Previous Next

سرقت‌های مسلحانه یک فوتبالیست تحصیلکرده

سرقت‌های مسلحانه فوتبالیست تحصیلکرده از ثروتمندان

روزنامه ایران: مرد تحصیلکرده وقتی برای پیدا کردن شغل به بن‌بست خورد با خرید اسلحه به سراغ ثروتمندان رفت تا با سرقت از آنها پول بدست آورد.به گزارش خبرنگار جنایی «ایران»، ساعت 10 شب 11 مهر مأموران اداره یکم پلیس آگاهی پایتخت در جریان سرقت مسلحانه از رایزن سفارت ژاپن در خیابان مقدس اردبیلی قرار گرفتند.
تحقیقات نشان می‌داد که وی درحال پیاده روی بوده که توسط دو مرد تیبا سوار مورد سرقت مسلحانه قرار گرفته است. مشخصات خودروی تیبا به تمامی واحدهای گشت اعلام و تحقیقات برای دستگیری عاملان این سرقت مسلحانه آغاز شد.
درحالی که تحقیقات از سوی کارآگاهان اداره یکم پلیس آگاهی پایتخت ادامه داشت مأموران ساعت 2 بامداد 12 مهر در جریان سرقت یک دستگاه پورشه در خیابان اندرزگو قرار گرفتند. بررسی‌ها نشان می‌داد که دو دختر و دو پسر سوار پورشه مشکی رنگ در حال دور دور کردن بودند که راننده پورشه در کنار خیابان توقف کرد اما ناگهان دو مرد مسلح به سمت آنها آمدند سرنشینان خودرو با دیدن آنها فرار کردند اما راننده که در خودرو مانده بود با شلیک یک گلوله زیر پایش مجبور به ترک خودرو شد و مردان مسلح پورشه را سرقت کردند.
سرنخی در پمپ بنزین
مشخصات خودروی سرقتی به تمامی واحدهای گشت پلیس اعلام شد. در ادامه بررسی‌ها کارآگاهان دریافتند که سارقان پورشه به پمپ بنزینی در بومهن رفته و اقدام به سوختگیری کرده‌اند. با مشخص شدن این موضوع مأموران به دستور بازپرس شعبه اول دادسرای ویژه سرقت راهی بومهن شدند.بلافاصله دوربین‌های مداربسته پمپ بنزین مورد بازبینی قرار گرفت و چهره متهمان شناسایی شد. در ادامه مشخص شد دو متهم مسلح 6 شهریور نیز به روی مأموران شرکت آب و فاضلاب بومهن اسلحه کشیده و آنها را تهدید کرده‌اند.بدین ترتیب خودروی تیبای متهمان که با آن از رایزن سفارت ژاپن سرقت کرده بودند شناسایی شد. با بررسی شماره پلاک خودرو هویت صاحبش مشخص شد.
دستگیری در مخفیگاه
با شناسایی هویت مالک خودرو، مشخص شد وی یکی از متهمانی است که سرقت‌های مسلحانه را انجام داده است.بدین ترتیب مخفیگاه متهمان شناسایی و بامداد 29 مهر در مخفیگاهشان در بومهن دستگیر شدند. دو متهم به سرقت‌های مسلحانه خود اعتراف کردند. به دستور بازپرس نصرتی از شعبه اول دادسرای ویژه سرقت تحقیقات از متهمان ادامه دارد.

