“دوستان کیانوش سنجری” در دومین بیانیه خود می‌گویند او “آگاهانه” با زندگی وداع کرد و نه افسردگی داشت و نه تحت تأثیر دارو بود. آنها گفته‌اند “تحقیقات گسترده‌ای” درباره مرگ کیانوش انجام داده‌اند.دومین بیانیه “دوستان کیانوش سنجری” منتشر شده که در آن آمده است در یک‌هفته اخیر، “تحقیقات گسترده‌ای درباره مرگ مشکوک کیانوش سنجری انجام شده و ضمن گردآوری اسناد و شواهد، با همه افرادی که تا ساعات پایانی زندگی کیانوش در کنار او بوده‌اند، مصاحبه شده است”.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

این بیانیه با استناد به گفته‌های شهود و اسناد گردآوری شده، می‌گوید کیانوش سنجری “آگاهانه و مصمم، با تاکید بر لزوم تلنگر زدن برای بیداری ملت ایران، مرگ خود خواسته را انتخاب کرده و با مرگ اعتراضی به عنوان کنشی سیاسی به زندگی خود پایان داده است”.

بیانیه می‌گوید، شبهه ایجاد شده در خصوص درگذشت مادر کیانوش و نداشتن برادر کوچکتر او شبهه بی‌اساسی است. در این بیانیه آمده‌است: «مادر ایشان خانم زلیخا اهدایی در قید حیات هستند و مجید سنجری باف، برادر تنی کیانوش است که شش سال پس از او متولد شده است.»

بر اساس این بیانیه، از ابتدای انتشار خبر مرگ کیانوش، مقامات امنیتی جمهوری اسلامی از خانواده او، “تحت فشار” خواسته‌اند تا همه مراحل خاکسپاری و سوگواری، “زیر سیطره نهاد‌های اطلاعاتی و امنیتی و به دور از هرگونه تنش و یا اقدام اعتراضی ترتیب داده شود”.

گفته می‌شود، برای بازماندگان کیانوش امکان برپایی مراسمی معمول و عمومی فراهم نشد. مجید سنجری باف، برای تحویل پیکر برادرش و خاکسپاری کیانوش “مجبور به امضای تعهد کتبی و تصویری در وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه پاسداران شده است”.

کیانوش سنجری، غروب چهارشنبه ۲۳ آبان، ساعاتی پس از آنکه در شبکه‌ اجتماعی اکس (توییتر سابق) اعلام کرده بود، طی یک حرکت اعتراضی برای آزادی زندانیان سیاسی دست به خودکشی خواهد زد، “بصورت خودخواسته” به زندگی‌اش پایان داد.

بیشتر بخوانید: کیانوش سنجری؛ ۴۲ سال زندگی در حسرت آزادی و مرگ اعتراضی

در این بیانیه آمده است: «از زمانی که کیانوش در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس از گرفتن تصمیمی سخت و انتخاب میان مرگ و زندگی سخن گفته تا لحظه‌ای که در اعتراض به دیکتاتوری علی خامنه‌ای و شرکایش اقدام به مرگ اعتراضی کرده، افراد متعددی، ازجمله حسین رونقی ملکی، عالیه مطلب زاده، مریم گویا و سعید جلیلیان، وکیل مدافع او به صورت مستقیم یا غیر مستقیم تلاش کرده‌اند، او را از تصمیم‌اش منصرف کنند. متاسفانه، این تلاش‌ها که در آینده و در گزارشی تکمیلی با جزئیات به آن اشاره خواهد شد، به شکلی به نتیجه مطلوب ختم نشده است».

انتشاردهندگان این بیانیه که خود را “دوستان کیانوش سنجری” نامیده‌اند، می‌گویند: «براساس نتایج تحقیقات ما، کیانوش دست کم به دو نفر از دوستان نزدیکش از فشار نهاد‌های امنیتی برای سفر به آمریکا و خبرچینی از نیروهای اپوزیسیون به نفع جمهوری اسلامی سخن گفته بود. درخواستی که از سوی کیانوش رد شده بود.»

