جاری شدن سیل در شرق و مرکز اروپا خسارات فراوانی بر جای گذاشته است. رییس کمیسیون اتحادیه اروپا اعلام کرد که ۱۰ میلیارد یورو از محل “صندوق انسجام اروپایی” به کشورهای خسارت‌دیده پرداخت خواهد شد.اورزولا فون‌درلاین رییس کمیسیون اتحادیه اروپا در جریان سفر به مناطق سیل‌زده شرق و مرکز اروپا اعلام کرد که مبلغ ۱۰ میلیارد یورو کمک از محل “صندوق انسجام اروپایی” به کشورهای خسارت دیده پرداخت خواهد شد.

فون‌درلاین که در حال حاضر در منطقه سیل‌زده برسلاو واقع در لهستان به سر می‌برد گفت: «در نگاه اول می‌توان ۱۰ میلیارد یورو از صندوق انسجام برای کشورهای آسیب دیده تامین کرد. اکنون این یک واکنش اضطراری است.»

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

رییس کمیسیون اتحادیه اروپا به دعوت دونالد توسک، نخست‌وزیر لهستان به مناطق سیل‌زده این کشور سفر کرده و علاوه بر او صدراعظم اتریش و نخست وزیران اسلواکی و چک نیز در آنجا حضور دارند تا درباره چگونگی رویارویی با بحران سیل و آب‌گرفتگی در این کشورها با یکدیگر گفت‌وگو کنند.

توسک در جریان این دیدارها گفت نیمی از این پول به لهستان می‌رسد. پتر فیالا نخست وزیر چک نیز گفت دو میلیارد سهم این کشور است. او در شبکه اکس ضمن اعلام این “خبر خوش” نوشت: «پس از این سیل مصیبت‌بار ما باید پل‌ها، خیابان‌ها، مدارس و ایستگاه‌های قطار را تعمیر کنیم.»

بیشتر بخوانید: وضعیت سیل در اروپای مرکزی و شرقی همچنان به شدت بحرانی است

کارل نِهامر صدراعظم اتریش نیز گفت کشورش می‌تواند ۵۰۰ میلیون یورو از این بودجه را دریافت کند و نیازی به برنامه مالی بازپرداخت هم نیست.

رابرت فیکو نخست وزیر اسلواکی اما درباره سهم کشورش از این صندوق چیزی نگفت. همچنین مشخص نیست رومانی چه مقدار از این کمک را دریافت می‌کند.

برای برداشت از صندوق انسجام اروپایی به طور معمول باید هریک از کشورها سهمی را پرداخت کنند. رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا گفته این ۱۰ میلیارد یورو به طور کامل و صددرصد از سوی اتحادیه اروپا تامین شده و با توجه به خسارات فراوان سیل بازپرداخت مالی ندارد.

بیشتر بخوانید: مرگ دست‌کم پنج تن در پی جاری شدن سیل در چند کشور اروپایی

فون در‌لاین گفته است: «اکنون وضعیت عادی نیست و در زمان غیرعادی مقررات غیرعادی جاری است.» او خرابی‌های ناشی از سیل را “دلخراش” توصیف کرده اما در عین حال “همبستگی عظیم” مردم سیل‌زده را ستوده است.

طوفان شدید “آنت” یا آنطور که در سراسر دنیا نامیده می‌شود “بوریس” از روز جمعه گذشته کشورهای لهستان، اتریش، چک و سایر کشورهای اروپای شرقی و مرکزی را درنوردیده است. این طوفان با بارش‌های سیل‌آسا و بالا آمدن آب رودخانه‌ها همراه بوده و در مناطق سیل‌زده ۲۴ نفر جانشان را از دست داده‌اند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

اوج سیل در برسلاو لهستان، روز پنج‌شنبه بود در حالی که در این روز باران در بیشتر کشورهای اروپای مرکزی بند آمده بود.

دونالد توسک نخست وزیر لهستان تاکید کرده که هنوز دلیلی برای “آرامش” و این فرض که “بدترین‌ها به پایان رسیده” وجود ندارد.