گفت‌و‌گو با متهم
گریه می‌کند و پشیمان است.سابقه کیفری ندارد وی در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» از انگیزه‌اش می‌گوید.
چه شد که تصمیم به سرقت گرفتی؟100 میلیون تومان جور کردم و زمین خریدم. 60 میلیون تومان برای خرید یک قطعه زمین پرداخت کردم و 45 میلیون تومان برای خرید قطعه‌ای دیگر، اما بعدا متوجه شدم زمین‌هایی که خریده‌ام جزو منابع طبیعی بوده است. به سراغ فروشنده رفتم اما قبول نکرد که پولم را برگرداند و گفت برو وکیل بگیر و شکایت کن. با چه پولی می‌توانستم وکیل بگیرم. پول خرید زمین‌ها را هم قرض گرفته بودم. برای پرداخت بدهی هایم و بدست آوردن پول تصمیم گرفتم دزدی کنم. می‌توانستم همان زمین‌هایی که به من فروخته شده بود را به شخص دیگری بفروشم. اما وجدانم قبول نکرد. برای همین تصمیم گرفتم سرقت کنم.
حالا چرا رایزن سیاسی ژاپن را برای سرقت انتخاب کردی؟من اصلاً نمی‌دانستم که او رایزن سفارت ژاپن است. در خیابان مقدس اردبیلی داشتم می‌رفتم که مرد کت و شلوار پوشی را دیدم. به نظر می‌آمد که پول داشته باشد. از پشت سر با اسلحه به او زدم که ناگهان برگشت. شروع به انگلیسی صحبت کردن کرد. با تهدید اسلحه کیف دستی‌اش را که یک میلیون و 500 هزار تومان پول داخلش بود سرقت کردم. آن موقع هم متوجه نشدم کسی که از او سرقت کرده‌ام رایزن سفارت ژاپن است فکر می‌کردم یک افغانی باشد.
پورشه را چطور سرقت کردی؟پورشه کروک بود و با خودم گفتم می‌توانم از داخل ماشین چند تا کیف پول سرقت کنم. ماشین کنار خیابان پارک بود. نمی‌دانم چه شد که با اسلحه به سمت راننده پورشه شلیک کردم و ماشین را سرقت کردیم. می‌خواستم خودرو را کنار خیابان رها کنم اما دوستم ایده جدیدی داد. او گفت صاحب پورشه سرقتی در فضای مجازی آگهی مژدگانی منتشر کرده است. مژدگانی 50 میلیون تومانی دوستم را وسوسه کرده بود و از من خواست ماشین را در اختیارش بگذارم تا با ترفندی بتواند مژدگانی را دریافت کند. اما این کار را نکرد و ماشین را برد.
از کارمندان شرکت آب و فاضلاب چرا نتوانستید سرقت کنید؟اصلا نمی‌خواستیم از آنها سرقت کنیم. داخل پمپ بنزین باهم بحثمان شد. از پمپ بنزین بیرون آمدیم و در کنار خیابان ایستادیم. وقتی خودروی آنها وارد خیابان شد جلویشان را گرفتیم و با اسلحه تهدید کردیم اما نمی‌خواستیم سرقت کنیم.
چقدر درس خواندی؟ترم دو دانشگاه رشته صنایع مقطع کارشناسی ارشد بودم که به خاطر مسائل مالی و ازدواج ترک تحصیل کردم.
شغلت چه بود؟هر کاری فکرش را کنید انجام داده ام. مدتی انبار دار یک مؤسسه مالی واعتباری بودم که پولم را خوردند و سر همین موضوع دعوایمان شد. مدتی هم در بنگاه املاک کار کردم همین مسأله باعث شد که وضعیت زندگی‌ام با مشکل مواجه شود و همسرم دست بچه سه ساله‌ام را بگیرد و به خانه پدرش برود.
ورزشکار هستی؟11 سال فوتبال حرفه‌ای در تیم‌های دسته اولی بازی می‌کردم. اما مادرم گفت تو تنها فرزندم هستی و دلم می‌خواهد که درس بخوانی. به خاطر مادرم فوتبال حرفه‌ای را رها کردم و مشغول درس خواندن شدم.
اسلحه را از کجا آوردی؟از دوستم. اول می‌گفت 5 میلیون تومان اما من 2 میلیون و 500 تومان بیشتر به او ندادم.
با همدستت چطور آشنا شدی؟در مهمانی خانه یکی از دوستانم با او آشنا شدم. البته هر دوی ما در بنگاه املاک کار می‌کردیم و همین مسأله دوستی ما را بیشترکرد. همدستم بر عکس من حتی دیپلم هم ندارد.
پشیمانی؟20 روز خواب و خوراک نداشتم. از عذاب وجدان نمی‌دانستم چکار کنم. اما هرگز تصورش را هم نمی‌کردم که دستگیر شوم.

احضار دبیران کانون نویسندگان به دادسرای اوین

دو تن از دبیران کانون نویسندگان ایران، از سوی دادسرای امنیت زندان اوین، احضار شدند.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی، دو تن از دبیران کانون نویسندگان ایران، روز جاری یک‌شنبه ۲۹ مهرماه به صورت جداگانه و طی تماس‌ تلفنی از سوی دادسرای امنیت زندان اوین احضار شدند. طی این تماس تلفنی از آن‌ها خواسته‌‌شده که روز سه‌شنبه اول آبان‌ماه در شعبه شماره ۷ دادسرای امنیت اوین حاضر شوند.

