ هزار ایرانی بالای ۱۵ سال، ۲۴ میلیون و ۱۹۳ هزار نفر شاغل بودند که ۵۸۲ هزار نفر کمتر از شمار شاغلان پاییز بوده است.

بیشتر بخوانید: علت افت نرخ بیکاری در ایران، غیرفعال شدن میلیون‌ها جوان

پس شاید به راحتی بتوان گفت که شرایط اقتصادی نامساعد و کاهش نرخ اشتغال، خود عامل افزایش تولید محتوای سطح پایین در فضای مجازی توسط اقشار ضعیف جامعه، با هدف به کسب درآمد است.

بر اساس الگوریتم‌های اینستاگرام، نوشتن کامنت و لایک کردن یک محتوا می‌تواند ضریب وایرال شدن یا به اصطلاح پخش گسترده آن محتوا را چند برابر کند. بنابراین پر واضح است که این قشر از جامعه سعی می‌کنند با هر محتوای هنجارشکنی در یک فضای رقابتی، واکنش‌های بیشتری را برانگیزند و از این طریق با گرفتن تبلیغات، به ثروتی که “شاخ‌های مجازی” به آن رسیده‌اند، دست یابند. بنا به گفته جامعه‌شناسان، شاید هم این قشر می‌دانند که اگر به این راه متوسل نشوند، حاکمیت آنها را از واقعیت موجودشان از جملهفقر فرهنگی و اقتصادی که در آن گرفتار شده‌اند، نجات نخواهد داد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

گرایش به ابتذال، دلیل میل به دنبال کردن محتواهای پوچ

اما سوی دیگر این ماجرا، کسانی هستند که صفحات این افراد را در فضای مجازی دنبال می‌کنند و از گذاشتن کامنت‌های تحقیر‌کننده برای خنداندن خود و اطرافیانشان جا نمی‌مانند.

پژوهشگر جامعه‌شناسی دانشگاه تهران در توضیح این امر، “به ابتذال کشیده شدن جامعه” در پی ناکارآمدی سیستم آموزشی حاکم بر دانشگاه‌ها و سیستم آموزش و پرورش را مقصر می‌داند و آن را عاملی برای میل مخاطب به سوی محتواهای پوچ و بیهوده در فضای مجازی معرفی می‌کند.

به گفته او در ۴۰ سال گذشته با ترس از این که مبادا گروه متوسط و ضعیف جامعه بر علیه حاکمیت طغیان کنند، به قدری آنها را از طرق مختلف مانند انقلاب فرهنگی، اخراج اساتید، به کارگیری اساتید بدون دانش در دانشگاه‌ها ضعیف کرده‌اند که قدرت تفکر از آنها سلب شده است.

این پژوهشگر همچنین توضیح می‌دهد: «رسانه‌های مجازی برای سلایق مختلف و برای گروه‌های اجتماعی مختلف خوراک درست کرده‌اند که این خوراک نه درصدا‌و‌سیما یافت می‌شود و نه در نظام آموزشی. پس عملا وقتی نظام آموزشی نتواند الگو و خط فکری برای کسی بسازد، جامعه بدون هیچگونه ایدئولوژی، به سمت ابتذال کشیده می‌شود و ترجیح می‌دهد با تمسخر محتوای سطح پایین در شبکه‌های اجتماعی، خندیدن و به اشتراک‌گذاری آنها، خود را شاد نگه دارد.»

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

فضای مجازی، تنها تفریح اقشار متوسط و ضعیف جامعه

بر اساس گزارشی که مرکز آمار ایران در پاییز سال گذشته منتشر کرد، سهم هزینه تفریحات و سرگرمی در سبد هزینه خانوار شهری ۱.۶ و خانوار روستایی ۱.۳ درصد بوده که کمترین هزینه را در میان سایر هزینه‌ها به خود اختصاص داده است.

بر اساس این آمار، سهم تفریحات و سرگرمی نسبت به دو دهه گذشته کاهشی ۶۰ درصدی داشته است. علاوه بر این، خانوار‌های گروه کارگران ساده، به طور میانگین در سال ۱۴۰۱ میزان ۱ میلیون و ۳۹۰ هزار تومان برای تفریحات و سرگرمی هزینه کرده‌اند.