بیشتر بخوانید: خبرگاه؛ گزارشگران بدون مرز: رژیم ایران مسئول مرگ سنجری است

این “دوستان نزدیک” کیانوش سنجری گفته‌اند: «کیانوش در ماه‌های اخیر چندین بار از سوی سربازجوی معروف تیم حقوق بشر وزارت اطلاعات، موسوم به “محمودی” به خانه‌‌ای امن در تهران فراخوانده شده و با او گفتگو شده بود. کیانوش ساعاتی قبل از مرگ اعتراضی، در دیدار با حسین رونقی ملکی و عالیه مطلب زاده تصویری از یک بلیط لغو شده پرواز خارجی را نشان داده و گفته است با وجود اینکه بلیط پرواز را تهیه کرده، اما آن را لغو کرده و از سفر منصرف شده است.»

دوستان کیانوش سنجری گفته‌اند که “ممنوعیت خروج از کشور” او را از فرایند خروج و یافتن شغلی در خارج از کشور ناامید کرده بود و در پی آن از “تصمیمی سخت میان مرگ و زندگی” با دوستانش سخن گفته بود.

بیشتر بخوانید: خبرگاه؛ خاکسپاری کیانوش سنجری؛ فضای امنیتی و بازداشت

این بیانیه با استناد به اظهارات دوستان نزدیک کیانوش سنجری می‌گوید: «شکی نیست که نهاد‌های امنیتی و اطلاعاتی پس از اعلام عمومی آمادگی برای مرگ اعتراضی یکی از شناخته شده ترین مخالفان جمهوری اسلامی از تصمیم او مطلع شده بودند… از این رو به نظر می‌رسد نهاد‌های امنیتی حتی از لحظه خروج کیانوش از خانه، او را زیر نظر داشته و تا لحظه مرگ اعتراضی، همچنان او را دنبال کرده و شاهد مرگ او بوده‌اند.»

در این بیانیه گفته شده: «هیچ کس در ده‌ها ساعت مصاحبه و برنامه تلویزیونی اثری از جنون و بیماری روانی در او ندید. او به گواه گفته‌های آخرین کسانی که با او ملاقات کرده بودند، نه افسردگی داشت، و نه تحت تاثیر دارویی بود. او در کمال صحت عقل، تصمیم سخت بین مرگ و زندگی گرفت.»

بیشتر بخوانید: خبرگاه؛ کیانوش سنجری در اعتراض به بازداشت‌ها خودکشی کرد

همراه این بیانیه دو عکس از آخرین لحظات حیات کیانوش سنجری منتشر شده است. نویسندگان این بیانیه همچنین خواستار آن شده‌اند که: «جمهوری اسلامی سیطره امنیتی خود را از خانواده کیانوش و افراد مرتبط با این ماجرا برداشته، دسترسی خانواده و رسانه‌ها و نهاد‌های مستقل داخلی و خارجی را بدون واسطه به مدارک اصلی، ازجمله فیلم دوربین‌های نظارتی، گزارش پلیس، اورژانس، قاضی پرونده، نتیجه کالبدشکافی و سم شناسی و دیگر مدارک و اسناد فراهم کند، تا ابهامات باقی مانده درباره مرگ اعتراضی کیانوش برطرف شود.»

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

این بیانیه با اشاره به آخرین پیام کیانوش سنجری که گفته بود: “شاید تلنگری باشد!… تا ایرانیان بیدار و بر بردگی چیره شوند” نتیجه می‌گیرد که او با تصمیمی “آگاهانه” به زندگی خود پایان داده است.

دویچه وله نمی‌تواند صحت این اطلاعات را راستی‌آزمایی کند.

این بیانیه با امضای افراد زیر منتشر شده است: احمد باطبی، اردشیر زارع‌زاده، بهمن صادقی نور، بهروز جاوید تهرانی، فرزاد حمیدی، عباس خرسندی، کاوه شیرزاد، کوروش صحتی، حمیدرضا مبین، حمید علیزاده، سعید کلانکی، سپیده پورآقایی، منوچهر محمدی، مهرداد لهراسبی.