یک منبع مطلع در این خصوص به کمپین گفت: «امروز صبح به صورت تلفنی به آقای خندان مهابادی و کیوان باژن از سوی دادسرای امنیت واقع در زندان اوین تماس‌ گرفته‌شد و به آن‌ها گفته‌شد که صبح روز سه‌شنبه اول آبان‌ماه در شعبه شماره ۷ دادسرای امنیت حاضر شوند.»

گفتنی است، این دو مدیر و عضو کانون نویسندگان ایران پیش‌تر نیز در تاریخ پنجشنبه ۴ مرداد ۹۷ به دادسرای اوین احضار شده بودند و سه شنبه ۹ مرداد پس از حضور در شعبه ۷ دادسرای اوین با عنوان “تبلیغ علیه نظام” تفهیم اتهام شدند.

کیوان باژن و رضا خندان پس از حضور در شعبه هفتم ابتدا در رابطه با کتاب “پنجاه سال کانون نویسندگان ایران” که اثری پژوهشی و از متون داخلی کانون است بازجویی شدند و پس از این بازجویی اتهام “تبلیغ علیه نظام” به این دو منتسب شد و بازپرس پرونده برای هر دو نفر قرار کفالت صادر کرد.

گفتنی‌است در جریان این پرونده چند ماه پیش مأموران امنیتی به منزل رضا خندان و بکتاش آبتین رفتند و پس از تفتیش خانه اقدام به ضبط تعدادی از وسایل شخصی آنها از جمله تمام نسخه های کتاب چهار جلدی “پنجاه سال کانون نویسندگان ایران”(سی دوره) کردند.

لازم به توضیح است، موضوع احضار مربوط به پرونده‌ای بود که سال ۱۳۹۴ وزارت اطلاعات برای بکتاش آبتین، رضا خندان و کیوان باژن گشوده بود. در این پرونده آنها به “تبلیغ علیه نظام” و “انتشار نشریه غیر قانونی” متهم شدند و به همین سبب بارها پیرامون فعالیت‌شان در کانون و انتشار نشریه “اندیشه آزاد” که خبرنامه داخلی کانون است، مورد بازجویی قرار گرفتند.

در روزهای آغازین اردیبهشت ۱۳۹۴ ماموران اطلاعات خانه‌ی بکتاش آبتین را که آن زمان عضو هیئت دبیران کانون بود، تفتیش و او را برای بازجویی احضار کردند. یک هفته بعد همین برنامه در مورد رضا خندان (مهابادی) تکرار شد. احضاریه‌ها را دادسرای فرهنگ و رسانه صادر کرده و شاکی پرونده وزارت اطلاعات بود. خرداد همان سال کیوان باژن نیز تلفنی احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفت. آنها بارها در زمان‌های مختلف احضار و در باره‌ی فعالیتشان در کانون نویسندگان ایران بازجویی شدند. در سه سال گذشته این پرونده‌ها باز بوده است.

کانون نویسندگان ایران در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۴۷ از جمله با هدف مبارزه با سانسور اعلام موجودیت کرد. اعضای این کانون در برهه‌های مختلفی از تاریخ ایران، چه در دوران پهلوی و چه در زمان جمهوری اسلامی و به‌ویژه در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ با سرکوب و اعدام و قتل روبرو بوده‌اند.

محمدجعفر پوینده و محمد مختاری که در قتل‌های زنجیره‌ای وزارت اطلاعات در دهه ۷۰ جان خود را از دست دادند از اعضای این کانون بودند. اعضای این کانون را نویسندگان، مترجمان و ویراستاران تشکیل می‌دهند. از جمله اعضای نام‌آشنای کانون می‌توان به سیمین دانشور، نادر ابراهیمی، بهرام بیضایی، داریوش آشوری، محمدعلی سپانلو، محمود اعتمادزاده (م.ا. به‌آذین)، سیاوش کسرایی، اسماعیل خویی و احمد شاملو اشاره کرد.

فعالان محیط زیست؛ بهانه ای برای حکم اعدام؟


اتهام افساد فی الارض علیه پنج فعال محیط زیست زندانی. در جمهوری اسلامی حکم “فساد فی‌الارض” اعدام است.