ارتش اسرائیل در حال بررسی حادثه‌ای است که در آن “سربازان اسرائیلی اجساد سه فلسطینی مسلح را از روی پشت‌بام به پایین پرت کرده‌اند”. این اتفاق در رسانه‌های اجتماعی و اسرائیلی واکنش‌های شدیدی را برانگیخته است.ارتش اسرائیل اعلام کرده است که حادثه‌ای را که در قباطیه جنین، واقع در کرانه باختری رود اردن اتفاق افتاده بررسی می‌کند. ارتش این اتفاق را به‌عنوان یک “حادثه جدی” توصیف و اعلام کرده است که این اقدام با ارزش‌های ارتش اسرائیل و انتظارات از سربازان آن همخوانی ندارد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

ویدیوهایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده‌اند، سه سرباز اسرائیلی را نشان می‌دهند که در جریان یک عملیات نظامی در نزدیکی جنین، اجساد کشته‌شدگان را از روی پشت‌بام به پایین پرت می‌کنند. این صحنه‌ها باعث شوک و اعتراضاتی در اسرائیل و همچنین در مناطق فلسطینی شد.

ادامه درگیری‌های مسلحانه در کرانه باختری رود اردن

به گفته منابع فلسطینی در عملیات ارتش هفت نفر کشته شده‌اند، در حالی که ارتش اسرائیل از کشته‌شدن چهار شبه‌نظامی خبر داده است.

این حادثه در جریان یک درگیری مسلحانه با شبه‌نظامیان فلسطینی رخ داده است. بر اساس گزارش‌ها، فلسطینی‌ها در پشت‌بام خانه‌ای که توسط نیروهای اسرائیلی محاصره شده بود، حضور داشتند.

طبق گزارش “تایمز آو اسرائیل”، فردی که از سوی اسرائیل تحت تعقیب بوده، در این ساختمان مخفی شده بود.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

اوضاع در کرانه باختری، که پیش از این هم پرتنش بوده پس از حمله گروه حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر سال ۲۰۲۳ و آغاز جنگ غزه، به شدت بدتر شده و تا کنون بیش از ۶۸۰ فلسطینی در عملیات‌های نظامی اسرائیل و درگیری‌های مسلحانه کشته شده‌اند.

نماینده طالبان که به کنفرانس وحدت اسلامی در تهران دعوت شده بود هنگام نواختن سرود جمهوری اسلامی از جایش برنخاست. رسانه‌ها و برخی مقامات ایرانی به “بی‌احترامی و توهین” نماینده طالبان اعتراض کردند.”همشهری آنلاین” با انتشار فیلم “توهین زشت عنصر طالبان به سرود ملی ایران” نوشته است نماینده طالبان در سی‌وهشتمین همایش بین‌المللی وحدت اسلامی که روز پنج‌شنبه ۲۹ شهریور (۱۹ سپتامبر) در تهران برگزار شده برای احترام به سرود ملی ایران از جایش بلند نشد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

به نوشته رسانه‌های ایران این رفتار نماینده طالبان در حالی انجام گرفته است که مسعود پزشکیان، رئیس جمهور هم در این مراسم حضور داشته است.

مشکلات جمهوری اسلامی ایران و افغانستان با روی کار آمدن طالبان نیز همچنان لاینحل مانده است. چندین موضوع از جمله حقابه هیرمند، اخراج افغانستانی‌ها از ایران و “توهین و تحقیرهای نژادپرستانه ایرانیان به مهاجران افغانستانی” تنها برخی از آنها هستند.

“برخی مقامات به دنبال تطهیر طالبان هستند”

فداحسین مالکی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در واکنش به اقدام طالبان در تهران خواستار “برخورد جدی دستگاه دیپلماسی با دیپلمات طالبان” شده است.

به گفته فداحسین مالکی طالبان با قواعد بین‌المللی بیگانه است و از زمان تسلط خود بر افغانستان قواعد بین‌المللی را رعایت نمی‌کند.

عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس تاکید کرد در خصوص حقابه رودخانه هیرمند که حق قانونی ایران است و تمامی دولت‌ها آن را پذیرفتند، “طالبان بازی در می‌آورند” و “جسارت به خرج دادند و سیلاب رودخانه هیرمند را تحت عنوان حقابه هیرمند” اعلام کردند.

فداحسین مالکی تاکید کرد “برخی افراد در کشور بر طبل رضایت از طالبان کوبیدند و می‌کوبند و به دنبال تطهیر طالبان هستند”.

در قضیه برنخاستن نماینده طالبان آن هم در حضور پزشکیان واکنش‌‍‌ها بیشتر از سوی سیاستمداران دولت‌های پیشین و یا رسانه‌ها بوده است.