این گروه پیشتر و کوتاه زمانی پس از مرگ کیانوش سنجری اولین بیانیه خود را منتشر کرده و نوشته بودند در حال “بررسی دقیق شرایط پایان زندگی” سنجری هستند، تا “تمامی روایت‌های متفاوت درباره مرگ او شفاف‌سازی شود.”

اگر به خودکشی فکر می‌کنید و در ایران هستید، از طریق شماره تلفن ۱۲۳ با اورژانس اجتماعی تماس بگیرید. اگر ساکن آلمان هستید با شماره ۰۸۰۰۱۱۱۰۱۱۱ و اگر در افغانستان زندگی می‌کنید با شماره ۱۱۹ تماس بگیرید.

پرونده مربوط به صدها بار تجاوز به ژیزل پلیکوت، موجی از شوک و خشم را در فرانسه برانگیخته است. هزاران نفر در سراسر این کشور در
اعتراض به خشونت جنسی علیه زنان تظاهرات کرده و خواستار تغییر قانون شدند.دیروز شنبه ۲۳ نوامبر (سوم آذرماه) و در آستانه ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، هزاران نفر در تظاهرات سراسری فرانسه در اعتراض به خشونت جنسی علیه زنان شرکت کردند. اتحادیه کارگری “ث‌ژ‌ت” اعلام کرد ۱۰۰هزار نفر در این تجمعات شرکت کرده‌اند که از این تعداد، ۸۰هزار نفر در پاریس حضور داشتند. به گزارش شبکه “فرانس‌اینفو”، پلیس فرانسه اما تعداد تظاهرکنندگان در سراسر کشور را ۲۰هزار نفر اعلام کرد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

اعتراضات در شهرهای مختلف فرانسه برگزار شد و بسیاری از شرکت‌کنندگان را زنان تشکیل می‌دادند، اما مردان نیز در میان آن‌ها بودند. بیش از ۴۰۰ سازمان و شخصیت از جمله در شهرهای پاریس، بوردو، مارسی و لیل خواستار شرکت در این اعتراضات شده بودند.

حضور گسترده مردان

در پاریس، مسیر راهپیمایی از ایستگاه گار دو نور به سمت میدان باستیل بود. روی یکی از بنرها نوشته شده بود: “هر دو دقیقه یک مترو، هر هفت دقیقه یک تجاوز”. پگی پلو، یکی از سیاستمداران محلی، به خبرگزاری فرانسه گفت: «هرچه تعداد ما بیشتر باشد، صدای ما بیشتر شنیده می‌شود.»

بیشتر بخوانید: خشونت فزاینده علیه زنان؛ “معضلی اجتماعی برخاسته از ایدئولوژی”

یک شرکت‌کننده اظهار داشت، این مسئله فقط مربوط به زنان نیست؛ همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ما باید فوراً قانونی تصویب کنیم: «اگر سکوت می‌شود، به این معنا نیست که ما موافقیم.» همچنین روی پلاکاردها جملاتی مانند “سکوت را بشکنیم، طرف مقابل باید شرم کند” و “نه یعنی نه” دیده می‌شد.

یک تظاهرکننده مرد در مارسی گفت: «ما همه نقش داریم، به‌ویژه مردان. ما منشاء مشکل هستیم و باید منشاء راه‌حل نیز باشیم.”

به گفته ایمی باه، فعال حقوق زنان از کمپین #Noustoutes، “در سال ۲۰۱۸ تقریباً تمام شرکت‌کنندگان زن بودند. امروز حدود ۳۰درصد از شرکت‌کنندگان مرد هستند و این واقعاً خبر بسیار خوبی است.”

“یک قانون جدید جامع”

این اعتراضات در سایه پرونده جنجالی تجاوز به ژیزل پلیکوت برگزار شد که مراحل نهایی خود را در دادگاه شهر آوینیون طی می‌کند. متهم اصلی دومینیک پلیکوت است که متهم است همسر سابق خود را به مدت تقریباً ده سال با دارو بیهوش می‌کرده، مورد سوءاستفاده قرار می‌داده و او را در اختیار دیگر مردان برای تجاوز می‌گذارده است. وی در دادگاه به این اتهامات اعتراف کرده است. در کنار او ۵۰ مرد دیگر نیز متهم هستند و ممکن است با حداکثر ۲۰ سال حبس مواجه شوند.