به گزارش سایت کلمه، محمد حسین آقاسی، وکیل چند نفر از بازداشتی‌های محیط زیستی می‌گوید: « دادستان از بازپرس پرونده خواسته تا اتهام افساد فی‌الارض را به پنج نفر از متهمان این پرونده تفهیم کند و بازپرس هم پذیرفته است.»

به گفته‌ی او، دادستان با استناد به نامه‌ای که از سوی ارتش و از طریق شورای عالی امنیت ملی به دادستانی رسیده این تصمیم را گرفته است. برای این پنج نفر قبلا اتهام جاسوسی مطرح شده بود.

اتهام افساد فی الارض یکی از سنگین‌ترین اتهامات قضایی جمهوری اسلامی است.

راد طاهباز، سام رجبی، امیرحسین خالقی، هومن جوکار، سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی و طاهر قدیریان و عبدالرضا کوهپایه فعالان محیط زیستی هستند و نزدیک به نه ماه است که در بازداشت به سر می‌برند.

کاوس سید امامی هم یکی دیگر از بازداشتی‌های محیط زیستی بود که در شرایط نامعلومی در زندان درگذشت. مقامات حکومت ایران ادعا کردند که او خودکشی کرده است، اما جزئیات پرونده مرگ او در سلول انفرادی مجهز به دوربین‌ مداربسته هرگز روشن نشد.

یک سبزی‌فروش را به جاسوسی متهم کردند


به گزارش هرانا، خبرگزاری فعالان حقوق بشر، شش نفر از شهروندان بازداشت شده در اعتراضات سراسری دی ماه گذشته در شهر اراک جمعاً به شش سال حبس و ٤٤٤ ضربه شلاق محکوم شدند.

یکی از دستگیرشدگان به نام حسین آقا علیدادی که به سبزی فروشی اشتغال دارد به دلیل عدم اعتراض به حکم صادره به یک سال حبس تعزیری و ۷٤ ضربه شلاق محکوم شده است.

دادگاه بدوی او را به جاسوسی نیز متهم کرده بود.

فعال مدنی زن به ۲ سال حبس محکوم شد

خبرگزاری هرانا – خدیجه (لیلا) میرغفاری فعال مدنی، به اتهام “توهین به رهبری” توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۲ سال حبس تعلیقی محکوم شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، خدیجه (لیلا) میرغفاری فعال مدنی، در پرونده‌ای جدید که جلسه دادرسی آن در تاریخ ۱۴ مهرماه ۹۷ برگزار شده بود، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ماشاالله احمدزاده به ۲ سال حبس تعلیقی محکوم شد.

محمدحسین آقاسی وکیل خدیجه (لیلا) میرغفاری در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ماشاالله احمدزاده خانم میرغفاری را به اتهام “توهین به رهبری” به دو سال حبس تعلیقی به مدت ۳ سال محکوم کرد. در خصوص این اتهام دادگاه به طرح سؤال نقد گونه‌ای که موکلم در حال عصبانیت با اشاره انگشت به عکس روی دیوار در رابطه با کمک‌های مالى به لبنان و سوریه انتقاد خود را مطرح کرده بود، استناد کرده است. همچنین ما توانستیم در خصوص دو اتهام “تمرد از دستور مأمورین” و “توهین به مأمورین” منع تعقیب بگیریم”.

لازم به یادآوری است که لیلا میرغفاری پیش‌تر در تاریخ ۱۰ مهرماه ۱۳۹۷، توسط دادگاه مجتمع قضایی ارشاد در ارتباط با حمایت از «دختران خیابان انقلاب» به پرداخت جریمه نقدی به مبلغ ۳ میلیون و دویست هزار تومان محکوم شده بود. خانم میرغفاری در پی صدور این حکم روزه ۱۰ مهرماه بازداشت و پس از یک روز نهایتاً با قرار کفالت آزاد شد.

هرانا در تاریخ ۲۳ خردادماه ۹۷ نیز در گزارشی از برگزاری جلسه دادگاه تجدید نظر خدیجه (لیلا) میرغفاری به همراه تعداد دیگری از فعالان مدنی که پیش‌تر در اسفندماه ۱۳۹۴ طی یک دادنامه هر کدام به ۹۱ روز حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده بودند، خبر داده بود.