بنا به گفته کارشناسان حوزه اجتماعی، با یک حساب سر انگشتی، می‌توان گفت به دلیل افزایش هزینه‌های زندگی و کفاف ندادن درآمد برای تامین نیازهای حداقلی، کمتر پیش می‌آید که خانواده‌ها بتوانند هر هفته به رستوران‌ها، سینما، تئاتر و دیگر مراکز تفریحی بروند و این امر تبعات اجتماعی و روانی برای خانوار‌ها و جامعه به همراه خواهد داشت. چرا که خانواده‌ها به میزانی که هزینه‌های تفریح خود را کاهش می‌دهند، سهم قابل توجهی از نشاط خود را نیز از دست خواهند داد. پس چاره‌ای برایشان باقی نمی‌مانند جز این که بیشتر وقت خود را در فضای مجازی بگذرانند و به محتواهای پوچ و بیهوده بخندند تا از این طریق بتوانند با فرار از واقعیت‌های تلخ جامعه از جمله فقر، افسردگی، استرس و فشارهای زندگی روزمره، کمی بیشتر دوام بیاورند و وضعیت پیش رو را برای خود قابل تحمل‌تر کنند.

چنین جهش گسترده‌ای در مالیات‌ستانی در راستای جبران کسری بودجه، خصوصا بودجه نفتی است.

درآمدهای نفتی ایران در ابتدای دهه گذشته حدود ۱۱۰ میلیارد دلار بود که در سال ۱۳۹۷ به ۶۰ میلیارد دلار رسید و حتی در سال ۱۳۹۹ به هشت میلیارد دلار سقوط کرد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

با این‌حال از آخرین سال دولت حسن روحانی و با روی کار آمدن دولت جو بایدن درآمدهای نفتی ایران هر سال رشد داشته و پارسال به ۳۷ میلیارد دلار رسید.

هم‌اکنون ایران روزانه بیش از ۱.۵ میلیون بشکه صادرات نفت دارد؛ اما باز هم ۴۰ درصد کمتر از دوران قبل از تحریم‌های آمریکا است.

جایگزینی مالیات با درآمدهای نفتی

دولت طی چند سال گذشته با کاهش سهم نفت در بودجه از ۴۰ درصد به ۲۱ درصد، آن را با افزایش سهم مالیات‌ها از ۲۵ درصد به ۵۳ درصد جبران کرده است.

بخشی از رشد مالیات‌ستانی قابل توجیه است؛ چرا که متوسط تورم سالانه ایران طی چهار سال گذشته بالای ۴۰ درصد بوده؛ اما حتی با در نظر گرفتن تورم، مالیات‌ها می‌بایست ۱۶۰ درصد افزایش یابد، نه ۳۲۶ درصد.

نکته اینجاست که کل رشد درآمدهای مالیاتی دولت از جیب مردم بوده، نه از نهادهای معاف از مالیات مانند سپاه پاسداران و نهادهای تحت کنترل بیت رهبری که بخش اعظم اقتصاد ایران در دست آنها است.

بیشتر بخوانید: میراث اقتصادی رئیسی به روایت ارقام

نتیجه اینکه بخش اقتصادی و تولیدی کشور به خاطر جهش غیرطبیعی مالیات‌ها، قیمت کالاها و خدمات خود را افزایش داده و فقر مردم بیشتر شده است.

آمارهای سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، فائو، نشان می‌دهد طی سال‌های ۲۰۲۰ تا ابتدای سال جاری، میزان مصرف سرانه گوشت در ایران ۳۰ درصد کاهش یافته است. وضعیت در بخش‌های دیگری مانند مصرف شیر و لبنیات نیز مشابه است.

آمارهای داخلی، مانند بانک مرکزی ایران و مرکز آمار، به همراه گزارش‌های بین‌المللی مانند بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد رشد ۵ درصدی اقتصاد ایران در سال گذشته نتیجه رشد ۱۷ درصدی هزینه‌های دولت (با قیمت‌های ثابت ۱۳۹۰) و رشد ۲۲ درصدی درآمدهای نفتی بوده است؛ به عبارتی بخش واقعی اقتصاد کشور که حوزه خدمات و تولید باشد، در رکود بوده و شتاب در مالیات‌ستانی از این بخش‌ها تنها به فقیرتر شدن بیشتر مردم انجامیده است.

در سال جاری، حجم درآمدهای مالیاتی دولت ایران دو برابر کل درآمدهای فروش داخلی و خارجی نفت در نظر گرفته شده است.