این پرونده موجی از شوک در فرانسه ایجاد کرده و خواسته‌ها برای حمایت بهتر از زنان را افزایش داده است. این پرونده همچنین باعث داغ‌تر شدن بحث در مورد قانون “بله یعنی بله” شده است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

فعالان مدت‌هاست که خواستار این هستند که رضایت صریح برای هرگونه رابطه جنسی ضروری باشد و این مسئله در قوانین کیفری ثبت شود. این تغییر می‌تواند مانع از آن شود که متهمان در دادگاه ادعا کنند از نبود رضایت بی‌اطلاع بوده‌اند.

محمد رسول‌اف، کارگردان معترض ایرانی، با فیلم “دانه انجیر معابد” به اسکار می‌رود؛ فیلمی درباره سرکوب اعتراضات ایران که به نمایندگی کشور آلمان، صدای تمام هنرمندان تحت فشار شده است.محمد رسول‌اف، کارگردان برجسته و معترض ایرانی، با فیلم جدیدش “دانه انجیر معابد” به اسکار می‌رود، اما این بار نه به نمایندگی از ایران، بلکه به نام آلمان. این فیلم که داستان قاضی وفادار به رژیم و خانواده‌اش را در دل اعتراضات “زن، زندگی، آزادی” روایت می‌کند، به دلیل محتوای انتقادی، امکان پخش در ایران و بالطبع نمایندگی ایران را نداشت.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

“دانه انجیر معابد” نگاهی تیزبین به خشونت‌های دولتی و تأثیر آن بر خانواده‌ها دارد. این فیلم که به‌صورت مخفیانه در داخل ایران ساخته شده، ماجرای “ایمان” را روایت می‌کند؛ قاضی‌ای که ابتدا از امضای احکام اعدام بی‌دلیل امتناع می‌کند اما تحت فشار رژیم، مسیر زندگی‌اش تغییر کرده و خانواده‌اش از هم می‌پاشد. فیلم به اعتراضات سراسری زن، زندگی، آزادی اشاره دارد که پس از کشته شدن مهسا امینی آغاز شد و صدها قربانی برجای گذاشت.

رسول‌اف در گفت و گویی با خبرگزاری فرانسه درباره این فیلم گفت: «دانه انجیر معابد نه تنها نماینده آلمان، بلکه چراغی برای تمام فیلم‌سازانی است که تحت فشار هستند.»

فرار از ایران، اما نه از سر انتخاب

پس از اینکه قوه قضائیه جمهوری اسلامی محمد رسول‌اف را به جرم “انتقاد از فساد و بی‌کفایتی” حکومت به هشت سال زندان و شلاق محکوم کرد، او پیش از نمایش فیلم در جشنواره کن، با عبور مخفیانه از مرزهای ایران، خود را به اروپا رساند.

رسول‌اف در جشنواره کن عکسی از بازیگران اصلی فیلم، از جمله سهیلا گلستانی که همچنان در ایران تحت فشار هستند، نمایش داد. پرونده قضایی علیه گلستانی اکنون با شدت بیشتری در حال پیگیری است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

رسول‌اف با ابراز خوشحالی از پذیرش فیلم توسط آلمان، احساسات خود را این‌گونه توصیف کرد: «دلتنگ ایرانم، اما این حمایت جهانی برای تمام هنرمندانی که در شرایط دشوار کار می‌کنند، دلگرم‌کننده است. این تجربه تبعید تلخ است، اما موفقیت فیلمم امیدوارکننده است.»

فیلم که تاکنون جوایز معتبری از جمله در جشنواره کن کسب کرده، مورد تحسین منتقدان قرار گرفته و بخت زیادی برای دریافت جایزه اسکار در بخش بین‌المللی دارد.