دادگاه بدوی این افراد در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۹۴ در شعبه ۱۰۶۰ دادگاه کیفری دو تهران به ریاست قاضی فرشید دهقانی برگزار شده بود.

در آبان‌ماه ۱۳۹۴ خدیجه (لیلا) میر غفاری به همراه هفده تن از فعالان مدنی به نام‌های “رضا مکعیان (ملک)، هاشم زینالی، سیمین عیوض زاده، احسان خیبر، عبدالعظیم عروجی، محسن حاصلی، محسن شجاع، اعظم نجفی، پروین سلیمانی، شرمین یمنی، سارا ساعی، ارشیا رحمتی، مسعود حمیدی، علی بابایی، اسماعیل حسینی، فریده طوسی و زهرا مدرس زاده” در یک تجمع مسالمت آمیز مقابل زندان اوین به اتهام اخلال در نظم عمومی بازداشت و زنان بازداشت شده به زندان قرچک و مردان به زندان اوین منتقل شده و پس از مدتی به قید کفالت یا وثیقه ۵۰ میلیون تومانی آزاد شده بودند.

اطلاعیه شماره ۱۰۴۹ کمیته دفاع از حقوق کودک و نوجوان در خصوص کودک و کودکی

کودک و کودکی در جمهوری اسلامی ایران واژگانی غریب و نا مفهوم اند.

حقوق کودک با وجود پذیرش مفاد کنوانسیون آن از سوی ایران، هنوز هم در دادگاه های ایران و در غیاب قوانین کودک محور از رسمیت برخوردار نیست چنانچه حتی لایحه حمایت از حقوق کودک با تمام نقاط قوت و ضعفی که بوضوح در آن مشاهده می شود، پس از تلاش و پی گیری های فعالان حقوق کودک و بعد از ده سال عدم توجه دولت و مجلس، چند ماهی است که در مراحل اولیه تصویب قرار گرفته است.

 برغم آنکه هر روز شاهد آمار رو به رشد آسیب های ناشی از گسترش فقر، فساد، بیکاری، اعتیاد، ازدواج کودکان، کودکان بیوه، اعتیاد کودکان، تجاوز و تعرض، کودک آزاری در اشکال مختلف جسمی و روانی، محرومت از تحصیل، کار کودکان، خشونت علیه کودکان و خشونت روز افزون در بین آنان هستیم اما همچنان: 

محرومیت همه جانبه از حقوق ابتدایی بشر، آتشی است که اول از همه پیکر نحیف کودکان را در کام خود فرو برده است تا آنجا که ایران با بیشترین آمار اعدام کودکان، در جایگاه نخست لیست اینگونه کشور ها  قرار دارد، رضا جعفری سدهی مدیرکل دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور می گوید: 

حدود ۱۹۰۰ دختر در معرض آسیب در کشور شناسایی و مورد حمایت بهزیستی قرار گرفته اند و محمد‌جواد فتحی عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس  اعلام می کند که  « بیش از ۲۳۰۰ کودک» در زندان‌های ایران زندگی می‌کنند.

جایگاه کودک و کودکی در قوانین جمهوری اسلامی ایران = هیچ

  انواع آسیب های کودک و نوجوان در جامعه ی بحران زده ایران که کمترین توجهی نسبت به حقوق انسان ها ندارد، هر لحظه در حال گسترش است، پدیده هایی همچون خودکشی کودکان، نوزادانی که معتاد متولد می شوند، شکنجه و قتل کودکان در خانواده ها  و مرگ کودکان در اثر سهل انگاری در بیمارستان ها، تنها نمونه هائی از این دست به شمار می روند، آمارجرایم اطفال و نوجوانان هرساله نسبت به سال قبل بیانگر رشد۵۰ درصدی میشود و خبر اقدام به قتل جوانی۱۹ ساله به دست نوجوانی ۱۵ ساله و دستگیری وی، سرتیتر رسانه ها ی کشور می گردد  و اینچنین است که :

 نو نهالان و غنچه های خانواده ها ناشکفته پرپر می شوند.