ابطحی: طالبان را به کنفرانس وحدت اسلامی راه ندهند

محمدعلی ابطحی، عضو مجمع روحانیون مبارز و “فعال سیاسی اصلاح‌طلب” در واکنش به توهین طالبان به سرود جمهوری اسلامی در یادداشتی گفته است “بدنه اصلی مسلمانان در همه جا و منجمله در ایران با طالبان قصد وحدت ندارند و برگزار کنندگان کنفرانس وحدت در تهران حق ندارند طالبانی را در صف اول یا آخر این کنفرانس راه دهند”.

حسن کاظمی قمی نماینده ویژه رییس جمهور در امور افغانستان هم گفته است : «عدم احترام به اصول دیپلماتیک با بهانه ممنوعیت نواختن موسیقی از مبادی شریعت معنا و مصداقی ندارد، چه اگر این بود استماع را نیز شامل می‌گردید.»

طرح مطالبه اخراج مهاجران افغانی از ایران

محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری در دولت روحانی در کانال تلگرامی خود نوشت “در کنفرانس وحدت اسلامی، عدم قیام نماینده طالبان در هنگام پخش سرود ملی ایران به نماد بی‌احترامی به آحاد مردم ایران و اختلاف تبدیل شده است و موجی نسبتا فراگیر در فضای مجازی به راه افتاده که حاکی از عصبانیت کاربران ایرانی و همچنین طرح مطالبه اخراج مهاجران افغانی از ایران شده است”.

عذرخواهی نماینده طالبان

در این میان نماینده طالبان در تهران که در کنفرانس وحدت اسلامی در تهران از جا برنخاست و به سرود جمهوری اسلامی بی‌احترامی کرد گفته است که “به هیچ عنوان قصد بی‌احترامی به سرود جمهوری اسلامی ایران را نداشته است” او دلیل این اقدام را “احترام به سنت و عرف” این گروه اعلام کرده است.

او تاکید کرد که دولت افغانستان رابطه خوبی با تهران دارد و خواستار افزایش روابط میان دو کشور شد.

ناظران سیاسی و کارشناسان امور دو کشور اما از شدت گرفتن اختلافات به ویژه در هفته‌های اخیر خبر دادند. در روزهای گذشته اخراج شهروندان افغانستانی از ایران شدت گرفت.

در جامعه نیز حساسیت‌ها نسبت به حضور مهاجران افغانستانی در ایران بیشتر شده و در فضای مجازی توهین و تحقیر به مهاجران افغانستانی مقیم ایران فزونی گرفته است.

اعتراض پاکستان به توهین طالبان به سرود ملی

یک روز پیش از این نیز نماینده طالبان در حین پخش سرود پاکستان از جایش برنخاست.

محب‌الله شاکر، سرکنسول طالبان در پیشاور و همراه‌اش در نشستی از ایستادن در هنگام پخش سرود ملی پاکستان خودداری کردند.

وزارت امور خارجه پاکستان اقدام سرکنسول طالبان را محکوم کرده و آن را اقدام خلاف اصول دیپلماتیک خواند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

ممتاز زهرا بلوچ، سخنگوی وزارت خارجه پاکستان در بیانیه‌ای اعلام کرد “بی احترامی به سرود ملی کشور میزبان خلاف اصول دیپلماتیک است، این اقدام سرپرست کنسولگری افغانستان در پیشاور قابل نکوهش است.”

شاهدالله، سخنگوی کنسولگری طالبان در پیشاور در بیانیه‌ای گفته است که آنان هیچ نیت “بی‌احترامی و توهین” به سرود ملی پاکستان را نداشته‌اند.

پس از تسلط دوبارۀ طالبان بر افغانستان پخش موسیقی در رسانه‌ها و اماکن عمومی در این کشور ممنوع اعلام شد. این گروه همچنان گوش دادن به موسیقی و نواختن آلات موسیقی را نیز مخالف احکام اسلام می‌دانند.

آیا ایران ۳۴ سال پس از از پایان جنگ با عراق، آماده ورود به یک درگیری نظامی تازه است؟ در این مقاله، به بررسی تاثیر خاطرات جمعی جنگ و آمادگی ایران برای رویارویی احتمالی با اسرائیل می‌پردازیم. یادداشتی از امیر سلطان‌زاده.پس از گذشت ۳۴ سال از پایان جنگ ایران و عراق، خاطره آن درگیری طولانی و خونین همچنان در ذهن جمعی مردم ایران زنده است. جنگی هشت‌ساله که تاثیری عمیق بر جامعه و سیاست ایران گذاشت و تجربه تلخ و فرسایشی آن هنوز به‌عنوان یکی از تعیین‌کننده‌ترین رویداد‌های تاریخ معاصر ایران شناخته می‌شود. این تجربه تاریخی ممکن است نقشی کلیدی در شکل‌گیری نگرش عمومی و سیاست‌گذاران نسبت به ورود به هرگونه درگیری نظامی جدید، به‌ویژه در برابر قدرت‌هایی مانند اسرائیل داشته باشد.