چرایی ادامه کسری بودجه

طی سال‌های گذشته حدود نیمی از درآمدهای نفتی به بودجه عمومی دولت، ۱۴.۵ درصد به شرکت ملی نفت، ۲.۵ درصد به مناطق محروم و بقیه به صندوق توسعه ملی اختصاص یافته بود. اما در عمل، دولت برای جبران کسری بودجه، همواره سهم صندوق توسعه ملی را چه بصورت مستقیم و چه بصورت استقراض، تصاحب کرده است.

به رغم این وضعیت، باز هم همواره یک سوم بودجه دولتی تحقق نیافته و دولت مجبور به استقراض گسترده از نظام بانکی کشور شده است؛ بطوری که در دولت سیزدهم، کل بدهی دولت به بانک‌های کشور دو برابر شده است.

علت اینکه به رغم جهش چشمگیر مالیات‌ستانی و تصاحب سهم صندوق توسعه ملی از درآمدهای نفتی، باز هم دولت با کسری بودجه مواجه شده، در این نکته است که اولا دولت‌ها همواره بودجه را با ارقام غیرواقعی و خیالی می‌بندند و دیگری فساد گسترده در جمهوری اسلامی است که منابع را می‌بلعد.

بیشتر بخوانید: یارانه پنهان انرژی ایران؛ معادل یک سوم اقتصاد کشور

نکته دیگر نیز افت چشمگیر درآمدهای نفتی ایران است. جمهوری اسلامی به رغم شعارها و ادعاها، هنوز هم وابستگی کامل به درآمدهای نفتی دارد. صندوق بین‌المللی پول می‌گوید دولت ایران برای اجتناب از کسری بودجه امسال، نیازمند است که قیمت‌های جهانی نفت حدود ۱۲۱ دلار باشد.

این در حالی است که قیمت‌های جهانی نفت هم‌اکنون زیر ۸۰ دلار است و انتظار نمی‌رود تا پایان سال رشد چندانی داشته باشد.

از طرفی، طبق برآورد رویترز با استناد به گفته‌های منابع تجاری و صنعتی نفت، ایران برای هر بشکه نفت صادراتی، ۱۳ دلار تخفیف به مشتریان چینی می‌دهد. نکته اینجاست که مشتریان چینی نیز حاضر به خرید مستقیم نفت ایران نیستند و ایران از طریق دلالان در امارات، عمان و خصوصا مالزی، نفت خود را تغییر برند داده و تحت نام نفت دیگر کشورها به پالایشگاه‌های چینی تحویل می‌دهد. این موضوع نیز هزینه جداگانه خود را دارد.

در واقع بخش قابل توجهی از درآمد نفتی ایران در پروسه دور زدن تحریم‌ها از دست می‌رود.

یک نکته مهم دیگر اینکه ایران بخشی از نفت خود را با کالاهای چینی تهاتر می‌کند و پروسه انتقال و فروش پنهانی نفت و دریافت کالا در ازای آن و انتقال به کشور، خود روندی پیچیده و پر از فرصت‌های فساد مالی و اختلاس است.

بانک مرکزی ایران از پاییز ۱۳۹۷ انتشار هرگونه آمار درباره میزان تحقق درآمدهای بودجه را متوقف کرد. بعد از پایان ریاست‌جمهوری حسن روحانی و در دوران ابراهیم رئیسی، بانک مرکزی آمارهای بودجه را از پاییز ۱۳۹۷ تا خرداد ۱۴۰۱ منتشر کرد؛ آمارهایی که نشان از عدم تحقق دست‌کم یک سوم بودجه دولتی دارد.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

اکنون باید منتظر ماند و دید چه زمانی دولت چهاردهم شکل خواهد گرفت تا بانک مرکزی وضعیت کسری بودجه دولت جاری را منتشر کند.

به عبارتی ساده‌تر، در غیاب شفافیت بودجه، دست دولت در هدر دادن منابع آن، استقراض‌های لجام‌گسیخته، بی‌قیدی به کسری بودجه، گنجاندن ارقام خیالی و موهوم در بودجه و از همه مهمتر، احساس مسئولیت در دخل و خرج دولت باز می‌شود و نتیجه آن، بحران‌های اقتصادی می‌شود که هر ساله به دامنه آن افزوده می‌شود.