ما بار دیگر بنابر تعهد دولتمردان نسبت به اجرای مواد کنوانسیون حقوق کودک، یاد آور میشویم که : طبق ماده ۳۹ کنوانسیون یاد شده، برای سلامتی روحی، جسمی و اجتماعی کودکی که قربانی نوعی از بدرفتاری، شکنجه، استثمار یا هر عمل غیر انسانی دیگر شده است، حکومت های عضو پیمان همه اقدامات مناسب را انجام می دهند. بازسازی جسمی و روانی باید در محیط و شرایط مناسب، سلامتی و منزلت کودکان را تامین کند و ماده ۶ نیز متضمن به رسمیت شناختن حق ذاتی هر کودک برای زندگی و ایجاد حد اکثر امکانات برای بقا و پیشرفت اوست، ماده ۱۶سند ۲۰۳۰ نیز ترویج جوامع صلح طلب و فراگیر برای توسعه پایدار، دسترسی به عدالت برای همه و ایجاد نهادهای موثر، پاسخگو و فراگیر در تمام سطوح را ضروری می داند.

ما موکدا خواهان تدوین قوانین بازدارنده، تغییر قوانین موجود به نفع کودکان و اجرای کامل حقوق بشر و برسمیت شناختن سند ۲۰۳۰ یونسکو در راستای بقا، رشد و سلامت همه جانبه ی کودکان بوده و توجه به تمام مفاد کنوانسیون مربوطه را برای نجات کودکان آسیب دیده و پیشگیری از دامنه آسیب آنها و جلوگیری از افزایش آمار آنان خواهانیم،  بدیهی است تقویت سمن ها (سازمان های مردم نهاد) و انجمن های مردمی فعال حقوق کودک و نوجوان و درک اهمیت وجودی آن ها و نگرش انسان مدارانه و جدی به کودکان و کودکی، در راه تحقق سریع حقوق کودک و نوجوان در ایران، لازم و ضروری است.

۱۰۴۹

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق کودک و نوجوان

جایزه بی‌کفایت‌ترین وزیر جمهوری اسلامی

سایت حکومتی الف: یک کاربر رسانه با اشاره به عملکرد عباس آخوندی در دوران ریاستش نوشت: من اگر فعال مدنی بودم، یه جایزه می‌گذاشتم: «بی‌کفایت‌ترین وزیر جمهوری اسلامی» و اسم جایزه رو هم می‌گذاشتم؛ آخوندی ۱ آخوندی ۲ آخوندی ۳ و…

حمله به پناهجوی روزنامه گار ایرانی + عکس


حمله خشونت آمیز به یک پناهجوی روزنامه نگار ایرانی در جزیره نائورو (مانوس) استرالیا و شدت جراحت وارده ، او را روانه بیمارستان کرد. (عکس زیر)

روزنامه گاردین نسخه استرالیا گزارش داد که بهروز بوچانی که پیش از این در ایران روزنامه نگار و نویسنده بوده است امروز (یکشنبه) بر شدت جراحت وارده به سر و چشم در یک درگیری در اردوگاه پناهجویان این جزیره، ساعت ها بیهوش بود، سرانجام برای درمان روانه بیمارستان عمومی لوگانو شد.

براساس این گزارش، این پناهجوی کرد ایرانی که 5 سال را در بازداشتگاه ویژه نگهداری از پناهجویان و پناهندگان در جزیره مانوس در پاپوا گینه نو در بازداشت به سر می برد، صبح امروز براثر حمله فردی ناشناس از ناحیه سر و صورت و به ویژه چشم به شدت مضروب شد.

دیوید یاپو، فرمانده پلیس محلی مانوس با اعلام این خبر گفت که بهروز 42 ساله مدتی است که با یک همسر بومی ازدواج کرده و با او زندگی می کند، اما صبح امروز توسط یک مظنون بومی مورد حمله شدید قرار گرفت.

وی به همراه بیش از 900 پناهجوی دیگر که عمدتا ایرانی هستند، در این جزیره محبوس است و از هیچ حق حقوق مصرح بین المللی برخوردار نیست.

این فرمانده پلیس در عین حال از بومیان خواست به پناهجویانی که با بومیان ازدواج می کنند با دیده احترام بنگرند.

اوضاع در جزیره مانوس به لحاظ بهداشت فیزیکی و روانی به حدی نگران کننده است که پزشکان بدون مرز و دفتر آوارگان سازمان ملل نیز هفته گذشته از دولت استرالیا خواستند تا هرچه سریعتر این بازداشتگاه پناهجویان این کشور در جزایر دور از خاک استرالیا را تخلیه کرده و تعطیل اعلام کند.