رسول‌اف در گفت و گو با خبرگزاری فرانسه همچنین اعلام کرد که در حال کار روی یک انیمیشن درباره عباس نعلبندیان، نویسنده معترض پیش از انقلاب است و تلاش دارد صدای اعتراض خود را حتی در تبعید حفظ کند.

چرا یک فیلم ایرانی نماینده آلمان در اسکار است؟

یک شرکت فیلم‌سازی آلمانی “German Films” که مسئول انتخاب نماینده آلمان در اسکار است، فیلم “دانه انجیر معابد” را از میان ۱۳ فیلم برگزید. در واقع فیلم “دانه انجیر معابد” به دلیل تولید توسط شرکت “Run Way Pictures” که در هامبورگ مستقر است، واجد شرایط انتخاب به عنوان نماینده آلمان شده است.

هیئت داوران این اثر سینمایی را “یک کار برجسته از یکی از کارگردانان بزرگ سینمای جهان” نامیدند.

در بیانیه هیئت داوران آمده است: «ما بسیار خوشحالیم که می‌دانیم رسول‌اف اکنون در کشور ما امن است و از اینکه او نماینده آلمان در اسکار ۲۰۲۵ خواهد بود، خوشحالیم.»

در گذشته، هیئت داوران آلمان داستان‌ها و تولیدات محلی را برای شرکت در اسکار انتخاب کرده‌اند. از جمله این فیلم‌ها می‌توان به “طبل حلبی” (۱۹۷۹) ساخته وولکر شلوندورف، “زندگی دیگران” (۲۰۰۶) ساخته فلوریان هنکل فون دونرسمارک و “در جبهه غرب خبری نیست” (۲۰۲۲) ساخته ادوارد برگر اشاره کرد که همه آن‌ها جایزه اسکار بهترین فیلم بین‌المللی را بردند.

رأی‌گیری برای فهرست نهایی انتخاب فیلم‌ها در دسته بهترین فیلم بین‌المللی در اوایل دسامبر سال جاری میلادی انجام خواهد شد و فهرست ۱۵ فیلم در تاریخ ۱۷ دسامبر اعلام می‌شود. پنج فیلم نامزد نهایی اسکار بهترین فیلم بین‌المللی در ۱۷ ژانویه اعلام خواهد شد و برندگان در روز دوم مارس ۲۰۲۵ معرفی می‌شوند.

با افزایش مشکلات تأمین گاز و برق، کارخانه‌های سیمان با کاهش ۵۰ درصدی تولید مواجه شدند. ۷۰ درصد کوره‌های سیمان به دلیل کمبود برق تعطیل شده‌اند.دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان از محدودیت شدید گاز در کارخانه‌های سیمان خبر داد و گفت، کارخانه‌هایی که در نزدیکی کلان‌شهرها قرار دارند و نمی‌توانند از مازوت به عنوان سوخت جایگزین استفاده کنند، مجبور به “کاهش ۵۰ درصدی تولید” شده‌اند. به گفته علی‌اکبر الوندیان، کارخانه‌های دورتر از کلان‌شهرها که می‌توانند از مازوت استفاده کنند، همچنان به تولید ادامه می‌دهند، اما با این حال، مشکلات تأمین سوخت و هزینه‌های اضافی حمل‌ونقل، چالش‌های جدی را برای این صنایع ایجاد کرده است.

بیشتر بخوانید: مردم ایران بر سر دوراهی؛ تنفس مازوت یا بی‌برقی

مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهوری اسلامی ایران ماه گذشته دستور داد تا مازوت‌سوزی در نیروگاه‌های اراک، کرج و اصفهان متوقف شود. او دلیل این امر را سلامتی مردم دانسته و گفت: «قرار نیست عده‌ای بمیرند تا ما برق داشته باشیم.»