بانک مرکزی توضیح نمی‌دهد اگر وظیفه این نهاد انتشار آمارهای بودجه است، چرا آن را منتشر نمی‌کند و اگر به خاطر تحریم‌ها سعی در پنهان نگه داشتن آمارها دارد، چرا منتظر تغییر دولت روحانی شده و سپس آمارهای وضعیت بودجه پاییز سال‌های ۱۳۹۷ تا خرداد ۱۴۰۱ را منتشر کرده است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

اِما سینکلر از دیده‌بان حقوق بشر در این زمینه گفته است: «این یک نمونه‌ای است برای بازداشت‌های خودسرانه و محکومیت سیاستمدارانی که از هواداران کردها هستند. این نکته همچنین در مورد مدافعان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران یا مردم عادی که در شبکه‌های اجتماعی اظهار نظر می‌کنند نیز صدق می‌کند.»

او ادامه می‌دهد: «این رویکرد منجر به افزایش شمار زندانیان می‌شود که از نظر ما به طور خودسرانه بازداشت می‌شوند.»

گفته شده است در مواردی که مشابه محکومیت شهردار هاکاری است، اغلب اتهام “عضویت در یک سازمان تروریستی” به آنها نسبت داده می‌شود. بر اساس گزارش‌ها، شهردار هاکاری از حامیان کرد‌ها محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید: راهپیمایی کردها برای آزادی و پایان انزوای عبداللە اوجالان

طبق آمار شورای اروپا، در حال حاضر ۲۳ هزار و ۱۲۵ زندانی در این مورد در ترکیه ثبت شده‌اند. این مقدار بالغ بر ۷ درصد از کُل جرایم جنایی در این کشور است.

این آمار همچنین حاکی از آن است که اکثر محکومیت‌ها (حدود ۳۵ درصد) مربوط به جرایم در زمینه مواد مخدر هستند. پس از آن، جرایم مربوط به سرقت و ضرب و جرح که باعث آسیب بدنی می‌شود، از دلایل اصلی محکومیت زندانیان در ترکیه به شمار می‌روند.

انتقاد از “شوراهای ناظر”

به گفته سازمان “جامعه مدنی در سیستم زندان” (CISST) در استانبول، افزایش شمار زندانیان در ترکیه به علت اجرای قانون جدید مربوط به بازداشت افراد محکوم شده در این کشور است.

بیشتر بخوانید: حکم زندان برای شهردار استانبول؛ آغاز پایان اردوغان؟

بر اساس گزارش‌ها، طبق این قانون در ترکیه “شوراهای ناظر” در مورد آزادی زودهنگام زندانیان تصمیم می‌گیرند.

گفته شده است این شوراها ارزیابی خود را بر اساس “رفتار مناسب” زندانیان انجام می‌دهند، ولی نتایج مربوط به آن اغلب منجر به طولانی‌تر شدن زمان زندان برای بازداشت‌شدگان است.

بریوان کورکوت، مشاور حقوقی در این زمینه می‌گوید: «شوراهای ناظر تصمیم‌‌های قضایی می‌گیرند. اما آنها حقوق‌دادن نیستند که قابلیت اتخاذ چنین تصمیم‌هایی را داشته باشند.»

وجود نزدیک به ۴۰۰ زندان در ترکیه

بنا بر گزارش‌ها، در حال حاضر حدود ۴۰۰ زندان در ترکیه برقرار هستند. گفته شده است که اکثر زندان‌های قدیمی در طول سال‌های اخیر در این کشور بسته شده‌اند، اما از سال ۲۰۰۶ تاکنون سالانه بین ۱۰ تا ۳۰ زندان جدید ساخته شده است.

بیشتر بخوانید: در جنوب شرقی ترکیه ۱۶ خبرنگار بازداشت شدند

در بین نزدیک به ۳۵۰ هزار شهروند زندانی در این کشور همچنین افراد سرشناسی مانند عثمان کاوالا، مدافع حقوق بشر و صلاح‌الدین دمیرتاش، سیاستمدار کرد نیز حضور دارند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

به گفته برخی از مدافعان حقوق بشر، آنها به “دلایل سیاسی” در زندان هستند و هدف از بازداشت طولانی مدت این افراد “ساکت کردن چهره‌های منتقد دولت ترکیه” است. دولت آلمان و دادگاه حقوق بشر اروپا از مدت‌ها پیش خواستار آزادی فوری آنها شده‌اند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

فردریش مرتس، رهبر اپوزیسیون و رئیس حزب دمکرات مسیحی آلمان در واکنش به سخنان شولتس انتقاد می‌کند که صدراعظم قبلا در اکتبر سال گذشته نیز در مورد اخراج‌های گسترده صحبت کرده بود، اما کاری نکرده است.