به‌گزارش گاردین، سخنگوی این دفتر سازمان ملل تاکید کرده وضعیت بهداشت و سلامتی در بازداشتگاه‌های آوارگان استرالیا در خارج از این کشور در حال فروپاشی است.

این مقام با تاکید بر مسوولیت دولت استرالیا در این زمینه پیشنهاد کرده کانبرا به طرح نیوزیلند که بهار گذشته اعلام شد پاسخ مثبت داده و تعدادی از پناهجویان را به این کشور بفرستد.

سازمان پزشکان بدون مرز ضمن تاکید بر وضعیت روانی وخیم و خطرناک پناهجویان و به‌ویژه کودکان در بازداشتگاه نائورو از دولت استرالیا خواسته آنها را از این بازداشتگاه خارج کند.

طبق گزارش سازمان پزشکان بدون مرز، سلامت روانی پناهجویانی که استرالیا آنها را در بازداشتگاه جزیره نائورو نگاه می‌دارد به اندازه‌ای وخیم است که برخی کودکان به حالت اغما نزدیک شده و با خوردن و نوشیدن و حتی تکلم مشکل پیدا کرده‌اند.

بر اساس سیاست سختگیرانه مهاجرتی استرالیا، پناهجویانی که تلاش می‌کنند به استرالیا برسند بازداشت شده و به سه اردوگاه در پاپوآ گینه نو یا اردوگاهی در جزیره نائورو فرستاده می‌شوند.

گاردین تعداد این پناهجویان را 1420 نفر قید می‌کند، به علاوه 500 نفر که برای درمان به استرالیا فرستاده شده‌اند.

ایران؛ افسردگی جامعه را به شدت تهدید می‌کند


ابتکار: افسردگی جامعه را به شدت تهدید می‌کند

معاون روحانی در امور زنان و خانواده، اذعان کرد که خطر افسردگی در اجتماع بسیار بالاست.

به گفته کارشناسان، افسردگی سومین مشکل سلامتی در ایران است و پژوهش‌ها نشان می‌دهند که بی‌قانونی، احساس بی‌عدالتی و نابرابر‌ی‌های گوناگون در جامعه از عوامل اصلی شیوع این عارضه هستند.

احمد حاجبی، مدیرکل سلامت روانی و اجتماعی وزارت بهداشت در بهار ۱۳۹۶ گفته بود: «بسیاری از افراد انتظار دارند، فقط وزارت بهداشت به عنوان متولی سلامت برای کنترل افسردگی اقدام کند در حالی که وزارت بهداشت در بسیاری از عوامل بروز افسردگی مانند مسائل اقتصادی و اجتماعی نقشی ندارد و وزارت بهداشت از اساس متولی این امور نیست.»

در سال ۲۰۱۵ موسسه نظرسنجی “گالوپ” گزارش داد که ایران در جدول غمگین‌ترین کشور دنیا، پس از عراق، رتبه دوم را دارد.

محمدهادی ایازی، معاون اجتماعی وزیر بهداشت در اسفند ۹۶ گفته بود ۱۲ درصد مردان و ۱۶درصد زنان ایرانی به افسردگی مبتلا هستند. از جمله دلایل افسردگی بیشتر نزد زنان، تبعیض‌های اجتماعی و فرهنگی، فشار اقتصادی و برزخ گذار از سنت به مدرنیته عنوان می‌شود.

هوشنگ مهریار، روانشناس در خرداد ۹۷ به نشریه آرمان گفته است: «فرهنگ مردم بسیار غم‌انگیز شده و تعطیلات رسمی بیشتر به روزهای وفات مربوط می‌شود. شادی‌های دسته جمعی اندکند و امکانات رفاهی – تفریحی به ویژه برای دختران و زنان محدود است.»

پنج دختر جوان معترض به زندان محکوم شدند


پنج دختر جوان بازداشت شده در تجمعات علیه گرانی به زندان محکوم شدند

پنج نفر از بازداشت‌شدگان اعتراضات علیه گرانی پس از آنکه هریک از آنها به شش ماه تا یک سال حبس محکوم شدند، از زندان قرچک به زندان اوین منتقل شدند.

به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر٬ صبا کرد افشاری، یاسمن آریانی، نیلوفر همافر، مژده رجبی و آذر حیدری٬ پنج جوان بازداشت شده در جریان تجمع مقابل پارک دانشجو علیه گرانی در تاریخ ۱۱مرداد هستند که پیش از شکل‌گیری تجمع بازداشت و به زندان قرچک منتقل شده بودند.