افزایش مشکلات ناشی از قطع برق

دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان در ادامه به مشکلات جدی تأمین برق برای کارخانه‌های سیمانی اشاره کرد و گفت که این محدودیت‌ها از اواسط خردادماه آغاز شده و در مردادماه به اوج خود رسید. تعطیلی ۷۰ درصدی کوره‌های سیمان به دلیل کمبود برق، بر تولید و عرضه سیمان تأثیر گذاشت و این در حالی بود که در تابستان تقاضا برای سیمان در کشور افزایش می‌یابد. اما با پایان فصل گرما و بهبود وضعیت تأمین برق، قیمت‌ها متعادل شدند و اکنون قیمت سیمان در بورس کالا ثابت مانده است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

او همچنین از “کاهش ۱۷ درصدی صادرات کلینکر” در هفت ماه اول سال جاری نسبت به مدت مشابه سال گذشته خبر داد. به گفته او، این کاهش به دلیل محدودیت‌های تولید ناشی از قطعی برق و گاز در کارخانه‌ها بوده است.

کلینکر، ماده اصلی در تولید سیمان است و از حرارت دادن سنگ آهک و آلومینیوم سیلیکات که همان عنصر تشکیل‌دهنده‌ی خاک رس است، به‌دست می‌آید. با ترکیب خشک یا تر کلینکر، می‌توان سیمان تولید کرد.

بیشتر بخوانید: ضربه کسری گاز به صنایع ایران

او افزود که بیشتر صادرات سیمان ایران به کشورهای عراق، کویت و هند انجام می‌شود و مقاصد صادراتی دیگر سیمان ایران شامل افغانستان، روسیه، کویت، ارمنستان، ترکمنستان، پاکستان و کشورهای دیگر در منطقه اوراسیا و حاشیه خلیج فارس هستند.

تأثیر بحران انرژی بر قیمت و عرضه سیمان

دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان هشدار داد که در صورت ادامه مشکلات تأمین سوخت، تولید سیمان با بحران جدی مواجه خواهد شد. به ویژه این که سیاست‌های تأمین مازوت به گونه‌ای تنظیم شده است که کارخانه‌ها باید از بندرعباس یا ماهشهر سوخت مورد نیاز خود را تأمین کنند، که علاوه بر هزینه‌های بالای حمل‌ونقل، با توجه به کمبود ناوگان حمل، ممکن است تأمین سوخت کافی برای ادامه تولید نیز با مشکل مواجه شود.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

الوندیان تصریح کرد که اگرچه تولید سیمان تحت تأثیر بحران انرژی قرار گرفته است، اما تولیدکنندگان در تلاش هستند تا این بحران بر بازار تأثیر منفی نگذارد. او در پایان ابراز امیدواری کرد که بحران کمبود انرژی در زمستان تشدید نشود و صنایع با مشکلات مشابه تابستان روبرو نشوند.

ظرفیت پایین نیروگاه‌های کشور

یکی از دلایل تشدید بحران انرژی در کشور، فرسودگی و راندمان پایین نیروگاه‌هاست. پیشتر هاشم اورعی، رئیس اتحادیه انجمن‌های علمی انرژی ایران با اشاره به این موضوع گفته بود: «عمر سه درصد از ظرفیت نیروگاهی ایران بالای ۴۰ سال است و ۱۵ درصد دیگر نیز عمری بیش از ۳۰ سال دارند. به عبارت دیگر، حدود یک‌پنجم ظرفیت نیروگاهی ایران عمر بالای ۳۰ سال دارد. این در حالی است که فناوری تولید برق حرارتی در سه دهه اخیر تغییرات عمده‌ای کرده است.»

او افزود برخی نیروگاه‌های قدیمی کشور راندمانی تنها ۲۰ درصد دارند، در حالی که متوسط راندمان نیروگاه‌های کشور حدود ۳۷ درصد است. این نیروگاه‌ها نه تنها نمی‌توانند بازدهی خود را افزایش دهند، بلکه عمر مفید آن‌ها رو به پایان است. در چنین شرایطی، نیاز به سرمایه‌گذاری برای ساخت نیروگاه‌های جدید کاملاً مشهود است. اما متأسفانه طی سال‌های گذشته، این نیاز از سوی مسئولان نادیده گرفته شده است.