با این حال، در شرایطی که طی ماه‌های اخیر تنش‌ها بین ایران و اسرائیل به اوج رسیده و تهدیدات نظامی و سیاسی از هر دو سو افزایش یافته است، این پرسش مطرح می‌شود که آیا ایران، با توجه به تجربیات گذشته، آمادگی ورود به یک جنگ جدید را دارد؟ برخی از کارشناسان معتقدند که توان نظامی ایران در طول سال‌های پس از جنگ ایران با عراق بهبود یافته، اما از سوی دیگر، فشارهای اقتصادی و اجتماعی می‌تواند مانع از پذیرش یک جنگ تازه از سوی مردم و حکومت شود.

ایدئولوژی جنگ‌طلبانه حکومت

واقعیت این است که جنگ ایران و عراق تاثیر عمیقی بر تک‌تک ایرانی‌ها داشته است؛ به طوری که عوارض آن همچنان پابرجاست.

نازیلا گلستان، تحلیلگر مسائل سیاسی معتقد است در دوران جنگ مواد غذایی جیره‌بندی شده بود و کودکان ایرانی حسرت یک میوه ساده را داشتند. ویرانی‌های جنگ را هنوز می‌توان در مناطق جنوب کشور و خصوصا در خوزستان دید؛ موضوعاتی که در خاطره جمعی ایرانی‌ها باقی است و جامعه کماکان هزینه خسارت‌های آن جنگ را پرداخت می‌کند.

گفته می‌شود پس از شکستن حصر آبادان و باز پس گرفتن خاک ایران از ارتش متجاوز صدام، این فرصت وجود داشت که جنگ خاتمه یابد اما منافع حکومت اقتضا می‌کرد تا جنگ را ادامه دهد.

در همین رابطه نازیلا گلستان به دویچه‌وله فارسی می‌گوید: «اگرچه مردم ایران از این جنگ آسیب‌های فراوانی دیده‌اند، اما برای “جمهوری اسلامی” دستاوردهایی داشته است.» او تثبیت سپاه پاسداران و تبدیل شدن آن به یک کارتل اقتصادی را نتیجه ادامه جنگ ایران و عراق می‌داند که با حمایت روح‌الله خمینی ایجاد شد.

با افزایش تنش‌های اخیر میان ایران و اسرائیل، نگرانی‌ها درباره ماجراجویی‌های سپاه قدس و احتمال ورود ایران به یک درگیری تازه افزایش یافته است. بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند که در صورت وقوع چنین جنگی، نه‌تنها اسرائیل، بلکه ایالات متحده و احتمالاً سایر متحدان تل‌آویو نیز وارد ماجرا خواهند شد.

نازیلا گلستان هشدار می‌دهد که در صورت ورود آمریکا به جنگ، زیرساخت‌های حیاتی کشور از جمله پالایشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و نیروگاه‌ها نابود خواهند شد؛ موضوعی که مردم ایران از آن آگاه‌اند و به همین دلیل با آغاز درگیری مخالف هستند.

او تأکید دارد که جامعه مدنی ایران مخالف جنگ است و نمی‌خواهد ایران قربانی سیاست‌های ایدئولوژیک جمهوری اسلامی شود.

خاطره جمعی از جنگ ایران و عراق

جنگ زخم‌های عمیقی بر روان انسان برجای می‌گذارد. خاطره‌ جمعی مردم از جنگ ایران و عراق باعث شده تا در برابر هرگونه تصمیم به جنگ یا فعالیت نظامی، مقاومت کنند. البته این موضوع دو وجه دارد. جنگ به‌عنوان پدیده‌ای برجسته در سیاست بین‌الملل، تجربه‌ای ناخوشایند و جمعی است که می‌تواند در تاروپود یک جامعه رخنه کند و میراثی نامطلوب برای نسل‌های بعدی بر جای بگذارد.