بیشتر بخوانید: حمله مانهایم؛ شولتس از اخراج پناهجویان مجرم حمایت کرد

نانسی فیزر، وزیر کشور اما می‌گوید گزینه‌های زیادی برای اخراج مجرمان مدت‌ها مورد بررسی قرار گرفته و کسانی که مرتکب جرایم جنایی شده‌اند و هنوز به عنوان یک تهدید تلقی می‌شوند، اخراج خواهند شد.

وزیر کشور همچنین تاکید کرد که به زودی قوانین مربوط به اقامت را نیز تشدید خواهد کرد. به گفته فیزر جرم “تجلیل از تروریسم” به عنوان دلیل دیگری برای اخراج در قانون گنجانده خواهد شد. او همچنین خاطرنشان می‌کند که اخراج و استرداد، برای مثال به افغانستان چندان آسان نیست و “دلیل طولانی شدن آن این است که نمی‌توان به طور مستقیم به فرودگاه پرواز کرد”.

وزیر کشور آلمان همچنین تاکید می‌کند که افرادی اخراج خواهد شد که محکوم شده‌اند و باید ابتدا محکومیت خود را بگذرانند.

آلمان از زمانی که گروه طالبان در تابستان سال ۲۰۲۱ دوباره قدرت را در کابل به دست گرفت، اخراج پناهجویان افغان‌ را متوقف کرده است.

بیشتر بخوانید: اخراج ناموفق پناهجوی ایرانی از آلمان

سباستین فیشر، سخنگوی وزارت خارجه آلمان می‌گوید طالبان آماده است در موضوع استرداد پناهجویان افغان همکاری کند اما این گروه می‌خواهد “هزینه بازگشت افغان‌ها به کشورشان از طریق شناسایی بین‌المللی طالبان پرداخت شود”.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

لوئیز آمتسبرگ، کمیسر حقوق بشر دولت آلمان از حزب سبز ولی هشدار می‌دهد که “همکاری با رژیم ضد بشری طالبان، که بویژه زنان و کودکان رنج زیادی از دست آنان می‌کشند، اشتباه بزرگی است”.

رسانه‌های آلمان می‌نویسند این موضوع ممکن است یکی از دلایلی باشد که دولت آلمان اخراج افغا‌ن‌ها را غیرمسقیم از طریق کشورهای همسایه افغانستان مانند پاکستان یا ازبکستان در نظر گرفته است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

ویلیام آندرس یکی از ۳ فضانورد ماموریت آپولو ۸ در سال ۱۹۶۸ میلادی بود که برای نخستین بار به مدار ماه رسید و عکس مشهور به طلوع زمین را که در آن، سیاره ما به صورت یک تیله شیشه‌ای آبی‌رنگ دیده می‌شود ثبت کرد.

گِرِگ آندرس پسر ویلیام آندرس که خود نیز سرهنگ‌ بازنشسته نیروی هوایی ایالات متحده است با تایید مرگ پدرش افزود که همه خانواده با شنیدن این خبر غمگین شده‌اند و “همه ما دلتنگ او خواهیم شد.”

تصویر مشهور به “طلوع زمین” از نظر تاریخی نخستین باری به شمار می‌رود است که انسان توانست سیاره خود را از بیرون تماشا کند.

آندرس این تصویر مشهور را در جریان چهارمین گردش سرنشینان فضاپیما به دور ماه و در شرایطی که با عجله قصد داشت حالت دوربین خود را از سیاه و سفید به رنگی تغییر دهد، ثبت کرده بود.

ماموریت آپولو ۸ در دسامبر سال ۱۹۶۸ یک سفر فضایی جسورانه بود که نتایج آن، هفت ماه بعد مقدمه سفر اصلی ماموریت آپولو برای فرود بر روی سطح کره ماه را فراهم کرد.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

بر اساس اعلام منابع محلی، در حدود ساعت ۱۱:۴۰ به وقت محلی، گزارشی در خصوص سقوط هواپیمایی قدیمی در آب‌های شمالی جزیره جونز دریافت شد.

به گفته گرگ اندرس، جسد این فضانورد ۹۰ ساله بعدازظهر روز جمعه ۱۸ خرداد (۷ ژوئن) کشف شد. ویلیام آندرس در زمان پرواز، خلبان و تنها سرنشین این هواپیما بود. علت سقوط هواپیما از سوی مقام‌های مسئول در دست بررسی است.