آنها دو ماه در زندان قرچک ورامین نگهداری شده و سپس با محکومیت‌های یک سال و شش ماه٬ جهت تحمل حبس به بند عمومی زنان زندان اوین منتقل شده‌اند.

مژده رجبی و نیلوفر همافر٬ هر یک به شش ماه حبس و صبا کرد افشاری و یاسمن آریانی و آذر حیدری٬ هر یک به یک سال حبس محکوم شده‌اند.

اعتراض به سکوت اصلاح طلبان

قوه‌ قضاییه برای زنان بازداشت شده در اعتراضات مردادماه حکم‌هایی از ۶ ماه تا یک سال زندان صادر کرده است. خانواده بازداشت شدگان مردادماه امسال در مقابل تئاتر شهر تهران اعلام کردند که به تازگی حکم ۶ ماه تا یکسال محکومیت فرزندانشان را دریافت کرده اند. آنها از اینکه برخی رسانه های اصلاح طلب از انتشار اخبار فرزندان شان خودداری کرده اند، انتقاد دارند.(فیلم زیر)

به گزارش صدای آمریکا، اعتراضات سراسری مردادماه ۹۷ در شهرهای مختلف ایران در رابطه با گرانی و تورم شکل گرفت و زنان هم در این اعتراضات حضور داشتند.

«یاسمن آریانی» ۲۳ ساله و «صبا کردافشاری» ۱۹ ساله از جمله زنان بازداشت شده هستند و مادر «صبا»‌ در صفحه اینستاگرام از حکم یکساله دخترش خبر داده است.

«یاسمن آریانی» هم که پیش از دستگیری چندین بار با انتشار ویدیوهای خود مخالفتش را با حجاب اجباری علنی کرده بود، در زمان بازداشتش فیلمی را از خود و چندنفر دیگر از داخل ون نیروی انتظامی در اینستاگرام منتشر کرد. اما برخی دیگر از بازداشت شدگان تنها به وضع موجود اعتراض داشتند.

مادر «یاسمن آریانی»، نیز با انتشار ویدیویی در اینستاگرام از عملکرد خبرنگاران داخل ایران در مواجه با موضوع بازداشت زنان در ایران انتقاد کرد.

او گفت که دخترش در حال کمک به زنی دیگر که از سوی ماموران پلیس مورد خشونت قرار گرفته بود، در مقابل تئاتر شهر دستگیر شد و حالا حدود ۷۵ روز از بازداشت او می گذرد.

گفته می شود که افراد بازداشت شده از زندان قرچک ورامین به زندان اوین منتقل شده اند.

خانواده بازداشت‌شدگان ۲۴ مهرماه برای چندین بار مقابل دادگاه انقلاب تجمع کردند و خواستار آزادی فرزندانشان بودند.

حکومت ایران در این سالها با بازداشت‌‌های گسترده و صدور احکام سنگین در قبال زنان معترض، نشان داد که نه تنها در مواجه با این زنان بلکه با مدافعان حقوق زنان نیز برخورد شدیدی دارد.

فرهاد میثمی یکی از این افراد است که مردادماه امسال در محل کارش به دلیل داشتن بج‌هایی با شعار «من با حجاب اجباری موافق نیستم» و به اتهام تبانی و اجتماع به قصد بر هم زدن امنیت کشور با تحریک زنان به حضور خیابانی به صورت «سر لخت»، تبلیغ علیه نظام و توهین به حجاب به عنوان یکی از مقدسات ضروری اسلام دستگیر شد.

همچنین نسرین ستوده، وکیل سرشناس حقوق بشری، پس از صحبت درباره شماری از موکلانش که در اعتراض به حجاب اجباری دستگیر شده بودند، به زندان منتقل شد.

برخورد قضایی جمهوری اسلامی با زنان در رابطه با اعتراضات مدنی آن‌ها، تعجب و واکنش‌های بین المللی را در پی داشته است. برای نمونه عفو بین الملل در توییتی درباره بازداشت «فرهاد میثمی» نوشت: «آیا فکر می کنید زدن بج سینه ای که روی آن نوشته شده: من با حجاب اجباری موافق نیستم، یک جرم است؟ مقام های ایران چنین تصور می کنند.»