با گذشت ۳۴ سال از پایان جنگ ایران و عراق، خاطرات آن همچنان در ذهن بسیاری از ایرانیان زنده است. چه کسانی که به‌طور مستقیم درگیر آن بودند و چه کودکانی که با صدای آژیر خطر و ترس از موشک‌باران، شب‌هایشان را سپری کردند. این ترومای جمعی باعث شده تا ده‌ها پژوهش در خصوص عوارض روانی ناشی از جنگ منتشر شود. به نظر می‌رسد در مخالفت با جنگ، یک وفاق ملی وجود دارد.

ارکیده بهروزان، پزشک و مردم‌شناس پزشکی، در کتاب خود با عنوان “زندگی به روایت پروزاک: حافظه‌نسلی و روانپزشکی در ایران”، به بررسی تأثیرات جنگ بر سلامت روان جامعه می‌پردازد. او در این کتاب با افرادی که کودکی‌شان با جنگ ایران و عراق در دهه شصت ایران همزمان بوده، مصاحبه‌هایی انجام داده است و نهایتا به این نتیجه می‌رسد که این افراد پس از گذشت سال‌ها همچنان با عوارض پساتروما دست‌به‌گریبان هستند. مشکلات روانی آن‌ها از چارچوب‌های مرسوم پزشکی و روانپزشکی فراتر رفته و به تعریفی پیچیده‌تر و جامع‌تر از آسیب‌های جنگ نیاز دارد.

پس از پایان جنگ، جمهوری اسلامی کوشید تا ترومای جنگ را به ابزاری برای تحکیم قدرت فرهنگی و دیکتاتوری خود تبدیل کند. حکومت، مطالباتش را از زبان خانواده‌های کشته‌شدگان جنگ مطرح می‌کرد و از سال‌ها پیش تاکنون از طریق برنامه “راهیان نور”، کودکان و نوجوانان را به بازدید از مناطق جنگی می‌برد تا با این روش بر ذهن آنها نفوذ یابد. به این ترتیب، جنگ و پیامدهای آن به ابزاری تبدیل شد که جامعه ایران باید در برابر آن تسلیم می‌شد، گویی نه حکومت، بلکه مردم مسئول جنگ بودند!

اما امروز شرایط تغییر کرده است. جامعه ایران دیگر مایل نیست به‌خاطر جنگ به حکومت امتیاز بدهد و با توجه به تجربه تاریخی، آماده نیست به جنگی جدید تن دهد.

مقاومت جامعه مدنی در برابر جنگ‌طلبی جمهوری اسلامی

در شرایطی که ایران چندین دهه با تحریم‌های اقتصادی رو به رو بوده و همین الان هم دچار بحران‌های گسترده است، جامعه ایران و افکار عمومی نسبت به فشار مضاعف ناشی از جنگ نگران است.

اگرچه ایران طی سال‌های پس از جنگ با عراق، از نظر نظامی و تکنولوژیک پیشرفت‌های چشمگیری داشته و به یکی از بازیگران مهم منطقه‌ای تبدیل شده است، اما خاطره جمعی آن جنگ فرسایشی و طولانی همچنان بر ذهنیت عمومی و سیاست‌گذاری‌های نظامی تأثیرگذار است. این تجربه تلخ ممکن است باعث شود سیاست‌گذاران با احتیاط بیشتری به گزینه‌های نظامی بنگرند، به‌ویژه زمانی که با قدرتی مانند اسرائیل روبه‌رو می‌شوند که از حمایت‌های بین‌المللی و تکنولوژی‌های پیشرفته برخوردار است.

به عبارت دیگر جامعه ایران نه به لحاظ ایدئولوژیک و نه اقتصادی آمادگی ورود به جنگ جدید را ندارد.

در نهایت، پرسش اصلی این است که آیا ایران در شرایط فعلی، با چالش‌های اقتصادی، فشارهای بین‌المللی و مطالبات داخلی، توان و تمایل ورود به یک جنگ جدید را دارد؟ به‌ویژه در شرایطی که بسیاری از مردم خواهان بهبود اوضاع معیشتی و ثبات داخلی هستند و ورود به یک درگیری نظامی می‌تواند حمایت عمومی را بیش از پیش کاهش دهد. با این حال، تصمیم‌گیران سیاسی و نظامی ایران باید بین خواسته‌های ملی، الزامات امنیتی و فشارهای خارجی توازن برقرار کنند و راهی را انتخاب کنند که منافع بلندمدت کشور را تأمین کند، شاید از طریق دیپلماسی و کاهش تنش‌ها، به‌جای رویارویی نظامی.

* این یادداشت نظر نویسنده را منعکس می‌کند و الزاما بازتاب‌دهنده نظر دویچه‌وله فارسی نیست.